Η Άποψη της Αγίας Γραφής
Ποιο Ήταν το Προπατορικό Αμάρτημα;
ΠΟΙΟ ήταν το προπατορικό αμάρτημα; «Το σεξ», θα απαντήσουν πολλοί. Αυτοί πιστεύουν ότι ο απαγορευμένος καρπός στον κήπο της Εδέμ ήταν σύμβολο των σεξουαλικών σχέσεων, και ότι ο Αδάμ και η Εύα αμάρτησαν επειδή προχώρησαν σε σεξουαλική πράξη.
Η αντίληψη αυτή δεν είναι καινούρια. Σύμφωνα με την ιστορικό Ιλέιν Πέιτζελς, «την άποψη πως η αμαρτία του Αδάμ και της Εύας ήταν το ότι είχαν σεξουαλική επαφή» τη «συμμερίζονταν Χριστιανοί διδάσκαλοι [του δεύτερου αιώνα], όπως ο Τατιανός ο Σύρος, ο οποίος δίδασκε πως ο καρπός του δέντρου της γνώσης μετέδιδε τη γνώση της συνουσίας». Επίσης, για τον Εκκλησιαστικό Πατέρα του Χριστιανικού κόσμου, Αυγουστίνο, που έζησε τον πέμπτο αιώνα Κ.Χ., η αρχή για την αμαρτία έγινε με τη σεξουαλική επιθυμία από μέρους του Αδάμ. Μάλιστα, το περιοδικό Η Ψυχολογία Σήμερα (Psychology Today) είπε ότι «η αμαρτία του Αδάμ ήταν η συνουσία».
Άλλοι έχουν την άποψη ότι το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού αντιπροσώπευε την ίδια τη γνώση. Η Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα (Encyclopædia Britannica) υποστηρίζει ότι η «γνώση του καλού και του κακού» ήταν «μια κλασική έκφραση που υποδήλωνε τη γνώση στο σύνολό της». Αυτό θα σήμαινε ότι ο Θεός ήθελε τον Αδάμ και την Εύα αμαθείς και ότι εκείνοι στασίασαν εναντίον του, επιζητώντας να διευρύνουν τη γνώση τους.
Σίγουρα και οι δυο ερμηνείες δίνουν την εικόνα ενός άδικου και ιδιότροπου Δημιουργού. Γιατί να δημιουργήσει τον άνθρωπο με σεξουαλικές και με διανοητικές ανάγκες, κι έπειτα να μην του επιτρέπει να ικανοποιήσει αυτές τις επιθυμίες παρά μόνο με τίμημα την ποινή του θανάτου; Ποιος θα ένιωθε την παρόρμηση να αγαπάει και να υπηρετεί έναν τέτοιο Θεό;
Μήπως το Προπατορικό Αμάρτημα Ήταν το Σεξ;
Πολλοί δεν ξέρουν ότι και οι δυο αυτές ερμηνείες έρχονται σε απόλυτη αντίθεση με την υπόλοιπη αφήγηση της Γένεσης. Ας εξετάσουμε πρώτα την άποψη σύμφωνα με την οποία η απαγόρευση που εξέφρασε ο Θεός στην Εδέμ αφορούσε στην πραγματικότητα τις σεξουαλικές σχέσεις. Ο νόμος για τον οποίο γίνεται λόγος είναι καταγραμμένος στα εδάφια Γένεσις 2:16, 17: «Από παντός δένδρου του παραδείσου ελευθέρως θέλεις τρώγει, από δε του ξύλου [δέντρου, ΜΝΚ] της γνώσεως του καλού και του κακού δεν θέλεις φάγει απ’ αυτού· διότι καθ’ ην ημέραν φάγης απ’ αυτού, θέλεις εξάπαντος αποθάνει».
Ήταν στ’ αλήθεια αυτό μια έμμεση αναφορά στο σεξ; Όπως είναι καταγραμμένο στα εδάφια Γένεσις 1:27, 28, ο Θεός πρόσταξε τον άντρα και τη γυναίκα: «Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και γεμίσατε την γην». Πώς θα μπορούσαν ο Αδάμ και η Εύα να υπακούσουν σ’ αυτή την προσταγή χωρίς να έχουν σεξουαλικές σχέσεις; Είναι δυνατό να υποθέσουμε ότι ο Θεός τούς έδωσε μια εντολή κι έπειτα τους καταδίκασε σε θάνατο επειδή προσπάθησαν να υπακούσουν σ’ αυτή;
Εκτός απ’ αυτό, η αφήγηση της Γένεσης δείχνει ότι ο Αδάμ και η Εύα αμάρτησαν ξεχωριστά, όχι την ίδια στιγμή. Στο κεφάλαιο 3 και εδάφιο 6, ΜΝΚ, φαίνεται καθαρά ότι η Εύα δελεάστηκε κι έφαγε από τον καρπό πρώτη και ότι ‘κατόπιν έδωσε και στον άντρα της, όταν ήταν μαζί της, και άρχισε να τρώει κι εκείνος’. Άρα ο ισχυρισμός ότι η βρώση του απαγορευμένου καρπού συμβόλιζε τη σεξουαλική επαφή θα ήταν άτοπος και παρατραβηγμένος.
Μήπως Ήταν η Γνώση;
Τι μπορούμε να πούμε για τον ισχυρισμό ότι ο απαγορευμένος καρπός συμβόλιζε τη γνώση στο σύνολό της; Στην πραγματικότητα, και ο Αδάμ και η Εύα είχαν ήδη λάβει πολλή γνώση πριν παρακούσουν το νόμο που αναφέρεται στα εδάφια Γένεσις 2:16, 17. Ο Δημιουργός τους, ο ίδιος ο Ιεχωβά, είχε άμεση σχέση με την εκπαίδευσή τους. Για παράδειγμα, εκείνος έφερε όλα τα ζώα και τα πουλιά στον άνθρωπο για να τους δώσει όνομα. (Γένεσις 2:19, 20) Αναμφίβολα, ο Αδάμ θα χρειάστηκε να μελετήσει το καθένα προσεκτικά προκειμένου να του δώσει το κατάλληλο όνομα. Τι εκπαίδευση στη ζωολογία! Και η Εύα, παρά το ότι δημιουργήθηκε αργότερα, δεν ήταν αμαθής. Όταν το φίδι τής έθεσε κάποιο ερώτημα, εκείνη έδειξε ότι ήταν εκπαιδευμένη αναφορικά με το νόμο του Θεού. Γνώριζε τη διαφορά μεταξύ σωστού και λάθους· γνώριζε μάλιστα και τις συνέπειες των εσφαλμένων ενεργειών.—Γένεσις 3:2, 3.
Οι ερμηνείες, σύμφωνα με τις οποίες το προπατορικό αμάρτημα ήταν το σεξ ή η γνώση, είναι ακριβώς αυτό—ανθρώπινες ερμηνείες και τίποτα παραπάνω. Το γεγονός ότι μειονεκτούν φαίνεται από το ερώτημα που έκανε ο πιστός Ιωσήφ: «Δεν ανήκουσιν εις τον Θεόν αι εξηγήσεις [ερμηνείες, ΜΝΚ];» (Γένεσις 40:8) Είναι πολύ πιο εύκολο να καταλάβουμε την Αγία Γραφή όταν δεν της φορτώνουμε ανθρώπινες απόψεις, αλλά την αφήνουμε να μας δείχνει η ίδια την ερμηνεία της. Ποιο ήταν λοιπόν το προπατορικό αμάρτημα; Η αφήγηση της Γένεσης μας παρέχει κάθε λόγο να πιστεύουμε ότι το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού ήταν στην κυριολεξία δέντρο. Μας λέει πού βρισκόταν μέσα στον κήπο και το αναφέρει σε συνάρτηση με τα άλλα δέντρα. Ο καρπός του ήταν πραγματικός, και ο Αδάμ και η Εύα έφαγαν στην κυριολεξία αυτόν τον καρπό.
Μήπως Ήταν η Ανυπακοή;
Τι έκαναν στην πραγματικότητα με το να φάνε αυτόν τον καρπό; Η Νέα Καθολική Εγκυκλοπαίδεια (New Catholic Encyclopedia) υποδεικνύει με κάποιες επιφυλάξεις: «Θα μπορούσε να ήταν απλά, μια ανοιχτή περιφρόνηση προς τον Θεό, μια αλαζονική άρνηση υπακοής σ’ Αυτόν». Αυτό δεν λέει καθαρά και η Γένεση; Το εδάφιο Ρωμαίους 5:19 επιβεβαιώνει αυτό το σημείο: «Δια της παρακοής του ενός ανθρώπου οι πολλοί κατεστάθησαν αμαρτωλοί». Το προπατορικό αμάρτημα ήταν μια πράξη ανυπακοής.
Αν και το αμάρτημα της ανυπακοής μπορεί να φαίνεται απλό επιφανειακά, σκεφτείτε τις βαθύτερες συνέπειές του. Μια υποσημείωση στη Νέα Βίβλο της Ιερουσαλήμ (The New Jerusalem Bible) το θέτει ως εξής: «[Η γνώση του καλού και του κακού] είναι η δύναμη που έχει κάποιος να αποφασίζει ο ίδιος τι είναι καλό και τι κακό και να ενεργεί ανάλογα, είναι μια αξίωση για πλήρη ηθική ανεξαρτησία . . . Το πρώτο αμάρτημα αποτελούσε επίθεση στην κυριαρχία του Θεού». Ναι, ‘το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού’ συμβόλιζε το αποκλειστικό δικαίωμα που έχει ο Θεός να θέτει κανόνες για τον άνθρωπο ως προς το τι είναι αποδεκτό και τι καταδικάσιμο. Αρνούμενος να υπακούσει στο νόμο του Θεού, ο άνθρωπος έθετε υπό αμφισβήτηση το ίδιο το δικαίωμα που έχει ο Θεός να τον κυβερνάει. Ο Ιεχωβά απάντησε δίκαια στην πρόκληση, επιτρέποντας στον άνθρωπο να αυτοκυβερνηθεί. Δεν συμφωνείτε ότι τα αποτελέσματα είναι ολέθρια;—Δευτερονόμιον 32:5· Εκκλησιαστής 8:9.
Γι’ αυτόν το λόγο, το θέμα της Αγίας Γραφής, δηλαδή η Βασιλεία του Θεού, φέρνει τόσο μεγάλη ελπίδα. Μέσω αυτής της Βασιλείας, ο Ιεχωβά υπόσχεται να δώσει σύντομα τέλος στην καταπιεστική κυριαρχία του ανθρώπου και να την αντικαταστήσει με τη δική Του κυριαρχία—με μια κυβέρνηση που θα αποκαταστήσει τον παγγήινο παράδεισο—κάτι που έχασε ο Αδάμ και η Εύα.—Ψαλμός 37:29· Δανιήλ 2:44.
[Εικόνα στη σελίδα 12]
Μήπως το προπατορικό αμάρτημα που διέπραξαν ο Αδάμ και η Εύα ήταν το ότι είχαν σεξουαλικές σχέσεις;
[Ευχαριστίες]
Gustave Doré