‘Ερεύνησε Πλήρως Μέσα μου, Θεέ’

«Δοκίμασόν με [ερεύνησε πλήρως μέσα μου, ΜΝΚ], Θεέ, και γνώρισον την καρδίαν μου· . . . οδήγησόν με εις την οδόν την αιώνιον».—ΨΑΛΜΟΣ 139:23, 24.

 1. Πώς φέρεται στους υπηρέτες του ο Ιεχωβά;

ΟΛΟΙ μας θέλουμε να έχουμε κάποιον που να μας φέρεται με κατανόηση, κάποιον που να λαβαίνει υπόψη του τις περιστάσεις μας, κάποιον που να βοηθάει όταν κάνουμε λάθη, κάποιον που να μην απαιτεί από εμάς περισσότερα από όσα μπορούμε να κάνουμε. Ο Ιεχωβά Θεός φέρεται με αυτόν τον τρόπο στους υπηρέτες του. Το εδάφιο Ψαλμός 103:14 λέει: «Αυτός γνωρίζει την πλάσιν ημών, ενθυμείται ότι είμεθα χώμα». Επίσης, ο Ιησούς Χριστός, ο οποίος αντανακλά τέλεια τον Πατέρα του, απευθύνει τη θερμή πρόσκληση: «Ελάτε σε εμένα, όλοι εσείς που μοχθείτε και είστε καταφορτωμένοι, και εγώ θα σας αναζωογονήσω. Βάλτε το ζυγό μου πάνω σας [ή «Μπείτε κάτω από το ζυγό μου μαζί μου», υποσημείωση στη ΜΝΚ] και μάθετε από εμένα, διότι είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά, και θα βρείτε αναζωογόνηση για τις ψυχές σας. Διότι ο ζυγός μου είναι καλός και το φορτίο μου είναι ελαφρό».—Ματθαίος 11:28-30.

 2. Αντιπαραβάλετε την άποψη του Ιεχωβά με εκείνη των ανθρώπων όσον αφορά (α) τον Ιησού Χριστό, και (β) τους ακολούθους του Χριστού.

² Η άποψη που έχει ο Ιεχωβά για τους υπηρέτες του συχνά είναι πολύ διαφορετική από αυτήν που έχουν οι άνθρωποι. Εκείνος βλέπει τα ζητήματα από διαφορετική άποψη και λαβαίνει υπόψη του πλευρές για τις οποίες οι άλλοι μπορεί να μη γνωρίζουν τίποτα. Όταν ο Ιησούς Χριστός περπάτησε στη γη, ήταν «καταπεφρονημένος και απερριμμένος υπό των ανθρώπων». Εκείνοι που δεν έθεσαν πίστη σε αυτόν ως τον Μεσσία ‘ως ουδέν ελογίσθησαν αυτόν’. (Ησαΐας 53:3· Λουκάς 23:18-21) Εντούτοις, στα μάτια του Θεού, εκείνος ήταν «ο Γιος [του Θεού] ο αγαπητός», στον οποίο ο Πατέρας είπε: «Σε έχω επιδοκιμάσει». (Λουκάς 3:22· 1 Πέτρου 2:4) Ανάμεσα στους ακολούθους του Ιησού Χριστού υπάρχουν άνθρωποι που γίνονται αντικείμενο καταφρόνησης επειδή είναι φτωχοί από υλική άποψη και υπομένουν πολλή θλίψη. Ωστόσο, στα μάτια του Ιεχωβά και του Γιου του, αυτοί μπορεί να είναι πλούσιοι. (Ρωμαίους 8:35-39· Αποκάλυψη 2:9) Γιατί να υπάρχει αυτή η διαφορά απόψεων;

 3. (α) Γιατί η άποψη που έχει ο Ιεχωβά για τους ανθρώπους είναι συχνά πολύ διαφορετική από αυτήν που έχουν οι άνθρωποι; (β) Γιατί είναι ζωτικά σημαντικό να εξετάσουμε τι είδους άνθρωποι είμαστε μέσα μας;

³ Το εδάφιο Ιερεμίας 11:20 απαντάει: ‘Ο Ιεχωβά . . . δοκιμάζει [εξετάζει, ΜΝΚ] τα νεφρά και την καρδιά’. Βλέπει τι είμαστε μέσα μας, ακόμη και εκείνες τις πλευρές της προσωπικότητάς μας που δεν μπορούν να δουν οι άλλοι. Καθώς μας εξετάζει, δίνει πρωταρχική έμφαση στις ιδιότητες και στις καταστάσεις που είναι ζωτικές για μια καλή σχέση μαζί του, εκείνες που μας παρέχουν τα πιο διαρκή οφέλη. Είναι καθησυχαστικό να το γνωρίζουμε αυτό· είναι επίσης αφυπνιστικό. Εφόσον ο Ιεχωβά προσέχει τι είμαστε μέσα μας, είναι σημαντικό για εμάς να εξετάζουμε τι είμαστε μέσα μας αν πρόκειται να αποδειχτούμε το είδος των ατόμων που αυτός θέλει στο νέο του κόσμο. Ο Λόγος του μας βοηθάει να κάνουμε μια τέτοια εξέταση.—Εβραίους 4:12, 13.

Πόσο Πολύτιμες Είναι οι Σκέψεις του Θεού!

 4. (α) Τι υποκίνησε τον ψαλμωδό να δηλώσει ότι οι σκέψεις του Θεού ήταν πολύτιμες για αυτόν; (β) Γιατί θα πρέπει να είναι πολύτιμες για εμάς;

⁴ Αφού στοχάστηκε το πλάτος και το βάθος της γνώσης που έχει ο Θεός για τους υπηρέτες του, καθώς και την εξαιρετική ικανότητα που έχει ο Θεός να προμηθεύει κάθε βοήθεια που μπορεί να χρειαστούν, ο ψαλμωδός Δαβίδ έγραψε: «Πόσον δε πολύτιμοι είναι εις εμέ αι βουλαί σου [σκέψεις σου, ΜΝΚ] »! (Ψαλμός 139:17α) Αυτές οι σκέψεις, οι οποίες αποκαλύπτονται στο γραπτό του Λόγο, είναι πολύ υψηλότερες από οτιδήποτε προέρχεται από τους ανθρώπους, άσχετα με το πόσο ευφυείς μπορεί να φαίνονται οι ιδέες τους. (Ησαΐας 55:8, 9) Οι σκέψεις του Θεού μάς βοηθάνε να συγκεντρώνουμε την προσοχή μας στα αληθινά σπουδαία πράγματα της ζωής και να είμαστε ζηλωτές στην υπηρεσία του. (Φιλιππησίους 1:9-11) Μας δείχνουν πώς να βλέπουμε τα ζητήματα με τον τρόπο που τα βλέπει ο Θεός. Μας βοηθάνε να είμαστε έντιμοι με τον εαυτό μας, να αντικρίζουμε κατάματα το τι είδους άνθρωποι είμαστε πραγματικά στην καρδιά. Είστε πρόθυμοι να το κάνετε αυτό;

 5. (α) Τι μας παροτρύνει ο Λόγος του Θεού να φυλάμε ‘περισσότερο από όλα’; (β) Πώς μπορεί η Γραφική αφήγηση σχετικά με τον Κάιν να μας ωφελήσει; (γ) Μολονότι δεν είμαστε υπό το Μωσαϊκό Νόμο, πώς μας βοηθάει αυτός να καταλαβαίνουμε τι ευαρεστεί τον Ιεχωβά;

⁵ Οι άνθρωποι έχουν την τάση να δίνουν μεγάλη έμφαση στα εξωτερικά χαρακτηριστικά, αλλά οι Γραφές μάς συμβουλεύουν: ‘Περισσότερο από όλα όσα πρέπει να φυλαχτούν, να περιφρουρείς την καρδιά σου’. (Παροιμίαι 4:23, ΜΝΚ) Τόσο με κατευθυντήριες γραμμές όσο και με παραδείγματα, η Αγία Γραφή μάς βοηθάει να το κάνουμε αυτό. Μας λέει ότι ο Κάιν πρόσφερε μηχανικά θυσίες στον Θεό ενώ η καρδιά του έβραζε από αγανάκτηση, και στη συνέχεια από μίσος, για τον αδελφό του τον Άβελ. Μας παροτρύνει δε να μην είμαστε σαν αυτόν. (Γένεσις 4:3-5· 1 Ιωάννη 3:11, 12) Καταγράφει την απαίτηση του Μωσαϊκού Νόμου για υπακοή. Όμως, τονίζει επίσης ότι η πιο εξέχουσα απαίτηση του Νόμου ήταν ότι εκείνοι που λάτρευαν τον Ιεχωβά θα έπρεπε να τον αγαπάνε με όλη τους την καρδιά, τη διάνοια, την ψυχή και τη δύναμη· δηλώνει επίσης ότι δεύτερη σε σπουδαιότητα ήταν η εντολή σύμφωνα με την οποία έπρεπε να αγαπάνε τον πλησίον τους όπως τον εαυτό τους.—Δευτερονόμιον 5:32, 33· Μάρκος 12:28-31.

 6. Εφαρμόζοντας το εδάφιο Παροιμίαι 3:1, ποιες ερωτήσεις θα πρέπει να κάνουμε στον εαυτό μας;

⁶ Στο εδάφιο Παροιμίαι 3:1 παροτρυνόμαστε όχι απλώς να τηρούμε τις εντολές του Θεού αλλά να βεβαιωνόμαστε ότι η υπακοή είναι έκφραση του τι έχουμε πραγματικά στην καρδιά μας. Καθένας μας ατομικά χρειάζεται να ρωτάει τον εαυτό του: ‘Αληθεύει αυτό για την υπακοή που εκδηλώνω εγώ στις απαιτήσεις του Θεού;’ Αν αντιληφτούμε ότι σε μερικά ζητήματα τα κίνητρα ή ο τρόπος σκέψης μας είναι ανεπαρκή—και κανένας από εμάς δεν μπορεί να πει ότι είναι άψογος—τότε χρειάζεται να ρωτήσουμε: ‘Τι κάνω εγώ για να βελτιώσω την κατάσταση;’—Παροιμίαι 20:9· 1 Ιωάννη 1:8.

 7. (α) Πώς θα μπορούσε η καταδίκη του Ιησού για τους Φαρισαίους στα εδάφια Ματθαίος 15:3-9 να μας βοηθήσει να περιφρουρούμε την καρδιά μας; (β) Ποιες καταστάσεις μπορεί να απαιτήσουν να λάβουμε ισχυρά μέτρα για να διαπαιδαγωγήσουμε τη διάνοια και την καρδιά μας;

⁷ Όταν οι Ιουδαίοι Φαρισαίοι προσποιούνταν ότι τιμούσαν τον Θεό ενώ με πανουργία προωθούσαν μια τακτική που υποκινούνταν από ιδιοτέλεια, ο Ιησούς τούς καταδίκασε ως υποκριτές και έδειξε ότι η λατρεία τους ήταν μάταιη. (Ματθαίος 15:3-9) Ο Ιησούς προειδοποίησε επίσης ότι για να ευαρεστούμε τον Θεό, ο οποίος βλέπει την καρδιά, δεν είναι αρκετό να ζούμε μια εξωτερικά ηθική ζωή ενώ παράλληλα, έχοντας ως στόχο την αισθησιακή ηδονή, εντρυφούμε επίμονα σε σκέψεις που είναι ανήθικες. Ίσως χρειάζεται να λάβουμε δραστικά μέτρα ώστε να διαπαιδαγωγήσουμε τη διάνοια και την καρδιά μας. (Παροιμίαι 23:12, ΜΝΚ· Ματθαίος 5:27-29) Αυτή η διαπαιδαγώγηση είναι επίσης αναγκαία αν, ως αποτέλεσμα της κοσμικής εργασίας μας, των στόχων μας σε σχέση με την εκπαίδευση ή των επιλογών μας όσον αφορά την ψυχαγωγία, γινόμαστε μιμητές του κόσμου, αφήνοντάς τον να μας διαπλάθει σύμφωνα με τα πρότυπά του. Ας μην ξεχνάμε ποτέ ότι ο μαθητής Ιάκωβος αποκαλεί «μοιχαλίδες» εκείνους που ομολογούν ότι ανήκουν στον Θεό αλλά θέλουν να είναι φίλοι του κόσμου. Γιατί; Επειδή «ολόκληρος ο κόσμος βρίσκεται στην εξουσία του πονηρού».—Ιακώβου 4:4· 1 Ιωάννη 2:15-17· 5:19.

 8. Για να ωφελούμαστε πλήρως από τις πολύτιμες σκέψεις του Θεού, τι χρειάζεται να κάνουμε;

⁸ Για να ωφελούμαστε πλήρως από τις σκέψεις του Θεού γύρω από αυτά και άλλα ζητήματα, χρειάζεται να εξοικονομούμε χρόνο για να τις διαβάζουμε και να τις ακούμε. Ακόμη περισσότερο, χρειάζεται να τις μελετάμε, να μιλάμε για αυτές και να τις στοχαζόμαστε. Πολλοί αναγνώστες της Σκοπιάς παρακολουθούν τακτικά τις εκκλησιαστικές συναθροίσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά, όπου εξετάζεται η Αγία Γραφή. Για να το κάνουν αυτό εξαγοράζουν χρόνο από άλλες επιδιώξεις. (Εφεσίους 5:15-17) Μάλιστα, αυτό που λαβαίνουν ως ανταμοιβή αξίζει πολύ περισσότερο από τα υλικά πλούτη. Εσείς δεν νιώθετε έτσι;

 9. Γιατί προοδεύουν πιο γρήγορα από άλλους μερικοί που παρακολουθούν Χριστιανικές συναθροίσεις;

⁹ Ωστόσο, μερικοί που παρακολουθούν αυτές τις συναθροίσεις κάνουν πιο γρήγορη πνευματική πρόοδο από άλλους. Εφαρμόζουν πληρέστερα την αλήθεια στη ζωή τους. Πώς εξηγείται αυτό; Συχνά, ένας σημαντικός παράγοντας είναι η επιμέλεια που δείχνουν στην προσωπική μελέτη. Αναγνωρίζουν ότι δεν ζούμε μόνο με ψωμί· η καθημερινή πνευματική τροφή είναι τόσο σπουδαία όσο και η κατανάλωση φυσικής τροφής τακτικά. (Ματθαίος 4:4· Εβραίους 5:14) Έτσι, προσπαθούν να δαπανούν τουλάχιστον λίγο χρόνο κάθε μέρα διαβάζοντας την Αγία Γραφή ή έντυπα που την εξηγούν. Προετοιμάζονται για τις εκκλησιαστικές συναθροίσεις μελετώντας τα μαθήματα από πριν και βρίσκοντας τα εδάφια. Δεν διαβάζουν απλώς την ύλη, αλλά κάνουν κάτι περισσότερο· τη στοχάζονται. Το πρότυπο μελέτης που ακολουθούν περιλαμβάνει το να σκέφτονται σοβαρά γύρω από την επίδραση που θα πρέπει να έχει στη ζωή τους αυτό που μαθαίνουν. Καθώς αυξάνει η πνευματικότητά τους, φτάνουν στο σημείο να νιώθουν όπως ο ψαλμωδός ο οποίος έγραψε: «Πόσον αγαπώ τον νόμον σου· . . . Θαυμαστά είναι τα μαρτύριά σου [οι υπενθυμίσεις σου, ΜΝΚ]».—Ψαλμός 1:1-3· 119:97, 129.

10. (α) Επί πόσο καιρό είναι επωφελές να συνεχίζουμε να μελετάμε το Λόγο του Θεού; (β) Πώς το δείχνουν αυτό οι Γραφές;

¹⁰ Είτε μελετάμε το Λόγο του Θεού ένα χρόνο είτε 5 χρόνια είτε 50 χρόνια, αυτή η μελέτη ποτέ δεν γίνεται απλή επανάληψη—όχι, αν οι σκέψεις του Θεού είναι πολύτιμες για εμάς. Άσχετα με το πόσα έχουν μάθει από τις Γραφές μερικοί από εμάς, υπάρχουν πολλά που δεν γνωρίζουμε. ‘Θεέ, πόσον εμεγαλύνθη ο αριθμός αυτών’, είπε ο Δαβίδ. «Εάν ήθελον να απαριθμήσω αυτάς, υπερβαίνουσι την άμμον [είναι περισσότερες ακόμη και από τους κόκκους της άμμου, ΜΝΚ]». Το να μετρήσουμε τις σκέψεις του Θεού υπερβαίνει τις δυνατότητές μας. Αν όλη τη μέρα απαριθμούσαμε τις σκέψεις του Θεού και αποκοιμιόμασταν κάνοντάς το αυτό, όταν θα ξυπνούσαμε το πρωί, θα είχαμε ακόμη πιο πολλά να συλλογιστούμε. Έτσι, ο Δαβίδ έγραψε: «Εξυπνώ, και έτι είμαι μετά σου». (Ψαλμός 139:17, 18) Σε όλη την αιωνιότητα θα έχουμε περισσότερα να μαθαίνουμε για τον Ιεχωβά και τις οδούς του. Ποτέ δεν θα φτάσουμε στο σημείο να τα γνωρίζουμε όλα.—Ρωμαίους 11:33.

Ας Μισούμε Ό,τι Μισεί ο Ιεχωβά

11. Γιατί είναι σημαντικό όχι μόνο να γνωρίζουμε τις σκέψεις του Θεού αλλά και να συμμεριζόμαστε τα αισθήματά του;

¹¹ Μελετάμε το Λόγο του Θεού όχι με στόχο να γεμίσουμε απλώς το κεφάλι μας με γεγονότα. Καθώς αφήνουμε αυτόν το Λόγο να εισχωρεί στην καρδιά μας, αρχίζουμε επίσης να συμμεριζόμαστε τα αισθήματα του Θεού. Πόσο σπουδαίο είναι αυτό! Αν δεν αναπτύξουμε τέτοια αισθήματα, τι μπορεί να προκύψει; Μολονότι ίσως είμαστε σε θέση να επαναλαμβάνουμε τα όσα λέει η Αγία Γραφή, μπορεί, ωστόσο, να θεωρούμε επιθυμητό αυτό που είναι απαγορευμένο, ή μπορεί να νιώθουμε πως ό,τι απαιτείται αποτελεί φορτίο. Ομολογουμένως, ακόμη και αν μισούμε ό,τι είναι εσφαλμένο, μπορεί να διεξάγουμε μάχη εξαιτίας της ανθρώπινης ατέλειας. (Ρωμαίους 7:15) Όμως, αν δεν καταβάλλουμε ένθερμη προσπάθεια προκειμένου να ευθυγραμμίσουμε αυτό που είμαστε μέσα μας με εκείνο που είναι σωστό, μπορούμε να αναμένουμε ότι θα ευαρεστούμε τον Ιεχωβά, ‘αυτόν που εξετάζει τις καρδιές’;—Παροιμίαι 17:3, ΜΝΚ.

12. Πόσο σημαντική είναι η θεοσεβής αγάπη και το θεοσεβές μίσος;

¹² Το θεοσεβές μίσος αποτελεί ισχυρή προστασία κατά της αδικοπραγίας, ακριβώς όπως η θεοσεβής αγάπη καθιστά απόλαυση το να κάνει κάποιος το καλό. (1 Ιωάννη 5:3) Οι Γραφές επανειλημμένα μας παροτρύνουν να καλλιεργούμε τόσο την αγάπη όσο και το μίσος. ‘Οι αγαπώντες τον Ιεχωβά, μισείτε το κακόν’. (Ψαλμός 97:10) «Να απεχθάνεστε ό,τι είναι πονηρό, να προσκολλάστε σε ό,τι είναι καλό». (Ρωμαίους 12:9) Το κάνουμε εμείς αυτό;

13. (α) Με ποια προσευχή του Δαβίδ όσον αφορά την καταστροφή των πονηρών είμαστε απόλυτα σύμφωνοι; (β) Όπως φαίνεται στην προσευχή του Δαβίδ, ποιοι ήταν οι πονηροί για τους οποίους προσευχήθηκε να καταστραφούν από τον Θεό;

¹³ Ο Ιεχωβά έχει δηλώσει σαφώς ότι έχει σκοπό να ξεριζώσει τους πονηρούς από τη γη και να φέρει μια νέα γη στην οποία θα κατοικεί δικαιοσύνη. (Ψαλμός 37:10, 11· 2 Πέτρου 3:13) Εκείνοι που αγαπούν τη δικαιοσύνη ποθούν να έρθει αυτός ο καιρός. Είναι απόλυτα σύμφωνοι με τον ψαλμωδό Δαβίδ, ο οποίος προσευχήθηκε: ‘Ω, να θανάτωνες Θεέ, τον πονηρό! Τότε ακόμη και οι άντρες που είναι ένοχοι αίματος θα φύγουν σίγουρα από εμένα, οι οποίοι λένε πράγματα για εσένα σύμφωνα με την ιδέα τους· έχουν λάβει το όνομά σου με ανάξιο τρόπο—οι αντίδικοί σου’. (Ψαλμός 139:19, 20, ΜΝΚ) Ο Δαβίδ δεν ποθούσε να θανατώσει προσωπικά αυτούς τους πονηρούς. Προσευχήθηκε να έρθει από το χέρι του Ιεχωβά η ανταπόδοση. (Δευτερονόμιον 32:35· Εβραίους 10:30) Αυτοί δεν ήταν άνθρωποι οι οποίοι είχαν απλώς προσβάλει προσωπικά τον Δαβίδ με κάποιον τρόπο. Είχαν κακοπαραστήσει τον Θεό, λαβαίνοντας το όνομά του με ανάξιο τρόπο. (Έξοδος 20:7) Ανέντιμα, ομολογούσαν ότι τον υπηρετούσαν, αλλά χρησιμοποιούσαν το όνομά του για να προωθήσουν τις δικές τους μηχανορραφίες. Ο Δαβίδ δεν αγαπούσε εκείνους που διάλεγαν να είναι αντίδικοι του Θεού.

14. Υπάρχουν πονηροί άνθρωποι που μπορούν να βοηθηθούν; Αν ναι, πώς;

¹⁴ Υπάρχουν δισεκατομμύρια άνθρωποι οι οποίοι δεν γνωρίζουν τον Ιεχωβά. Πολλοί από αυτούς εν αγνοία τους κάνουν πράγματα που ο Λόγος του Θεού δείχνει ότι είναι πονηρά. Αν επιμείνουν σε αυτή την πορεία, θα συμπεριληφτούν σε εκείνους που θα αφανιστούν στη διάρκεια της μεγάλης θλίψης. Ωστόσο, ο Ιεχωβά δεν χαίρεται με το θάνατο των πονηρών, και ούτε εμείς πρέπει να χαιρόμαστε. (Ιεζεκιήλ 33:11) Όσο επιτρέπει ο χρόνος, προσπαθούμε να βοηθάμε τέτοια άτομα να μαθαίνουν και να ακολουθούν τις οδούς του Ιεχωβά. Τι γίνεται όμως αν μερικοί άνθρωποι δείχνουν έντονο μίσος για τον Ιεχωβά;

15. (α) Ποιοι ήταν εκείνοι τους οποίους ο ψαλμωδός θεωρούσε ‘πραγματικούς εχθρούς’; (β) Πώς μπορούμε εμείς σήμερα να δείξουμε ότι ‘μισούμε’ εκείνους που στασιάζουν εναντίον του Ιεχωβά;

¹⁵ Σχετικά με αυτούς, ο ψαλμωδός είπε: ‘Μη δεν μισώ, Ιεχωβά, τους μισούντας σε [έντονα, ΜΝΚ]; Και δεν αγανακτώ [αισθάνομαι απέχθεια, ΜΝΚ] κατά των επανισταμένων επί σε; Με τέλειον μίσος μισώ αυτούς· δια [πραγματικούς, ΜΝΚ] εχθρούς έχω αυτούς’. (Ψαλμός 139:21, 22) Επειδή μισούσαν έντονα τον Ιεχωβά ο Δαβίδ τούς έβλεπε με αποστροφή. Οι αποστάτες περιλαμβάνονται σε εκείνους που δείχνουν το μίσος τους για τον Ιεχωβά στασιάζοντας εναντίον του. Στην πραγματικότητα, η αποστασία είναι ανταρσία εναντίον του Ιεχωβά. Μερικοί αποστάτες ομολογούν ότι γνωρίζουν και υπηρετούν τον Θεό, αλλά απορρίπτουν διδασκαλίες ή απαιτήσεις που εκτίθενται στο Λόγο του. Άλλοι ισχυρίζονται ότι πιστεύουν στην Αγία Γραφή, αλλά απορρίπτουν την οργάνωση του Ιεχωβά και προσπαθούν ενεργά να παρεμποδίσουν το έργο της. Όταν αυτοί επιλέγουν εκούσια τέτοια κακία έχοντας γνωρίσει ποιο είναι το ορθό, όταν το κακό ριζώνει τόσο βαθιά μέσα τους ώστε να αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του εαυτού τους, τότε ο Χριστιανός πρέπει να μισεί (με τη Γραφική έννοια της λέξης) εκείνους οι οποίοι είναι αναπόσπαστα προσκολλημένοι στην κακία. Οι αληθινοί Χριστιανοί συμμερίζονται τα αισθήματα του Ιεχωβά για αυτούς τους αποστάτες· δεν έχουν περιέργεια για αποστατικές ιδέες. Αντίθετα, ‘αισθάνονται απέχθεια’ για εκείνους που έχουν κάνει τον εαυτό τους εχθρό του Θεού, αλλά αφήνουν το ζήτημα στον Ιεχωβά για να εκτελέσει εκδίκηση.—Ιώβ 13:16, ΜΝΚ· Ρωμαίους 12:19· 2 Ιωάννη 9, 10.

Όταν ο Θεός Ερευνά Πλήρως Μέσα Μας

16. (α) Γιατί ήθελε ο Δαβίδ να ερευνήσει πλήρως μέσα του ο Ιεχωβά; (β) Τι υπάρχει σε σχέση με τη δική μας καρδιά το οποίο θα έπρεπε να ζητάμε από τον Θεό να μας βοηθάει να διακρίνουμε;

¹⁶ Ο Δαβίδ δεν ήθελε να είναι με κανέναν τρόπο σαν τους πονηρούς. Πολλοί άνθρωποι προσπαθούν να κρύψουν αυτό που είναι μέσα τους, αλλά ο Δαβίδ προσευχήθηκε ταπεινά: «Δοκίμασόν με [ερεύνησε πλήρως μέσα μου, ΜΝΚ] , Θεέ, και γνώρισον την καρδίαν μου· εξέτασόν με και μάθε τους στοχασμούς μου [τις σκέψεις αμηχανίας μου, ΜΝΚ]· και ιδέ, αν υπάρχη εν εμοί οδός ανομίας [κάποια οδυνηρή οδός, ΜΝΚ]· και οδήγησόν με εις την οδόν την αιώνιον». (Ψαλμός 139:23, 24) Όταν αναφέρθηκε στην καρδιά του, ο Δαβίδ δεν εννοούσε το όργανο του σώματος. Σε αρμονία με τη συμβολική σημασία αυτής της έκφρασης, αναφερόταν σε αυτό που ήταν μέσα του, στον εσωτερικό άνθρωπο. Και εμείς επίσης θα πρέπει να θέλουμε να ερευνά ο Θεός την καρδιά μας και να διακρίνει αν έχουμε κάποιες ακατάλληλες επιθυμίες, ακατάλληλα αισθήματα, συναισθήματα, σκοπούς, σκέψεις ή κίνητρα. (Ψαλμός 26:2) Ο Ιεχωβά μάς προσκαλεί: «Υιέ μου, δος την καρδίαν σου εις εμέ, και ας προσέχωσιν [ας βρίσκουν ευχαρίστηση, ΜΝΚ] οι οφθαλμοί σου εις τας οδούς μου».—Παροιμίαι 23:26.

17. (α) Αντί να συγκαλύπτουμε τις σκέψεις αμηχανίας, τι θα πρέπει να κάνουμε; (β) Θα πρέπει να νιώθουμε έκπληξη αν βρίσκουμε εσφαλμένες τάσεις στην καρδιά μας, και τι θα πρέπει να κάνουμε για αυτές;

¹⁷ Αν υπάρχουν κρυμμένες μέσα μας κάποιες οδυνηρές σκέψεις, κάποιες σκέψεις αμηχανίας, εξαιτίας εσφαλμένων επιθυμιών ή εσφαλμένων κινήτρων ή εξαιτίας εσφαλμένης διαγωγής από μέρους μας, τότε σίγουρα θέλουμε να μας βοηθήσει ο Ιεχωβά να διορθώσουμε τα πράγματα. Αντί για τη φράση ‘κάποια οδυνηρή οδός’, η μετάφραση Μόφατ χρησιμοποιεί την έκφραση «εσφαλμένη πορεία»· Η Νέα Αγγλική Βίβλος (The New English Bible) λέει: «Κάθε οδός που θλίβει εσένα [δηλαδή τον Θεό]». Εμείς οι ίδιοι μπορεί να μην καταλαβαίνουμε σαφώς τις σκέψεις αμηχανίας μας και έτσι να μη γνωρίζουμε πώς να εκφράσουμε το πρόβλημά μας στον Θεό, αλλά εκείνος καταλαβαίνει την κατάστασή μας. (Ρωμαίους 8:26, 27) Δεν θα πρέπει να νιώθουμε έκπληξη αν υπάρχουν κακές τάσεις στην καρδιά μας· ωστόσο, δεν θα πρέπει να τις δικαιολογούμε. (Γένεσις 8:21, ΜΝΚ) Θα πρέπει να εκζητούμε τη βοήθεια του Θεού για να τις ξεριζώνουμε. Αν πραγματικά αγαπάμε τον Ιεχωβά και τις οδούς του, μπορούμε να τον πλησιάζουμε ζητώντας τέτοια βοήθεια με την πεποίθηση ότι «ο Θεός είναι μεγαλύτερος από την καρδιά μας και γνωρίζει τα πάντα».—1 Ιωάννη 3:19-21.

18. (α) Πώς μας οδηγεί ο Ιεχωβά στην αιώνια οδό; (β) Αν συνεχίσουμε να ακολουθούμε την κατεύθυνση του Ιεχωβά, ποιο θερμό έπαινο μπορούμε να προσδοκούμε ότι θα λάβουμε;

¹⁸ Σε αρμονία με την προσευχή του ψαλμωδού να τον οδηγεί ο Ιεχωβά στην αιώνια οδό, ο Ιεχωβά, πραγματικά, οδηγεί τους ταπεινούς, υπάκουους υπηρέτες του. Τους οδηγεί όχι μόνο στην οδό που μπορεί να σημάνει μακροζωία λόγω του ότι δεν θα εκκοπούν πρόωρα εξαιτίας κακών πράξεων αλλά επίσης στην οδό που οδηγεί σε αιώνια ζωή. Μας εντυπώνει την ανάγκη που έχουμε για την αξία της εξιλεωτικής θυσίας του Ιησού. Μέσω του Λόγου του και της οργάνωσής του, μας προμηθεύει ζωτική εκπαίδευση ώστε να είμαστε ικανοί να κάνουμε το θέλημά του. Μας τονίζει τη σπουδαιότητα του να ανταποκρινόμαστε στη βοήθειά του ώστε να γινόμαστε εσωτερικά το είδος του ανθρώπου που ομολογούμε ότι είμαστε εξωτερικά. (Ψαλμός 86:11, ΜΝΚ) Μας ενθαρρύνει δε με την προοπτική τέλειας υγείας σε ένα δίκαιο νέο κόσμο, με αιώνια ζωή για να τη χρησιμοποιούμε υπηρετώντας αυτόν, τον μόνο αληθινό Θεό. Αν συνεχίσουμε να ανταποκρινόμαστε όσια στην κατεύθυνσή του, εκείνος, ουσιαστικά, θα πει σε εμάς, όπως είπε στον Γιο του: ‘Σας έχω επιδοκιμάσει’.—Λουκάς 3:22· Ιωάννης 6:27· Ιακώβου 1:12.

Ποιο Είναι το Σχόλιό Σας;

◻ Γιατί είναι συχνά διαφορετική η άποψη που έχει ο Ιεχωβά για τους υπηρέτες του από αυτήν που έχουν οι άνθρωποι;

◻ Τι μπορεί να μας βοηθήσει να διακρίνουμε αυτά που βλέπει ο Θεός όταν εξετάζει την καρδιά μας;

◻ Ποιο είδος μελέτης μάς βοηθάει να μαθαίνουμε γεγονότα και να περιφρουρούμε την καρδιά μας;

◻ Γιατί είναι σημαντικό όχι μόνο να γνωρίζουμε τι λέει ο Θεός αλλά και να συμμεριζόμαστε τα αισθήματά του;

◻ Γιατί θα πρέπει προσωπικά να προσευχόμαστε: «Δοκίμασόν με [ερεύνησε πλήρως μέσα μου, ΜΝΚ], Θεέ, και γνώρισον την καρδίαν μου»;

[Εικόνα στη σελίδα 16]

Όταν μελετάτε, να προσπαθείτε να κάνετε κτήμα σας τις σκέψεις και τα αισθήματα του Θεού

[Εικόνα στη σελίδα 18]

Οι σκέψεις του Ιεχωβά είναι ‘περισσότερες ακόμη και από τους κόκκους της άμμου’

[Ευχαριστίες]

Pictorial Archive (Near Eastern History) Est.