Οι Νεαροί Ρωτούν . . .
Πόσο Σοβαρός Είναι ο Αυνανισμός;
«Αναρωτιέμαι αν ο αυνανισμός είναι λάθος στα μάτια του Θεού. Υπάρχει περίπτωση να επηρεάσει τη φυσική και/ή την πνευματική μου υγεία στο μέλλον και έναν πιθανό μελλοντικό μου γάμο;»—Μελίσα 15 χρονών.
ΑΥΤΑ τα ερωτήματα βασανίζουν πολλούς νεαρούς. Ο λόγος; Ο αυνανισμός, ή ο θεληματικός αυτοερεθισμός με σκοπό την πρόκληση σεξουαλικής διέγερσης, είναι ευρέως διαδεδομένος. Αναφέρεται ότι περίπου το 97 τοις εκατό των αντρών και παραπάνω από το 90 τοις εκατό των γυναικών, έχουν επιδοθεί στον αυνανισμό μέχρι την ηλικία των 21 χρόνων. Επιπλέον, αυτή η συνήθεια έχει θεωρηθεί υπεύθυνη για όλων των ειδών τις αρρώστιες—από τις κρεατοελιές και τα ερεθισμένα βλέφαρα μέχρι την επιληψία και τις διανοητικές παθήσεις.
Ωστόσο, οι σύγχρονες ιατρικές έρευνες δεν έχουν αποδείξει ότι ο αυνανισμός ευθύνεται για κάποια σωματική ασθένεια. Οι ερευνητές Γουίλιαμ Μάστερς και Βιρτζίνια Τζόνσον προσθέτουν: «Δεν υπάρχει καμιά τεκμηριωμένη ιατρική απόδειξη ότι ο αυνανισμός, ανεξάρτητα από το πόσο συχνά γίνεται, οδηγεί σε διανοητικές παθήσεις».
Παρ’ όλα αυτά, η σοβαρότητα αυτής της συνήθειας απασχολεί πολλούς νεαρούς χριστιανούς. «Όταν ενέδωσα σ’ αυτόν [τον αυνανισμό], αισθανόμουν σαν να εγκατέλειπα τον Ιεχωβά Θεό», έγραψε μια νεαρή. «Με έπιανε μεγάλη κατάθλιψη μερικές φορές». Ένας άλλος νεαρός ρώτησε: «Είναι ο αυνανισμός ασυγχώρητη αμαρτία;»
Τι Λέει η Αγία Γραφή;
Αν και παραπτώματα που έχουν σχέση με το σεξ, όπως είναι το προγαμιαίο σεξ (πορνεία), η ομοφυλοφιλία, η μοιχεία και η κτηνοβασία καταδικάζονται με σαφήνεια από την Αγία Γραφή ως χονδροειδή αμαρτήματα, ο αυνανισμός δεν αναφέρεται. (Γένεσις 39:7-9· Λευιτικόν 18:20, 22, 23· 1 Κορινθίους 6:9, 10) Ο αυνανισμός ήταν κάτι το συνηθισμένο ανάμεσα στον ελληνόφωνο κόσμο των βιβλικών χρόνων και αρκετές ελληνικές λέξεις χρησιμοποιούνταν για να περιγράψουν αυτήν τη συνήθεια. Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι ούτε μια από τις λέξεις αυτές δεν συναντιέται στην Αγία Γραφή.a
Εφόσον ο αυνανισμός δεν καταδικάζεται άμεσα από την Αγία Γραφή, μήπως αυτό σημαίνει ότι είναι αβλαβής; Οπωσδήποτε όχι! Ακόμα και εκείνοι που δεν ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για την άποψη του Θεού ανησυχούν γι’ αυτή τη συνήθεια. Για παράδειγμα, ο Δρ Έιρον Χας στην έρευνά του σχετικά με τις σεξουαλικές συνήθειες 625 εφήβων ανάφερε: «Η πλειοψηφία των εφήβων που αυνανίζονταν ανάφεραν ότι αισθάνονται ένοχοι, ντροπιασμένοι, βρώμικοι, ανόητοι, αμήχανοι, ή ανώμαλοι». Σίγουρα, ο αυνανισμός είναι μια ακάθαρτη συνήθεια. Αλλά, εφόσον η ακαθαρσία σύμφωνα με την Αγία Γραφή είναι ένας όρος που επιτρέπει ένα ευρύ φάσμα βαθμών σοβαρότητας, ο αυνανισμός δεν κατατάσσεται ανάμεσα σε αμαρτήματα τόσο σοβαρά όσο είναι η πορνεία ή άλλες μορφές χονδροειδούς σεξουαλικής ανηθικότητας.—Εφεσίους 4:19.
Μολαταύτα, ο Θεός αναγνωρίζει ότι το να συμμορφώνεται κάποιος με τις απαγορεύσεις της Αγίας Γραφής ενάντια στη χονδροειδή σεξουαλική ανηθικότητα δεν είναι εύκολο πράγμα. Για το λόγο αυτό, δίνει συμβουλές σχετικά με το πώς να αποφεύγουμε τη σεξουαλική ανηθικότητα. Αυτός ‘σε διδάσκει για την ωφέλειά σου’. (Ησαΐας 48:17) Οι αρχές του Λόγου του δείχνουν ότι ‘ωφελείσαι’ με το να αντιστέκεσαι ακλόνητα σ’ αυτήν την ακάθαρτη συνήθεια, κυρίως επειδή αυτή . . .
Διεγείρει τη ‘Σεξουαλική Όρεξη’
«Νεκρώσατε λοιπόν τα μέλη σας», παρακινεί η Αγία Γραφή, «[δηλαδή το] . . . πάθος [σεξουαλική όρεξη (ΜΝΚ)]». (Κολοσσαείς 3:5) Αυτή η ‘σεξουαλική όρεξη’ δεν αντιστοιχεί στα πρωτόγνωρα σεξουαλικά ερεθίσματα που αισθάνονται οι περισσότεροι νεαροί κατά τη διάρκεια της ήβης, και για τα οποία δεν υπάρχει λόγος να ντρέπονται. Η ‘σεξουαλική όρεξη’ υφίσταται όταν αυτά τα αισθήματα δυναμώνονται τόσο πολύ ώστε κάποιος να χάνει τον έλεγχο. Τέτοιου είδους σεξουαλική όρεξη έχει οδηγήσει σε χονδροειδή σεξουαλική ανηθικότητα όπως περιγράφει ο Παύλος στο εδάφιο Ρωμαίους 1:26, 27.b
Αλλά δεν ‘νεκρώνει’ τις επιθυμίες αυτές ο αυνανισμός; Το αντίθετο, όπως παραδέχτηκε ένας νεαρός: «Όταν αυνανίζεσαι, συγκεντρώνεις τη διάνοιά σου σε λαθεμένες επιθυμίες, και το μόνο που καταφέρνεις με αυτό είναι να αυξηθεί η όρεξή σου γι’ αυτές». Συχνά χρησιμοποιείται μια ανήθικη φαντασίωση για να αυξηθεί η σεξουαλική ικανοποίηση. (Ματθαίος 5:27, 28) Αν σου δοθούν οι κατάλληλες ευκαιρίες μπορείς εύκολα να πέσεις σε σεξουαλική ανηθικότητα. Ένας νεαρός, αφού διάπραξε πορνεία, θρήνησε: «Κάποτε πίστευα ότι ο αυνανισμός ήταν ένα μέσο για να εκτονωθώ χωρίς να χρειάζεται να μπλεχτώ με κάποια κοπέλα. Αντίθετα ανάπτυξα μια ακατάσχετη επιθυμία να το κάνω αυτό». Στην πραγματικότητα, μια έρευνα που έγινε στις Η.Π.Α. αποκάλυψε ότι από τους εφήβους εκείνους που αυνανίζονταν, οι περισσότεροι διάπρατταν επίσης και πορνεία. Ξεπερνούσαν εκείνους που ήταν παρθένοι κατά 50 τοις εκατό! Η συνήθεια αυτή σίγουρα δεν είχε μειώσει τη ‘σεξουαλική όρεξή’ τους!
Ακόμα κι αν νιώθεις ότι εσύ θα μπορούσες να χαλιναγωγήσεις τον εαυτό σου σε μια ηθικά επικίνδυνη κατάσταση, γιατί να το διακινδυνέψεις διεγείροντας τον εαυτό σου σεξουαλικά με τον αυνανισμό; Αν σου δινόταν η ευκαιρία να διαπράξεις πορνεία, θα ήσουν πραγματικά σε θέση να πεις όχι;
Διανοητική και Συναισθηματική Μόλυνση
Ο αυνανισμός, επίσης, ενσταλάζει ορισμένες διαθέσεις που είναι φθοροποιές διανοητικά. (Παράβαλε με 2 Κορινθίους 11:3.) Αυτή η συνήθεια μαθαίνει κάποιον ή κάποια να μεταχειρίζεται το σώμα του ή το σώμα της σαν να είναι απλώς αντικείμενο σεξουαλικής ικανοποίησης. Όταν ένα άτομο αυνανίζεται, απορροφάται από τα δικά του ή τα δικά της σωματικά ερεθίσματα—γίνεται τελείως εγωκεντρικό. Το σεξ απογυμνώνεται από την αγάπη και καταντάει απλώς μια σωματική λειτουργία που χρησιμοποιείται για την εκτόνωση της έντασης. Αλλά ο Θεός είχε σκοπό με τις σεξουαλικές σχέσεις να ικανοποιούνται οι σεξουαλικές επιθυμίες, ως μια έκφραση αγάπης μεταξύ του άντρα και της συζύγου του.—Παροιμίαι 5:15-19.
Αν χάσουμε αυτήν την άποψη μπορεί να έχουμε προβλήματα στη δημιουργία μιας σωστής σχέσης με άτομα του αντίθετου φύλου. Θα μπορούσαμε να βλέπουμε τα άτομα αυτά ως αντικείμενα του σεξ μάλλον παρά ως ευαίσθητα ανθρώπινα πλάσματα. Κάποιος μπορεί να έχει την τάση να εκμεταλλεύεται κάποιον άλλον σαν ένα απλό όργανο σεξουαλικής ικανοποίησης. Τέτοιες λανθασμένες απόψεις που απορρέουν από τον αυνανισμό μπορούν να μολύνουν το ‘πνεύμα’ κάποιου, ή τη διανοητική τάση που τον διακατέχει. Δικαιολογημένα η Αγία Γραφή παρακινεί: «Αγαπητοί . . . ας καθαρίσωμεν εαυτούς από παντός μολυσμού σαρκός και πνεύματος». (2 Κορινθίους 7:1) Είναι αλήθεια ότι μετά το γάμο πολλά ζευγάρια κατορθώνουν να υπερνικήσουν τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν από τον αυνανισμό. Ωστόσο, πολλά παραδείγματα αποδεικνύουν το πόσο δυσεπίλυτα και επίμονα μπορούν να είναι μερικά από αυτά, επηρεάζοντας συχνά την αρμονική συμβίωση ενός παντρεμένου ζευγαριού.
Αλλά τι γίνεται αν κάποιο άτομο κάνει σκληρό αγώνα για να υπερνικήσει αυτήν την κακή συνήθεια και, ενώ σε γενικές γραμμές το καταφέρνει, έχει ακόμα προβλήματα με αυτήν;
Μια Ισορροπημένη Άποψη Ενοχής
Αν και η αμαρτία δεν παύει να είναι αμαρτία, η Αγία Γραφή δείχνει ότι ο Θεός θεωρεί πως τα σφάλματά μας ποικίλλουν σε βαθμό σοβαρότητας και είναι πολύ ελεήμονας. «Διότι συ, Κύριε, είσαι αγαθός και εύσπλαγχνος και πολυέλεος εις πάντας τους επικαλουμένους σε». (Ψαλμός 86:5) Όταν ένας χριστιανός ενδίδει στον αυνανισμό, συνήθως η ίδια η καρδιά του τον καταδικάζει. Ωστόσο, η Αγία Γραφή δηλώνει ότι «είναι μεγαλύτερος ο Θεός από την καρδιά μας και τα ξέρει όλα». (1 Ιωάννου 3:20, ΚΔΤΚ) Ο Θεός βλέπει πιο μακριά από τις αμαρτίες μας. Η υπεροχή της γνώσης του τον κάνει να ακούει με συμπάθεια τις ειλικρινείς ικεσίες μας για συγχώρεση. Όπως έγραψε μια νεαρή γυναίκα: «Μέχρι ένα σημείο αισθάνομαι ένοχη, αλλά ξέροντας τι στοργικός Θεός είναι ο Ιεχωβά και ότι μπορεί να διαβάζει την καρδιά μου και να γνωρίζει όλες μου τις προσπάθειες και τις προθέσεις, αυτό με εμποδίζει να νιώθω υπερβολικά καταθλιμμένη όταν αποτυγχάνω κατά καιρούς». Καταπολεμώντας τον αυνανισμό, είναι πιθανό ότι δεν θα διαπράξεις το σοβαρό αμάρτημα της πορνείας.
Το συνοδευτικό μας περιοδικό, Η Σκοπιά, δήλωνε στο τεύχος της 15ης Μαΐου 1954: «[Ίσως] βρίσκωμε τον εαυτό μας να προσκόπτη και να πίπτη πολλές φορές σε κάποια κακή συνήθεια που έχει εισχωρήσει στο προηγούμενό μας υπόδειγμα ζωής πιο βαθιά από ό,τι είχαμε νομίσει. Τότε έχομε την τάσι να αισθανώμεθα πολύ αποθαρρυμένοι και εντελώς ανάξιοι να χειρισθούμε περαιτέρω τα πολύτιμα συμφέροντα της Βασιλείας και ακατάλληλοι να μιλούμε την καθαρή γλώσσα της αληθείας. Τι πρέπει να γίνη αν βρίσκετε τον εαυτό σας σε τέτοια ατυχή κατάστασι; Μην απελπίζεσθε. Μη συμπεραίνετε ότι έχετε διαπράξει την αμαρτία που δεν μπορεί να συγχωρηθή. Έτσι ακριβώς θα ήθελε ο Σατανάς να διαλογισθήτε. Το γεγονός ότι αισθάνεσθε λυπημένος και εξωργισμένος με τον εαυτό σας είναι αυτό καθ’ εαυτό απόδειξις ότι δεν έχετε απομακρυνθή πολύ. Ποτέ μη διστάζετε να στραφήτε ταπεινά και ένθερμα στον Θεό, ζητώντας να σας συγχωρήση, να σας καθαρίση και να σας βοηθήση. Πηγαίνετε σ’ αυτόν όπως ένα παιδί πηγαίνει στον πατέρα του όταν βρίσκεται σε θλίψι, αδιάφορο πόσο συχνά βρίσκεσθε στην ίδια αδυναμία, και ο Ιεχωβά θα σας δώση φιλάγαθα τη βοήθεια λόγω της παρ’ αξίαν χάριτός του και, αν είσθε ειλικρινής, θα σας δώση τη συναίσθησι μιας καθαρισμένης συνειδήσεως».
[Υποσημειώσεις]
a Ο Θεός θανάτωσε τον Αυνάν επειδή ‘εξέχυνεν το σπέρμα του επί την γην’. Εδώ, ωστόσο, περιλαμβανόταν η διακεκομμένη συνουσία, όχι ο αυνανισμός. Επιπρόσθετα, η αιτία της θανάτωσής του ήταν το ότι ο Αυνάν από εγωισμό δεν εκπλήρωσε το καθήκον του ανδραδελφικού γάμου και έτσι δεν συνέχισε τη γενεαλογική γραμμή του νεκρού αδελφού του. (Γένεσις 38:1-10) Το «σπέρμα συνουσίας» που αναφέρεται στα εδάφια Λευιτικόν 15:16-18 προφανώς σχετιζόταν, όχι με τον αυνανισμό, αλλά με την ονείρωξη όπως και με τις γαμήλιες σεξουαλικές σχέσεις.
b Η λέξη πάθος την οποία η Μετάφραση Νέου Κόσμου αποδίδει ‘σεξουαλική όρεξη’ χρησιμοποιήθηκε από τον ιστορικό του πρώτου αιώνα Ιώσηπο, για να περιγράψει τη σύζυγο του Πετεφρή, η οποία, εξαιτίας ενός «υπερβολικού πάθους», προσπάθησε να παρασύρει το νεαρό Ιωσήφ· και τον Αμνών, ο οποίος, «φλεγόμενος από επιθυμία και οδηγούμενος από το βούκεντρο του πάθους, βίασε την αδελφή του». Το πάθος της συζύγου του Πετεφρή και του Αμνών ήταν εκτός ελέγχου.—Γένεσις 39:7-12· 2 Σαμουήλ 13:10-14.
[Εικόνα στη σελίδα 21]
Παρ’ ότι ο αυνανισμός μπορεί να προξενήσει έντονα αισθήματα ενοχής, το να προσεύχεται κάποιος με ειλικρίνεια στον Θεό για συγχώρεση και να εργάζεται σκληρά για να υπερνικήσει αυτήν τη συνήθεια μπορεί να του δώσει καλή συνείδηση