Συνειδητοποιώντας τον Καινούριο Δεσμό

Η Αγία Γραφή δίνει μια καθαρή εικόνα της Γραφικής γαμήλιας διευθέτησης. Ο Θεός, αφού πρώτα δημιούργησε το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι και τους ένωσε, θέσπισε την ακόλουθη αρχή: «Θέλει αφήσει ο άνθρωπος τον πατέρα αυτού και την μητέρα αυτού, και θέλει προσκολληθή εις την γυναίκα αυτού· και θέλουσιν είσθαι οι δύο εις σάρκα μίαν». (Γένεσις 2:24) Έτσι το νέο ζευγάρι πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι έχει σχηματίσει έναν καινούριο δεσμό. Τώρα θα πρέπει να προσκολληθούν ο ένας στον άλλο, αποτελώντας ανεξάρτητη μονάδα ακόμα κι αν μένουν με τα πεθερικά τους.

Αλλά, το να αφήνουν τα παιδιά τον πατέρα και τη μητέρα δεν σημαίνει ότι όταν αυτά παντρεύονται μπορούν να γυρίζουν την πλάτη στους γονείς τους και ότι δεν χρειάζεται πια να τους σέβονται ή να τους τιμούν. «Μη καταφρόνει την μητέρα σου, όταν γηράση», νουθετεί η Αγία Γραφή. (Παροιμίαι 23:22) Ωστόσο, με το γάμο, οι σχέσεις τροποποιούνται. Εφόσον το κάθε μέλος της οικογένειας το βάζει αυτό καλά στο μυαλό του, το νεαρό ζευγάρι μπορεί να ωφεληθεί από την εμπειρία και τη σοφία των γονέων.

Πώς μπορεί λοιπόν ο σύζυγος να παίζει ενεργό ρόλο στην εξασφάλιση της ειρήνης στην οικογένειά του; Ο Μιτσουχάρου λέει ότι όταν ο ίδιος εφάρμοσε τις Βιβλικές αρχές, αυτό βοήθησε την οικογένειά του. «Ο δεσμός μεταξύ μητέρας και γιου είναι πολύ ισχυρός, ακόμα κι όταν ο γιος έχει πια ενηλικιωθεί», παραδέχεται ο ίδιος, «γι’ αυτό ο γιος πρέπει να κάνει ενσυνείδητες προσπάθειες να ‘αφήσει τον πατέρα του και τη μητέρα του και να προσκολληθεί στη γυναίκα του’». Εκείνος εφάρμοσε αυτή την αρχή με το να συζητάει θέματα σχετικά με τη φροντίδα και την εκπαίδευση των παιδιών μόνο με τη γυναίκα του, και δεν σύγκρινε τη γυναίκα του με τη μητέρα του σε θέματα νοικοκυριού. «Τώρα», συνεχίζει ο ίδιος, «εμείς και οι γονείς μου σεβόμαστε ο ένας τον άλλον. Ο καθένας μας ξέρει σε ποιες περιπτώσεις είναι ανεπιθύμητες οι παρεμβάσεις και σε ποιες περιπτώσεις η βοήθεια και η συνεργασία θα γίνονταν δεκτές με ευγνωμοσύνη».

Ο σύζυγος, εκτός από το ότι πρέπει να ‘προσκολληθεί στη γυναίκα του’, πρέπει και να παίζει το ρόλο του μεσάζοντα ανάμεσα στη μητέρα του και στη γυναίκα του. (Γένεσις 2:24) Χρειάζεται να είναι καλός ακροατής και να τις αφήνει να ανοίγουν την καρδιά τους. (Παροιμίαι 20:5) Ο σύζυγος, ο οποίος έχει μάθει να χειρίζεται διάφορες καταστάσεις με διακριτικότητα, εξακριβώνει πρώτα πώς αισθάνεται η γυναίκα του. Έπειτα, παρουσία της γυναίκας του, μιλάει στη μητέρα του σχετικά με τα ζητήματα που περιλαμβάνονται. Αναλαμβάνοντας έτσι το ρόλο του ως εκείνου που εξασφαλίζει την ειρήνη, ο γιος μπορεί να συμβάλει στη δημιουργία ευχάριστων σχέσεων στο σπίτι ανάμεσα στις δυο γυναίκες που αγαπάει.