ΑΝΑ

(Ανά).

Γιος του Σεβεγών και πατέρας της Οολιβαμά, συζύγου του Ησαύ. (Γε 36:2, 14, 18, 20, 24, 25· 1Χρ 1:34, 40, 41) Στο εδάφιο Γένεση 36:2 το εβραϊκό κείμενο λέει «Οολιβαμά κόρη Ανά κόρη Σεβεγών». Η συριακή Πεσίτα, η σαμαρειτική Πεντάτευχος και η Μετάφραση των Εβδομήκοντα λένε όλες εδώ «γιου του Σεβεγών», σε αρμονία με το εδάφιο Γένεση 36:24, το οποίο παρουσιάζει τον Ανά ως γιο του Σεβεγών. Μερικές σύγχρονες μεταφράσεις υιοθετούν αυτή την απόδοση λέγοντας «γιου του Σεβεγών» τόσο στο εδάφιο 2 όσο και στο εδάφιο 14. (RS, ΛΧ, ΚΛΠ) Ωστόσο, η εβραϊκή λέξη που αποδίδεται «κόρη» ενέχει και μια ευρύτερη έννοια, αυτήν της «εγγονής», οπότε μπορεί να αναφέρεται στην Οολιβαμά μάλλον και όχι στον Ανά. Κατά συνέπεια, η Μετάφραση Νέου Κόσμου λέει στο εδάφιο Γένεση 36:2: «Οολιβαμά, την κόρη του Ανά, την εγγονή του Σεβεγών του Ευαίου».

Μερικοί πιστεύουν ότι το όνομα Ανά εφαρμόζεται σε δύο πρόσωπα, δεδομένου ότι ο Ανά προσδιορίζεται ως “Ευαίος” στο εδάφιο 2, ενώ ο Ανά των εδαφίων 20 και 29 αποκαλείται “Χορίτης”. Ωστόσο, αν ο όρος «Χορίτης» σημαίνει απλώς «κάτοικος των σπηλιών», μπορεί να χρησιμοποιούνταν για να περιγράψει τις συνήθειες που είχαν αναπτύξει οι Σηειρίτες κατοικώντας σε σπηλιές, χωρίς να έχει γενεαλογικό χαρακτήρα. Οπότε, η λέξη «γιοι» στο εδάφιο 20 φαίνεται να έχει την ευρύτερη έννοια «απόγονοι». Όπως δηλώνει η Εγκυκλοπαίδεια (Cyclopædia) των Μακ Κλίντοκ και Στρονγκ (1882, Τόμ. 1, σ. 212): «Σαφώς, σκοπός της γενεαλογίας δεν είναι τόσο να περιγράψει τη γραμμή καταγωγής των Σηειριτών όσο το να απαριθμήσει εκείνους τους απογόνους οι οποίοι, ως κεφαλές φυλών, συνδέθηκαν με τους Εδωμίτες. Έτσι λοιπόν, φαίνεται ότι ο Ανά, από τον οποίο καταγόταν η σύζυγος του Ησαύ, ήταν η κεφαλή μιας φυλής ανεξάρτητης από αυτήν του πατέρα του και ισότιμης με αυτήν».