Αφιερωμένοι—Σε Ποιον;

‘Πάντα, όσα ελάλησεν ο Ιεχωβά, θέλομεν κάμνει και θέλομεν υπακούει’.—ΕΞΟΔΟΣ 24:7.

 1, 2. (α) Σε τι αφοσιώνονται μερικοί άνθρωποι; (β) Περιορίζεται η αφιέρωση μόνο σε εκείνους που έχουν θρησκευτικούς δεσμούς;

ΤΟ Φεβρουάριο του 1945, οι πιλότοι των μαχητικών Ζερό της Μοίρας Γιατάμπε της Ιαπωνίας συγκεντρώθηκαν σε μια αίθουσα. Στον καθένα δόθηκε ένα κομμάτι χαρτί στο οποίο έπρεπε να γράψει αν θα προσφερόταν εθελοντικά να γίνει μέλος της δύναμης κρούσης των καμικάζι. «Πίστευα ότι ο προορισμός μου στη ζωή ήταν να θυσιάσω τον εαυτό μου σε μια εποχή εθνικής κρίσης», λέει ένας αξιωματικός που ήταν παρών τότε. «Καθώς ένιωθα συναισθηματικά αναγκασμένος να διαθέσω τον εαυτό μου, προσφέρθηκα για την αποστολή». Αυτός εκπαιδεύτηκε στο χειρισμό και στην πτήση ενός Όκα (πυραυλοκίνητου αεροπλάνου αυτοκτονίας) το οποίο θα έριχνε πάνω σε κάποιο εχθρικό πολεμικό πλοίο. Ωστόσο, ο πόλεμος τέλειωσε πριν του δοθεί η ευκαιρία να κάνει κάτι τέτοιο και έτσι να πεθάνει για τη χώρα του και τον αυτοκράτορά του. Όταν η Ιαπωνία έχασε τον πόλεμο, η πίστη του στον αυτοκράτορα συντρίφτηκε.

² Κάποτε, πολλοί στην Ιαπωνία ήταν αφοσιωμένοι στον αυτοκράτορα, ο οποίος πίστευαν ότι ήταν ζωντανός θεός. Σε άλλες χώρες, υπήρξαν και εξακολουθούν να υπάρχουν άλλα αντικείμενα αφοσίωσης. Εκατομμύρια άτομα είναι αφοσιωμένα στη Μαρία, στον Βούδα ή σε άλλες θεότητες—οι οποίες πολλές φορές παριστάνονται από είδωλα. Επηρεασμένοι από εντυπωσιακά ρητορικά κηρύγματα, μερικοί αδειάζουν τα χρήματα που έχουν κερδίσει με τόσους κόπους στις τσέπες ευαγγελιστών της τηλεόρασης, παρέχοντας ολόκαρδη υποστήριξη η οποία ισοδυναμεί με αφοσίωση. Μετά τον πόλεμο, απογοητευμένοι Ιάπωνες αναζήτησαν ένα νέο αντικείμενο στο οποίο θα μπορούσαν να αφιερώσουν τη ζωή τους. Για μερικούς, η εργασία έγινε αυτό το αντικείμενο. Είτε στην Ανατολή είτε στη Δύση, πολλοί αφιερώνουν τον εαυτό τους στη συσσώρευση πλούτου. Νεαρά άτομα επικεντρώνουν τη ζωή τους γύρω από ορισμένους μουσικούς, των οποίων τον τρόπο ζωής μιμούνται. Πολλοί άνθρωποι σήμερα έχουν γίνει λάτρεις του εαυτού τους, καθιστώντας τις προσωπικές τους επιθυμίες αντικείμενο της αφοσίωσής τους. (Φιλιππησίους 3:19· 2 Τιμόθεο 3:2) Όμως, αξίζουν αληθινά τέτοια πράγματα ή τέτοιοι άνθρωποι την ολόψυχη αφοσίωση κάποιου;

 3. Πώς έχουν αποδειχτεί άνευ αξίας μερικά αντικείμενα αφοσίωσης;

³ Όταν βρεθούν αντιμέτωποι με την πραγματικότητα, οι λάτρεις των ειδώλων πολλές φορές χάνουν τις ψευδαισθήσεις τους. Η αφοσίωση σε είδωλα καταλήγει σε απογοήτευση όταν οι λάτρεις συνειδητοποιούν ότι τα είδωλά τους δεν είναι παρά «έργα χειρών ανθρώπων». (Ψαλμός 115:4) Όταν αποκαλύπτονται σκάνδαλα που περιλαμβάνουν εξέχοντες ευαγγελιστές, οι ειλικρινείς άνθρωποι νιώθουν αποκαρδιωμένοι. Όταν η «χάρτινη» οικονομία κατέρρευσε, ορισμένοι εργάτες αντιμετώπισαν διανοητικές διαταραχές καθώς βρέθηκαν στον κατάλογο των απολύσεων. Η πρόσφατη οικονομική ύφεση επέφερε σοβαρό πλήγμα στους λάτρεις του Μαμμωνά. Τα χρέη που δημιούργησαν με την ελπίδα να κερδίσουν πολλά χρήματα έγιναν βάρος καθώς υπήρχε μικρή προοπτική για την εξόφλησή τους. (Ματθαίος 6:24, ΝΜ) Όταν διάφοροι ειδωλοποιημένοι αστέρες της ροκ καθώς και άλλοι καλλιτέχνες πεθαίνουν ή χάνουν τη δημοτικότητά τους, οι λάτρεις τους μένουν εγκαταλειμμένοι. Επίσης, εκείνοι που έχουν ακολουθήσει μια πορεία προσωπικής ικανοποίησης πολλές φορές θερίζουν πικρή καρποφορία.—Γαλάτες 6:7.

 4. Τι υποκινεί τους ανθρώπους να αφιερώνουν τη ζωή τους σε πράγματα που είναι άνευ αξίας;

⁴ Τι υποκινεί τους ανθρώπους να αφιερώνουν τον εαυτό τους σε τέτοια μάταια πράγματα; Σε μεγάλο βαθμό, αυτό οφείλεται στο πνεύμα του κόσμου ο οποίος βρίσκεται υπό τον Σατανά τον Διάβολο. (Εφεσίους 2:2, 3) Η επιρροή αυτού του πνεύματος φαίνεται με ποικίλους τρόπους. Ένα άτομο μπορεί να βρίσκεται υπό τον έλεγχο κάποιας οικογενειακής παράδοσης που του έχουν κληροδοτήσει οι πρόγονοί του. Η μόρφωση και η ανατροφή μπορεί να ασκήσουν ισχυρή επίδραση στον τρόπο σκέψης. Η ατμόσφαιρα που επικρατεί στον εργασιακό χώρο μπορεί να ωθήσει τους «πολεμιστές των επιχειρήσεων» στην εργασιομανία η οποία μπορεί να αποβεί απειλητική για τη ζωή. Η επιθυμία για περισσότερα πράγματα προκαλείται από την υλιστική στάση του κόσμου. Η καρδιά πολλών ανθρώπων διαφθείρεται, υποκινώντας τους να αφοσιώνουν τον εαυτό τους στις δικές τους ιδιοτελείς επιθυμίες. Παραλείπουν να εξετάσουν αν αυτές οι επιδιώξεις αξίζουν τέτοια αφοσίωση.

Ένα Αφιερωμένο Έθνος

 5. Ποια αφιέρωση στον Ιεχωβά έγινε πριν από 3.500 χρόνια και πλέον;

⁵ Πριν από 3.500 χρόνια και πλέον, ένα έθνος ανθρώπων βρήκε κάποιο ασύγκριτα πολυτιμότερο αντικείμενο αφοσίωσης. Αυτοί αφιέρωσαν τον εαυτό τους στον υπέρτατο Θεό, τον Ιεχωβά. Ως ομάδα, το έθνος Ισραήλ διακήρυξε την αφιέρωσή του στον Θεό στην έρημο του Σινά.

 6. Ποια επρόκειτο να είναι η σημασία του ονόματος του Θεού για τους Ισραηλίτες;

⁶ Τι υποκίνησε τους Ισραηλίτες να ενεργήσουν με αυτόν τον τρόπο; Όταν εκείνοι ήταν δούλοι στην Αίγυπτο, ο Ιεχωβά ανέθεσε στον Μωυσή την αποστολή να τους οδηγήσει στην ελευθερία. Ο Μωυσής ρώτησε πώς έπρεπε να προσδιορίσει την ταυτότητα του Θεού που τον είχε στείλει, και ο Θεός αποκάλυψε τον εαυτό του ως τον ‘Θα αποδείξω ότι είμαι αυτό που θα αποδείξω ότι είμαι’. Κατηύθυνε τον Μωυσή να πει στους γιους Ισραήλ: ‘Ο θα αποδείξω ότι είμαι με έστειλε σε εσάς’. (Έξοδος 3:13, 14, ΜΝΚ) Αυτή η έκφραση καταδείκνυε ότι ο Ιεχωβά γίνεται οτιδήποτε χρειάζεται προκειμένου να επιτελέσει τους σκοπούς του. Εκείνος επρόκειτο να αποκαλύψει τον εαυτό του ως Εκπληρωτή υποσχέσεων με έναν τρόπο τον οποίο ποτέ δεν είχαν γνωρίσει οι προπάτορες των Ισραηλιτών.—Έξοδος 6:2, 3.

 7, 8. Ποιες αποδείξεις είχαν οι Ισραηλίτες για το ότι ο Ιεχωβά ήταν Θεός που άξιζε την αφοσίωσή τους;

⁷ Οι Ισραηλίτες παρέστησαν μάρτυρες της συμφοράς που χτύπησε τη γη της Αιγύπτου και το λαό της μέσω των Δέκα Πληγών. (Ψαλμός 78:44-51) Κατόπιν, πιθανώς τρία εκατομμύρια και πλέον από αυτούς, συμπεριλαμβανομένων γυναικών και παιδιών, μάζεψαν τα πράγματά τους και αναχώρησαν από τη γη Γεσέν μέσα σε μία νύχτα, κάτι που από μόνο του αποτελούσε αξιοσημείωτο επίτευγμα. (Έξοδος 12:37, 38) Κατόπιν, στην Ερυθρά Θάλασσα, ο Ιεχωβά αποκάλυψε τον εαυτό του ως ‘δυνατό πολεμιστή’ όταν έσωσε το λαό του από τις στρατιωτικές δυνάμεις του Φαραώ χωρίζοντας τη θάλασσα ώστε να μπορέσουν να περάσουν οι Ισραηλίτες, και αργότερα κλείνοντάς την για να πνίξει τους Αιγυπτίους που τους καταδίωκαν. Ως αποτέλεσμα, ‘είδεν ο Ισραήλ το μέγα εκείνο έργον, το οποίον έκαμεν ο Ιεχωβά επί τους Αιγυπτίους· και εφοβήθη ο λαός τον Ιεχωβά, και επίστευσεν εις τον Ιεχωβά’.—Έξοδος 14:31· 15:3· Ψαλμός 136:10-15.

⁸ Σαν να μην είχαν ακόμη αρκετές αποδείξεις για το τι σημαίνει το όνομα του Θεού, οι Ισραηλίτες γόγγυσαν εναντίον του Ιεχωβά και του εκπροσώπου του τού Μωυσή σχετικά με ελλείψεις τροφής και νερού. Ο Ιεχωβά έστειλε ορτύκια, έβρεξε μάννα και έκανε να αναβλύσει νερό από κάποιο βράχο στη Μεριβά. (Έξοδος 16:2-5, 12-15, 31· 17:2-7) Ο Ιεχωβά επίσης έσωσε τους Ισραηλίτες από την επίθεση των Αμαληκιτών. (Έξοδος 17:8-13) Με κανέναν τρόπο δεν θα μπορούσαν να αρνηθούν οι Ισραηλίτες αυτό που αργότερα διακήρυξε ο Ιεχωβά στον Μωυσή: ‘Ιεχωβά, Ιεχωβά ο Θεός, οικτίρμων και ελεήμων, μακρόθυμος και πολυέλεος, και αληθινός, φυλάττων έλεος εις χιλιάδας, συγχωρών ανομίαν και παράβασιν και αμαρτίαν’. (Έξοδος 34:6, 7) Πράγματι, ο Ιεχωβά απέδειξε ότι ήταν επάξιο αντικείμενο της αφοσίωσής τους.

 9. Γιατί έδωσε ο Ιεχωβά στους Ισραηλίτες την ευκαιρία να εκφράσουν την αφιέρωση που έκαναν για να τον υπηρετούν, και πώς αποκρίθηκαν εκείνοι;

⁹ Μολονότι ο Ιεχωβά κατείχε το δικαίωμα να έχει υπό την ιδιοκτησία του τους Ισραηλίτες διότι αυτός τους είχε απολυτρώσει από την Αίγυπτο, εκείνος, ως ο καλοσυνάτος και ελεήμων Θεός, τους έδωσε την ευκαιρία να εκφράσουν εθελοντικά την επιθυμία που είχαν να τον υπηρετούν. (Δευτερονόμιον 7:7, 8· 30:15-20) Επίσης έθεσε τους όρους για τη διαθήκη ανάμεσα στον ίδιο και στους Ισραηλίτες. (Έξοδος 19:3-8· 20:1–23:33) Όταν ο Μωυσής ανέφερε αυτούς τους όρους, οι Ισραηλίτες δήλωσαν: ‘Πάντα, όσα ελάλησεν ο Ιεχωβά, θέλομεν κάμνει και θέλομεν υπακούει’. (Έξοδος 24:3-7) Από δική τους ελεύθερη βούληση έγιναν έθνος αφιερωμένο στον Υπέρτατο Κύριο Ιεχωβά.

Η Εκτίμηση Οδηγεί στην Αφιέρωση

10. Σε τι πρέπει να βασίζεται η αφιέρωσή μας στον Ιεχωβά;

¹⁰ Ο Ιεχωβά, ο Δημιουργός, εξακολουθεί να αξίζει την ολόψυχη αφοσίωσή μας. (Μαλαχίας 3:6· Ματθαίος 22:37· Αποκάλυψη 4:11) Ωστόσο, η αφιέρωσή μας δεν θα πρέπει να βασίζεται στην ευπιστία, σε παροδικά συναισθήματα ή σε εξαναγκασμό από άλλους—ακόμη και από τους γονείς. Θα πρέπει να βασίζεται σε ακριβή γνώση της αλήθειας σχετικά με τον Ιεχωβά και σε εκτίμηση για όσα έχει κάνει ο Ιεχωβά για εμάς. (Ρωμαίους 10:2· Κολοσσαείς 1:9, 10· 1 Τιμόθεο 2:4) Ακριβώς όπως ο Ιεχωβά έδωσε στους Ισραηλίτες την ευκαιρία να εκφράσουν εθελοντικά την αφιέρωσή τους, έτσι δίνει και σε εμάς την ευκαιρία να αφιερώσουμε εθελοντικά τον εαυτό μας και να κάνουμε αυτή την αφιέρωση δημόσια.—1 Πέτρου 3:21.

11. Τι έχει αποκαλύψει για τον Ιεχωβά η μελέτη της Αγίας Γραφής που κάνουμε;

¹¹ Μέσω μελέτης της Αγίας Γραφής, φτάνουμε στο σημείο να γνωρίζουμε τον Θεό ως πρόσωπο. Ο Λόγος του μας βοηθάει να διακρίνουμε τις ιδιότητές Του όπως αντανακλώνται στη δημιουργία. (Ψαλμός 19:1-4) Μπορούμε να αντιληφτούμε από το Λόγο του ότι Αυτός δεν είναι μια μυστηριώδης Τριάδα την οποία δεν είμαστε σε θέση να καταλάβουμε. Δεν χάνει πολέμους και επομένως δεν χρειάζεται να αποκηρύξει τη Θειότητά του. (Έξοδος 15:11· 1 Κορινθίους 8:5, 6· Αποκάλυψη 11:17, 18) Επειδή εκπληρώνει τις υποσχέσεις του, μας γίνεται υπενθύμιση σχετικά με το τι αντιπροσωπεύει το υπέροχο όνομά του, Ιεχωβά. Εκείνος είναι η Μεγαλειώδης Προσωπικότητα με Σκοπούς. (Γένεσις 2:4, υποσημείωση στη ΜΝΚ· Ψαλμός 83:18· Ησαΐας 46:9-11) Μελετώντας την Αγία Γραφή, φτάνουμε στο σημείο να κατανοούμε σαφώς πόσο πιστός και αξιόπιστος είναι αυτός.—Δευτερονόμιον 7:9· Ψαλμός 19:7, 9, ΜΝΚ· 111:7, ΜΝΚ.

12. (α) Τι μας ελκύει στον Ιεχωβά; (β) Πώς υποκινούν κάποιον να θέλει να υπηρετεί τον Ιεχωβά οι πραγματικές εμπειρίες που είναι καταγραμμένες στην Αγία Γραφή; (γ) Πώς νιώθετε εσείς για την υπηρεσία του Ιεχωβά;

¹² Αυτό που ιδιαίτερα μας ελκύει στον Ιεχωβά είναι η στοργική του προσωπικότητα. Η Αγία Γραφή παρουσιάζει το πόσο στοργικός, συγχωρητικός και ελεήμων είναι εκείνος στην πολιτεία του με τους ανθρώπους. Αναλογιστείτε πόση ευημερία πρόσφερε στον Ιώβ αφότου ο Ιώβ διακράτησε πιστά την ακεραιότητά του. Η εμπειρία που είχε ο Ιώβ τονίζει ότι «ο Ιεχωβά είναι πολύ τρυφερός σε στοργή και ελεήμων». (Ιακώβου 5:11· Ιώβ 42:12-17) Αναλογιστείτε πώς πολιτεύτηκε ο Ιεχωβά με τον Δαβίδ όταν εκείνος διέπραξε μοιχεία και φόνο. Ναι, ο Ιεχωβά είναι πρόθυμος να συγχωρήσει ακόμη και σοβαρά αμαρτήματα όταν το άτομο που αμάρτησε τον πλησιάζει με ‘καρδιά συντετριμμένη και ταπεινωμένη’. (Ψαλμός 51:3-11, 17) Αναλογιστείτε τον τρόπο με τον οποίο πολιτεύτηκε ο Ιεχωβά με τον Σαύλο από την Ταρσό, ο οποίος αρχικά ήταν σφοδρός διώκτης του λαού του Θεού. Αυτά τα παραδείγματα τονίζουν το έλεος του Θεού και τη γενναιόδωρη προθυμία που έχει εκείνος να χρησιμοποιεί μετανοημένα άτομα. (1 Κορινθίους 15:9· 1 Τιμόθεο 1:15, 16) Ο Παύλος ένιωθε ότι μπορούσε να διακυβεύσει την ίδια του τη ζωή στην υπηρεσία αυτού του στοργικού Θεού. (Ρωμαίους 14:8) Νιώθετε και εσείς το ίδιο;

13. Ποια μεγάλη έκφραση αγάπης από μέρους του Ιεχωβά αναγκάζει τα άτομα που έχουν δίκαιη καρδιά να αφιερώσουν τον εαυτό τους σε εκείνον;

¹³ Για τους Ισραηλίτες, ο Ιεχωβά προμήθεψε σωτηρία από τη δουλεία στην Αίγυπτο, και ο ίδιος έχει προετοιμάσει ένα μέσο για να σώσει και εμάς από τη δουλεία στην αμαρτία και στο θάνατο—τη λυτρωτική θυσία του Ιησού Χριστού. (Ιωάννης 3:16) Ο Παύλος λέει: «Ο Θεός συστήνει τη δική του αγάπη σε εμάς με το ότι, ενώ ήμασταν ακόμη αμαρτωλοί, ο Χριστός πέθανε για εμάς». (Ρωμαίους 5:8) Αυτή η στοργική διευθέτηση αναγκάζει τα άτομα που έχουν δίκαιη καρδιά να αφιερώσουν τον εαυτό τους στον Ιεχωβά μέσω του Ιησού Χριστού. «Διότι η αγάπη την οποία έχει ο Χριστός μάς αναγκάζει, επειδή αυτό κρίναμε, ότι ένας άνθρωπος πέθανε για όλους· άρα λοιπόν, όλοι είχαν πεθάνει· και πέθανε για όλους ώστε εκείνοι που ζουν να μη ζουν πια για τον εαυτό τους, αλλά για αυτόν που πέθανε για εκείνους και εγέρθηκε».—2 Κορινθίους 5:14, 15· Ρωμαίους 8:35-39.

14. Αρκεί η απλή γνώση για την πολιτεία του Ιεχωβά για να μας υποκινήσει να αφιερώσουμε τη ζωή μας σε εκείνον; Εξηγήστε.

¹⁴ Ωστόσο, το να έχουμε γνώση για την προσωπικότητα του Ιεχωβά και για την πολιτεία του με την ανθρωπότητα δεν αρκεί. Πρέπει να καλλιεργείται η προσωπική εκτίμηση για τον Ιεχωβά. Πώς μπορεί να γίνει αυτό; Με το να εφαρμόζουμε το Λόγο του Θεού στη ζωή μας και να βλέπουμε εμείς οι ίδιοι ότι οι αρχές που βρίσκονται σε αυτόν πραγματικά φέρνουν αποτελέσματα. (Ησαΐας 48:17) Πρέπει να συναισθανόμαστε ότι ο Ιεχωβά μάς έχει σώσει από το τέλμα αυτού του πονηρού κόσμου ο οποίος βρίσκεται υπό τη διακυβέρνηση του Σατανά. (Παράβαλε 1 Κορινθίους 6:11). Στον αγώνα που διεξάγουμε για να κάνουμε το σωστό, μαθαίνουμε να στηριζόμαστε στον Ιεχωβά, και εμείς οι ίδιοι νιώθουμε ότι ο Ιεχωβά είναι ο ζωντανός Θεός, ο «ακούων προσευχήν». (Ψαλμός 62:8· 65:2) Σύντομα νιώθουμε πολύ κοντά σε αυτόν και είμαστε σε θέση να του εκμυστηρευόμαστε τα πιο ενδόμυχα αισθήματά μας. Το θερμό αίσθημα αγάπης για τον Ιεχωβά αναπτύσσεται μέσα μας. Αυτό αναμφίβολα θα μας οδηγήσει στο να αφιερώσουμε τη ζωή μας σε εκείνον.

15. Τι υποκίνησε έναν άνθρωπο, ο οποίος προηγουμένως ήταν αφιερωμένος στην εργασία του, να υπηρετεί τον Ιεχωβά;

¹⁵ Πολλά άτομα έχουν φτάσει στο σημείο να γνωρίσουν αυτόν τον στοργικό Θεό, τον Ιεχωβά, και έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στην υπηρεσία του. Πάρτε για παράδειγμα έναν ηλεκτρολόγο που είχε μια ακμάζουσα επιχείρηση. Υπήρχαν περιπτώσεις κατά τις οποίες άρχιζε να εργάζεται το πρωί και εργαζόταν ολόκληρη την ημέρα, και μέχρι τη νύχτα, επιστρέφοντας στο σπίτι του στις πέντε η ώρα το επόμενο πρωί. Αφού ξεκουραζόταν περίπου μια ώρα, έφευγε ξανά για την επόμενη δουλειά. «Ήμουν αφιερωμένος στην εργασία μου», θυμάται ο ίδιος. Όταν η σύζυγός του άρχισε να μελετάει την Αγία Γραφή, εκείνος ενώθηκε μαζί της. Αυτός λέει: «Όλοι οι θεοί τους οποίους είχα γνωρίσει μέχρι τότε απλώς ανέμεναν να τους υπηρετούμε, χωρίς να κάνουν κάτι προς όφελός μας. Αλλά ο Ιεχωβά πήρε την πρωτοβουλία και έστειλε τον μονογενή του Γιο στη γη κάνοντας μεγάλη προσωπική θυσία». (1 Ιωάννη 4:10, 19) Μέσα σε δέκα μήνες, αυτός ο άνθρωπος αφιερώθηκε στον Ιεχωβά. Ύστερα, εκείνος συγκέντρωσε την προσοχή του στο να υπηρετεί τον ζωντανό Θεό. Ανέλαβε την ολοχρόνια υπηρεσία και πήγε να υπηρετήσει εκεί όπου η ανάγκη ήταν μεγαλύτερη. Αυτός, σαν τους αποστόλους, ‘άφησε τα πάντα και ακολούθησε τον Ιησού’. (Ματθαίος 19:27) Έπειτα από δύο μήνες, εκείνος και η σύζυγός του προσκλήθηκαν να υπηρετήσουν στο τμήμα της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά στη χώρα όπου ζούσαν, έτσι ώστε αυτός να μπορέσει να βοηθήσει στις ηλεκτρολογικές εργασίες. Επί 20 και πλέον χρόνια, υπηρετεί στο τμήμα, κάνοντας την εργασία που αγαπάει—όχι για τον εαυτό του αλλά για τον Ιεχωβά.

Κάντε την Αφιέρωσή σας Δημόσια

16. Ποια είναι μερικά βήματα που πρέπει να κάνει κάποιος για να αφιερωθεί στον Ιεχωβά;

¹⁶ Αφού μελετήσουν επί κάποιο χρονικό διάστημα την Αγία Γραφή, και οι νέοι και οι ηλικιωμένοι φτάνουν στο σημείο να εκτιμήσουν τον Ιεχωβά και τα όσα έχει κάνει για εκείνους. Αυτό θα πρέπει να τους υποκινήσει να δώσουν από τον εαυτό τους στον Θεό. Εσείς ίσως να είστε ένας από αυτούς. Πώς μπορείτε να αφιερώσετε τον εαυτό σας στον Ιεχωβά; Αφού αποκτήσετε ακριβή γνώση από την Αγία Γραφή, θα πρέπει να ενεργήσετε σύμφωνα με αυτή τη γνώση και να ασκήσετε πίστη στον Ιεχωβά και στον Ιησού Χριστό. (Ιωάννης 17:3) Μετανοήστε και μεταστραφείτε από οποιαδήποτε προηγούμενη αμαρτωλή πορεία. (Πράξεις 3:19) Κατόπιν θα φτάσετε στο βήμα της αφιέρωσης, εκφράζοντάς την με επίσημα λόγια προσευχής προς τον Ιεχωβά. Αυτή η προσευχή αναμφίβολα θα αφήσει μια διαρκή εντύπωση στο νου σας, επειδή αυτή θα αποτελέσει την αφετηρία μιας νέας σχέσης με τον Ιεχωβά.

17. (α) Γιατί ανασκοπούν διάφορες προετοιμασμένες ερωτήσεις οι πρεσβύτεροι μαζί με τα νεοαφιερωμένα άτομα; (β) Ποιο σημαντικό βήμα πρέπει να κάνει ένα άτομο σύντομα μετά την αφιέρωσή του, και για ποιο σκοπό;

¹⁷ Ακριβώς όπως ο Μωυσής εξήγησε στους Ισραηλίτες τους όρους για να μπουν σε μια σχέση διαθήκης με τον Ιεχωβά, έτσι και οι πρεσβύτεροι στις εκκλησίες των Μαρτύρων του Ιεχωβά βοηθούν εκείνους που έχουν πρόσφατα κάνει αφιέρωση να εξετάσουν ακριβώς τι περιλαμβάνεται. Αυτοί χρησιμοποιούν διάφορες προετοιμασμένες ερωτήσεις για να επιβεβαιώσουν ότι το κάθε άτομο κατανοεί πλήρως τις βασικές διδασκαλίες της Αγίας Γραφής και αντιλαμβάνεται τι περιλαμβάνει το να είναι Μάρτυρας του Ιεχωβά. Κατόπιν, είναι πολύ κατάλληλη μια τελετή ώστε να γίνει η αφιέρωση δημόσια. Φυσιολογικά, ένα νεοαφιερωμένο άτομο ανυπομονεί να φανερώσει σε άλλους ότι έχει εισέλθει σε αυτή την προνομιακή σχέση με τον Ιεχωβά. (Παράβαλε Ιερεμίας 9:24). Αυτό γίνεται κατάλληλα με το βάφτισμα στο νερό ως σύμβολο της αφιέρωσης. Η κατάδυση στο νερό και η ανάδυση που ακολουθεί συμβολίζουν ότι το άτομο πεθαίνει σε σχέση με την προηγούμενη ιδιοτελή πορεία της ζωής του και ανασταίνεται σε ένα νέο τρόπο ζωής, δηλαδή αυτόν της επιτέλεσης του θελήματος του Θεού. Κάτι τέτοιο δεν αποτελεί «μυστήριο», ούτε είναι τελετουργία όπως η Σιντοϊστική τελετή του μισογκί κατά την οποία υποτίθεται ότι ένα άτομο καθαρίζεται με νερό.a Απεναντίας, το βάφτισμα είναι η δημόσια διακήρυξη μιας αφιέρωσης που έχει ήδη γίνει με προσευχή.

18. Γιατί μπορούμε να είμαστε πεπεισμένοι ότι η αφιέρωσή μας δεν θα είναι μάταιη;

¹⁸ Αυτή η επίσημη περίσταση είναι μια αλησμόνητη εμπειρία, η οποία θυμίζει στο νέο υπηρέτη του Θεού τη διαρκή σχέση που έχει τώρα με τον Ιεχωβά. Ανόμοια με την αφιέρωση που έκανε ο πιλότος καμικάζι στη χώρα του και στον αυτοκράτορά του, αυτή η αφιέρωση στον Ιεχωβά δεν θα είναι μάταιη, διότι αυτός είναι ο αιώνιος παντοδύναμος Θεός ο οποίος εκτελεί καθετί που αρχίζει. Αυτός, και μόνο αυτός, αξίζει την ολόψυχη αφοσίωσή μας.—Ησαΐας 55:9-11.

19. Τι θα εξεταστεί στο επόμενο άρθρο;

¹⁹ Ωστόσο, περιλαμβάνονται περισσότερα στην αφιέρωση. Για παράδειγμα, πώς επηρεάζει η αφιέρωση την καθημερινή μας ζωή; Αυτό θα εξεταστεί στο επόμενο άρθρο.

[Υποσημειώσεις]

Θυμάστε;

◻ Γιατί καταλήγει σε απογοήτευση η αφιέρωση με τον τρόπο που παρατηρείται στον κόσμο;

◻ Τι υποκίνησε τους Ισραηλίτες να αφιερώσουν τον εαυτό τους στον Ιεχωβά;

◻ Τι υποκινεί εμάς να αφιερώσουμε τον εαυτό μας στον Ιεχωβά σήμερα;

◻ Πώς αφιερώνουμε τον εαυτό μας στον Θεό;

◻ Ποια είναι η σημασία του βαφτίσματος στο νερό;

[Εικόνα στη σελίδα 10]

Ο Ισραήλ στο Σινά ενώ αφιερώνεται στον Ιεχωβά