Ανάσταση—Είναι Πραγματική για Εσάς;
«Πρόκειται να γίνει ανάσταση».—ΠΡΑΞΕΙΣ 24:15.
1. Γιατί φαίνεται σίγουρος ο θάνατος;
«ΣΕ ΑΥΤΟΝ τον κόσμο τίποτα δεν είναι σίγουρο παρά μόνο ο θάνατος και οι φόροι». Αυτό το σχόλιο, το οποίο έγραψε το 1789 ο Αμερικανός πολιτικός Βενιαμίν Φραγκλίνος, έχει θεωρηθεί έξυπνο από μερικούς. Ωστόσο, πολλοί ανέντιμοι άνθρωποι φοροδιαφεύγουν. Ο θάνατος φαίνεται πολύ πιο σίγουρος. Χωρίς βοήθεια, κανείς μας δεν μπορεί να τον αποφύγει τελικά. Μας καταδιώκει όλους. Με ακόρεστη πείνα, ο Σιεόλ—ο κοινός τάφος της ανθρωπότητας—καταβροχθίζει τους προσφιλείς μας. (Παροιμίες 27:20) Εξετάστε, όμως, μια παρηγορητική σκέψη.
2, 3. (α) Γιατί είναι ο θάνατος λιγότερο βέβαιος από όσο αντιλαμβάνονται πολλοί; (β) Τι θα εξετάσουμε σε αυτό το άρθρο;
2 Ο Λόγος του Ιεχωβά δίνει τη βέβαιη ελπίδα της ανάστασης, της επανέγερσης σε ζωή. Αυτό δεν είναι απλώς όνειρο, και καμιά δύναμη στο σύμπαν δεν μπορεί να εμποδίσει τον Ιεχωβά να κάνει αυτή την ελπίδα πραγματικότητα. Για μερικούς, όμως, ο θάνατος είναι λιγότερο βέβαιος από όσο αντιλαμβάνονται πολλοί σήμερα. Γιατί; Επειδή ένα αναρίθμητο «μεγάλο πλήθος» θα επιζήσει από «τη μεγάλη θλίψη», η οποία πρόκειται να έρθει σύντομα. (Αποκάλυψη 7:9, 10, 14) Αυτοί θα συνεχίσουν να ζουν και μετά, με την προοπτική της αιωνιότητας. Συνεπώς, ο θάνατος δεν αποτελεί βεβαιότητα για αυτούς. Επιπρόσθετα, «θα εκμηδενιστεί ο θάνατος».—1 Κορινθίους 15:26.
3 Χρειάζεται να είμαστε τόσο βέβαιοι για την ανάσταση όσο ήταν και ο απόστολος Παύλος, ο οποίος είπε: «Πρόκειται να γίνει ανάσταση δικαίων και αδίκων». (Πράξεις 24:15) Ας εξετάσουμε τρία ερωτήματα σχετικά με την ανάσταση. Πρώτον, τι καθιστά αυτή την ελπίδα τόσο βέβαιη; Δεύτερον, πώς μπορείτε εσείς προσωπικά να παρηγορηθείτε από την ελπίδα της ανάστασης; Τρίτον, πώς μπορεί αυτή η ελπίδα να επηρεάσει τον τρόπο με τον οποίο ζείτε τώρα;
Ανάσταση—Μια Βεβαιότητα
4. Γιατί παίζει η ανάσταση κεντρικό ρόλο στο σκοπό του Ιεχωβά;
4 Υπάρχουν αρκετοί παράγοντες που καθιστούν την ανάσταση βεβαιότητα. Πάνω από όλα, η ανάσταση παίζει κεντρικό ρόλο στο σκοπό του Ιεχωβά. Θυμηθείτε ότι ο Σατανάς οδήγησε την ανθρωπότητα στην αμαρτία και στην αναπόφευκτη συνέπειά της, το θάνατο. Γι’ αυτό, ο Ιησούς είπε σχετικά με τον Σατανά: «Εκείνος ήταν ανθρωποκτόνος τότε που άρχισε». (Ιωάννης 8:44) Αλλά ο Ιεχωβά υποσχέθηκε ότι η «γυναίκα» του, δηλαδή η όμοια με σύζυγο ουράνια οργάνωσή του, θα παρήγε ένα «σπέρμα» το οποίο θα έπληττε εκείνο το «αρχικό φίδι» στο κεφάλι, συντρίβοντας τον Σατανά τελειωτικά. (Γένεση 3:1-6, 15· Αποκάλυψη 12:9, 10· 20:10) Καθώς ο Ιεχωβά αποκάλυπτε σταδιακά το σκοπό του σχετικά με εκείνο το Μεσσιανικό Σπέρμα, έγινε φανερό ότι το Σπέρμα θα έκανε περισσότερα από το να καταστρέψει τον Σατανά. Ο Λόγος του Θεού λέει: «Γι’ αυτόν το σκοπό φανερώθηκε ο Γιος του Θεού, δηλαδή για να διαλύσει τα έργα του Διαβόλου». (1 Ιωάννη 3:8) Ο θάνατος που προκλήθηκε από την αμαρτία την οποία κληρονομήσαμε από τον Αδάμ είναι το κυριότερο από τα έργα του Σατανά που ο Ιεχωβά σκοπεύει να ανατραπούν, ή αλλιώς να διαλυθούν, μέσω του Ιησού Χριστού. Σε σχέση με αυτό, η λυτρωτική θυσία του Ιησού και η ανάσταση έχουν ζωτική σημασία.—Πράξεις 2:22-24· Ρωμαίους 6:23.
5. Γιατί θα δοξάσει η ανάσταση το όνομα του Ιεχωβά;
5 Ο Ιεχωβά είναι αποφασισμένος να δοξάσει το ιερό όνομά του. Ο Σατανάς έχει δυσφημίσει το όνομα του Θεού και έχει διαδώσει ψέματα. Ισχυρίστηκε ψευδώς ότι ο Αδάμ και η Εύα “οπωσδήποτε δεν θα πέθαιναν” αν έτρωγαν τον καρπό που είχε απαγορεύσει ο Θεός. (Γένεση 2:16, 17· 3:4) Έκτοτε, ο Σατανάς έχει προωθήσει παρόμοια ψέματα, όπως η ψεύτικη διδασκαλία ότι η ψυχή επιζεί μετά το θάνατο του σώματος. Εντούτοις, μέσω της ανάστασης, ο Ιεχωβά θα εκθέσει εντελώς κάθε τέτοιο ψέμα. Θα καταδείξει διά παντός ότι μόνο Αυτός διατηρεί και αποκαθιστά τη ζωή.
6, 7. Πώς νιώθει ο Ιεχωβά για την προοπτική να αναστήσει ανθρώπους, και πώς γνωρίζουμε τα αισθήματά του;
6 Ο Ιεχωβά λαχταράει να επιτελέσει την ανάσταση. Η Αγία Γραφή δείχνει ξεκάθαρα ποια είναι τα αισθήματα του Ιεχωβά σε σχέση με αυτό. Λόγου χάρη, εξετάστε τα θεόπνευστα λόγια του πιστού Ιώβ: «Αν ο ακμαίος άνθρωπος πεθάνει, μπορεί να ξαναζήσει; Όλες τις ημέρες της υποχρεωτικής μου εργασίας θα περιμένω, μέχρι να έρθει η ανακούφισή μου. Θα καλέσεις, και εγώ θα σου απαντήσω. Θα έχεις λαχτάρα για το έργο των χεριών σου». (Ιώβ 14:14, 15) Τι σημαίνουν αυτά τα λόγια;
7 Ο Ιώβ γνώριζε ότι, μετά το θάνατό του, θα είχε μπροστά του ένα διάστημα αναμονής κατά το οποίο θα κοιμόταν τον ύπνο του θανάτου. Έβλεπε εκείνο το διάστημα ως “υποχρεωτική εργασία”, μια επιβεβλημένη περίοδο αναμονής για απελευθέρωση. Για τον ίδιο, αυτή η απελευθέρωση αποτελούσε βεβαιότητα. Ο Ιώβ αντιλαμβανόταν ότι η ανακούφισή του θα ερχόταν. Γιατί; Επειδή γνώριζε τα αισθήματα του Ιεχωβά. Ο Ιεχωβά θα “είχε λαχτάρα” να ξαναδεί τον πιστό του υπηρέτη. Ναι, ο Θεός επιθυμεί έντονα να επαναφέρει στη ζωή όλα τα δίκαια άτομα. Ο Ιεχωβά θα δώσει και σε άλλους την ευκαιρία να ζήσουν για πάντα στον Παράδεισο στη γη. (Λουκάς 23:43· Ιωάννης 5:28, 29) Εφόσον είναι θέλημα του Θεού να εκτελέσει αυτόν το σκοπό, ποιος μπορεί να τον σταματήσει;
8. Πώς «έδωσε εγγύηση» ο Ιεχωβά όσον αφορά την ελπίδα μας για το μέλλον;
8 Την ελπίδα μας για το μέλλον την εγγυάται η ανάσταση του Ιησού. Όταν ο Παύλος εκφώνησε μια ομιλία στην Αθήνα, δήλωσε: «[Ο Θεός] έχει προσδιορίσει ημέρα κατά την οποία σκοπεύει να κρίνει την κατοικημένη γη με δικαιοσύνη μέσω ενός άντρα τον οποίο διόρισε, και έδωσε εγγύηση σε όλους τους ανθρώπους ανασταίνοντάς τον από τους νεκρούς». (Πράξεις 17:31) Ορισμένοι ακροατές του Παύλου τον χλεύασαν όταν άκουσαν για ανάσταση. Μερικοί, όμως, έγιναν πιστοί. Ίσως η σκέψη ότι αυτή η ελπίδα είναι εγγυημένη τράβηξε την προσοχή τους. Όταν ο Ιεχωβά ανέστησε τον Ιησού, εκτέλεσε το μεγαλύτερο θαύμα. Επανέφερε τον Γιο του από το θάνατο στη ζωή ως ισχυρό πνεύμα. (1 Πέτρου 3:18) Ο αναστημένος Ιησούς ήταν εξοχότερος από ό,τι στην προανθρώπινη ύπαρξή του. Αθάνατος και κατώτερος μόνο από τον Ιεχωβά σε δύναμη, ο Ιησούς είναι τώρα σε θέση να λάβει θαυμαστούς διορισμούς από τον Πατέρα του. Ο Ιησούς είναι το μέσο με το οποίο ο Ιεχωβά εκτελεί όλες τις άλλες αναστάσεις—είτε σε ουράνια είτε σε επίγεια ζωή. Ο ίδιος ο Ιησούς είπε: «Εγώ είμαι η ανάσταση και η ζωή». (Ιωάννης 5:25· 11:25) Ανασταίνοντας τον Γιο του, ο Ιεχωβά εγγυήθηκε αυτή την ελπίδα για όλους τους πιστούς.
9. Πώς επιβεβαιώνει το Γραφικό υπόμνημα την πραγματικότητα της ανάστασης;
9 Η ανάσταση έχει καταδειχτεί ενώπιον αυτοπτών μαρτύρων και έχει καταγραφεί στο Λόγο του Θεού. Το Γραφικό υπόμνημα περιέχει λεπτομερείς περιγραφές οχτώ αναστάσεων ατόμων που φέρθηκαν ξανά στη ζωή ως άνθρωποι πάνω στη γη. Αυτά τα θαύματα δεν έγιναν κρυφά αλλά δημοσίως, πολλές φορές μπροστά σε αυτόπτες μάρτυρες. Ο Ιησούς ανέστησε τον Λάζαρο, ο οποίος ήταν νεκρός τέσσερις ημέρες, μπροστά σε ένα πλήθος πενθούντων—μεταξύ των οποίων ήταν αναμφίβολα συγγενείς, φίλοι και γείτονες του Λαζάρου. Αυτή η απόδειξη του ότι ο Ιησούς είχε σταλεί από τον Θεό ήταν τόσο ισχυρή ώστε οι θρησκευτικοί εχθροί του δεν αρνήθηκαν ποτέ ότι είχε συμβεί κάτι τέτοιο. Απεναντίας, συνωμότησαν να σκοτώσουν όχι μόνο τον Ιησού αλλά και τον Λάζαρο! (Ιωάννης 11:17-44, 53· 12:9-11) Ναι, μπορούμε να έχουμε την πεποίθηση ότι η ανάσταση αποτελεί βεβαιότητα. Ο Θεός μάς έχει προμηθεύσει ένα υπόμνημα αναστάσεων που έλαβαν χώρα στο παρελθόν για να μας παρηγορεί και να εποικοδομεί την πίστη μας.
Να Βρίσκετε Παρηγοριά στην Ελπίδα της Ανάστασης
10. Τι θα μας βοηθάει να αντλούμε παρηγοριά από τις αφηγήσεις αναστάσεων που περιέχει η Γραφή;
10 Επιθυμείτε εσείς παρηγοριά όταν βρίσκεστε αντιμέτωποι με το θάνατο; Μια βέβαιη πηγή παρηγοριάς μπορεί να βρεθεί στις αφηγήσεις αναστάσεων που περιέχει η Γραφή. Αν διαβάζετε τέτοιες αφηγήσεις, κάνετε στοχασμούς γύρω από αυτές και οραματίζεστε τα γεγονότα, αυτό μπορεί να καταστήσει την ελπίδα της ανάστασης πιο πραγματική για εσάς. (Ρωμαίους 15:4) Τέτοιες αφηγήσεις δεν είναι μύθοι. Συνέβησαν στ’ αλήθεια σε πραγματικούς ανθρώπους σαν εμάς, οι οποίοι έζησαν σε πραγματικό χρόνο και σε κάποιον πραγματικό τόπο. Ας ασχοληθούμε εν συντομία με ένα παράδειγμα—την πρώτη ανάσταση που καταγράφηκε στο Γραφικό υπόμνημα.
11, 12. (α) Ποια τραγωδία έπληξε τη χήρα από τα Σαρεπτά, και πώς αντέδρασε αυτή αρχικά; (β) Περιγράψτε τι έδωσε ο Ιεχωβά στον προφήτη του τον Ηλία τη δύναμη να κάνει για τη χήρα.
11 Οραματιστείτε τη σκηνή. Επί μερικές εβδομάδες, ο προφήτης Ηλίας είναι φιλοξενούμενος της χήρας από τα Σαρεπτά και μένει σε ένα ανώγειο στο σπίτι της. Είναι μια ζοφερή εποχή. Η περιοχή πλήττεται από ξηρασία και πείνα. Πολλοί πεθαίνουν. Ο Ιεχωβά έχει ήδη χρησιμοποιήσει τον Ηλία ώστε να εκτελέσει ένα παρατεταμένο θαύμα για να ανταμείψει την πίστη αυτής της ταπεινής χήρας. Η ίδια και ο μικρός γιος της βρίσκονταν στο χείλος της λιμοκτονίας—τους είχε μείνει ένα τελευταίο γεύμα—όταν ο Ιεχωβά έδωσε στον Ηλία τη δύναμη να εκτελέσει ένα θαύμα ώστε το απόθεμά της σε αλεύρι και λάδι να διατηρηθεί θαυματουργικά. Τώρα, όμως, ξεσπάει η τραγωδία. Μια αρρώστια πλήττει ξαφνικά το παιδί, και αυτό σε λίγο σταματάει να αναπνέει. Πόσο συντετριμμένη είναι η χήρα! Ούτως ή άλλως είναι δύσκολο να ζει χωρίς τη δύναμη και τη στήριξη ενός συζύγου, αλλά τώρα έχασε και το μοναχοπαίδι της. Μέσα στη θλίψη της, κατηγορεί μάλιστα τον Ηλία και τον Θεό του, τον Ιεχωβά! Τι θα κάνει ο προφήτης;
12 Ο Ηλίας δεν επιπλήττει τη χήρα για την εσφαλμένη κατηγορία της. Αντί για αυτό, λέει: «Δώσε μου το γιο σου». Αφού ανεβάζει το νεκρό παιδί στο ανώγειο, ο Ηλίας προσεύχεται επανειλημμένα να επανέλθει η ζωή του παιδιού. Τελικά, ο Ιεχωβά ενεργεί! Φανταστείτε τη χαρά που ακτινοβολεί στο πρόσωπο του Ηλία όταν βλέπει το στήθος του παιδιού να φουσκώνει καθώς παίρνει αέρα. Τα βλέφαρα του παιδιού ανοίγουν και τα μάτια του λάμπουν από ζωή. Ο Ηλίας κατεβάζει το παιδί στη μητέρα του και λέει: «Κοίταξε! Ο γιος σου είναι ζωντανός». Η χαρά της δεν περιγράφεται, και η ίδια λέει: «Τώρα όντως γνωρίζω ότι εσύ είσαι άνθρωπος του Θεού και ότι ο λόγος του Ιεχωβά που είναι στο στόμα σου είναι αληθινός». (1 Βασιλέων 17:8-24) Η πίστη της στον Ιεχωβά και στον εκπρόσωπό του είναι πιο ισχυρή από ποτέ.
13. Γιατί η αφήγηση του πώς ο Ηλίας ανέστησε το γιο μιας χήρας φέρνει παρηγοριά σε εμάς σήμερα;
13 Ο στοχασμός γύρω από μια τέτοια αφήγηση ασφαλώς σας φέρνει μεγάλη παρηγοριά. Πόσο ξεκάθαρο είναι το ότι ο Ιεχωβά έχει την ικανότητα να νικήσει τον εχθρό μας, το θάνατο! Φανταστείτε την ημέρα κατά την οποία η χαρά που ένιωσε εκείνη η χήρα θα πολλαπλασιαστεί χιλιάδες φορές στη γενική ανάσταση των νεκρών! Η χαρά στον ουρανό θα είναι επίσης μεγάλη καθώς ο Ιεχωβά θα κατευθύνει ευχαρίστως τον Γιο του να κάνει αναστάσεις σε παγγήινη κλίμακα. (Ιωάννης 5:28, 29) Έχει πεθάνει κάποιο προσφιλές σας άτομο; Πόσο θαυμάσιο είναι να γνωρίζετε ότι ο Ιεχωβά μπορεί να επαναφέρει τους νεκρούς στη ζωή και θα το κάνει!
Η Ελπίδα σας και η Ζωή σας Τώρα
14. Πώς μπορεί η ελπίδα της ανάστασης να επηρεάσει τη ζωή σας;
14 Πώς μπορεί η ελπίδα της ανάστασης να επηρεάσει τον τρόπο με τον οποίο ζείτε τώρα; Μπορείτε να αντλείτε δύναμη από αυτή την ελπίδα όταν αντιμετωπίζετε κακουχίες, προβλήματα, διωγμό ή κίνδυνο. Ο Σατανάς θέλει να φοβάστε το θάνατο τόσο πολύ ώστε να ανταλλάξετε πρόθυμα την ακεραιότητά σας με μια κενή υπόσχεση ασφάλειας. Να θυμάστε ότι ο Σατανάς είπε στον Ιεχωβά: «Όλα όσα έχει ο άνθρωπος θα τα δώσει για χάρη της ψυχής του». (Ιώβ 2:4) Όταν ο Σατανάς έκανε αυτή τη δήλωση, μας κακολόγησε όλους, και εσάς προσωπικά. Αληθεύει για εσάς ότι θα σταματήσετε να υπηρετείτε τον Θεό αν αντιμετωπίσετε κίνδυνο; Με το να συλλογίζεστε την ελπίδα της ανάστασης, μπορείτε να ισχυροποιήσετε την απόφαση που έχετε πάρει να συνεχίσετε να κάνετε το θέλημα του ουράνιου Πατέρα σας.
15. Πώς μπορούν τα λόγια του Ιησού που είναι καταγραμμένα στο εδάφιο Ματθαίος 10:28 να μας φέρουν παρηγοριά όταν αντιμετωπίζουμε κίνδυνο;
15 Ο Ιησούς είπε: «Μη φοβηθείτε εκείνους που θανατώνουν το σώμα αλλά δεν μπορούν να θανατώσουν την ψυχή· απεναντίας, να φοβάστε αυτόν που μπορεί να καταστρέψει και την ψυχή και το σώμα στη Γέεννα». (Ματθαίος 10:28) Δεν χρειάζεται να τρέμουμε τον Σατανά ή τα ανθρώπινα όργανά του. Είναι αλήθεια ότι μερικοί ίσως έχουν τη δύναμη να προξενήσουν βλάβη, ακόμα και θάνατο. Ωστόσο, το χειρότερο που μπορούν να κάνουν είναι απλώς προσωρινό. Ο Ιεχωβά είναι σε θέση να αναιρέσει—και θα αναιρέσει—κάθε βλάβη που υφίστανται οι πιστοί του υπηρέτες, ακόμα και να τους αναστήσει. Μόνο ο Ιεχωβά αξίζει το φόβο μας, το βαθύ δέος και το σεβασμό μας. Μόνο αυτός έχει τη δύναμη να αφαιρέσει τη ζωή και όλες τις προοπτικές για μελλοντική ζωή, καταστρέφοντας τόσο το σώμα όσο και την ψυχή στη Γέεννα. Ευτυχώς, ο Ιεχωβά δεν θέλει να σας συμβεί αυτό. (2 Πέτρου 3:9) Χάρη στην ελπίδα της ανάστασης, εμείς ως υπηρέτες του Θεού μπορούμε να έχουμε πάντα τη βεβαιότητα ότι είμαστε ασφαλείς. Έχουμε την αιώνια ζωή μπροστά μας αν είμαστε πιστοί, ενώ ο Σατανάς και τα υποχείριά του δεν μπορούν να κάνουν απολύτως τίποτα για να το εμποδίσουν αυτό.—Ψαλμός 118:6· Εβραίους 13:6.
16. Πώς επηρεάζει η άποψή μας τις προτεραιότητες που θέτουμε;
16 Αν η ελπίδα της ανάστασης είναι πραγματική για εμάς, μπορεί να διαμορφώσει τη στάση μας απέναντι στη ζωή. Αναγνωρίζουμε ότι “είτε ζούμε είτε πεθαίνουμε, ανήκουμε στον Ιεχωβά”. (Ρωμαίους 14:7, 8) Συνεπώς, όταν θέτουμε προτεραιότητες, εφαρμόζουμε τη συμβουλή του Παύλου: «Μη διαπλάθεστε σύμφωνα με αυτό το σύστημα πραγμάτων, αλλά να μεταμορφώνεστε ανακαινίζοντας το νου σας, ώστε να αποδεικνύετε στον εαυτό σας το καλό και ευπρόσδεκτο και τέλειο θέλημα του Θεού». (Ρωμαίους 12:2) Πολλοί άνθρωποι αγωνίζονται απεγνωσμένα να ικανοποιούν κάθε επιθυμία, κάθε φιλοδοξία, κάθε παρόρμηση. Επειδή πιστεύουν ότι η ζωή είναι μικρή, φαίνεται να επιδιώκουν απολαύσεις σχεδόν απελπισμένα, ενώ αν ασκούν κάποια μορφή λατρείας αυτή ασφαλώς δεν εναρμονίζεται με το «τέλειο θέλημα του Θεού».
17, 18. (α) Πώς αναγνωρίζει ο Λόγος του Ιεχωβά τη βραχύτητα της ανθρώπινης ζωής, αλλά τι επιθυμεί ο Θεός για εμάς; (β) Γιατί υποκινούμαστε να αινούμε τον Ιεχωβά καθημερινά;
17 Η ζωή όντως είναι μικρή. «Γρήγορα περνάει, και εμείς πετάμε μακριά», ίσως σε 70 ή 80 περίπου χρόνια. (Ψαλμός 90:10) Οι άνθρωποι έρχονται και φεύγουν σαν το χλωρό χορτάρι, σαν σκιά που παρέρχεται, σαν εκπνοή. (Ψαλμός 103:15· 144:3, 4) Αλλά σκοπός του Θεού δεν ήταν να περνάμε μερικές δεκαετίες μεγαλώνοντας και αποκτώντας κάποια σοφία και πείρα, μόνο και μόνο για να περάσουμε τις επόμενες λίγες δεκαετίες καταρρέοντας και κατρακυλώντας στην αρρώστια και στο θάνατο. Ο Ιεχωβά δημιούργησε τους ανθρώπους με την επιθυμία να ζουν για πάντα. «Την αιωνιότητα έβαλε στην καρδιά τους», μας λέει η Γραφή. (Εκκλησιαστής 3:11) Είναι άραγε ο Θεός τόσο σκληρός ώστε να μας δίνει μια τέτοια επιθυμία και μετά να καθιστά αδύνατη την εκπλήρωσή της; Ασφαλώς όχι, διότι «ο Θεός είναι αγάπη». (1 Ιωάννη 4:8) Θα χρησιμοποιήσει την ανάσταση για να δώσει τη δυνατότητα της αιώνιας ζωής στους ανθρώπους που έχουν πεθάνει.
18 Χάρη στην ελπίδα της ανάστασης, μπορούμε να έχουμε ασφαλές μέλλον. Δεν χρειάζεται να αγωνιζόμαστε απεγνωσμένα για να αξιοποιήσουμε πλήρως τις δυνατότητές μας τώρα. Δεν χρειάζεται να χρησιμοποιούμε αυτόν τον ετοιμοθάνατο κόσμο «στο πλήρες». (1 Κορινθίους 7:29-31· 1 Ιωάννη 2:17) Ανόμοια με εκείνους που δεν έχουν αληθινή ελπίδα, εμείς έχουμε το θαυμάσιο δώρο να γνωρίζουμε ότι, αν παραμείνουμε πιστοί στον Ιεχωβά Θεό, θα έχουμε όλη την αιωνιότητα για να τον αινούμε και να απολαμβάνουμε τη ζωή. Με κάθε τρόπο, λοιπόν, ας αινούμε καθημερινά τον Ιεχωβά, ο οποίος καθιστά την ελπίδα της ανάστασης βεβαιότητα!
Πώς θα Απαντούσατε;
• Πώς πρέπει να νιώθουμε για την ανάσταση;
• Ποιοι παράγοντες καθιστούν την ελπίδα της ανάστασης βεβαιότητα;
• Πώς μπορείτε να αντλήσετε παρηγοριά από την ελπίδα της ανάστασης;
• Πώς μπορεί να επηρεάσει η ελπίδα της ανάστασης τον τρόπο με τον οποίο ζείτε;
[Εικόνα στη σελίδα 28]
Ο Ιώβ γνώριζε ότι ο Ιεχωβά λαχταράει να αναστήσει τους δικαίους
[Εικόνα στη σελίδα 29]
«Κοίταξε! Ο γιος σου είναι ζωντανός»