Κεφάλαιο 18
Οσιότητα στην Ορατή Οργάνωση του Θεού Σήμερα
1, 2. Πώς πρέπει να κατανοηθεί το εδάφιο στον Ψαλμό 50:5;
ΣΤΟΝ ΨΑΛΜΟ 16:10 είναι γραμμένο: «Δεν θέλεις εγκαταλείψει την ψυχήν μου εν τω άδη, ουδέ θέλεις αφήσει τον Όσιόν σου να ίδη διαφθοράν». Και στον Ψαλμό 50:5 είναι γραμμένο: «Συναθροίσατέ μοι τους οσίους μου, οίτινες έκαμον μετ’ εμού συνθήκην επί θυσίας». Μήπως εκείνοι που συνάπτουν διαθήκη με τον Ιεχωβά είναι αυτοί που προσφέρουν τη ‘θυσία’; Όχι, αυτοί οι όσιοι δεν κάνουν μια προσωπική ‘θυσία’ του εαυτού τους, παραδίνοντας τα σαρκικά τους σώματα για να κάνουν μια συμφωνία με τον Θεό.
2 Πώς λοιπόν, συνάπτεται η διαθήκη; Με τη ‘θυσία’ του ‘όσιου’ του οποίου η ψυχή δεν αφέθηκε στον Σιεόλ αλλά ο οποίος αναστήθηκε από τους νεκρούς. Ο απόστολος Πέτρος εφάρμοσε τα λόγια του Ψαλμού 16:10 στον Ιησού Χριστό και προχώρησε να πει: «Προϊδών [ο Δαβίδ] ελάλησε περί της αναστάσεως του Χριστού ότι δεν εγκατελείφθη η ψυχή αυτού εν τω άδη ουδέ η σαρξ αυτού είδε διαφθοράν. Τούτον τον Ιησούν ανέστησεν ο Θεός».—Πράξεις 2:25, 27, 31, 32.
3. Ποιοι είναι εκείνοι που συνάγονται σύμφωνα με την εντολή του Ψαλμού 50:5, και γιατί θα πρέπει να υποκινηθούν να αποδειχθούν όσιοι στον Θεό;
3 Ο αναστημένος Ιησούς είναι ο Μεσίτης της νέας διαθήκης, και με βάση τη θυσία του επικυρώνεται η νέα διαθήκη. (Εβραίους 9:15, 17) Επομένως ποιοι είναι εκείνοι που πρόκειται να συναχθούν σύμφωνα με την εντολή του Ψαλμού 50:5; Αυτοί είναι οι μαθητές του Ιησού που είναι στη νέα διαθήκη εξαιτίας της θυσίας του. Από ευγνωμοσύνη στον Ιεχωβά γι’ αυτή την ασύγκριτη θυσία, αυτοί θα πρέπει να υποκινηθούν να αποδειχθούν όσιοι σ’ αυτόν.
4, 5. (α) Ποια επιτυχία είχε ο Σατανάς ο Διάβολος στη διάρκεια του πρώτου παγκόσμιου πολέμου στις προσπάθειές του να καταστρέψει την ορατή οργάνωση του Ιεχωβά; (β) Πού μεταφέρθηκαν τα κεντρικά γραφεία της Εταιρίας, και γιατί; (γ) Στο σύγχρονο αντίστοιχο του Ψαλμού 137:1, ποια ήταν η συναισθηματική κατάσταση ή διάθεση του όσιου υπολοίπου όταν παρατηρούσαν την εξαρθρωμένη κατάσταση της οργάνωσης του Θεού;
4 Όταν εγκαθιδρύθηκε η Βασιλεία του Ιεχωβά στους ουρανούς το 1914, τα έθνη εναντιώθηκαν οργισμένα σ’ εκείνη τη Βασιλεία με το να εμπλακούν στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, και ο Θεός το επέτρεψε αυτό. (Ψαλμός 2:1, 2) Ο Σατανάς ο Διάβολος προσπάθησε να χρησιμοποιήσει εκείνη την παγκόσμια σύρραξη για να καταστρέψει το ορατό μέρος της οργάνωσης του Ιεχωβά. Κατόρθωσε στο να φυλακιστεί ο πρόεδρος της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά στο ομοσπονδιακό σωφρονιστήριο στην Ατλάντα της Τζώρτζια. Μαζί του φυλακίστηκαν και εφτά άλλοι εκπρόσωποι της Εταιρίας.
5 Λόγω του διωγμού, τα κεντρικά γραφεία της Εταιρίας στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης, μεταφέρθηκαν σε ένα νοικιασμένο κτίριο στο Πίτσμπουργκ της Πενσυλβανίας. Αυτό έγινε για να συνεχιστεί η έκδοση του περιοδικού Σκοπιά. Η ουράνια ενδόξαση των πιστών αναμενόταν σύντομα. Αλλά τα μέλη του υπολοίπου είχαν τη διάθεση να θρηνούν καθώς παρατηρούσαν την καταπιεσμένη, εξαρθρωμένη κατάσταση της οργάνωσης του Ιεχωβά.—Ψαλμός 137:1.
Εκδήλωση Οσιότητας στη Διάρκεια της Φυλάκισης
6-8. Στη διάρκεια της φυλάκισής του, πώς εκδήλωσε οσιότητα στην οργάνωση του Ιεχωβά ο πρόεδρος της Εταιρίας Ι. Φ. Ρόδερφορδ;
6 Εκδηλώνοντας οσιότητα στην οργάνωση του Ιεχωβά στη διάρκεια του καιρού της φυλάκισής του, ο πρόεδρος της Εταιρίας Σκοπιά, Ι. Φ. Ρόδερφορδ, έγραψε μια ειδική επιστολή στις 25 Δεκεμβρίου 1918 στον Ι. Α. Μπόνετ, έναν έμπιστο σύνδουλό του. Στάλθηκε σ’ αυτόν στο γραφείο της Εταιρίας στο Πίτσμπουργκ. Ο Ρόδερφορδ έγραψε τα παρακάτω:
7 «Επειδή αρνήθηκα να συμβιβαστώ με τη Βαβυλώνα, αλλά προσπάθησα να υπηρετήσω πιστά τον Κύριό μου, βρίσκομαι στη φυλακή, για το οποίο είμαι ευγνώμων. . . . Θα προτιμούσα πολύ περισσότερο την επιδοκιμασία Του και το μειδίαμά Του και να βρίσκομαι στη φυλακή, παρά να συμβιβαστώ ή να υποχωρήσω στο Θηρίο και να είμαι ελεύθερος και να έχω τους επαίνους όλου του κόσμου. Είναι μια ευλογημένη, γλυκιά εμπειρία να υποφέρεις για την πιστή υπηρεσία προς τον Κύριο. Στη Βασιλεία θα εκτιμάμε πάνω από όλα το μειδίαμα του Πατέρα. Αυτό θα πρέπει να κατέχει την πρώτη θέση στη διάνοια κάθε τέκνου του Θεού. Ποθούμε έντονα τη συνένωση που θα μας κάνει Ένα εκεί. Είμαι ευτυχισμένος, ποθώ όμως να σας δω όλους και πάλι. Η συνέλευση και η ετήσια συνάθροιση πλησιάζει. Είθε το πνεύμα του Χριστού να γεμίσει την καρδιά του καθενός που θα παραβρεθεί . . .
8 «Υπάρχουν όμως πολλά που θα πρέπει να γίνουν. Θα είναι μεγάλη εύνοια το να συμμετάσχουμε. Μόνο εκείνοι που Τον αγαπούν στον υπέρτατο βαθμό είναι πιστοί και θα τιμηθούν γι’ αυτό. . . . Πριν έρθει εκείνη η χαρμόσυνη ημέρα θα πρέπει να δοθεί μια σθεναρή μαρτυρία. . . . Οι περασμένες μέθοδοι και τρόποι δεν θα ανταποκριθούν στις απαιτήσεις, αλλά ο Κύριος θα τους παράσχει με τον δικό του κατάλληλο τρόπο. . . . Είμαι ευχαριστημένος που αυτή η εμπειρία φυλάκισης φυλάχθηκε για μας μάλλον παρά για τον Αδελφό Ρώσσελ. Ποτέ πριν δεν μίσησα τόσο απόλυτα την ανομία και αγάπησα τη δικαιοσύνη και επεθύμησα να βοηθήσω άλλους. . . . Ο θρίαμβος της Σιών είναι πλησίον».
Η Οργάνωση του Θεού ‘η Μέγιστη Αιτία της Ευφροσύνης’ Τους
9. Ποια στάση του ψαλμωδού αντανακλούσαν οι φυλακισμένοι εκπρόσωποι της Εταιρίας;
9 Αν και οι δούλοι του Ιεχωβά στιγματίστηκαν στον κόσμο σαν άπιστοι, προδότες, εχθροί της πατρίδας, δεν αποκήρυξαν την οργάνωση του Ιεχωβά. Αρνήθηκαν να συμβιβαστούν κάτω από εκείνη την πίεση. Προτιμούσαν μάλλον να χάσουν το δεξί τους χέρι ή να χάσουν τη φωνή τους παρά να ξεχάσουν την οργάνωση του Θεού και να μην είναι πια η ‘μέγιστη αιτία της ευφροσύνης’ τους.—Ψαλμός 137:5, 6.
10, 11. (α) Για ποιο πράγμα προσευχήθηκε το όσιο υπόλοιπο, και ποια λόγια του ψαλμωδού υιοθέτησαν σχετικά με τον Εδώμ; (β) Τι μπόρεσαν να κάνουν οι εχθροί της οργάνωσης του Ιεχωβά, και τι δεν περίμεναν ποτέ αυτοί οι εχθροί;
10 Οι εχθροί του Ιεχωβά χάρηκαν φθονερά για την ενέργεια εναντίον των επίγειων εκπροσώπων της παγκόσμιας οργάνωσής του. Αλλά οι δούλοι του Ιεχωβά προσευχήθηκαν να έρθει η ημέρα της οργής του για όλη την προσβολή που επισωρεύθηκε πάνω στην οργάνωσή του. Αυτοί υιοθέτησαν τα λόγια που ο ψαλμωδός είπε σχετικά με τον αρχαίο Εδώμ: «Μνήσθητι, Κύριε, των υιών Εδώμ, οίτινες την ημέραν της Ιερουσαλήμ έλεγον, Κατεδαφίσατε, κατεδαφίσατε αυτήν έως των θεμελίων αυτής». (Ψαλμός 137:7· Γαλάτας 4:26) Α, όχι, ο Ιεχωβά αγαπά την όμοια με σύζυγο οργάνωσή του πάρα πολύ ώστε να ξεχάσει αυτά που λένε και κάνουν εκείνοι που είναι μέρος της οργάνωσης του Διαβόλου εναντίον των οσίων της επίγειας οργάνωσής του.
11 Απ’ όλες τις εξωτερικές ενδείξεις εκείνο τον καιρό, οι πολιτικοί υποστηρικτές της Βαβυλώνας της Μεγάλης ‘κατεδάφισαν έως των θεμελίων’ την οργάνωση του Ιεχωβά. Ποτέ δεν περίμεναν να τη δουν να σηκώνεται από το χώμα και να γίνεται η παγκόσμια οργάνωση που είναι σήμερα.
Η Ευτυχία του Εκδικητή Του
12. (α) Ποιος αποδείχθηκε ότι ήταν ο απελευθερωτής του αιχμαλωτισμένου λαού του Ιεχωβά στην αρχαία Βαβυλώνα και μήπως ο Ψαλμός 137:8, 9 αναφέρεται σ’ αυτόν με την πληρέστερη έννοια; (β) Τι προείπαν αυτά τα εδάφια για τον εκδικητή της επίγειας οργάνωσης του Θεού;
12 Ο Ιεχωβά χρησιμοποίησε τον Πέρση άρχοντα Κύρο για να ελευθερώσει το λαό του από την αρχαία παγκόσμια δύναμη της Βαβυλώνας. Αλλά με την πληρέστερη έννοια, ο Κύρος δεν ήταν εκείνος που υπονοούνταν στα τελευταία λόγια του Ψαλμού 137, που αναφέρονται στη Βαβυλώνα τη Μεγάλη, την παγκόσμια αυτοκρατορία της ψεύτικης θρησκείας: «Θυγάτηρ Βαβυλώνος, η μέλλουσα να ερημωθής, μακάριος όστις σοι ανταποδώση την ανταμοιβήν των όσα έπραξας εις ημάς! Μακάριος όστις πιάση και ρίψη τα νήπιά σου επί την πέτραν!»—Ψαλμός 137:8, 9.
13, 14. Γιατί δεν θα μπορούσε ο «μακάριος» του Ψαλμού 137:8, 9 να αναφέρεται στις πολιτικές δυνάμεις που καταστρέφουν τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη;
13 Ποιος θα είναι εκείνος ο «μακάριος»; Μήπως αυτός ο «μακάριος» αντιπροσωπεύει τα συμβολικά «δέκα κέρατα» που βρίσκονται στο κεφάλι του ‘θηρίου’, στη ράχη του οποίου ιππεύει με λαμπρότητα το παλιό πορνικό σύστημα της θρησκείας για τόσο καιρό; Όχι, επειδή οι πολιτικοί καταστροφείς της παγκόσμιας αυτοκρατορίας της ψεύτικης θρησκείας δεν την καταστρέφουν για να κάνουν τόπο στην αγνή λατρεία του αληθινού Θεού. Δεν το κάνουν αυτό για τη δόξα του Θεού της Βίβλου. Πώς, λοιπόν, θα μπορούσαν πραγματικά να χαρακτηριστούν αυτοί «μακάριος» από τον ψαλμωδό;
14 Οι πολιτικές δυνάμεις αυτού του κόσμου δεν επιτελούν αυτό το αντιθρησκευτικό έργο από αγάπη για τους λάτρεις του Ιεχωβά. Γιατί όχι; Επειδή οι Μάρτυρες του Ιεχωβά τους εμποδίζουν να παράγουν έναν ολοκληρωτικά άθεο κόσμο. Γι’ αυτό οι πολιτικές δυνάμεις είναι απλώς τα όργανα που χρησιμοποιούνται από τον Θεό των Μαρτύρων για να εκτελέσουν το δικό του σκοπό.—Αποκάλυψις 17:17.
15. Ποιος πραγματικά παρακινεί τις πολιτικές δυνάμεις, και μέσω ποιου;
15 Έτσι, αν και μπορεί να χρησιμοποιηθούν απευθείας αυτές οι πολιτικές δυνάμεις για την εξολόθρευση της παγκόσμιας αυτοκρατορίας της ψεύτικης θρησκείας, ο Ιεχωβά Θεός είναι πραγματικά εκείνος που τις παρακινεί. Πώς; Αυτός χρησιμοποιεί τον εξουσιοδοτημένο βασιλικό Γιο του, τον Μεγαλύτερο Κύρο, τον Ιησού Χριστό. Έτσι, ο Ιησούς Χριστός με Βασιλική εξουσία είναι εκείνος ο «μακάριος» που προειπώθηκε από τον ψαλμωδό!
16. Πώς ο Ιεχωβά καταστρέφει τα «νήπια» της Βαβυλώνας;
16 Ενώ ο Ιεχωβά θα προστατεύσει του οσίους του, αυτός, με μια συμβολική έννοια, θα πιάσει το καθένα από τα θρησκευτικά «νήπια» του όμοιου με πόρνη συστήματος της ψεύτικης διδασκαλίας και θα τα συντρίψει σ’ αυτό που ξεπροβάλλει σαν ‘πέτρα’—η ασάλευτη Βασιλεία του Ιεχωβά Θεού με τον Ιησού Χριστό.
17. (α) Σύμφωνα με τα εδάφια Ησαΐας 61:1, 2, τι επρόκειτο να διακηρύξει ο Ιησούς αφού θα χριόταν με το πνεύμα του Θεού; (β) Πώς εκπληρώνεται η διακήρυξη σήμερα;
17 Όταν ήταν στη γη, ο Ιησούς είχε χρισθεί με το πνεύμα του θείου Υποστηρικτή του όχι μόνο ‘να κηρύξη ενιαυτόν ευπρόσδεκτον του Κυρίου’ αλλά επίσης να κηρύξει «ημέραν εκδικήσεως του Θεού ημών». (Ησαΐας 61:1, 2· Λουκάς 4:16-21) Στην εποχή μας, στη διάρκεια ‘των εσχάτων ημερών’ αυτού του συστήματος πραγμάτων, ο Ιεχωβά έχει τους πιστούς δούλους του που διακηρύττουν «ημέραν εκδικήσεως του Θεού ημών» σε όλη την κατοικημένη γη ως προειδοποίηση σε όλα τα έθνη. Σ’ αυτή τη διακήρυξη ενώθηκε με το υπόλοιπο ένας αυξανόμενος ‘πολύς όχλος’ όμοιων με πρόβατα μαθητών του Ιησού Χριστού, όπως παρουσιάστηκε οραματικά στο Αποκάλυψις 7:9-17.
18. Σε ποια ευτυχία θα συμμετάσχουν οι όσιοι του Θεού;
18 Όλοι αυτοί, το υπόλοιπο και ο ‘πολύς όχλος’, έχουν υπακούσει στην αγγελική εντολή του εδαφίου Αποκάλυψις 18:4. Έχουν εξέλθει από τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη. Γιατί είναι επείγουσα μια τέτοια ενέργεια; Επειδή πρέπει να φύγουν από τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη προτού τα θρησκευτικά της «νήπια» συντριφθούν και ερημωθούν από το «θηρίον» και τα «δέκα κέρατά» του ακριβώς πριν από τον Αρμαγεδδώνα. Αυτοί οι όσιοι θα συμμετάσχουν στην ευτυχία του Μεγαλύτερου Κύρου, του Ιησού Χριστού. Θα ενωθούν με τους ουρανούς στο να πουν: «Αλληλούια· η σωτηρία και η δόξα και η τιμή και η δύναμις ανήκουσιν εις Κύριον τον Θεόν ημών, διότι αληθιναί και δίκαιαι είναι αι κρίσεις αυτού· διότι έκρινε την πόρνην την μεγάλην, ήτις έφθειρε την γην με την πορνείαν αυτής».—Αποκάλυψις 19:1, 2· παράβαλε Ιερεμίας 51:8-11.
19. Ποια ευτυχία απολαμβάνει τώρα το όσιο υπόλοιπο, και ποια μεγαλύτερη ευτυχία τους περιμένει;
19 Από το 1919 ο Ιεχωβά έκανε «μεγαλεία» για το λαό του. (Ψαλμός 126:1-3) Γι’ αυτή τη μεγαλειώδη δύναμή του απελευθέρωσης, που δείχνει ότι αυτός είναι ‘ο πιστός Θεός’, το απελευθερωμένο υπόλοιπο ευφραίνονται ακόμη. (Δευτερονόμιον 7:9) Αυτοί είναι πολύ ευτυχισμένοι, αλλά υπάρχει η μεγαλύτερη ευτυχία που τους περιμένει. Αυτό θα γίνει όταν θα μπορούν να ενωθούν στην ευτυχία του Μεγαλύτερου Κύρου, του Μονάρχη που βασιλεύει, του Ιησού Χριστού, τον καιρό που θα συντρίψει τα «νήπια» εκείνης της διαβολικής οργάνωσης.
20. Ποιοι άλλοι επίσης συμμετέχουν στην ευτυχία του χρισμένου υπολοίπου, και γιατί;
20 Εκατομμύρια πρώην ‘αιχμαλώτων’ της Βαβυλώνας της Μεγάλης έχουν ήδη βοηθηθεί για να φύγουν απ’ αυτή την καταδικασμένη θρησκευτική οργάνωση πριν από τη βίαιη καταστροφή της. Το αποτέλεσμα είναι ο ‘πολύς όχλος’ των ‘άλλων προβάτων’. Αριθμούν τώρα, σε όλη τη γη, πάνω από 3.000.000, χωρίς όριο στον αριθμό που πρόκειται ακόμη να διασωθούν από την καταστροφή της παγκόσμιας αυτοκρατορίας της ψεύτικης θρησκείας. Με οσιότητα στην οργάνωση του Ιεχωβά, συμμετέχουν στην ευτυχία του υπολοίπου με το να ενωθούν μαζί τους στη διακήρυξη της ημέρας εκδίκησης του Ιεχωβά πάνω στη θρησκευτική Βαβυλώνα τη Μεγάλη.
21. Ποια θα πρέπει να είναι η στάση μας για τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη και τους αιχμαλώτους της;
21 Ας μη γίνει λοιπόν, κανένας συμβιβασμός με εκείνη την παγκόσμια αυτοκρατορία της ψεύτικης θρησκείας. Ας μη γίνει καμιά επιστροφή σ’ αυτήν αυτές τις μέρες της παρακμής της. Είθε να συνεχίσουμε να βοηθούμε όσο το δυνατόν περισσότερους αιχμαλώτους της Βαβυλώνας της Μεγάλης να εξέλθουν από εκείνο το καταδικασμένο σύστημα προτού κερδίσει ο Μεγαλύτερος Κύρος την ευτυχισμένη του νίκη.