Ποιος Πρέπει να Καθορίζει το Μέγεθος της Οικογένειας;

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΤΗ ΤΟΥ ΞΥΠΝΑ! ΣΤΗ ΒΡΑΖΙΛΙΑ

ΕΝΑ αγόρι μόλις τριών ημερών βρέθηκε εγκαταλειμμένο μέσα σε μια πλαστική σακούλα σε κάποιον σταθμό του υπόγειου σιδηρόδρομου. Μια εφημερίδα της Βραζιλίας παρατήρησε, όμως, ότι αρκετές οικογένειες προσφέρθηκαν να υιοθετήσουν το μωρό.

Αν και τέτοιου είδους περιστατικά σπανίζουν, ο αριθμός των ανεπιθύμητων και εγκαταλειμμένων παιδιών αυξάνει παγκόσμια. Πολλές φορές η απόκτηση παιδιών δεν γίνεται με συναίσθηση της ευθύνης. Είναι η αντισύλληψη η λύση; Θα ήταν εσφαλμένο να προγραμματίσει κάποιος το μέγεθος της οικογένειάς του;

Σύμφωνα με την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας, περίπου το 50 τοις εκατό των εγκυμοσυνών παγκόσμια είναι απρογραμμάτιστες. Αρκετές φορές μια εγκυμοσύνη είναι όχι μόνο απρογραμμάτιστη αλλά και ανεπιθύμητη.

Πολλοί επιζητούν να αποφύγουν την εγκυμοσύνη, ίσως λόγω προβλημάτων που σχετίζονται με την υγεία, τη στέγαση ή την εργασία. Γι’ αυτό συνηθίζεται η χρήση αντισυλληπτικών μεθόδων, όπως είναι τα αντισυλληπτικά χάπια ή τα προφυλακτικά. Η έκτρωση και η στείρωση χρησιμοποιούνται επίσης ως μέθοδοι ελέγχου των γεννήσεων. Σχετικά με τις εκτρώσεις στη Βραζιλία, η εφημερίδα Ο Εστάντο ντε Σ. Πάουλο (O Estado de S. Paulo) αναφέρει: «Η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας υπολογίζει ότι κάθε χρόνο 5 από τα 13 εκατομμύρια γυναίκες που μένουν έγκυες στη Βραζιλία διακόπτουν την κύηση κρυφά». Επίσης το περιοδικό Τάιμ (Time) ανέφερε ότι το 71 τοις εκατό των γυναικών της Βραζιλίας που βρίσκονται σε ηλικία τεκνοποίησης και έχουν σεξουαλικές σχέσεις χρησιμοποιούν κάποια μέθοδο ελέγχου των γεννήσεων. Από αυτές, το 41 τοις εκατό χρησιμοποιούν το χάπι και το 44 τοις εκατό έχουν υποβληθεί σε στείρωση.

Μια έρευνα δείχνει ότι το 75 τοις εκατό των Βραζιλιανών θεωρούν απαραίτητο να προγραμματίζουν τον αριθμό των παιδιών. Άλλοι απορρίπτουν τον οικογενειακό προγραμματισμό λόγω της πίστης τους στο πεπρωμένο ή επειδή σκέφτονται ότι είναι θέλημα Θεού να αποκτήσει η οικογένεια ‘όσα παιδιά στέλνει ο Θεός’. Ποιος πρέπει να καθορίζει το μέγεθος της οικογένειας—το ζευγάρι ή τα εθνικά και τα θρησκευτικά συμφέροντα;

Έλεγχος των Γεννήσεων—Γιατί Είναι Αμφιλεγόμενο Ζήτημα;

Αν και επιτρέπει τη μέθοδο του ρυθμού, η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, η μεγαλύτερη θρησκεία της Βραζιλίας, αντιτίθεται στις αντισυλληπτικές μεθόδους, είτε σχετίζονται με την έκτρωση είτε όχι. Ο Πάπας Παύλος ΣΤ΄ δήλωσε: «Κάθε συζυγική πράξη [πρέπει] να μην εμποδίζει τη μεταβίβαση της ζωής». Ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β΄ είπε: «Η αντισυλληπτική αγωγή, όταν κριθεί αντικειμενικά, είναι σε τέτοιο βαθμό ανήθικη, που ποτέ και για κανένα λόγο δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί δικαιολογημένη». Ως αποτέλεσμα, πολλοί Καθολικοί διστάζουν να ρυθμίσουν το μέγεθος της οικογένειάς τους, θεωρώντας την αντισύλληψη αμαρτία.

Από την άλλη μεριά, το ιατρικό περιοδικό Λάνσετ (Lancet) λέει: «Εκατομμύρια άνθρωποι θα ζήσουν αμόρφωτοι, άνεργοι, χωρίς καλή στέγαση και χωρίς πρόσβαση σε στοιχειώδεις υπηρεσίες υγείας, κοινωνικής πρόνοιας και υγιεινής, και το κύριο αίτιο είναι η ανεξέλεγκτη αύξηση του πληθυσμού». Έτσι από φόβο για τον υπερπληθυσμό και τη φτώχεια, ορισμένες κυβερνήσεις ενθαρρύνουν τον οικογενειακό προγραμματισμό παρά τις αντιρρήσεις της εκκλησίας. Για παράδειγμα, «η Κόστα Ρίκα μείωσε το μέσο όρο των παιδιών [ανά οικογένεια] από 7 σε 3», λέει ο βιολόγος Πολ Έρλιχ.

Το έντυπο Στοιχεία για τη Ζωή—Πρόβλημα Επικοινωνίας (Facts for Life—A Communication Challenge), που είναι έκδοση του Ο.Η.Ε., δηλώνει: «Όταν κάποια γυναίκα έχει ήδη αποκτήσει τέσσερα παιδιά, οι περαιτέρω εγκυμοσύνες θέτουν σε μεγαλύτερο κίνδυνο τη ζωή και την υγεία τόσο της μητέρας όσο και του παιδιού. Ιδιαίτερα αν οι προηγούμενες γέννες απείχαν μεταξύ τους λιγότερο από δύο χρόνια, το σώμα της γυναίκας μπορεί εύκολα να εξαντληθεί από τη συχνή επανάληψη της εγκυμοσύνης, του τοκετού, του θηλασμού και της φροντίδας των μικρών παιδιών».

Οι πολυμελείς οικογένειες συνηθίζονται και σήμερα εκεί όπου η βρεφική θνησιμότητα είναι υψηλή, ιδιαίτερα σε αγροτικές περιοχές της Ασίας, της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής. Γιατί; Επειδή πολλοί δεν είναι εξοικειωμένοι με τις αντισυλληπτικές μεθόδους. Σε μερικές περιοχές ένας παράγοντας ίσως είναι, όπως είπε κάποια νομοθέτης, το ότι «ο άντρας μέχρι σήμερα θεωρεί τον εαυτό του πραγματικό άντρα μόνο αν η σύζυγός του μένει έγκυος κάθε χρόνο». Η εφημερίδα Ζορνάλ ντα Τάρντε (Jornal da Tarde) αναφέρει έναν ακόμα πιθανό παράγοντα, ιδιαίτερα από την πλευρά της γυναίκας: «Τα παιδιά είναι μια από τις σπάνιες πηγές ευχαρίστησης και φέρνουν ένα αίσθημα προσωπικής ολοκλήρωσης». Επίσης ο Πάουλο Νοουγκέιρα Νέτο, πρώην υπουργός περιβάλλοντος της Βραζιλίας, δήλωσε: «Τα παιδιά αποτελούν την κοινωνική ασφάλιση των φτωχών».

Τι Λέει η Αγία Γραφή

Γνωρίζατε ότι ο Λόγος του Θεού, η Αγία Γραφή, αφήνει στο σύζυγο και στη σύζυγο την ευθύνη να καθορίσουν το μέγεθος της οικογένειάς τους; Επίσης δείχνει ότι ο γάμος είναι κατάλληλος, είτε για τεκνοποίηση είτε για εκδήλωση αγάπης μέσω σεξουαλικών σχέσεων οι οποίες χαρακτηρίζονται από αξιοπρέπεια.—1 Κορινθίους 7:3-5· Εβραίους 13:4.

Αλλά δεν είπε ο Θεός στον Αδάμ και στην Εύα όταν ήταν στον Παράδεισο να ‘αυξηθούν και να πληθυνθούν και να γεμίσουν τη γη’; (Γένεσις 1:28) Ναι, εντούτοις τίποτα στην Αγία Γραφή δεν δείχνει ότι σήμερα βρισκόμαστε κάτω από εκείνη την εντολή. Ο συγγραφέας Ρικάρντο Λεσκάνο επισήμανε: «Φαίνεται κάπως αντιφατικό να εφαρμόζεται σε [δισεκατομμύρια] ανθρώπους ο ίδιος γνώμονας που εφαρμοζόταν σε δυο μόνο κατοίκους αυτού του πλανήτη». Ακόμα και αν η απόφαση του ζευγαριού είναι να μην αποκτήσουν καθόλου παιδιά, αυτή είναι προσωπική εκλογή η οποία πρέπει να γίνεται σεβαστή.

Το ενδιαφέρον είναι ότι η Νέα Καθολική Εγκυκλοπαίδεια (New Catholic Encyclopedia) παρατηρεί πως η άποψη των Μαρτύρων του Ιεχωβά βασίζεται στην Αγία Γραφή. Δηλώνει: «Εκτός από τον έλεγχο των γεννήσεων, θέμα που το αφήνουν στην απόφαση του ζευγαριού, η συζυγική και η σεξουαλική ηθική τους είναι ιδιαίτερα αυστηρές». Και προσθέτει: «Θεωρούν την Αγία Γραφή ως τη μοναδική πηγή της πίστης τους και ως το μοναδικό κανόνα διαγωγής».

Είναι αποδεκτές όλες οι μέθοδοι για τον περιορισμό του μεγέθους της οικογένειας; Όχι. Εφόσον η ζωή είναι ιερή, ο Νόμος που είχε δώσει ο Θεός στον Ισραήλ προέβλεπε ότι όποιος προκαλούσε έκτρωση θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται ως φονιάς. (Έξοδος 20:13· 21:22, 23) Σε περίπτωση στείρωσης, όπως αυτή που γίνεται με την εκτομή του σπερματικού πόρου, η απόφαση επαφίεται στη συνείδηση του κάθε ατόμου, εφόσον αυτή η μέθοδος δεν αναφέρεται άμεσα στην Αγία Γραφή. «Ο καθένας θα βαστάξει το δικό του φορτίο». (Γαλάτες 6:5)a Τέλος, επειδή υπάρχουν διάφορες μέθοδοι ελέγχου των γεννήσεων, κάποιος γιατρός μπορεί να βοηθήσει το ζευγάρι να αποφασίσει αν θέλει να χρησιμοποιήσει κάποια από αυτές ή όχι.

Πάρτε Αποφάσεις τις Οποίες θα Μπορέσετε να Ακολουθήσετε

Δεν μπορούμε να προγραμματίσουμε τα πάντα στη ζωή. Αλλά θα αγοράζατε κάποιο αυτοκίνητο ή ένα σπίτι χωρίς να σκεφτείτε σοβαρά το τι περιλαμβάνεται; Το αυτοκίνητο και το σπίτι μπορείτε να τα πουλήσετε ξανά, αλλά τα παιδιά δεν μπορείτε να τα επιστρέψετε. Όταν, λοιπόν, ο σύζυγος και η σύζυγος προγραμματίζουν κάποια εγκυμοσύνη, δεν πρέπει άραγε να αναλογιστούν αν έχουν τη δυνατότητα να προμηθεύουν τα αναγκαία της ζωής;

Ασφαλώς, δεν θα θέλαμε να υποσιτίζεται η οικογένειά μας, ούτε θα θέλαμε να αποτελούμε βάρος για τους άλλους. (1 Τιμόθεο 5:8) Ταυτόχρονα, εκτός από την τροφή και τη στέγη, τα παιδιά χρειάζονται εκπαίδευση, ηθικές αξίες και αγάπη.

Πέρα από τον υπολογισμό της εργασίας, των χρημάτων και της υπομονής που απαιτούνται, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη και η υγεία της συζύγου. Ο σοφός προγραμματισμός του χρόνου που θα λάβουν χώρα οι εγκυμοσύνες σώζει ζωές και συμβάλλει σε καλύτερη υγεία. Το έντυπο Στοιχεία για τη Ζωή λέει: «Ένας από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους για να μειωθούν οι κίνδυνοι της εγκυμοσύνης και του τοκετού τόσο για τη μητέρα όσο και για το παιδί είναι να προγραμματίζετε το χρόνο που θα λάβουν χώρα οι εγκυμοσύνες. Οι κίνδυνοι της τεκνοποίησης αυξάνονται όταν η μέλλουσα μητέρα είναι κάτω από 18 ή πάνω από 35 ετών, αν είχε τέσσερις ή περισσότερες προηγούμενες εγκυμοσύνες ή αν ο τελευταίος τοκετός απέχει λιγότερο από δύο χρόνια».

Τα ζευγάρια που σκέφτονται να αποκτήσουν παιδιά πρέπει να λάβουν υπόψη τους ότι, όπως προείπε η Αγία Γραφή, περιβαλλόμαστε από έναν κόσμο γεμάτο έγκλημα, πείνα, πολέμους και οικονομική αβεβαιότητα. (Ματθαίος 24:3-12· 2 Τιμόθεο 3:1-5, 13· Αποκάλυψη 6:5, 6) Η γνήσια αγάπη για τα παιδιά θα βοηθήσει τα ζευγάρια να αξιολογήσουν με ρεαλισμό τον κόσμο μέσα στον οποίο ζούμε, αναγνωρίζοντας ότι η ανατροφή παιδιών στον καιρό μας αποτελεί μεγάλη πρόκληση. Έτσι, αντί απλώς να αφήνουν τα πράγματα στην τύχη και να αποκτούν όσα παιδιά προκύψουν, ελπίζοντας ότι όλα θα πάνε καλά, πολλοί προτιμούν να καθορίζουν πόσο μεγάλη θα είναι η οικογένειά τους ώστε τα παιδιά τους να απολαμβάνουν περισσότερη ευτυχία και ασφάλεια.

Ο Λόγος του Θεού όχι μόνο μας βοηθάει να παίρνουμε σοφές αποφάσεις σε οικογενειακά ζητήματα αλλά μας δίνει και μια σταθερή ελπίδα για το μέλλον. Η Αγία Γραφή δείχνει ότι ο σκοπός του Δημιουργού για τους ανθρώπους είναι να ζουν για πάντα με ειρήνη και ευτυχία σε μια παραδεισένια γη. Για να το επιτελέσει αυτό, ο Θεός θα τερματίσει σύντομα αυτό το πονηρό σύστημα πραγμάτων. Κατόπιν, σε ένα δίκαιο νέο κόσμο χωρίς φτώχεια και υπερπληθυσμό, δεν θα υπάρχει πια κανείς που να πετάει τα παιδιά του θεωρώντας τα ανεπιθύμητα.—Ησαΐας 45:18· 65:17, 20-25· Ματθαίος 6:9, 10.

Είναι σαφές ότι το στοχαστικό ενδιαφέρον του ενός συντρόφου για τον άλλον, καθώς και για τα παιδιά, και η ισορροπημένη άποψη της τεκνοποίησης, θα βοηθήσει ένα ζευγάρι να καθορίσει το μέγεθος της οικογένειάς του. Αντί απλώς να αφήνουν τα πράγματα στην τύχη, θα πρέπει να επιζητούν την καθοδηγία του Θεού με προσευχή. ‘Η ευλογία του Ιεχωβά πλουτίζει, και λύπη δεν θέλει προστεθή εις αυτήν’.—Παροιμίαι 10:22.

[Υποσημείωση]

[Εικόνα στη σελίδα 12]

Εκατομμύρια παιδιά εγκαταλείπονται

[Εικόνα στη σελίδα 13]

Τα παιδιά χρειάζονται στοργική φροντίδα