Ο Λόγος του Ιεχωβά Είναι Ζωντανός
Κύρια Σημεία από το Βιβλίο των Κριτών
ΠΩΣ αντιδρά ο Ιεχωβά όταν ο ίδιος του ο λαός στρέφει τα νώτα του σε αυτόν και αρχίζει να λατρεύει ψεύτικους θεούς; Πώς ενεργεί όταν εκείνοι παρεκκλίνουν επανειλημμένα και τον επικαλούνται για βοήθεια μόνο όταν βρίσκονται σε στενοχώρια; Τους προμηθεύει ο Ιεχωβά οδό διαφυγής ακόμα και τότε; Το βιβλίο των Κριτών απαντάει σε αυτά και σε άλλα ζωτικά ερωτήματα. Η συγγραφή του ολοκληρώθηκε από τον προφήτη Σαμουήλ γύρω στο 1100 Π.Κ.Χ., και περιλαμβάνει γεγονότα που καλύπτουν 330 περίπου χρόνια—από το θάνατο του Ιησού του Ναυή μέχρι την ενθρόνιση του πρώτου βασιλιά του Ισραήλ.
Ως μέρος του δυναμικού λόγου, ή αγγέλματος, του Θεού, το βιβλίο των Κριτών έχει μεγάλη αξία για εμάς. (Εβραίους 4:12) Οι συναρπαστικές αφηγήσεις που είναι καταγραμμένες σε αυτό μας παρέχουν ενόραση στην προσωπικότητα του Θεού. Τα μαθήματα που διδασκόμαστε ενισχύουν την πίστη μας και μας βοηθούν να κρατάμε γερά «την πραγματική ζωή», την αιώνια ζωή στον υποσχεμένο νέο κόσμο του Θεού. (1 Τιμόθεο 6:12, 19· 2 Πέτρου 3:13) Οι πράξεις σωτηρίας που εκτελεί ο Ιεχωβά υπέρ του λαού του μας παρέχουν μια πρόγευση της μεγαλύτερης απελευθέρωσης που θα φέρει στο μέλλον ο Γιος του, ο Ιησούς Χριστός.
ΓΙΑΤΙ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΝ ΚΡΙΤΕΣ;
Αφού οι βασιλιάδες της Χαναάν γνωρίζουν την ήττα στα χέρια του Ιησού του Ναυή, καθεμιά από τις φυλές του Ισραήλ πηγαίνει στην κληρονομιά της και παίρνει στην κατοχή της τη γη. Ωστόσο, οι Ισραηλίτες δεν εκδιώκουν τους κατοίκους της γης. Αυτή η παράλειψη αποδεικνύεται πραγματική παγίδα για τον Ισραήλ.
Η γενιά που ακολουθεί μετά τις μέρες του Ιησού του Ναυή “δεν γνωρίζει τον Ιεχωβά ούτε το έργο που έχει κάνει αυτός για τον Ισραήλ”. (Κριτές 2:10) Επιπλέον, ο λαός αρχίζει να συμπεθερεύει με τους Χαναναίους και να υπηρετεί τους θεούς τους. Γι’ αυτό, ο Ιεχωβά δίνει τους Ισραηλίτες στα χέρια των εχθρών τους. Όταν, όμως, η καταδυνάστευση γίνεται σφοδρή, οι γιοι του Ισραήλ επικαλούνται τον αληθινό Θεό για βοήθεια. Σε αυτό το θρησκευτικό, κοινωνικό και πολιτικό κλίμα εκτυλίσσεται η αφήγηση σχετικά με μια σειρά κριτών τους οποίους εγείρει ο Ιεχωβά για να σώσει το λαό του από τους εχθρούς.
Απαντήσεις σε Γραφικά Ερωτήματα:
1:2, 4—Γιατί ορίστηκε ο Ιούδας ως η πρώτη φυλή που θα έπαιρνε στην κατοχή της το μερίδιο της γης που της αναλογούσε; Φυσιολογικά, το προνόμιο αυτό θα δινόταν στη φυλή του Ρουβήν, του πρωτότοκου του Ιακώβ. Αλλά στην επιθανάτια προφητεία του, ο Ιακώβ προείπε ότι ο Ρουβήν δεν θα είχε υπεροχή, εφόσον έχασε το δικαίωμα που είχε ως πρωτότοκος. Ο Συμεών και ο Λευί, οι οποίοι είχαν ενεργήσει με σκληρότητα, θα διασκορπίζονταν στον Ισραήλ. (Γένεση 49:3-5, 7) Έτσι λοιπόν, ο επόμενος στη σειρά ήταν ο Ιούδας, ο τέταρτος γιος του Ιακώβ. Ο Συμεών, ο οποίος ανέβηκε μαζί με τον Ιούδα, έλαβε μικρά κομμάτια γης τα οποία ήταν διασκορπισμένα σε όλη τη μεγάλη έκταση του Ιούδα.a—Ιησούς του Ναυή 19:9.
1:6, 7—Γιατί έκοβαν τους αντίχειρες και τα μεγάλα δάχτυλα των ποδιών από τους νικημένους βασιλιάδες; Το άτομο που είχε χάσει τους αντίχειρες και τα μεγάλα δάχτυλα των ποδιών του ήταν προφανώς ανίκανο για στρατιωτική δράση. Χωρίς τους αντίχειρες, πώς θα μπορούσε ένας στρατιώτης να χρησιμοποιήσει το σπαθί ή το δόρυ; Και αν κάποιος έχανε τα μεγάλα δάχτυλα των ποδιών του, δεν θα μπορούσε να διατηρήσει σωστά την ισορροπία του.
Μαθήματα για Εμάς:
2:10-12. Πρέπει να έχουμε τακτικό πρόγραμμα μελέτης της Γραφής ώστε να “μην ξεχνάμε όσα έχει κάνει ο Ιεχωβά”. (Ψαλμός 103:2) Οι γονείς χρειάζεται να ενσταλάζουν την αλήθεια του Λόγου του Θεού στην καρδιά των παιδιών τους.—Δευτερονόμιο 6:6-9.
2:14, 21, 22. Ο Ιεχωβά επιτρέπει να συμβούν άσχημα πράγματα στον ανυπάκουο λαό του για κάποιον σκοπό—για να τον διαπαιδαγωγήσει, να τον εξαγνίσει και να τον παροτρύνει να επιστρέψει σε αυτόν.
Ο ΙΕΧΩΒΑ ΕΓΕΙΡΕΙ ΚΡΙΤΕΣ
Η συναρπαστική αφήγηση των επιτευγμάτων των κριτών αρχίζει με τον Γοθονιήλ ο οποίος φέρνει τέλος στην οχτάχρονη υποδούλωση του Ισραήλ σε κάποιον βασιλιά της Μεσοποταμίας. Εφαρμόζοντας θαρραλέα ένα τέχνασμα, ο Κριτής Αώδ σκοτώνει τον Εγλών, τον παχύ Μωαβίτη βασιλιά. Ο γενναίος Σαμεγάρ πατάσσει ολομόναχος 600 Φιλισταίους χρησιμοποιώντας ένα βούκεντρο. Με την παρότρυνση της Δεββώρας, η οποία υπηρετεί ως προφήτισσα, και με την υποστήριξη του Ιεχωβά, ο Βαράκ και ο ελαφρά οπλισμένος στρατός του αποτελούμενος από δέκα χιλιάδες άντρες κατατροπώνουν τον ισχυρό στρατό του Σισάρα. Ο Ιεχωβά εγείρει τον Γεδεών και χαρίζει στον ίδιο και στους 300 άντρες του τη νίκη επί των Μαδιανιτών.
Μέσω του Ιεφθάε, ο Ιεχωβά απελευθερώνει τον Ισραήλ από τους Αμμωνίτες. Ο Θωλά, ο Ιαείρ, ο Αβαισάν, ο Αιλών και ο Αβδών συγκαταλέγονται επίσης στα 12 άτομα που κρίνουν τον Ισραήλ. Η περίοδος των Κριτών τερματίζεται με τον Σαμψών, ο οποίος μάχεται εναντίον των Φιλισταίων.
Απαντήσεις σε Γραφικά Ερωτήματα:
4:8—Γιατί επέμεινε ο Βαράκ να πάει η προφήτισσα Δεββώρα μαζί του στο πεδίο της μάχης; Προφανώς, ο Βαράκ ένιωθε ανεπαρκής να αντιμετωπίσει το στρατό του Σισάρα μόνος του. Το να έχει μαζί του την προφήτισσα θα έκανε τόσο τον ίδιο όσο και τους άντρες του να αισθάνονται βέβαιοι ότι είχαν την καθοδήγηση του Θεού και αυτό θα τους έδινε αυτοπεποίθηση. Επομένως, το ότι ο Βαράκ επέμεινε να τον συνοδεύσει η Δεββώρα δεν ήταν ένδειξη αδυναμίας αλλά ισχυρής πίστης.
5:20—Πώς πολέμησαν από τον ουρανό τα άστρα υπέρ του Βαράκ; Η Γραφή δεν αναφέρει αν επρόκειτο για αγγελική βοήθεια, βροχή μετεωριτών την οποία οι σοφοί του Σισάρα ερμήνευσαν ως κακό οιωνό ή ίσως αστρολογικές προβλέψεις για τον Σισάρα οι οποίες διαψεύστηκαν. Αναμφίβολα, όμως, υπήρξε κάποιο είδος θεϊκής επέμβασης.
7:1-3· 8:10—Γιατί είπε ο Ιεχωβά ότι οι 32.000 άντρες του Γεδεών ήταν πάρα πολλοί για να αντιμετωπίσουν την εχθρική δύναμη των 135.000 ατόμων; Επειδή ο Ιεχωβά θα έδινε τη νίκη στον Γεδεών και στους άντρες του. Ο Θεός δεν ήθελε να νομίζουν ότι νίκησαν τους Μαδιανίτες χάρη στη δική τους δύναμη.
11:30, 31—Όταν ο Ιεφθάε έκανε την ευχή του, μήπως είχε κατά νου ανθρωποθυσία; Κάτι τέτοιο δεν θα μπορούσε να περάσει από το μυαλό του Ιεφθάε, επειδή ο Νόμος όριζε: «Δεν πρέπει να βρεθεί σε εσένα κάποιος που περνάει το γιο του ή την κόρη του μέσα από τη φωτιά». (Δευτερονόμιο 18:10) Ωστόσο, ο Ιεφθάε είχε όντως κατά νου κάποιο πρόσωπο και όχι ζώο. Τα ζώα που ήταν κατάλληλα για θυσία προφανώς δεν ζούσαν μέσα στα σπίτια των Ισραηλιτών. Η προσφορά δε ενός ζώου δεν θα ήταν κάτι ξεχωριστό. Ο Ιεφθάε γνώριζε ότι το άτομο που θα έβγαινε από το σπίτι για να τον συναντήσει θα μπορούσε κάλλιστα να είναι η κόρη του. Το άτομο αυτό θα έπρεπε να δινόταν «ως ολοκαύτωμα» με την έννοια ότι θα προσφερόταν για αποκλειστική υπηρεσία προς τον Ιεχωβά σχετική με το αγιαστήριο.
Μαθήματα για Εμάς:
3:10. Η επιτυχία στις πνευματικές επιδιώξεις εξαρτάται, όχι από την ανθρώπινη σοφία, αλλά από το πνεύμα του Ιεχωβά.—Ψαλμός 127:1.
3:21. Ο Αώδ χειρίστηκε το σπαθί του με ικανότητα και θάρρος. Εμείς πρέπει να αποκτούμε επιδεξιότητα στη χρήση “του σπαθιού του πνεύματος, δηλαδή του λόγου του Θεού”. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να χρησιμοποιούμε θαρραλέα τις Γραφές στη διακονία μας.—Εφεσίους 6:17· 2 Τιμόθεο 2:15.
6:11-15· 8:1-3, 22, 23. Η μετριοφροσύνη του Γεδεών μάς διδάσκει τρία σημαντικά μαθήματα: (1) Όταν μας δίνεται ένα προνόμιο υπηρεσίας, θα πρέπει να στοχαζόμαστε την ευθύνη που συνεπάγεται και όχι να σκεφτόμαστε την εξοχότητα ή το γόητρο που ίσως σχετίζονται με αυτό. (2) Όταν ερχόμαστε σε επαφή με εριστικά άτομα, η εκδήλωση μετριοφροσύνης αποτελεί πορεία σοφίας. (3) Η μετριοφροσύνη μάς προστατεύει από το να δίνουμε ιδιαίτερη σημασία στα αξιώματα.
6:17-22, 36-40. Και εμείς επίσης πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και να “μην πιστεύουμε κάθε εμπνευσμένη έκφραση”. Απεναντίας, χρειάζεται να “δοκιμάζουμε τις εμπνευσμένες εκφράσεις για να δούμε αν προέρχονται από τον Θεό”. (1 Ιωάννη 4:1) Προκειμένου να βεβαιωθεί κάποιος καινούριος Χριστιανός πρεσβύτερος ότι η συμβουλή που σκοπεύει να δώσει βασίζεται σταθερά στο Λόγο του Θεού, θα ήταν σοφό να συμβουλευτεί έναν πιο έμπειρο πρεσβύτερο.
6:25-27. Ο Γεδεών ενήργησε με φρόνηση ώστε να μην εξοργίσει άσκοπα τους πολέμιούς του. Όταν κηρύττουμε τα καλά νέα, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί ώστε να μην προσβάλλουμε αδικαιολόγητα τους άλλους με τον τρόπο που μιλάμε.
7:6. Όταν πρόκειται για την υπηρεσία μας στον Ιεχωβά, πρέπει να είμαστε σαν τους 300 άντρες του Γεδεών—άγρυπνοι και σε επιφυλακή.
9:8-15. Πόσο ανόητο είναι να ενεργούμε υπερήφανα και να τρέφουμε φιλοδοξία για θέσεις ή εξουσία!
11:35-37. Το καλό παράδειγμα του Ιεφθάε έπαιξε αναμφίβολα καθοριστικό ρόλο στην υποβοήθηση της κόρης του ώστε να αναπτύξει και αυτή ισχυρή πίστη και αυτοθυσιαστικό πνεύμα. Οι γονείς σήμερα μπορούν να θέτουν παρόμοιο παράδειγμα για τα παιδιά τους.
11:40. Ο έπαινος προς κάποιον που εκδηλώνει πρόθυμο πνεύμα στην υπηρεσία του Ιεχωβά ενθαρρύνει το άτομο αυτό.
13:8. Καθώς διδάσκουν τα παιδιά τους, οι γονείς θα πρέπει να προσεύχονται στον Ιεχωβά για καθοδήγηση και να ακολουθούν την κατεύθυνσή του.—2 Τιμόθεο 3:16.
14:16, 17· 16:16. Η άσκηση πίεσης με κλάμα και γκρίνια μπορεί να βλάψει μια σχέση.—Παροιμίες 19:13· 21:19.
ΑΛΛΕΣ ΠΑΡΑΒΑΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΙΣΡΑΗΛ
Το τελευταίο μέρος του βιβλίου των Κριτών περιέχει δύο εξέχουσες αφηγήσεις. Η πρώτη αφορά κάποιον άντρα ονόματι Μιχαία, ο οποίος στήνει ένα είδωλο στο σπίτι του και προσλαμβάνει κάποιον Λευίτη για να ενεργεί ως ιερέας για χάρη του. Αφού οι Δανίτες καταστρέφουν την πόλη Λαΐς, ή αλλιώς Λεσέμ, χτίζουν δική τους πόλη και την ονομάζουν Δαν. Χρησιμοποιώντας το είδωλο του Μιχαία και τον ιερέα του, εγκαθιστούν μια άλλη μορφή λατρείας στη Δαν. Προφανώς, η κατάληψη της Λαΐς πραγματοποιείται πριν από το θάνατο του Ιησού του Ναυή.—Ιησούς του Ναυή 19:47.
Το δεύτερο γεγονός λαβαίνει χώρα λίγο μετά το θάνατο του Ιησού του Ναυή. Ένα μαζικό σεξουαλικό έγκλημα το οποίο διέπραξαν μερικοί άντρες στη βενιαμιτική πόλη Γαβαά οδηγεί στην εξολόθρευση ολόκληρης σχεδόν της φυλής του Βενιαμίν—μόνο 600 άντρες επιζούν. Ωστόσο, μια πρακτική διευθέτηση τους επιτρέπει να πάρουν συζύγους, και ο αριθμός τους αυξάνεται σε 60.000 περίπου πολεμιστές μέχρι τον καιρό της διακυβέρνησης του Δαβίδ.—1 Χρονικών 7:6-11.
Απαντήσεις σε Γραφικά Ερωτήματα:
17:6· 21:25—Αν «ο καθένας έκανε ό,τι φαινόταν σωστό στα μάτια του», δεν προωθούσε αυτό την αναρχία; Όχι απαραίτητα, επειδή ο Ιεχωβά πρόσφερε επαρκείς προμήθειες για να καθοδηγεί το λαό του. Τους έδωσε το Νόμο και το ιερατείο για να λαβαίνουν εκπαίδευση στην οδό του. Μέσω του Ουρίμ και του Θουμμίμ, ο αρχιερέας μπορούσε να συμβουλεύεται τον Θεό σχετικά με σημαντικά ζητήματα. (Έξοδος 28:30) Κάθε πόλη επίσης διέθετε πρεσβυτέρους οι οποίοι ήταν σε θέση να παρέχουν σωστές συμβουλές. Όταν κάποιος Ισραηλίτης επωφελούνταν από αυτές τις προμήθειες, διέθετε αξιόπιστο οδηγό για τη συνείδησή του. Αν έκανε «ό,τι φαινόταν σωστό στα μάτια του» κατ’ αυτόν τον τρόπο, το αποτέλεσμα ήταν καλό. Απεναντίας, αν κάποιο άτομο αγνοούσε το Νόμο και έπαιρνε δικές του αποφάσεις γύρω από τη διαγωγή και τη λατρεία, το αποτέλεσμα ήταν κακό.
20:17-48—Γιατί επέτρεψε ο Ιεχωβά στους Βενιαμίτες να νικήσουν δύο φορές τις άλλες φυλές, έστω και αν οι πρώτοι έπρεπε να τιμωρηθούν; Με το να επιτρέψει στις πιστές φυλές να υποστούν μεγάλες απώλειες αρχικά, ο Ιεχωβά εξακρίβωσε κατά πόσον ήταν αποφασισμένοι να ξεριζώσουν το κακό από τον Ισραήλ.
Μαθήματα για Εμάς:
19:14, 15. Η απροθυμία των ανθρώπων της Γαβαά να προσφέρουν φιλοξενία ήταν ένδειξη ηθικής ανεπάρκειας. Στους Χριστιανούς δίνεται η νουθεσία να “ακολουθούν την πορεία της φιλοξενίας”.—Ρωμαίους 12:13.
Η Απελευθέρωση Βρίσκεται Μπροστά Μας
Πολύ σύντομα, η Βασιλεία του Θεού στα χέρια του Χριστού Ιησού θα καταστρέψει τον πονηρό κόσμο και θα φέρει μεγαλειώδη απελευθέρωση στους ευθείς και άμεμπτους ανθρώπους. (Παροιμίες 2:21, 22· Δανιήλ 2:44) “Όλοι οι εχθροί του Ιεχωβά θα αφανιστούν τότε, και αυτοί που τον αγαπούν θα είναι όπως ο ήλιος όταν ξεπροβάλλει με την κραταιότητά του”. (Κριτές 5:31) Ας αποδείξουμε ότι είμαστε ανάμεσα σε εκείνους που αγαπούν τον Ιεχωβά εφαρμόζοντας ό,τι έχουμε μάθει από το βιβλίο των Κριτών.
Η θεμελιώδης αλήθεια που παρουσιάζεται ξανά και ξανά στις αφηγήσεις του βιβλίου των Κριτών είναι η εξής: Η υπακοή στον Ιεχωβά οδηγεί σε πλούσιες ευλογίες ενώ η ανυπακοή σε ολέθριες συνέπειες. (Δευτερονόμιο 11:26-28) Πόσο ζωτικό είναι να γίνουμε «υπάκουοι από καρδιάς» στο αποκαλυμμένο θέλημα του Θεού!—Ρωμαίους 6:17· 1 Ιωάννη 2:17.
[Υποσημείωση]
a Στους Λευίτες δεν δόθηκε κληρονομιά στην Υποσχεμένη Γη εκτός από 48 πόλεις που ήταν διασκορπισμένες σε όλο τον Ισραήλ.
[Χάρτης στη σελίδα 25]
(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)
«Ο Ιεχωβά . . . ήγειρε κριτές, και εκείνοι τους έσωζαν από το χέρι των λεηλατητών τους».—Κριτές 2:16
ΚΡΙΤΕΣ
1. Γοθονιήλ (Φυλή του Μανασσή)
2. Αώδ (Φυλή του Ιούδα)
3. Σαμεγάρ (Φυλή του Ιούδα)
4. Βαράκ (Φυλή του Νεφθαλί)
5. Γεδεών (Φυλή του Ισσάχαρ)
6. Θωλά (Φυλή του Μανασσή)
7. Ιαείρ (Φυλή του Μανασσή)
8. Ιεφθάε (Φυλή του Γαδ)
9. Αβαισάν (Φυλή του Ασήρ)
10. Αιλών (Φυλή του Ζαβουλών)
11. Αβδών (Φυλή του Εφραΐμ)
12. Σαμψών (Φυλή του Ιούδα)
ΔΑΝ
ΜΑΝΑΣΣΗΣ
ΝΕΦΘΑΛΙ
ΑΣΗΡ
ΖΑΒΟΥΛΩΝ
ΙΣΣΑΧΑΡ
ΜΑΝΑΣΣΗΣ
ΓΑΔ
ΕΦΡΑΪΜ
ΔΑΝ
ΒΕΝΙΑΜΙΝ
ΡΟΥΒΗΝ
ΙΟΥΔΑΣ
[Εικόνα στη σελίδα 26]
Ποιο μάθημα πήρατε εσείς από την επιμονή του Βαράκ να πάει η Δεββώρα στο πεδίο της μάχης;