ΑΡΑΡΑΤ

(Αραράτ).

Το όνομα αυτό προσδιορίζει μια περιοχή εκεί που συναντώνται η Τουρκία, το Ιράν και η Αρμενία, καθώς και μια οροσειρά σε εκείνη την περιοχή.

Μετά τον Κατακλυσμό, η κιβωτός του Νώε κάθησε «στα βουνά του Αραράτ». (Γε 8:4) Την εποχή της βασιλείας του Εζεκία, οι γιοι του Σενναχειρείμ Αδραμμέλεχ και Σαρασάρ κατέφυγαν «στη γη Αραράτ», αφού δολοφόνησαν τον πατέρα τους. (2Βα 19:37· Ησ 37:38) Ο Ιερεμίας προείπε ότι το Αραράτ θα ήταν ένα από «τα βασίλεια» που θα εκστράτευαν εναντίον της Βαβυλώνας τον καιρό της καταστροφής της τον έκτο αιώνα Π.Κ.Χ. (Ιερ 51:27) Οι τελευταίες αυτές Γραφικές αναφορές υποδηλώνουν μια χώρα Β της Ασσυρίας. Ο Ευσέβιος, ο Ιερώνυμος και η πλειονότητα των υπόλοιπων «Χριστιανών» συγγραφέων των πρώτων αιώνων Κ.Χ. θεωρούσαν το Αραράτ αντίστοιχο της Αρμενίας, η δε απόδοση του εδαφίου Ησαΐας 37:38 κατά τη Μετάφραση των Εβδομήκοντα καθώς και η απόδοση του εδαφίου 2 Βασιλέων 19:37 κατά τη λατινική Βουλγάτα αντικατοπτρίζουν αυτό το σκεπτικό. Πολλές ασσυριακές επιγραφές που ανάγονται στις περιόδους βασιλείας του Σαλμανασάρ Α΄, του Ασσουρνασιρπάλ Β΄, του Σαλμανασάρ Γ΄, του Θεγλάθ-φελασάρ Γ΄ και του Σαργών Β΄, τον ένατο και τον όγδοο αιώνα Π.Κ.Χ., αναφέρονται στο Αραράτ ως «Ουραρτού». Μια επιγραφή του Εσάρ-αδδών, ενός άλλου γιου του Σενναχειρείμ και διαδόχου του θρόνου της Ασσυρίας, αναφέρει ότι ο ίδιος νίκησε τα στρατεύματα των πατροκτόνων αδελφών του στο Χανιγκαλμπάτ, στην περιοχή της Αρμενίας. Με βάση αυτές τις επιγραφές και το συσχετισμό που κάνει ο Ιερεμίας ανάμεσα στο Αραράτ και στα βασίλεια του Μιννί και του Ασκενάζ, φαίνεται ότι η γη Αραράτ βρισκόταν στην ορεινή περιοχή της λίμνης Βαν στην αρχαία Αρμενία, είχε δε τις πηγές του ποταμού Τίγρη στα Ν και τα βουνά του Καυκάσου στα Β.

Το όνομα Αραράτ χρησιμοποιείται συγκεκριμένα για την ψηλότερη κορυφή αυτής της περιοχής, στην οποία, σύμφωνα με την παράδοση, κάθησε η κιβωτός του Νώε. Υπάρχουν δύο κωνικές κορυφές οι οποίες απέχουν μεταξύ τους περίπου 11 χλμ. και τις οποίες χωρίζει μια βαθιά κοιλότητα. Η ψηλότερη από τις κορυφές φτάνει γύρω στα 5.165 μ. πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, και τα τελευταία 900 μ. μέχρι το ανώτερο σημείο της σκεπάζονται μονίμως από χιόνι. Η χαμηλότερη κορυφή, προς τα ΝΑ, βρίσκεται 3.914 μ. πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Η ψηλότερη κορυφή είναι ιδιαίτερα δυσανάβατη, και πρώτος αναρριχήθηκε σε αυτήν ο Πάροτ το 1829. Πολλά τοπωνύμια στην περιοχή θυμίζουν τη Βιβλική αφήγηση. Το ίδιο το όρος Αραράτ αποκαλείται από τους Τούρκους Αγρί Νταγ (όρος της κιβωτού) και από τους Πέρσες Κοχ-ι-νούχ (όρος του Νώε).—Βλέπε ΚΙΒΩΤΟΣ Αρ. 1.