Πλησιάστε τον Θεό

Αυτός Αναζητάει το Καλό

1 ΒΑΣΙΛΕΩΝ 14:13

«Ο ΙΕΧΩΒΑ ερευνάει όλες τις καρδιές και διακρίνει κάθε τάση των σκέψεων». (1 Χρονικών 28:9) Αυτά τα θεόπνευστα λόγια έχουν σκοπό να μας γεμίσουν εκτίμηση για το βαθύ ενδιαφέρον του Ιεχωβά προς εμάς. Εκείνος αναζητάει το καλό στην καρδιά μας, μολονότι εμείς απέχουμε πολύ από την τελειότητα. Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα στα λόγια του αναφορικά με τον Αβιά, τα οποία βρίσκουμε στο εδάφιο 1 Βασιλέων 14:13.

Ο Αβιά ζούσε σε πονηρό σπιτικό. Ο πατέρας του, ο Ιεροβοάμ, ήταν η κεφαλή μιας αποστατικής δυναστείας.a Σκοπός του Ιεχωβά ήταν να σαρώσει τον οίκο του Ιεροβοάμ, «όπως καθαρίζει κάποιος τα κόπρανα». (1 Βασιλέων 14:10) Αλλά ο Θεός πρόσταξε να τύχει αξιοπρεπούς ταφήςb ένα και μόνο μέλος του σπιτικού του Ιεροβοάμ, ο Αβιά, ο οποίος ήταν βαριά άρρωστος. Γιατί; Ο Θεός εξήγησε: «Σε αυτόν βρέθηκε κάτι καλό ενώπιον του Ιεχωβά, του Θεού του Ισραήλ, μέσα στον οίκο του Ιεροβοάμ». (1 Βασιλέων 14:1, 12, 13) Τι μας λένε αυτά τα λόγια για τον Αβιά;

Η Γραφή δεν λέει ότι ο Αβιά ήταν πιστός λάτρης του Θεού. Ωστόσο, υπήρχε κάποια καλοσύνη μέσα του. Αυτή η καλοσύνη είχε εκδηλωθεί «ενώπιον του Ιεχωβά», κάτι που ίσως περιλάμβανε τη λατρεία Του. Ραβινικοί συγγραφείς πιθανολογούν ότι ο Αβιά έκανε ένα προσκύνημα στο ναό της Ιερουσαλήμ ή ότι απέσυρε τους φρουρούς τους οποίους είχε τοποθετήσει ο πατέρας του για να εμποδίζει τους Ισραηλίτες να πηγαίνουν στην Ιερουσαλήμ.

Όποια και αν ήταν η ακριβής φύση της, η καλοσύνη του Αβιά ήταν αξιοπρόσεκτη. Πρώτον, ήταν γνήσια, δεδομένου ότι υπήρχε «σε αυτόν»​—δηλαδή μέσα στην καρδιά του. Δεύτερον, η καλοσύνη του αποτελούσε εξαίρεση. Ο Αβιά εκδήλωσε αυτή την καλοσύνη μολονότι ήταν «μέσα στον οίκο του Ιεροβοάμ». Κάποιος λόγιος αναφέρει: «Είναι πολύ αξιέπαινοι οι άνθρωποι που παραμένουν καλοί παρότι ζουν σε αχρεία μέρη και σε αχρείες οικογένειες». Κάποιος άλλος λέει ότι η καλοσύνη του Αβιά «ξεχώριζε . . . , όπως τα άστρα είναι ολόλαμπρα όταν ο ουρανός είναι σκοτεινός, και όπως οι κέδροι είναι πανέμορφοι όταν τα γύρω δέντρα είναι γυμνά».

Το σπουδαιότερο είναι ότι τα λόγια του εδαφίου 1 Βασιλέων 14:13 μας διδάσκουν κάτι θαυμάσιο όσον αφορά τον Ιεχωβά και το τι αναζητάει σε εμάς. Θυμηθείτε ότι «βρέθηκε» κάτι καλό στον Αβιά. Άρα λοιπόν, ο Ιεχωβά έψαξε την καρδιά του Αβιά ωσότου βρήκε ένα ίχνος καλοσύνης. Σε σύγκριση με την οικογένειά του, ο Αβιά ήταν, όπως το έθεσε ένας λόγιος, το μοναδικό μαργαριτάρι «σε έναν σωρό από βότσαλα». Ο Ιεχωβά θεώρησε πολύτιμη αυτή την καλοσύνη και την αντάμειψε, ελεώντας σε κάποιον βαθμό αυτό το ένα μέλος εκείνης της πονηρής οικογένειας.

Δεν νιώθουμε άραγε σιγουριά γνωρίζοντας ότι ο Ιεχωβά αναζητάει και εκτιμάει το καλό σε εμάς παρά τις ατέλειές μας; (Ψαλμός 130:3) Αυτή η γνώση πρέπει να μας υποκινεί να πλησιάζουμε περισσότερο τον Ιεχωβά, τον Θεό ο οποίος εξετάζει λεπτομερώς την καρδιά μας αναζητώντας το παραμικρό ίχνος καλοσύνης.

[Υποσημειώσεις]