Μήπως Λαχταράτε να Υπηρετήσετε Πληρέστερα;

«ΕΙΧΑ θυμώσει με τον Ιεχωβά», λέει η Λόρα. «Προσευχόμουν επανειλημμένα να μας βοηθήσει να τακτοποιήσουμε τα οικονομικά μας προβλήματα ώστε να συνεχίσω το σκαπανικό—αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Τελικά, αναγκάστηκα να βγω από τον κατάλογο των σκαπανέων. Πρέπει ακόμη να παραδεχτώ ότι ζήλευα εκείνους που μπορούσαν να συνεχίσουν».

Εξετάστε, επίσης, την περίπτωση του Μάικλ, ενός διακονικού υπηρέτη σε κάποια εκκλησία των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Αυτός επιδίωκε τη θέση του επισκόπου. (1 Τιμόθεο 3:1) Καθώς τα χρόνια περνούσαν και η λαχτάρα του έμενε ανεκπλήρωτη, ένιωθε τόση πικρία ώστε δεν ήθελε πια να θεωρείται υποψήφιος για αυτό το προνόμιο. «Δεν μπορούσα να υποφέρω ξανά τον πόνο της απογοήτευσης», λέει ο ίδιος.

Μήπως είχατε και εσείς κάποια ανάλογη εμπειρία; Χρειάστηκε να εγκαταλείψετε κάποιο αγαπημένο θεοκρατικό προνόμιο; Λόγου χάρη, μήπως χρειάστηκε να σταματήσετε την υπηρεσία σας ως σκαπανέα, δηλαδή ως ολοχρόνιου διαγγελέα της Βασιλείας; Ή μήπως λαχταράτε να έχετε ορισμένες ευθύνες στην εκκλησία οι οποίες έχουν ανατεθεί σε άλλους; Ίσως επίσης επιθυμείτε διακαώς να υπηρετήσετε στο Μπέθελ ή ως ιεραπόστολος, αλλά οι περιστάσεις σας δεν το επιτρέπουν.

«Η ελπίς αναβαλλομένη ατονίζει την καρδίαν», παραδέχεται το βιβλίο των Παροιμιών. (Παροιμίαι 13:12) Αυτό μπορεί να αληθεύει ιδιαίτερα όταν λαβαίνουν άλλοι τα ίδια εκείνα προνόμια τα οποία αναμένετε και εσείς. Παρέχει ο Λόγος του Θεού ενόραση, παρηγοριά και ελπίδα σε όσους τυχόν περνούν τέτοιες απογοητεύσεις; Ναι, παρέχει. Μάλιστα, ο 84ος Ψαλμός εκφράζει τα αισθήματα ενός υπηρέτη του Ιεχωβά ο οποίος είχε παρόμοιες ανεκπλήρωτες επιθυμίες που σχετίζονταν με την υπηρεσία του Ιεχωβά.

Η Εκτίμηση ενός Λευίτη

Οι συνθέτες του 84ου Ψαλμού ήταν οι γιοι του Κορέ, οι οποίοι ήταν Λευίτες που υπηρετούσαν στο ναό του Ιεχωβά και είχαν μεγάλη εκτίμηση για τα προνόμια υπηρεσίας τους. ‘Πόσον αγαπηταί είναι αι σκηναί σου, Ιεχωβά των δυνάμεων!’ αναφωνεί ένας από αυτούς. ‘Επιποθεί και μάλιστα λιποθυμεί η ψυχή μου δια τας αυλάς του Ιεχωβά· η καρδία μου και η σαρξ μου αγαλλιώνται δια τον Θεόν τον ζώντα’.—Ψαλμός 84:1, 2.

Αυτός ο Λευίτης είχε τόση λαχτάρα να υπηρετήσει στο ναό του Ιεχωβά ώστε ακόμη και το συνηθισμένο τοπίο που έβλεπε καθ’ οδόν προς την Ιερουσαλήμ τού φαινόταν ελκυστικό. ‘Περνώντας μέσα από την κοιλάδα των θάμνων μπακά’, λέει, ‘τη μετατρέπουν σε πηγή’. (Ψαλμός 84:6, ΜΝΚ) Ναι, αν και φυσιολογικά η περιοχή ήταν άνυδρη, έμοιαζε καλοποτισμένη.

Επειδή ο ψαλμωδός ήταν Λευίτης χωρίς ιερατική ιδιότητα, μπορούσε να υπηρετεί στο ναό μόνο μία εβδομάδα κάθε έξι μήνες. (1 Χρονικών 24:1-19· 2 Χρονικών 23:8· Λουκάς 1:5, 8, 9) Τον υπόλοιπο χρόνο του τον περνούσε στον τόπο του, σε κάποια από τις Λευιτικές πόλεις. Γι’ αυτό, έψαλε: ‘Ναι, το στρουθίον εύρηκε κατοικίαν και η τρυγών φωλεάν εις εαυτήν, όπου θέτει τους νεοσσούς αυτής, τα θυσιαστήριά σου, Ιεχωβά των δυνάμεων, Βασιλεύ μου και Θεέ μου’! (Ψαλμός 84:3) Πόσο ευτυχισμένος θα ένιωθε ο Λευίτης αν ήταν σαν τα πουλιά που είχαν μια πιο μόνιμη κατοικία στο ναό!

Θα ήταν εύκολο για το Λευίτη να ενδώσει σε αισθήματα πικρίας εξαιτίας τού ότι δεν μπορούσε να υπηρετεί πιο συχνά στο ναό. Εντούτοις, εκείνος χαιρόταν να υπηρετεί όπως μπορούσε, και σίγουρα αντιλαμβανόταν ότι η ολόψυχη αφοσίωση στον Ιεχωβά αξίζει κάθε προσπάθεια. Τι ήταν εκείνο που βοήθησε αυτόν τον πιστό Λευίτη να παραμένει ικανοποιημένος με τα προνόμια υπηρεσίας του;

Μάθετε να Είστε Ικανοποιημένοι

«Καλητέρα είναι μία ημέρα εν ταις αυλαίς σου υπέρ χιλιάδας [αλλού, ΜΝΚ]», λέει ο Λευίτης. «Ήθελον προτιμήσει να ήμαι θυρωρός εν τω οίκω του Θεού μου, παρά να κατοικώ εν ταις σκηναίς της πονηρίας». (Ψαλμός 84:10) Κατανοούσε ότι το να δαπανήσει κάποιος έστω και μία ημέρα στον οίκο του Ιεχωβά είναι ανεκτίμητο προνόμιο. Ο Λευίτης υπηρετούσε μάλιστα στο ναό πολύ περισσότερο από μία ημέρα. Ήταν ικανοποιημένος με τα προνόμια που είχε, και αυτό τον υποκινούσε να ψάλλει από χαρά.

Τι θα λεχθεί για εμάς; Λαβαίνουμε υπόψη τις ευλογίες μας ή μήπως τείνουμε να ξεχνούμε αυτά που ήδη έχουμε στην υπηρεσία του Ιεχωβά; Επειδή τα μέλη του λαού του Ιεχωβά είναι αφοσιωμένα σε Αυτόν, Εκείνος τους έχει εμπιστευτεί ένα ευρύ φάσμα προνομίων και καθηκόντων. Μεταξύ αυτών είναι οι βαρύτερες ευθύνες της επίβλεψης, της ποίμανσης, της διδασκαλίας, καθώς και ποικίλες μορφές της ολοχρόνιας υπηρεσίας. Εντούτοις, περιλαμβάνονται και άλλα πολύτιμα πράγματα που σχετίζονται με τη λατρεία του Ιεχωβά.

Για παράδειγμα, αναλογιστείτε τη Χριστιανική διακονία. Ο απόστολος Παύλος παρομοιάζει το προνόμιο που μας έχει δοθεί να κηρύττουμε τα καλά νέα με το να έχουμε ένα «θησαυρό σε χωμάτινα σκεύη». (2 Κορινθίους 4:7) Θεωρείτε εσείς αυτού του είδους την υπηρεσία ανεκτίμητο θησαυρό; Ο Ιησούς Χριστός, ο οποίος ηγήθηκε στο έργο κηρύγματος της Βασιλείας, την έβλεπε με αυτόν τον τρόπο, θέτοντας έτσι το πρότυπο. (Ματθαίος 4:17) «Εφόσον έχουμε αυτή τη διακονία . . . , δεν παραιτούμαστε», είπε ο Παύλος.—2 Κορινθίους 4:1.

Οι Χριστιανικές συναθροίσεις, επίσης, είναι μια ιερή προμήθεια την οποία δεν πρέπει να παίρνουμε στα ελαφρά. Στις συναθροίσεις μας λαβαίνουμε ζωτική εκπαίδευση και απολαμβάνουμε τη συντροφιά που χρειαζόμαστε. Στις συναθροίσεις μπορούμε επίσης να εκφράζουμε δημόσια την πίστη και την ελπίδα μας με το να δίνουμε σχόλια τακτικά και να συμμετέχουμε στο πρόγραμμα με άλλους τρόπους. (Εβραίους 10:23-25) Οι συναθροίσεις μας είναι όντως μια προμήθεια την οποία πρέπει να θεωρούμε πολύτιμη!

Ο Μάικλ, στον οποίο αναφερθήκαμε νωρίτερα, προσέδιδε μεγάλη αξία σε αυτές τις ευλογίες και τις εκτιμούσε βαθιά. Εντούτοις, η απογοήτευσή του για το γεγονός ότι δεν ήταν σε θέση να υπηρετεί ως πρεσβύτερος έθεσε προσωρινά στο περιθώριο την εκτίμησή του για αυτές. Όταν συγκέντρωσε και πάλι την προσοχή του εκεί, μπόρεσε να ανακτήσει την ισορροπία του και να περιμένει υπομονετικά τον Ιεχωβά.

Αντί να νιώθουμε δυσαρεστημένοι εξαιτίας τού ότι δεν έχουμε κάποιο συγκεκριμένο προνόμιο, είναι καλό να επανεξετάσουμε τους τρόπους με τους οποίους μας ευλογεί ο Ιεχωβά, όπως έκανε και ο ψαλμωδός.a Αν δεν διακρίνουμε αρκετούς, χρειάζεται να ξανακοιτάξουμε, ζητώντας από τον Ιεχωβά να ανοίξει τα μάτια μας για να διακρίνουμε τα προνόμιά μας και τους τρόπους με τους οποίους μας ευλογεί και μας χρησιμοποιεί προς αίνο του.—Παροιμίαι 10:22.

Επιπλέον, είναι σημαντικό να αντιληφθούμε ότι τα ειδικά προνόμια, όπως είναι η θέση του επισκόπου, απαιτούν συγκεκριμένα προσόντα. (1 Τιμόθεο 3:1-7· Τίτο 1:5-9) Έτσι, χρειάζεται να εξετάσουμε τον εαυτό μας, αναζητώντας τυχόν τομείς στους οποίους χρειάζεται βελτίωση, και στη συνέχεια να καταβάλλουμε ένθερμες προσπάθειες για να βελτιωθούμε.—1 Τιμόθεο 4:12-15.

Μην Αποθαρρύνεστε

Αν δεν λάβουμε κάποιο συγκεκριμένο προνόμιο υπηρεσίας, δεν πρέπει να συμπεράνουμε ότι ο Ιεχωβά αγαπάει περισσότερο εκείνους που απολαμβάνουν αυτό το προνόμιο ή ότι μας στερεί κάτι καλό. Ασφαλώς, δεν θα πρέπει ζηλόφθονα να υποθέσουμε ότι αυτά τα άτομα απέκτησαν τα προνόμιά τους χωρίς να το αξίζουν, μέσω της εύνοιας κάποιων ανθρώπων και όχι μέσω θεοκρατικού διορισμού. Αν βασανίζουμε το μυαλό μας με τέτοιες σκέψεις, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ζήλια, σε φιλονικίες, ακόμη και στο να παραιτηθούμε εντελώς.—1 Κορινθίους 3:3· Ιακώβου 3:14-16.

Η Λόρα, η οποία αναφέρθηκε στην αρχή, δεν παραιτήθηκε. Τελικά κατάφερε να θέσει υπό έλεγχο τα αισθήματα θυμού και ζήλιας που είχε. Η Λόρα προσευχόταν επανειλημμένα στον Θεό να τη βοηθήσει να ξεπεράσει την αρνητική της αντίδραση στο γεγονός ότι δεν μπορούσε να κάνει σκαπανικό. Επίσης, ζήτησε βοήθεια από άντρες που είχαν τα κατάλληλα προσόντα μέσα στην εκκλησία και ένιωσε και πάλι βέβαιη για την αγάπη του Θεού. «Ο Ιεχωβά μού έδωσε ειρήνη διάνοιας», είπε η ίδια. «Παρ’ όλο που ο σύζυγός μου και εγώ δεν μπορούμε να είμαστε τώρα σκαπανείς, θεωρούμε πολύτιμο τον καιρό κατά τον οποίο ήμασταν και αντλούμε δύναμη από τις εμπειρίες που είχαμε. Βοηθούμε επίσης το γιο μας, που έχει πια μεγαλώσει, να κάνει σκαπανικό». Η Λόρα, η οποία νιώθει ικανοποιημένη, είναι τώρα σε θέση ‘να χαίρεται με όσους χαίρονται’ υπηρετώντας ως σκαπανείς.—Ρωμαίους 12:15.

Να Θέτετε Εφικτούς Στόχους

Το να είμαστε ικανοποιημένοι με τα προνόμια υπηρεσίας που ήδη έχουμε δεν απαιτεί να σταματήσουμε να θέτουμε περαιτέρω θεοκρατικούς στόχους. Συζητώντας το ζήτημα της ουράνιας ανάστασης, ο Παύλος μίλησε για ‘επέκταση σε αυτά που βρίσκονται μπροστά’. Επίσης είπε: «Εκεί που έχει φτάσει η πρόοδός μας, ας συνεχίσουμε να περπατάμε εύτακτα στην ίδια καθιερωμένη πορεία». (Φιλιππησίους 3:13-16) Οι θεοκρατικοί στόχοι μπορούν να μας βοηθούν να ‘επεκτεινόμαστε’. Ωστόσο, η δυσκολία έγκειται στο να τους διατηρούμε ρεαλιστικούς.

Οι ρεαλιστικοί στόχοι είναι λογικοί και εφικτοί. (Φιλιππησίους 4:5) Αυτό δεν σημαίνει ότι αν κάποιος στόχος προϋποθέτει πολλά χρόνια σκληρής εργασίας τότε δεν είναι ρεαλιστικός. Ένας τέτοιος μακροπρόθεσμος στόχος μπορεί να επιτευχθεί σταδιακά αν θέσουμε μια σειρά από ενδιάμεσους στόχους ή βήματα. Αυτά τα βήματα μπορούν να αποτελούν δείκτες πνευματικής προόδου. Καθώς ολοκληρώνουμε με επιτυχία το κάθε βήμα, αυτό θα μας δίνει στο μεταξύ το αίσθημα της ικανοποίησης και όχι της απογοήτευσης.

Κατάλληλη Ισορροπία

Ωστόσο, είναι σημαντικό να παραδεχτούμε ότι, λόγω των περιστάσεων και των περιορισμών μας, ίσως να μη λάβουμε μερικά προνόμια. Αν τα θέσουμε αυτά ως στόχους, απλούστατα θα οδηγηθούμε σε απογοήτευση και αποτυχία. Τέτοιοι στόχοι θα πρέπει να παραμεριστούν, τουλάχιστον προς το παρόν. Δεν θα είναι δύσκολο να το κάνουμε αυτό αν προσευχόμαστε στον Θεό να παραμένουμε ικανοποιημένοι και αν το πρώτιστο μέλημά μας είναι η εκτέλεση του θελήματος του Ιεχωβά. Όταν επιδιώκουμε προνόμια, το σημαντικό είναι η δόξα του Ιεχωβά—και όχι η αναγνώριση των προσωπικών μας επιτευγμάτων. (Ψαλμός 16:5, 6· Ματθαίος 6:33) Κατάλληλα, η Αγία Γραφή μάς λέει: ‘Αφιέρονε τα έργα σου εις τον Ιεχωβά, και αι βουλαί σου θέλουσι στερεωθή’.—Παροιμίαι 16:3.

Καθώς εξετάζουμε τον 84ο Ψαλμό, διακρίνουμε ότι αυτή ήταν η στάση που εκδήλωσε ο ψαλμωδός όσον αφορά τα προνόμια υπηρεσίας, και ο Ιεχωβά τον ευλόγησε πλούσια. Επιπλέον, αυτός ο ψαλμός συνεχίζει να ωφελεί το λαό του Ιεχωβά μέχρι σήμερα.

Αν στηρίζεστε στον Ιεχωβά με προσευχή, μπορείτε να εξισορροπήσετε τη λαχτάρα σας για επιπρόσθετα προνόμια με την ικανοποίηση για εκείνα που απολαμβάνετε τώρα. Μην επιτρέψετε ποτέ στην επιθυμία που νιώθετε να κάνετε περισσότερα να σας στερήσει την εκτίμηση για όσα έχετε τώρα καθώς και τη χαρά τού να υπηρετείτε τον Ιεχωβά για πάντα. Να εμπιστεύεστε στον Ιεχωβά, επειδή αυτό καταλήγει σε ευτυχία, όπως φαίνεται από τα λόγια του Λευίτη: ‘Ιεχωβά των στρατευμάτων, ευτυχισμένος ο άνθρωπος που εμπιστεύεται σε εσένα’.—Ψαλμός 84:12, ΜΝΚ.

[Υποσημείωση]

[Πλαίσιο στη σελίδα 11]

Στόχοι τους Οποίους θα Μπορούσαμε να Θέσουμε

Καθημερινή ανάγνωση της Αγίας Γραφής.—Ιησούς του Ναυή 1:8· Ματθαίος 4:4

Βελτίωση των δυνάμεων της αντίληψής μας μέσω εκπαίδευσης από τη Γραφή.—Εβραίους 5:14

Ανάπτυξη πιο στενής σχέσης με τον Θεό.—Ψαλμός 73:28

Καλλιέργεια του κάθε καρπού του πνεύματος.—Γαλάτες 5:22, 23

Βελτίωση της ποιότητας των προσευχών μας.—Φιλιππησίους 4:6, 7

Μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα στο κήρυγμα και στη διδασκαλία.—1 Τιμόθεο 4:15, 16

Ανάγνωση και στοχασμός γύρω από κάθε τεύχος των περιοδικών Σκοπιά και Ξύπνα!—Ψαλμός 49:3, ΜΝΚ

[Εικόνες στη σελίδα 9]

Όταν θέτετε προσωπικούς στόχους, να βάζετε στην πρώτη θέση την εκτέλεση του θελήματος του Θεού