-
Αφιερωμένο ΠράγμαΕνόραση στις Γραφές, Τόμος 1
-
-
Το ιερό ανάθεμα αναφέρεται για πρώτη φορά στην εξαγγελία του Νόμου. Στο εδάφιο Έξοδος 22:20 διαβάζουμε: «Κάποιος που θυσιάζει σε θεούς άλλους εκτός από τον Ιεχωβά και μόνο θα αφιερώνεται στην καταστροφή [τύπος της λέξης χαράμ]». Η διάταξη αυτή εφαρμοζόταν αμερόληπτα εναντίον των ίδιων των Ισραηλιτών, όπως όταν οι Ισραηλίτες υπέπεσαν σε ειδωλολατρία στη Σιττίμ, με αποτέλεσμα το θάνατο περίπου 24.000 ατόμων από το έθνος. (Αρ 25:1-9) Η κατοχή κάποιου πράγματος που ήταν αφιερωμένο στην καταστροφή μπορούσε επίσης να καταστήσει τον κάτοχό του ανάθεμα. Γι’ αυτό και ο Θεός προειδοποίησε τους Ισραηλίτες σε σχέση με τα θρησκευτικά είδωλα των εθνών της Χαναάν: «Δεν πρέπει να φέρεις κάτι απεχθές [κάποιο είδωλο] μέσα στο σπίτι σου και έτσι να γίνεις κάτι που θα είναι αφιερωμένο στην καταστροφή [χέρεμ], όπως αυτό. Πρέπει να το σιχαίνεσαι εξ ολοκλήρου και να το απεχθάνεσαι εντελώς, επειδή είναι κάτι αφιερωμένο στην καταστροφή».—Δευ 7:25, 26.
-
-
Αφιερωμένο ΠράγμαΕνόραση στις Γραφές, Τόμος 1
-
-
Δυτικά του Ιορδάνη, η Ιεριχώ ήταν η πρώτη πόλη που αφιερώθηκε στην καταστροφή, μαζί με ό,τι υπήρχε σε αυτήν, με εξαίρεση τα μεταλλικά αντικείμενα που ορίστηκε να χρησιμοποιηθούν στο ναό. Λόγω της πίστης που εκδήλωσε η Ραάβ, τόσο αυτή όσο και η οικογένειά της εξαιρέθηκαν του αναθέματος. Παρά την έντονη προειδοποίηση του Ιησού του Ναυή ότι, αν δεν τηρούνταν το ανάθεμα, θα αφιερωνόταν στην καταστροφή όλο το έθνος, ο Αχάν πήρε μερικά από τα αντικείμενα του αναθέματος, καθιστώντας έτσι τον εαυτό του «κάτι αφιερωμένο στην καταστροφή». Μόνο ο θάνατός του απάλλαξε ολόκληρο το έθνος από το να γίνει και αυτό ανάθεμα.—Ιη 6:17-19· 7:10-15, 24-26.
-