Ο Χριστός Ηγείται Ενεργά της Εκκλησίας Του

«Ο Θεός του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού . . . έδωκεν αυτόν κεφαλήν υπεράνω πάντων εις την εκκλησίαν».—ΕΦΕΣΙΟΥΣ 1:17, 22.

 1. Πώς θα απαντούσαν μερικά μέλη εκκλησιών του χριστιανικού κόσμου στην ερώτηση, ‘Ποιος είναι ο ηγέτης σας;’ αλλά πώς απαντούν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά;

ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ δεν αναγνωρίζουν κανένα άνθρωπο ως ηγέτη τους. Η οργανωτική τους διάρθρωση δεν έχει κανέναν ισότιμο του πάπα της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας, των πατριαρχών των Ανατολικών Ορθόδοξων εκκλησιών ή των ηγετών άλλων εκκλησιών και δογμάτων του χριστιανικού κόσμου. Δείχνουν υποταγή στον Ιησού Χριστό, την κεφαλή της χριστιανικής εκκλησίας, που δήλωσε: «Ο ηγέτης σας είναι ένας: ο Χριστός».—Ματθαίος 23:10, Νεοελληνική Δημοτική Μετάφραση.

 2. Γιατί οι Μάρτυρες του Ιεχωβά αναγνωρίζουν τον Χριστό ως την Κεφαλή της χριστιανικής εκκλησίας, αλλά τι ερωτήματα μπορεί να τεθούν;

² Την Πεντηκοστή, ο απόστολος Πέτρος βεβαίωσε: «Ο Δαβίδ δεν ανέβη εις τους ουρανούς, λέγει όμως αυτός, Είπεν ο Κύριος προς τον Κύριόν μου, Κάθου εκ δεξιών μου, εωσού θέσω τους εχθρούς σου υποπόδιον των ποδών σου. Βεβαίως λοιπόν ας εξεύρη πας ο οίκος του Ισραήλ ότι ο Θεός Κύριον και Χριστόν έκαμεν αυτόν τούτον τον Ιησούν, τον οποίον σεις εσταυρώσατε». (Πράξεις 2:34-36) Όμως, ενώ αναγνωρίζουμε ότι το 33 μ.Χ. ο Ιησούς έγινε Κύριος και Κεφαλή της εκκλησίας, μήπως έχουμε την τάση να νομίζουμε ότι κάθησε παθητικά στα δεξιά του Ιεχωβά, περιμένοντας την ενθρόνισή του το 1914; Αντιλαμβανόμαστε πλήρως ότι αμέσως από την αρχή ο Χριστός ηγήθηκε ενεργά της εκκλησίας του;

Θεϊκά Μέσα για να Κυβερνά Ενεργά

 3. Τι υποσχέθηκε να στείλει ο Ιησούς στους μαθητές του, και πώς ξέρουμε ότι δεν μιλούσε για κάποιο πρόσωπο;

³ Ο Ιησούς, το βράδυ πριν από το θάνατό του, είπε στους πιστούς αποστόλους του: «Συμφέρει εις εσάς να απέλθω εγώ. Διότι εάν δεν απέλθω, ο Παράκλητος δεν θέλει ελθεί προς εσάς· αλλ’ αφού απέλθω, θέλω πέμψει αυτόν προς εσάς». (Ιωάννης 16:7) Σκόπευε να στείλει όχι ένα άτομο, αλλά μια ενεργή δύναμη. Το διευκρίνισε αυτό ακριβώς πριν αναληφθεί στον ουρανό, όταν είπε στους συγκεντρωμένους μαθητές του: «Εγώ στέλλω σ’ εσάς ό,τι υποσχέθηκε ο Πατέρας μου· σεις δε καθήστε εις την πόλιν Ιερουσαλήμ έως ότου ενδυθήτε δύναμιν εξ ύψους».—Λουκάς 24:49, Καινή Διαθήκη, «των Τεσσάρων Καθηγητών».

 4. Πώς χρησιμοποιήθηκε το άγιο πνεύμα από την Πεντηκοστή και ύστερα;

⁴ Οι πιστοί μαθητές του Ιησού παρέμειναν στην περιοχή της Ιερουσαλήμ μέχρι την Πεντηκοστή. Εκείνη τη μέρα «επλήσθησαν άπαντες Πνεύματος Αγίου», σύμφωνα με την υπόσχεση που τους είχε δώσει. Ο Πέτρος βεβαίωσε: «Αφού λοιπόν υψώθη [ο Ιησούς] δια της δεξιάς [στα δεξιά (ΜΝΚ)] του Θεού και έλαβε παρά του Πατρός την επαγγελίαν του Αγίου Πνεύματος, εξέχεε τούτο, το οποίον τώρα σεις βλέπετε και ακούετε». (Πράξεις 2:4, 33) Μ’ αυτό το μέσο ο Ιεχωβά γέννησε εκείνους τους πρώτους χριστιανούς ως πνευματικούς γιους του. (Γαλάτας 4:6) Επίσης, ο Ιησούς έλαβε το πνεύμα από τον Πατέρα του ως μέσο για να κυβερνά ενεργά την εκκλησία του στη γη, από την ουράνια θέση του στα δεξιά του Θεού.

 5, 6. (α) Ποιο άλλο μέσο δόθηκε στον Χριστό για να τον καταστήσει ικανό να κυβερνήσει την εκκλησία του στη γη; (β) Αναφέρετε συγκεκριμένα παραδείγματα για το πώς ο Ιησούς χρησιμοποίησε αυτό το μέσο υπέρ των μαθητών του και για την υποστήριξη του έργου κηρύγματος.

⁵ Επιπλέον, ο απόστολος Πέτρος έγραψε σχετικά με τον Ιησού: «Όστις είναι εν δεξιά του Θεού πορευθείς εις τον ουρανόν, και εις ον υπετάχθησαν άγγελοι και εξουσίαι και δυνάμεις». (1 Πέτρου 3:22) Οι άγγελοι λοιπόν, είναι ένα άλλο μέσο που ο Ιεχωβά θέτει στη διάθεση του Χριστού για να ηγείται ενεργά της χριστιανικής εκκλησίας.

⁶ Συνεπώς, όταν διαβάζουμε στο βιβλίο των Πράξεων ότι «άγγελος Κυρίου» ή «άγγελος του Θεού», υποστήριξε το χριστιανικό έργο κηρύγματος ή μεσολάβησε υπέρ των μελών της χριστιανικής εκκλησίας, έχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε ότι οι άγγελοι αυτοί ενεργούσαν κάτω από την επίβλεψη του Χριστού Ιησού. (Πράξεις 5:19· 8:26· 10:3-7, 22· 12:7-11· 27:23, 24) Ο Χριστός, ως «Μιχαήλ ο αρχάγγελος», έχει στις διαταγές του αγγέλους, και τους χρησιμοποιούσε για να ηγείται ενεργά της χριστιανικής εκκλησίας του πρώτου αιώνα μ.Χ.—Ιούδα 9· 1 Θεσσαλονικείς 4:16.

Ένα Ορατό Κυβερνών Σώμα

 7. Ποιο άλλο μέσο χρησιμοποίησε ο Χριστός για να κατευθύνει την εκκλησία του, και ποια Γραφικά εδάφια μιλούν γι’ αυτή «την επισκοπήν»;

⁷ Οι Γραφές δείχνουν, επίσης, ότι ο Ιησούς Χριστός χρησιμοποίησε μια ομάδα αντρών ως κυβερνών σώμα για να κατευθύνει την εκκλησία του στη γη. Στην αρχή, φαίνεται ότι αυτό το κυβερνών σώμα αποτελούνταν μόνο από τους 11 αποστόλους. Όταν ζητούσαν να γίνει το θέλημα του Θεού σχετικά με την αντικατάσταση του Ιούδα του Ισκαριώτη, ο Πέτρος παράθεσε το εδάφιο Ψαλμός 109:8, που δηλώνει: «Άλλος ας λάβη την επισκοπήν αυτού». Κατόπιν, ο Πέτρος και οι σύντροφοί του στην προσευχή που έκαναν στον Ιεχωβά, ζήτησαν από τον Θεό να εκλέξει αυτόν που επρόκειτο «να λάβη την μερίδα της διακονίας ταύτης και αποστολής, εκ της οποίας εξέπεσεν ο Ιούδας». Ο Ματθίας διορίστηκε να υπηρετεί «μετά των ένδεκα αποστόλων».—Πράξεις 1:20, 24-26.

 8. Ποια δυο παραδείγματα από τον πρώτο αιώνα δείχνουν πώς ο Χριστός χρησιμοποίησε μέλη του ορατού κυβερνώντος σώματος;

⁸ Η πρώτη περίπτωση που καταγράφηκε, σύμφωνα με την οποία οι 12 απόστολοι ενεργούσαν με την εξουσία αυτής ‘της επισκοπής’ ως κυβερνών σώμα, ήταν όταν διόρισαν άντρες με πνευματικά προσόντα για να υπηρετούν τους αδελφούς τους της πρώτης εκκλησίας. (Πράξεις 6:1-6) Η δεύτερη περίπτωση ήταν όταν ο Φίλιππος άρχισε να κηρύττει στους Σαμαρείτες για τον Χριστό. Σαν αποτέλεσμα αυτού του γεγονότος, «οι απόστολοι οι εν Ιεροσολύμοις . . . απέστειλαν προς αυτούς τον Πέτρον και Ιωάννην». Και μόνο όταν οι εκπρόσωποι του κυβερνώντος σώματος έθεταν τα χέρια τους πάνω στους Σαμαρείτες, αυτοί «ελάμβανον Πνεύμα Άγιον».—Πράξεις 8:5, 14-17.

Η Προσωπική Ηγεσία του Χριστού

 9. Ενεργούσε ο Χριστός πάντοτε μέσω αγγέλων ή του κυβερνώντος σώματος; Δώστε παράδειγμα.

⁹ Άρα, ο Χριστός, αμέσως από την αρχή της χριστιανικής εκκλησίας, είχε στη διάθεσή του το άγιο πνεύμα, τους αγγέλους και ένα ορατό κυβερνών σώμα για να τον καθιστούν ικανό να ηγείται ενεργά των μαθητών του στη γη. Όταν χρειαζόταν, ενεργούσε ακόμη και προσωπικά. Για παράδειγμα, ο Χριστός προσωπικά προσηλύτισε τον Σαούλ από την Ταρσό. (Πράξεις 9:3-6) Τρεις μέρες αργότερα, ο Ιησούς μίλησε απευθείας σε ‘κάποιο μαθητή’ που λεγόταν Ανανίας. Ο Ιησούς, αποκαλύπτοντάς του την τριπλή αποστολή που είχε υπόψη του για τον Σαούλ, ανάφερε: «Ούτος είναι σκεύος εκλογής εις εμέ, δια να βαστάση το όνομά μου ενώπιον εθνών και βασιλέων και των υιών Ισραήλ». (Πράξεις 9:10-15) Ο Χριστός κάλεσε τον Σαούλ για ένα ειδικό έργο. Έτσι ο Σαούλ έγινε απόστολος ή αποσταλμένος, καλύτερα γνωστός ως ο απόστολος Παύλος.

10. Πώς επέβλεπε ο Χριστός προσωπικά το έργο κηρύγματος;

¹⁰ Ο Χριστός επέβλεπε προσωπικά το έργο κηρύγματος. Μέσω του αγίου πνεύματος που έλαβε από τον Πατέρα του τον Ιεχωβά, εγκαινίασε τα ιεραποστολικά ταξίδια του Παύλου και έδειξε προσωπικό ενδιαφέρον γι’ αυτά. Διαβάζουμε: «Είπε το Πνεύμα το Άγιον· Χωρίσατε εις εμέ τον Βαρνάβαν και τον Σαύλον δια το έργον, εις το οποίον προσεκάλεσα αυτούς. . . . Ούτοι λοιπόν πεμφθέντες υπό του Πνεύματος του Αγίου, κατέβησαν εις την Σελεύκειαν και εκείθεν απέπλευσαν» για το πρώτο ιεραποστολικό ταξίδι. (Πράξεις 13:2-4) Φυσικά, το άγιο πνεύμα, η ενεργή δύναμη του Ιεχωβά, δεν μπορούσε ούτε να ‘πει’ κάτι ούτε να ‘πέμψει’ κάποιον από μόνο του. Εκείνος που χρησιμοποιούσε το πνεύμα για να κατευθύνει τα ζητήματα ήταν προφανώς ο Χριστός, η Κεφαλή της εκκλησίας.

11. Τι συνέβη στη διάρκεια του δεύτερου ιεραποστολικού ταξιδιού του Παύλου, και πώς δείχνει αυτό καθαρά ότι ο Ιησούς χρησιμοποιούσε το πνεύμα για να κατευθύνει το έργο κηρύγματος;

¹¹ Το γεγονός ότι ο Ιησούς χρησιμοποιούσε το πνεύμα καθώς ηγούνταν ενεργά των πρώτων χριστιανών δείχνεται καθαρά στην αφήγηση του δεύτερου ιεραποστολικού ταξιδιού του Παύλου. Αφού ο Παύλος και οι συνταξιδιώτες του επανεπισκέφθηκαν εκκλησίες στη Λυκαονία (περιοχή της Μικράς Ασίας) που είχαν ιδρυθεί στη διάρκεια του πρώτου ιεραποστολικού ταξιδιού, σκόπευαν προφανώς να κατευθυνθούν δυτικά μέσα από τη ρωμαϊκή επαρχία της Ασίας. Γιατί δεν πραγματοποίησαν τα σχέδιά τους; «Επειδή εμποδίσθησαν υπό του Αγίου Πνεύματος να κηρύξωσι τον λόγον εν τη Ασία». (Πράξεις 15:36, 40, 41· 16:1-6) Ποιος, όμως, χρησιμοποιούσε το άγιο πνεύμα του Ιεχωβά για να τους καθοδηγεί; Το επόμενο εδάφιο απαντά. Δείχνει ότι όταν κατευθύνθηκαν βόρεια, με σκοπό να κηρύξουν στη Βιθυνία, «δεν αφήκεν αυτούς το Πνεύμα [του Ιησού (Νεοελληνική Δημοτική Μετάφραση)]». (Πράξεις 16:7) Ναι, ο Ιησούς Χριστός χρησιμοποιούσε το πνεύμα που είχε λάβει από τον Πατέρα του για να κατευθύνει ενεργά το έργο κηρύγματος. Αυτός και ο Πατέρας του ο Ιεχωβά ήθελαν να διαδοθεί το ευαγγέλιο στην Ευρώπη, έτσι ο Παύλος είδε ένα όραμα που το έδειχνε αυτό.—Πράξεις 16:9, 10.

Ο Χριστός Υποστήριζε Μέλη του Κυβερνώντος Σώματος

12, 13. Τον καιρό που ο Παύλος επισκέφθηκε για πρώτη φορά την Ιερουσαλήμ ως χριστιανός, τι έλαβε χώρα που έδειχνε πως ο Χριστός υποστήριζε τις αποφάσεις που έπαιρναν οι υπεύθυνοι αδελφοί εκείνης της πόλης;

¹² Τον καιρό που ο απόστολος Παύλος θα ερχόταν για πρώτη φορά σε επαφή με τους μαθητές στην Ιερουσαλήμ, αυτοί ήταν δικαιολογημένα διστακτικοί να τον συναντήσουν. «Ο Βαρνάβας δε παραλαβών αυτόν έφερε προς τους αποστόλους». (Πράξεις 9:26, 27) Ο Παύλος πέρασε 15 μέρες μαζί με τον απόστολο Πέτρο. Συνάντησε επίσης, τον Ιάκωβο, τον ετεροθαλή αδελφό του Ιησού, που ήταν τότε πρεσβύτερος στην εκκλησία της Ιερουσαλήμ. (Γαλάτας 1:18, 19) Τα επόμενα εδάφια στο βιβλίο των Πράξεων δείχνουν ότι οι πρεσβύτεροι της Ιερουσαλήμ έγιναν μέρος του κυβερνώντος σώματος της πρώτης χριστιανικής εκκλησίας, μαζί με τους 12 αποστόλους.—Πράξεις 15:2· 21:18.

¹³ Ο Παύλος, όταν έμεινε δυο εβδομάδες στην Ιερουσαλήμ, έδωσε μαρτυρία σε ελληνόφωνους Ιουδαίους, «εκείνοι δε κατεγίνοντο εις το να θανατώσωσιν αυτόν». Ο Λουκάς προσθέτει: «Μαθόντες δε οι αδελφοί, κατεβίβασαν αυτόν εις Καισάρειαν και εξαπέστειλαν αυτόν εις Ταρσόν». (Πράξεις 9:28-30) Ποιος, όμως, ήταν πίσω απ’ αυτή τη σοφή απόφαση; Χρόνια αργότερα, όταν ο Παύλος αφηγούνταν αυτό το επεισόδιο της ζωής του, δήλωσε ότι ο Ιησούς είχε εμφανιστεί σ’ αυτόν και του παράγγειλε να φύγει γρήγορα από την Ιερουσαλήμ. Όταν ο Παύλος έφερε αντιρρήσεις, ο Ιησούς πρόσθεσε: «Ύπαγε, διότι εγώ θέλω σε εξαποστείλει εις έθνη μακράν». (Πράξεις 22:17-21) Ο Χριστός παρακολουθούσε στενά τα ζητήματα από ψηλά και ενεργούσε τόσο μέσω των υπεύθυνων αδελφών της Ιερουσαλήμ, όσο και μιλώντας απευθείας στον Παύλο.

14. Ποια σύγκριση μεταξύ των αφηγήσεων στα βιβλία Πράξεις και προς Γαλάτας δείχνει ότι ο Χριστός κατεύθυνε τα ζητήματα σχετικά με τη συνάθροιση του κυβερνώντος σώματος για το ζήτημα της περιτομής;

¹⁴ Παρόμοια, μια προσεκτική ανάγνωση των Γραφών δείχνει καθαρά ότι ο Χριστός ήταν πίσω από τη σημαντική συνάθροιση του κυβερνώντος σώματος, που έγινε για να απαντηθεί οριστικά το ερώτημα σχετικά με το αν έπρεπε οι χριστιανοί από τα έθνη να υποβληθούν σε περιτομή και στην τήρηση του Μωσαϊκού νόμου ή όχι. Το βιβλίο των Πράξεων αναφέρει ότι όταν εγέρθηκε το ζήτημα, «ενέκριναν [χωρίς αμφιβολία τα υπεύθυνα μέλη, δηλαδή οι πρεσβύτεροι της εκκλησίας της Αντιόχειας] να αναβή ο Παύλος και ο Βαρνάβας και τινές άλλοι εξ αυτών προς τους αποστόλους και πρεσβυτέρους εις Ιερουσαλήμ περί του ζητήματος τούτου». (Πράξεις 15:1, 2) Όμως, όταν ο Παύλος αφηγείται τις συνθήκες που τον έκαναν να πάει στην Ιερουσαλήμ για να διευθετηθεί το ζήτημα της περιτομής, δηλώνει: «Ανέβην δε κατά αποκάλυψιν». (Γαλάτας 2:1-3· παράβαλε 1:12.) Ο Χριστός ως η ενεργή Κεφαλή της εκκλησίας, ήθελε να τακτοποιηθεί αυτό το σημαντικό δογματικό ζήτημα από ολόκληρο το ορατό κυβερνών σώμα. Μέσω του αγίου πνεύματος, κατεύθυνε τις διάνοιες αυτών των αφιερωμένων αντρών να αποφασίσουν γι’ αυτό.—Πράξεις 15:28, 29.

Μια Ασυνήθιστη Απόφαση

15, 16. (α) Τι απαίτησε το κυβερνών σώμα να κάνει ο Παύλος μετά την επιστροφή του από το τρίτο ιεραποστολικό του ταξίδι; (β) Γιατί μπορεί να φαίνεται ασυνήθιστη αυτή η εντολή, και γιατί ο Παύλος συμμορφώθηκε μ’ αυτή; (γ) Ποιο ερώτημα εγείρεται;

¹⁵ Ένα άλλο ενδιαφέρον παράδειγμα, που δείχνει ότι ο Χριστός κατεύθυνε ενεργά τα ζητήματα από τον ουρανό, είναι αυτό που έγινε μετά το τρίτο ιεραποστολικό ταξίδι του Παύλου. Ο Λουκάς αφηγείται ότι όταν ο Παύλος επέστρεψε στην Ιερουσαλήμ έδωσε πλήρη έκθεση στα τότε μέλη του κυβερνώντος σώματος. Ο Λουκάς έγραψε: «Υπήγεν ο Παύλος μεθ’ ημών προς τον Ιάκωβον, και ήλθον πάντες οι πρεσβύτεροι. Και ασπασθείς αυτούς, διηγείτο καθ’ έν έκαστον όσα έκαμεν ο Θεός μεταξύ των εθνών δια της διακονίας αυτού». (Πράξεις 21:17-19) Αφού το συγκεντρωμένο σώμα άκουσε τον Παύλο, του έδωσε ξεκάθαρες οδηγίες, δηλώνοντας: «Κάμε λοιπόν τούτο, το οποίον σοι λέγομεν». Του έδωσαν την εντολή να πάει στο ναό και να δείξει δημόσια ότι δεν δίδασκε «πάντας τους μεταξύ των εθνών Ιουδαίους να αποστατήσωσιν από του Μωυσέως, λέγων να μη περιτέμνωσι τα τέκνα αυτών μηδέ να περιπατώσι κατά τα έθιμα».—Πράξεις 21:20-24.

¹⁶ Κάποιος μπορεί να αμφισβητήσει τη σοφία αυτής της εντολής. Όπως έχουμε ήδη δει, χρόνια νωρίτερα ο Ιάκωβος, και ίσως και άλλοι πρεσβύτεροι που ήταν παρόντες και στις δυο περιπτώσεις, είχαν στείλει τον Παύλο μακριά από την Ιερουσαλήμ επειδή κινδύνευε η ζωή του από τους «ελληνόφωνους Εβραίους». (Πράξεις 9:29, Νεοελληνική Δημοτική Μετάφραση) Παρά το γεγονός αυτό, ο Παύλος συμμορφώθηκε με την εντολή, σε αρμονία με όσα είχε πει προηγουμένως στο εδάφιο 1 Κορινθίους 9:20. Όμως, ίδιες αιτίες παράγουν ίδια αποτελέσματα. «Οι από της [ρωμαϊκής επαρχίας της] Ασίας Ιουδαίοι» προκάλεσαν ταραχές και προσπάθησαν να σκοτώσουν τον Παύλο. Μόνο η γρήγορη επέμβαση των Ρωμαίων στρατιωτών τον έσωσε από το λιντσάρισμα. (Πράξεις 21:26-32) Αφού ο Χριστός είναι η ενεργή Κεφαλή της εκκλησίας, γιατί έκανε το κυβερνών σώμα να απαιτήσει από τον Παύλο να πάει στο ναό;

17. Πώς αποδείχτηκε ότι ήταν από Θεού αυτή η ασυνήθιστη απόφαση, και τι δείχνει αυτό;

¹⁷ Η απάντηση γίνεται φανερή από το τι συνέβη τη δεύτερη νύχτα μετά τη σύλληψη του Παύλου. Ο Παύλος έδωσε θαυμάσια μαρτυρία στον όχλο που ήθελε να τον σκοτώσει και, την επόμενη μέρα, στο Σάχενδριν. (Πράξεις 22:1-21· 23:1-6) Για δεύτερη φορά παραλίγο να τον λιντσάρουν. Αλλά εκείνη τη νύχτα, ο Ιησούς εμφανίστηκε σ’ αυτόν και είπε: «Θάρρει, Παύλε, διότι καθώς εμαρτύρησας τα περί εμού εις Ιερουσαλήμ, ούτω πρέπει να μαρτυρήσης και εις Ρώμην». (Πράξεις 23:11) Θυμηθείτε την τριπλή αποστολή που προείπε ο Ιησούς για τον Παύλο. (Πράξεις 9:15) Ο Παύλος είχε φέρει το όνομα του Χριστού ‘στα έθνη’ και ‘στους υιούς Ισραήλ’, αλλά τώρα είχε έρθει ο καιρός να δώσει μαρτυρία ‘σε βασιλιάδες’. Μέσω εκείνης της απόφασης του κυβερνώντος σώματος, ο Παύλος είχε τη δυνατότητα να δώσει μαρτυρία στους Ρωμαίους έπαρχους Φήλικα και Φήστο, στον Βασιλιά Ηρώδη Αγρίππα Β΄, και τελικά, στον Ρωμαίο αυτοκράτορα Νέρωνα. (Πράξεις, κεφάλαια 24-26· 27:24) Ποιος μπορεί να αμφισβητήσει το γεγονός ότι ο Χριστός ήταν πίσω απ’ όλα αυτά;

Ο Χριστός Ηγείται Ακόμη Ενεργά της Εκκλησίας Του

18. Τι δήλωσε ο Ιησούς Χριστός πριν αναληφθεί στον ουρανό;

¹⁸ Ο Ιησούς Χριστός, πριν αφήσει τους μαθητές του και αναληφθεί στα δεξιά του Πατέρα του, δήλωσε: «Εδόθη εις εμέ πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γης. Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς να φυλάττωσι πάντα όσα παρήγγειλα εις εσάς· και ιδού, εγώ είμαι μεθ’ υμών πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος».—Ματθαίος 28:18-20.

19. Πώς άσκησε ο Χριστός τη θεόδοτη εξουσία του τον πρώτο αιώνα, και τι θα εξεταστεί στο επόμενο άρθρο;

¹⁹ Το βιβλίο των Πράξεων, που αναφέρει την ιστορία των πρώτων χρόνων της χριστιανοσύνης, δείχνει πέρα από κάθε αμφιβολία ότι ο Χριστός χρησιμοποιούσε την εξουσία του με το να ηγείται ενεργά της εκκλησίας του στη γη. Το έκανε αυτό μέσω του αγίου πνεύματος, των αγγέλων και του κυβερνώντος σώματος που αποτελούνταν από τους 12 αποστόλους και από τους πρεσβυτέρους της εκκλησίας της Ιερουσαλήμ. Ο Ιησούς δήλωσε ότι θα ήταν με τους μαθητές του μέχρι τη συντέλεια του αιώνος, στην οποία βρισκόμαστε τώρα. Στο επόμενο άρθρο, θα εξετάσουμε πώς ο Ιησούς είναι ακόμη η ενεργή Κεφαλή της χριστιανικής εκκλησίας και πώς ηγείται των ‘προβάτων’ του σήμερα.

Σημεία να Θυμόμαστε

◻ Γιατί οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν αναγνωρίζουν κανένα άνθρωπο ως ηγέτη τους;

◻ Πώς χρησιμοποίησε ο Χριστός το άγιο πνεύμα για να οδηγήσει την πρώτη χριστιανική εκκλησία;

◻ Πώς χρησιμοποίησε ο Χριστός αγγέλους για να οδηγήσει τους χριστιανούς του πρώτου αιώνα;

◻ Πώς χρησιμοποίησε ο Χριστός ένα ορατό κυβερνών σώμα για να κατευθύνει την εκκλησία του στη γη;

◻ Πώς κατεύθυνε ο Χριστός προσωπικά τα ζητήματα κατά καιρούς;

[Χάρτες στη σελίδα 12]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

Το Δεύτερο Ιεραποστολικό Ταξίδι του Παύλου

Αντιόχεια

Σελεύκεια

ΚΙΛΙΚΙΑ

Ταρσός

Δέρβη

ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑ

ΠΑΜΦΥΛΙΑ

ΓΑΛΑΤΙΑ

Λύστρα

Ικόνιον

Αντιόχεια

ΛΥΚΙΑ

ΑΣΙΑ

ΒΙΘΥΝΙΑ ΚΑΙ ΠΟΝΤΟΣ

Τρωάς

ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

Φίλιπποι

Θεσσαλονίκη

[Εικόνα στη σελίδα 10]

Ο Χριστός ηγήθηκε της εκκλησίας του μέσω ενός ορατού κυβερνώντος σώματος επίσης