ΕΘΑΝΙΜ
(Εθανίμ) [πιθανότατα, Συνεχή [Ρεύματα]· [Ρεύματα] που Ρέουν Ανέκαθεν].
Αυτός ήταν ο έβδομος σεληνιακός μήνας στο θρησκευτικό ημερολόγιο των Ισραηλιτών αλλά ο πρώτος στο πολιτικό ημερολόγιο. (1Βα 8:2) Αντιστοιχούσε με ένα μέρος του Σεπτεμβρίου και ένα μέρος του Οκτωβρίου. Μετά τη βαβυλωνιακή εξορία ονομάστηκε Τισρί, όνομα που δεν εμφανίζεται στο Βιβλικό υπόμνημα αλλά βρίσκεται σε μεταιχμαλωσιακά συγγράμματα.
Ο ιστορικός Ιώσηπος γράφει σχετικά με τη γιορτή που ξεκινούσε τη 15η ημέρα αυτού του μήνα (δηλαδή γύρω στις αρχές Οκτωβρίου): «Τη δέκατη πέμπτη ημέρα του ίδιου μήνα, όταν πια ο καιρός γυρνάει προς το χειμώνα, ο Μωυσής προστάζει να στήνονται σκηνές από την κάθε οικογένεια, ενόψει του κρύου και ως προστασία από τη δριμύτητα της χρονιάς».—Ιουδαϊκή Αρχαιολογία, Γ΄, 244 (x, 4).
Αρχή του Γεωργικού Έτους. Μολονότι ο Αβίβ (ή Νισάν) έγινε ο πρώτος μήνας του έτους στο θρησκευτικό Ιουδαϊκό ημερολόγιο μετά την Έξοδο από την Αίγυπτο, ο Εθανίμ εξακολούθησε να θεωρείται ο πρώτος μήνας από πολιτική ή γεωργική άποψη. Αυτόν το μήνα, σχεδόν κάθε είδους συγκομιδή είχε ολοκληρωθεί, σηματοδοτώντας το τέλος του γεωργικού έτους. Οι πρώιμες βροχές που άρχιζαν να πέφτουν μαλάκωναν το έδαφος για το όργωμα που θα ακολουθούσε και που θα σήμαινε την έναρξη των νέων γεωργικών εργασιών. Ο Ιεχωβά χαρακτήρισε τον Εθανίμ ως το σημείο καμπής του έτους όταν ανέφερε ότι η γιορτή της συγκομιδής λάβαινε χώρα «όταν βγαίνει ο χρόνος» και «στην αλλαγή του έτους». (Εξ 23:16· 34:22) Είναι επίσης αξιοσημείωτο ότι το Ιωβηλαίο έτος άρχιζε το μήνα Εθανίμ και όχι το μήνα Αβίβ.—Λευ 25:8-12.
Το όνομα Τισρί, που αργότερα δόθηκε στον εν λόγω μήνα, σημαίνει «Αρχή του Έτους», και η 1η Τισρί εξακολουθεί να τηρείται από τους Ιουδαίους ως Πρωτοχρονιά, ή αλλιώς Ρος Χασανά («Κεφαλή του Έτους»).
Εορταστικός Μήνας. Ο Εθανίμ ήταν επίσης μήνας γιορτών. Η πρώτη ημέρα του ήταν «ημέρα σαλπίσματος». (Λευ 23:24· Αρ 29:1) Εφόσον κάθε νέα σελήνη συνήθως αναγγελλόταν με σάλπισμα, αυτή την ημέρα πιθανώς γινόταν επιπρόσθετο ή παρατεταμένο σάλπισμα. (Αρ 10:10) Τη 10η ημέρα του Εθανίμ τηρούσαν την ετήσια Ημέρα της Εξιλέωσης. (Λευ 16:29, 30· 23:27· Αρ 29:7) Από τη 15η μέχρι την 21η ημέρα λάβαινε χώρα η Γιορτή των Σκηνών, ή αλλιώς της Συγκομιδής, και την 22η ημέρα ακολουθούσε μια επίσημη σύναξη. (Λευ 23:34-36) Συνεπώς, μεγάλο μέρος του μήνα Εθανίμ το καταλάμβαναν αυτές οι γιορταστικές περίοδοι.
Γεγονότα που Συνέβησαν το Μήνα Εθανίμ. Εφόσον η Αγία Γραφή παρουσιάζει χρονολογικές πληροφορίες από το πρώτο κιόλας βιβλίο της, και εφόσον η πρώτη αναφορά σε έτη ζωής σχετίζεται με τη ζωή του Αδάμ, φαίνεται ότι η αρχαιότατη χρήση του μήνα που ονομάστηκε Εθανίμ ως πρώτου μήνα του έτους παρέχει κάποια βάση για να πιστεύουμε ότι η ζωή του Αδάμ ξεκίνησε αυτόν το μήνα. (Γε 5:1-5) Την πρώτη ημέρα αυτού του πρώτου μήνα (που αργότερα ονομάστηκε Εθανίμ) ο Νώε, αφού είχε μείνει περισσότερους από δέκα μήνες στην κιβωτό, αφαίρεσε το κάλυμμα της κιβωτού και παρατήρησε ότι τα νερά του κατακλυσμού είχαν στραγγίσει από την επιφάνεια της γης. (Γε 8:13) Πάνω από 1.300 χρόνια αργότερα, ο Σολομών εγκαινίασε τον αποπερατωμένο ναό στην Ιερουσαλήμ το μήνα Εθανίμ. (1Βα 8:2· 2Χρ 5:3) Μετά την καταστροφή της Ιερουσαλήμ το 607 Π.Κ.Χ., ο φόνος του Κυβερνήτη Γεδαλία και η επακόλουθη φυγή στην Αίγυπτο των εναπολειφθέντων Ισραηλιτών το μήνα Εθανίμ σήμαναν την πλήρη ερήμωση του Ιούδα. (2Βα 25:25, 26· Ιερ 41:1, 2) Αυτά τα γεγονότα περιλαμβάνονταν στους λόγους για τη «νηστεία του έβδομου μήνα», η οποία αναφέρεται στο εδάφιο Ζαχαρίας 8:19. Εβδομήντα χρόνια αργότερα, τον ίδιο ακριβώς μήνα, οι απελευθερωμένοι εξόριστοι Ισραηλίτες είχαν επιστρέψει από τη Βαβυλώνα για να αρχίσουν την ανοικοδόμηση του ναού στην Ιερουσαλήμ.—Εσδ 3:1, 6.
Οι αποδείξεις δείχνουν επίσης ότι τόσο η γέννηση του Ιησού όσο και το βάφτισμα και το χρίσμα του πραγματοποιήθηκαν στη διάρκεια αυτού του μήνα.—Βλέπε ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ.