Ένας Άντρας σε Αρμονία με την Καρδιά του Ιεχωβά

ΤΙ ΣΑΣ έρχεται στο νου όταν σκέφτεστε τον Δαβίδ που αναφέρεται στην Αγία Γραφή; Μήπως η νίκη του επί του Φιλισταίου γίγαντα Γολιάθ; Η φυγή του στην έρημο λόγω της έχθρας που έτρεφε για αυτόν ο Βασιλιάς Σαούλ; Η αμαρτία του με τη Βηθ-σαβεέ και τα επακόλουθα προβλήματα; Ή μήπως τα θεόπνευστα ποιήματά του που έχουν διαφυλαχτεί στο Γραφικό βιβλίο των Ψαλμών;

Η ζωή του Δαβίδ ήταν γεμάτη προνόμια, θριάμβους και τραγωδίες. Ωστόσο, αυτό που μας ελκύει πρωτίστως στο πρόσωπό του είναι κάτι που είπε για εκείνον ο προφήτης Σαμουήλ​—το ότι θα αποδεικνυόταν “άντρας σε αρμονία με την καρδιά του Ιεχωβά”.​—1 Σαμουήλ 13:14.

Η προφητεία του Σαμουήλ εκπληρώθηκε όταν ο Δαβίδ ήταν ακόμη νεαρός. Δεν θα θέλατε και εσείς να χαρακτηρίζεστε άτομο σε αρμονία με την καρδιά του Ιεχωβά; Ποια στοιχεία, λοιπόν, της ζωής του Δαβίδ, ειδικά από τα πρώτα του χρόνια, μπορούν να σας βοηθήσουν να γίνετε τέτοιου είδους άτομο; Ας δούμε.

Οικογένεια και Εργασία

Ο Ιεσσαί, πατέρας του Δαβίδ και εγγονός της Ρουθ και του Βοόζ, πρέπει να ήταν ευσεβής άνθρωπος. Όταν ο Δαβίδ, οι εφτά αδελφοί του και οι δύο αδελφές του ήταν ακόμη σε νεαρή ηλικία, ο Ιεσσαί τούς εκπαίδευσε στο Νόμο του Μωυσή. Σε έναν ψαλμό του, ο Δαβίδ αυτοαποκαλείται γιος «της δούλης» του Ιεχωβά. (Ψαλμός 86:16) Αυτό έχει οδηγήσει ορισμένους στο συμπέρασμα ότι και η μητέρα του Δαβίδ, η οποία δεν κατονομάζεται στη Γραφή, άσκησε καταλυτική επίδραση στην πνευματικότητά του. «Πιθανότατα από τα δικά της χείλη», λέει κάποιος λόγιος, «άκουσε για πρώτη φορά τη συναρπαστική εξιστόρηση της πολιτείας του Θεού με το λαό του στο παρελθόν», μεταξύ άλλων και την ιστορία της Ρουθ και του Βοόζ.

Όταν συναντάμε αρχικά τον Δαβίδ, είναι νεαρός ποιμένας, υπεύθυνος για τα πρόβατα του πατέρα του. Αυτό ενδεχομένως σήμαινε ότι έπρεπε να περνάει ολόκληρα μερόνυχτα μόνος στο ύπαιθρο. Φανταστείτε το σκηνικό.

Η οικογένεια του Δαβίδ ζούσε στη Βηθλεέμ, μια ορεινή κωμόπολη στις πλαγιές των λόφων του Ιούδα. Τα γύρω πετρώδη εδάφη παρήγαν πλούσιες σοδειές σιτηρών. Περιβόλια, ελαιώνες και αμπέλια κάλυπταν τις ομαλότερες πλαγιές και την κοιλάδα. Στις μέρες του Δαβίδ, τα χέρσα υψίπεδα ίσως χρησίμευαν ως βοσκοτόπια. Πέρα από εκεί, εκτεινόταν η έρημος του Ιούδα.

Οι κίνδυνοι δεν έλειπαν από την εργασία του Δαβίδ. Σε εκείνους τους λόφους αντιμετώπισε τόσο ένα λιοντάρι όσο και μια αρκούδα που προσπάθησαν να αρπάξουν πρόβατα από το κοπάδι.a Αυτός ο θαρραλέος νεαρός κυνήγησε τα αρπακτικά, τα σκότωσε και έσωσε τα πρόβατά του από το στόμα τους. (1 Σαμουήλ 17:34-36) Πιθανώς σε εκείνη την περίοδο της ζωής του έγινε ο Δαβίδ δεξιοτέχνης στη σφεντόνα. Κοντά στη γενέτειρά του εκτεινόταν η περιοχή του Βενιαμίν. Οι σφενδονιστές αυτής της φυλής έριχναν πέτρες “στην τρίχα και δεν αστοχούσαν”. Ο Δαβίδ ήταν εξίσου καλός στο σημάδι.​—Κριτές 20:14-16· 1 Σαμουήλ 17:49.

Χρόνος που Αξιοποιήθηκε

Οι ποιμένες εργάζονταν ως επί το πλείστον σε ήσυχο και μοναχικό περιβάλλον. Ο Δαβίδ, όμως, αρνήθηκε να ενδώσει στην ανία. Απεναντίας, η γαλήνη που επικρατούσε γύρω του τού έδινε πολλές ευκαιρίες για στοχασμό. Κάποιες σκέψεις από τους ψαλμούς του ενδεχομένως ανάγονται στη νεαρή του ηλικία. Ήταν άραγε μόνος του όταν συλλογιζόταν τη θέση του ανθρώπου στο σύμπαν και τα θαύματα των ουρανών​—τον ήλιο, τη σελήνη και τα άστρα, «τα έργα των δαχτύλων» του Ιεχωβά; Μήπως βρισκόταν στους αγρούς γύρω από τη Βηθλεέμ όταν παρατηρούσε τα παραγωγικά εδάφη, τα γιδοπρόβατα και τα βόδια, τα πουλιά και «τα ζώα της υπαίθρου»;​—Ψαλμός 8:3-9· 19:1-6.

Αναμφίβολα, τα βιώματα που απέκτησε ο ίδιος ως ποιμένας τον έκαναν να νιώθει ακόμη πιο έντονα την τρυφερότητα του Ιεχωβά προς τους πιστούς Του. Γι’ αυτό, ο Δαβίδ έψαλε: «Ο Ιεχωβά είναι ο Ποιμένας μου. Δεν θα μου λείψει τίποτα. Σε χλοερά βοσκοτόπια με βάζει να ξαπλώσω· με φέρνει σε τόπους ανάπαυσης με άφθονα νερά. Αν και περπατώ σε κοιλάδα βαθιάς σκιάς, δεν φοβάμαι κανένα κακό, γιατί εσύ είσαι μαζί μου· το ραβδί σου και το μπαστούνι σου, αυτά με παρηγορούν».​—Ψαλμός 23:1, 2, 4.

Ίσως αναρωτιέστε γιατί σας αφορούν όλα αυτά. Η απάντηση είναι ότι ένας από τους λόγους για τους οποίους απολάμβανε ο Δαβίδ στενή σχέση με τον Ιεχωβά και μπορούσε να χαρακτηριστεί “άντρας σε αρμονία με την καρδιά του” ήταν το ότι είχε κάνει βαθείς και σοβαρούς στοχασμούς για τα έργα του Ιεχωβά Θεού και για τη σχέση που είχε μαζί του. Μπορεί να λεχθεί το ίδιο και για εσάς;

Έχετε νιώσει ποτέ την παρόρμηση να αινέσετε και να δοξάσετε τον Δημιουργό αφού εξετάσατε προσεκτικά κάποια πτυχή του έργου των χεριών του; Νιώσατε ποτέ να πλημμυρίζει η καρδιά σας από αγάπη για τον Ιεχωβά βλέποντας το πώς αντικατοπτρίζονται οι ιδιότητές του στην πολιτεία του με τους ανθρώπους; Φυσικά, προκειμένου να νιώσετε τέτοια εκτίμηση για τον Ιεχωβά, χρειάζεται να αφιερώνετε χρόνο για να συλλογίζεστε σιωπηλά και με προσευχή το Λόγο του Θεού και τη δημιουργία του. Κάνοντας τέτοιες σκέψεις, θα γνωρίσετε πολύ καλά τον Ιεχωβά​—και ως εκ τούτου θα τον αγαπήσετε. Νέοι και ηλικιωμένοι μπορούν να έχουν αυτό το προνόμιο. Κατά πάσα πιθανότητα, ο Δαβίδ ήταν κοντά στον Ιεχωβά ήδη από τα νεανικά του χρόνια. Πώς το ξέρουμε αυτό;

Ο Δαβίδ Χρίεται

Όταν ο Βασιλιάς Σαούλ αποδείχτηκε ακατάλληλος να ηγείται του λαού του Θεού, ο Ιεχωβά είπε στον προφήτη Σαμουήλ: «Ως πότε θα πενθείς για τον Σαούλ, ενώ εγώ τον έχω απορρίψει από το να βασιλεύει στον Ισραήλ; Γέμισε με λάδι το κέρας σου και ξεκίνησε. Θα σε στείλω στον Ιεσσαί τον Βηθλεεμίτη, επειδή έχω προμηθεύσει για τον εαυτό μου βασιλιά ανάμεσα από τους γιους του».​—1 Σαμουήλ 16:1.

Μόλις ο προφήτης του Θεού έφτασε στη Βηθλεέμ, είπε στον Ιεσσαί να φωνάξει τους γιους του. Ποιον έπρεπε να χρίσει βασιλιά ο Σαμουήλ; Βλέποντας τον όμορφο Ελιάβ, το μεγαλύτερο γιο, σκέφτηκε: “Αυτός είναι”. Αλλά ο Ιεχωβά τού είπε: «Μην κοιτάζεις την εμφάνισή του και το ύψος του αναστήματός του, γιατί εγώ τον έχω απορρίψει. Διότι δεν βλέπει ο Θεός όπως βλέπει ο άνθρωπος, επειδή ο άνθρωπος βλέπει ό,τι είναι ορατό στα μάτια· αλλά ο Ιεχωβά βλέπει την καρδιά». Κατά τον ίδιο τρόπο, ο Ιεχωβά απέρριψε τον Αβιναδάβ, τον Σαμμάχ και τέσσερα ακόμη αδέλφια τους. «Τελικά», συνεχίζει η αφήγηση, «ο Σαμουήλ είπε στον Ιεσσαί: “Αυτά είναι όλα τα αγόρια;” Και αυτός είπε: “Ο νεότερος μένει ακόμη, αλλά αυτός βόσκει τα πρόβατα”».​—1 Σαμουήλ 16:7, 11.

Η απάντηση του Ιεσσαί φαίνεται να υπονοεί: “Αποκλείεται να είναι ο Δαβίδ αυτός που ψάχνεις”. Εφόσον ο Δαβίδ ήταν ο νεότερος και ο πιο αφανής στην οικογένεια, του είχε ανατεθεί η φροντίδα των προβάτων. Αυτόν, όμως, είχε επιλέξει ο Θεός. Ο Ιεχωβά βλέπει την καρδιά, και προφανώς είδε κάτι εξαιρετικά πολύτιμο σε εκείνον το νεαρό. Όταν, λοιπόν, ο Ιεσσαί έστειλε να φωνάξουν τον Δαβίδ, ο Ιεχωβά είπε στον Σαμουήλ: «“Σήκω, χρίσε τον, γιατί αυτός είναι!” Πήρε, λοιπόν, ο Σαμουήλ το κέρας με το λάδι και τον έχρισε ανάμεσα στους αδελφούς του. Και το πνεύμα του Ιεχωβά άρχισε να επενεργεί στον Δαβίδ από εκείνη την ημέρα και έπειτα».​—1 Σαμουήλ 16:12, 13.

Δεν αναφέρεται πόσων χρονών ήταν τότε ο Δαβίδ. Ωστόσο, αργότερα, τα τρία μεγαλύτερα αδέλφια του, ο Ελιάβ, ο Αβιναδάβ και ο Σαμμάχ, υπηρετούσαν στο στρατό του Σαούλ. Πιθανώς, οι υπόλοιποι πέντε δεν ήταν αρκετά μεγάλοι για να τους ακολουθήσουν. Ίσως κανένας τους δεν ήταν ακόμη 20 χρονών, ηλικία στην οποία κατατάσσονταν οι άντρες στο στρατό του Ισραήλ. (Αριθμοί 1:3· 1 Σαμουήλ 17:13) Πάντως, ο Δαβίδ ήταν πολύ νέος όταν τον επέλεξε ο Ιεχωβά. Εντούτοις, φαίνεται ότι διέθετε ήδη ισχυρό πνευματικό φρόνημα. Προφανώς, απολάμβανε στενή σχέση με τον Ιεχωβά, την οποία είχε καλλιεργήσει στοχαζόμενος τα όσα γνώριζε για τον Θεό.

Οι νεαροί σήμερα πρέπει να παροτρύνονται να κάνουν το ίδιο. Γι’ αυτό, γονείς, παροτρύνετε εσείς τα παιδιά σας να κάνουν στοχασμούς γύρω από πνευματικά πράγματα, να εκτιμούν τη δημιουργία του Θεού και να μελετούν τα όσα λέει η Γραφή για τον Δημιουργό; (Δευτερονόμιο 6:4-9) Και εσείς νεαροί, το κάνετε αυτό με δική σας πρωτοβουλία; Γραφικά έντυπα όπως τα περιοδικά Σκοπιά και Ξύπνα!b είναι σχεδιασμένα να σας βοηθούν.

Δεξιοτέχνης Αρπιστής

Το περιεχόμενο πολλών ψαλμών του Δαβίδ μάς δίνει μια ιδέα για τον καιρό που πέρασε ως ποιμένας. Το ίδιο κάνουν, κατά πάσα πιθανότητα, και οι αναφορές στη μουσική. Φυσικά, στις μέρες μας δεν έχει διασωθεί κανένα από τα μουσικά κομμάτια που συνόδευαν τότε αυτούς τους ιερούς ύμνους. Ξέρουμε, όμως, ότι ο συνθέτης τους ήταν άριστος μουσικός. Μάλιστα, λόγω της δεξιοτεχνίας του στην άρπα τον έφεραν από τα βοσκοτόπια για να υπηρετεί τον Βασιλιά Σαούλ.​—1 Σαμουήλ 16:18-23.c

Πού και πότε ανέπτυξε ο Δαβίδ αυτή την ικανότητα; Πιθανότατα ενόσω έβοσκε τα πρόβατα έξω στους αγρούς. Και ασφαλώς δεν θα ήταν υπερβολικό να υποθέσουμε ότι, ακόμη και ως νεαρός, ο Δαβίδ έψαλλε ήδη εγκάρδιους αίνους στον Θεό του. Εξάλλου, ο Ιεχωβά τον επέλεξε και τον διόρισε λόγω της ευσέβειας και της πνευματικότητάς του, έτσι δεν είναι;

Η μετέπειτα ζωή του Δαβίδ είναι ένα άλλο κεφάλαιο. Το πνεύμα, όμως, που τον χαρακτήριζε σε ολόκληρη τη ζωή του αντικατοπτρίζεται στα λόγια που μπορεί κάλλιστα να απηχούν τα πρώτα του βιώματα στους αγρούς γύρω από τη Βηθλεέμ. Φανταστείτε τον Δαβίδ να ψάλλει στον Ιεχωβά: «Θυμήθηκα τις αρχαίες ημέρες· στοχάστηκα όλες τις ενέργειές σου· έκανα πρόθυμα μέλημά μου το έργο των χεριών σου». (Ψαλμός 143:5) Η θέρμη αυτού και πολλών άλλων ψαλμών του Δαβίδ εμπνέει όλους όσους επιθυμούν να είναι σε αρμονία με την καρδιά του Ιεχωβά.

[Υποσημειώσεις]