Να Περπατάτε στην Οδό της Ακεραιότητας
«Εγώ, όμως, με ακεραιότητα θα περπατώ».—ΨΑΛΜΟΣ 26:11.
1, 2. (α) Γιατί αποτελεί η ακεραιότητα του ανθρώπου σημαντικό μέρος του ζητήματος της κυριαρχίας του Θεού; (β) Πώς μπορούν τα νοήμονα πλάσματα να δείξουν ότι έχουν ταχθεί υπέρ της κυριαρχίας του Ιεχωβά;
ΟΤΑΝ ο Σατανάς στασίασε στον κήπο της Εδέμ, ήγειρε το παγκόσμιο ζήτημα του κατά πόσον είναι δικαιωματική η κυριαρχία του Θεού πάνω σε όλα τα πλάσματά Του. Αργότερα, ισχυρίστηκε ότι οι άνθρωποι θα υπηρετούσαν τον Θεό μόνο αν αυτό εξυπηρετούσε τα συμφέροντά τους. (Ιώβ 1:9-11· 2:4) Κατά συνέπεια, η ακεραιότητα του ανθρώπου έχει γίνει σημαντικό μέρος του ζητήματος της παγκόσμιας κυριαρχίας του Ιεχωβά.
2 Μολονότι η κυριαρχία του Θεού δεν εξαρτάται από την ακεραιότητα των πλασμάτων του, οι άνθρωποι και οι πνευματικοί γιοι του Θεού μπορούν να δείξουν ποια θέση διακρατούν σε αυτό το ζήτημα. Πώς; Επιλέγοντας είτε να ακολουθήσουν μια πορεία ακεραιότητας είτε όχι. Άρα λοιπόν, η ακεραιότητα κάποιου αποτελεί στερεή βάση για να κριθεί ως άτομο.
3. (α) Τι ήθελαν ο Ιώβ και ο Δαβίδ να επιθεωρήσει και να κρίνει ο Ιεχωβά; (β) Ποια ερωτήματα εγείρονται σχετικά με την ακεραιότητα;
3 Ο Ιώβ είπε με πεποίθηση: «[Ο Ιεχωβά] θα με ζυγίσει σε ακριβή ζυγαριά, και θα γνωρίσει ο Θεός την ακεραιότητά μου». (Ιώβ 31:6) Ο Βασιλιάς Δαβίδ του αρχαίου Ισραήλ ζήτησε από τον Ιεχωβά να επιθεωρήσει την ακεραιότητά του όταν προσευχήθηκε: «Κρίνε με, Ιεχωβά, γιατί εγώ περπάτησα με ακεραιότητα, και στον Ιεχωβά εμπιστεύτηκα, για να μην κλονιστώ». (Ψαλμός 26:1) Πόσο σημαντικό είναι να περπατάμε και εμείς στην οδό της ακεραιότητας! Τι είναι, όμως, ακεραιότητα, και τι σημαίνει το να περπατάμε στην οδό της; Τι θα μας βοηθήσει να παραμείνουμε στην πορεία της ακεραιότητας;
«Περπάτησα με Ακεραιότητα»
4. Τι είναι ακεραιότητα;
4 Η ακεραιότητα μεταδίδει την έννοια του να είναι κάποιος ευθύς, άμεμπτος, δίκαιος και άψογος. Ωστόσο, η ακεραιότητα περιλαμβάνει περισσότερα από το να κάνουμε το σωστό. Αποτελεί ηθική πληρότητα ή αρτιότητα όσον αφορά την αφοσίωση της καρδιάς μας στον Θεό. Ο Σατανάς αμφισβήτησε τα κίνητρα του Ιώβ όταν είπε στον Θεό: «Άπλωσε, όμως, τώρα το χέρι σου, παρακαλώ, και άγγιξε τα κόκαλα του [Ιώβ] και τη σάρκα του και δες αν δεν σε καταραστεί κατά πρόσωπο». (Ιώβ 2:5) Εκτός από τις αρμόζουσες ενέργειες, η ακεραιότητα προϋποθέτει και το σωστό κίνητρο καρδιάς.
5. Τι δείχνει ότι για να διακρατούμε ακεραιότητα δεν απαιτείται να είμαστε τέλειοι;
5 Εντούτοις, η διακράτηση ακεραιότητας δεν απαιτεί τελειότητα. Ο Βασιλιάς Δαβίδ ήταν ατελής και διέπραξε μερικά σοβαρά λάθη στη διάρκεια της ζωής του. Παρ’ όλα αυτά, η Αγία Γραφή λέει ότι ήταν άνθρωπος που περπάτησε «με ακεραιότητα καρδιάς». (1 Βασιλέων 9:4) Γιατί; Επειδή ο Δαβίδ αγαπούσε τον Ιεχωβά. Η καρδιά του ήταν αφοσιωμένη στον Θεό. Αναγνώριζε πρόθυμα τα σφάλματά του, δεχόταν τον έλεγχο και διόρθωνε τις οδούς του. Πράγματι, η ακεραιότητα του Δαβίδ φαίνεται από την ολόκαρδη αφοσίωσή του και την αγάπη του για τον Θεό του, τον Ιεχωβά.—Δευτερονόμιο 6:5, 6.
6, 7. Τι περιλαμβάνει το να περπατάμε με ακεραιότητα;
6 Η ακεραιότητα δεν περιορίζεται σε μια συγκεκριμένη πτυχή της ανθρώπινης συμπεριφοράς, όπως είναι η θρησκευτική αφοσίωση. Περιλαμβάνει ολόκληρο τον τρόπο ζωής μας. Ο Δαβίδ “περπάτησε” με ακεραιότητα. «Το ρήμα “περπατώ” υποδηλώνει την “πορεία ζωής” ή τον “τρόπο ζωής”», λέει Η Νέα Βίβλος του Ερμηνευτή (The New Interpreter’s Bible). Αναφερόμενος σε εκείνους που είναι «άψογοι στην οδό τους», ο ψαλμωδός έψαλε: «Ευτυχισμένοι όσοι τηρούν τις υπενθυμίσεις του [Θεού]· με όλη την καρδιά τον αναζητούν συνεχώς. Αυτοί βεβαίως δεν έπραξαν καμιά αδικία. Στις οδούς του περπάτησαν». (Ψαλμός 119:1-3) Η ακεραιότητα απαιτεί να επιζητεί κάποιος συνεχώς να κάνει το θέλημα του Θεού και να περπατάει στην οδό του.
7 Το να περπατάμε με ακεραιότητα προϋποθέτει όσια προσκόλληση στον Θεό, ακόμα και σε αντίξοες συνθήκες. Όταν υπομένουμε στις δοκιμασίες, όταν είμαστε σταθεροί παρά τα δεινά ή αντιστεκόμαστε στους πειρασμούς που προέρχονται από τον ασεβή κόσμο, η ακεραιότητά μας γίνεται φανερή. “Κάνουμε την καρδιά του Ιεχωβά να χαίρεται” επειδή μπορεί να απαντήσει σε εκείνον που τον εμπαίζει. (Παροιμίες 27:11) Έχουμε, λοιπόν, κάθε λόγο να εκδηλώνουμε την αποφασιστικότητα που εκδήλωσε ο Ιώβ: «Ώσπου να εκπνεύσω δεν θα απομακρύνω την ακεραιότητά μου από εμένα!» (Ιώβ 27:5) Ο 26ος Ψαλμός δείχνει τι θα μας βοηθήσει να περπατάμε με ακεραιότητα.
«Καθάρισε τα Νεφρά μου και την Καρδιά Μου»
8. Τι μαθαίνετε από την παράκληση του Δαβίδ να εξετάσει ο Ιεχωβά τα νεφρά και την καρδιά του;
8 Ο Δαβίδ προσευχήθηκε: «Εξέτασέ με, Ιεχωβά, και δοκίμασέ με· καθάρισε τα νεφρά μου και την καρδιά μου». (Ψαλμός 26:2) Τα νεφρά βρίσκονται βαθιά μέσα στο σώμα. Μεταφορικά, τα νεφρά αντιπροσωπεύουν τις βαθύτερες σκέψεις και τα μύχια συναισθήματα ενός ατόμου. Η συμβολική καρδιά είναι ολόκληρος ο εσωτερικός άνθρωπος—τα κίνητρα, τα αισθήματα και η νόηση. Όταν ο Δαβίδ ζήτησε από τον Ιεχωβά να τον εξετάσει, στην ουσία προσευχήθηκε να ερευνηθούν και να ελεγχθούν εξονυχιστικά οι ενδόμυχες σκέψεις και τα αισθήματά του.
9. Με ποιον τρόπο καθαρίζει ο Ιεχωβά τα συμβολικά μας νεφρά και τη συμβολική μας καρδιά;
9 Ο Δαβίδ ικέτευσε να καθαριστούν τα νεφρά και η καρδιά του. Πώς καθαρίζει ο Ιεχωβά αυτό που είμαστε μέσα μας; Ο Δαβίδ έψαλε: «Θα ευλογώ τον Ιεχωβά, ο οποίος μου έδωσε συμβουλές. Ναι, τις νύχτες με διόρθωσαν τα νεφρά μου». (Ψαλμός 16:7) Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι οι θεϊκές συμβουλές έφτασαν στα κατάβαθα της ύπαρξης του Δαβίδ και καταστάλαξαν εκεί, διορθώνοντας τις ενδόμυχες σκέψεις και τα μύχια συναισθήματά του. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και με εμάς αν στοχαζόμαστε με εκτίμηση τις συμβουλές που λαβαίνουμε μέσω του Λόγου του Θεού, των εκπροσώπων του και της οργάνωσής του, και επιτρέπουμε σε αυτές τις συμβουλές να κατασταλάζουν βαθιά μέσα μας. Το να προσευχόμαστε τακτικά στον Ιεχωβά να μας καθαρίσει με αυτόν τον τρόπο θα μας βοηθήσει να περπατάμε με ακεραιότητα.
“Η Στοργική σου Καλοσύνη Είναι Μπροστά Μου”
10. Τι βοηθούσε τον Δαβίδ να περπατάει στην αλήθεια του Θεού;
10 «Η στοργική σου καλοσύνη είναι μπροστά στα μάτια μου», συνέχισε ο Δαβίδ, «και έχω περπατήσει στην αλήθεια σου». (Ψαλμός 26:3) Ο Δαβίδ γνώριζε καλά τις πράξεις στοργικής καλοσύνης του Θεού και έκανε στοχασμούς γύρω από αυτές με εκτίμηση. «Ας ευλογείς τον Ιεχωβά, ψυχή μου», έψαλε, «και μην ξεχνάς όλα όσα έχει κάνει». Καθώς θυμόταν ένα από τα πράγματα που “είχε κάνει” ο Θεός, ο Δαβίδ συνέχισε: «Ο Ιεχωβά εκτελεί πράξεις δικαιοσύνης και δικαστικές αποφάσεις για όλους όσους πέφτουν θύματα απάτης. Γνωστοποίησε τις οδούς του στον Μωυσή, την πολιτεία του στους γιους του Ισραήλ». (Ψαλμός 103:2, 6, 7) Ίσως ο Δαβίδ είχε κατά νου την απάτη που υπέστησαν οι Ισραηλίτες από τους Αιγυπτίους στις ημέρες του Μωυσή. Αν ισχύει αυτό, τότε ο στοχασμός γύρω από το πώς ο Ιεχωβά γνωστοποίησε στον Μωυσή τις δικές του οδούς απελευθέρωσης θα πρέπει να συγκίνησε την καρδιά του Δαβίδ και να ενίσχυσε την αποφασιστικότητά του να περπατάει στην αλήθεια του Θεού.
11. Τι μπορεί να μας βοηθήσει να περπατάμε στην οδό της ακεραιότητας;
11 Η τακτική μελέτη του Λόγου του Θεού και ο στοχασμός γύρω από όσα μαθαίνουμε από αυτόν θα μας βοηθήσουν επίσης να περπατάμε στην οδό της ακεραιότητας. Για παράδειγμα, το να θυμόμαστε ότι ο Ιωσήφ τράπηκε σε φυγή όταν η σύζυγος του Πετεφρή τού έκανε ανήθικες προτάσεις αναμφίβολα θα μας ενισχύσει ώστε να φεύγουμε και εμείς μακριά από παρόμοιες προτάσεις στον τόπο της εργασίας μας, στο σχολείο ή αλλού. (Γένεση 39:7-12) Τι γίνεται όταν μπαίνουμε στον πειρασμό να εκμεταλλευτούμε ευκαιρίες για υλική ευημερία ή εξοχότητα και δύναμη στον κόσμο; Έχουμε το παράδειγμα του Μωυσή, ο οποίος απέρριψε τα μεγαλεία της Αιγύπτου. (Εβραίους 11:24-26) Το να έχουμε στο νου μας την υπομονή του Ιώβ αναμφίβολα θα ενισχύσει την αποφασιστικότητά μας να παραμείνουμε όσιοι στον Ιεχωβά παρά τις ασθένειες και τις συμφορές. (Ιακώβου 5:11) Τι θα κάνουμε αν αντιμετωπίσουμε διωγμό; Το να θυμόμαστε την εμπειρία του Δανιήλ στο λάκκο των λιονταριών θα μας γεμίσει θάρρος!—Δανιήλ 6:16-22.
«Δεν Κάθησα με Ανθρώπους Αναλήθειας»
12, 13. Τι είδους συναναστροφές πρέπει να αποφεύγουμε;
12 Αναφερόμενος σε έναν άλλον παράγοντα που ενίσχυε την ακεραιότητά του, ο Δαβίδ είπε: «Δεν κάθησα με ανθρώπους αναλήθειας, και ανάμεσα στα άτομα που κρύβουν αυτό που είναι δεν πηγαίνω. Μίσησα τη σύναξη αυτών που πράττουν το κακό, και με τους πονηρούς δεν κάθομαι». (Ψαλμός 26:4, 5) Ο Δαβίδ αρνούνταν να καθήσει με τους πονηρούς. Μισούσε τις κακές συναναστροφές.
13 Τι μπορεί να λεχθεί για εμάς; Αρνούμαστε εμείς να καθήσουμε με ανθρώπους αναλήθειας μέσω τηλεοπτικών εκπομπών, βιντεοταινιών, κινηματογραφικών ταινιών, σελίδων του Ιντερνέτ ή με άλλους τρόπους; Μένουμε μακριά από εκείνους που κρύβουν αυτό που είναι; Ορισμένα άτομα στο σχολείο ή στον τόπο της εργασίας μας ίσως προσποιούνται ότι είναι φίλοι μας έχοντας δόλιους σκοπούς. Θέλουμε πραγματικά να αναπτύξουμε στενούς δεσμούς με εκείνους που δεν περπατούν στην αλήθεια του Θεού; Πίσω από τον ισχυρισμό ότι είναι ειλικρινείς, ίσως και αποστάτες να κρύβουν την πρόθεσή τους να μας απομακρύνουν από την υπηρεσία του Ιεχωβά. Τι γίνεται αν υπάρχουν στη Χριστιανική εκκλησία κάποιοι που ζουν διπλή ζωή; Και εκείνοι κρύβουν αυτό που είναι πραγματικά. Ο Τζέισον, ο οποίος υπηρετεί τώρα ως διακονικός υπηρέτης, είχε τέτοιους φίλους όταν ήταν νεαρός. Λέει σχετικά με αυτούς: «Μια μέρα ένας από αυτούς μου είπε: “Δεν έχει σημασία τι κάνουμε τώρα, επειδή όταν έρθει το νέο σύστημα εμείς θα είμαστε νεκροί. Δεν θα ξέρουμε τι χάσαμε”. Ακούγοντας αυτά τα λόγια, συνήλθα. Εγώ δεν θέλω να είμαι νεκρός όταν έρθει το νέο σύστημα». Ο Τζέισον, ενεργώντας σοφά, έπαψε να συναναστρέφεται με τέτοια άτομα. «Μην παροδηγείστε», προειδοποίησε ο απόστολος Παύλος. «Οι κακές συναναστροφές φθείρουν τις ωφέλιμες συνήθειες». (1 Κορινθίους 15:33) Πόσο ζωτικό είναι να αποφεύγουμε τις κακές συναναστροφές!
“Θα Διακηρύξω Όλα τα Θαυμαστά σου Έργα”
14, 15. Πώς μπορούμε να “βαδίζουμε γύρω από το θυσιαστήριο [του Ιεχωβά]”;
14 «Θα πλύνω με αθωότητα τα χέρια μου και θα βαδίσω γύρω από το θυσιαστήριό σου, Ιεχωβά», συνέχισε ο Δαβίδ. Γιατί; «Για να κάνω να αντηχήσουν ευχαριστίες δυνατά και για να διακηρύξω όλα τα θαυμαστά σου έργα». (Ψαλμός 26:6, 7) Ο Δαβίδ ήθελε να παραμείνει ηθικά καθαρός ώστε να μπορεί να λατρεύει τον Ιεχωβά και να διακηρύττει την αφοσίωσή του στον Θεό.
15 Όλα όσα σχετίζονταν με την αληθινή λατρεία στη σκηνή της μαρτυρίας και αργότερα στο ναό αποτελούσαν «συμβολική απεικόνιση και σκιά των ουράνιων πραγμάτων». (Εβραίους 8:5· 9:23) Το θυσιαστήριο εξεικόνιζε το θέλημα του Ιεχωβά από την άποψη ότι αυτός δέχτηκε τη θυσία του Ιησού Χριστού για την απολύτρωση της ανθρωπότητας. (Εβραίους 10:5-10) Εμείς πλένουμε με αθωότητα τα χέρια μας και “βαδίζουμε γύρω από το θυσιαστήριο [του Ιεχωβά]” ασκώντας πίστη σε εκείνη τη θυσία.—Ιωάννης 3:16-18.
16. Πώς μας ωφελεί το να διακηρύττουμε στους άλλους τα θαυμαστά έργα του Θεού;
16 Όταν σκεφτόμαστε όλα όσα γίνονται εφικτά χάρη στο λύτρο, δεν γεμίζει η καρδιά μας ευγνωμοσύνη για τον Ιεχωβά και τον μονογενή του Γιο; Με την καρδιά μας γεμάτη ευχαριστίες, λοιπόν, ας κάνουμε γνωστά στους άλλους τα θαυμαστά έργα του Θεού—από τη δημιουργία του ανθρώπου στον κήπο της Εδέμ ως την πλήρη αποκατάσταση όλων των πραγμάτων στο νέο κόσμο του Θεού. (Γένεση 2:7· Πράξεις 3:21) Και τι πνευματική προστασία αποτελεί το έργο κηρύγματος της Βασιλείας και μαθήτευσης! (Ματθαίος 24:14· 28:19, 20) Το να παραμένουμε δραστήριοι σε αυτό μας βοηθάει να διατηρούμε την ελπίδα μας για το μέλλον λαμπρή, την πίστη μας στις υποσχέσεις του Θεού ισχυρή και την αγάπη μας για τον Ιεχωβά και τους συνανθρώπους μας ζωντανή.
«Αγάπησα τον Οίκο Όπου Είναι η Κατοικία Σου»
17, 18. Ποια πρέπει να είναι η στάση μας προς τις Χριστιανικές συνάξεις;
17 Η σκηνή της μαρτυρίας με το θυσιαστήριό της ήταν το κέντρο της λατρείας του Ιεχωβά στον Ισραήλ. Εκφράζοντας την ευχαρίστηση που ένιωθε σε εκείνον τον τόπο, ο Δαβίδ προσευχήθηκε: «Ιεχωβά, αγάπησα τον οίκο όπου είναι η κατοικία σου και τον τόπο όπου διαμένει η δόξα σου».—Ψαλμός 26:8.
18 Αγαπούμε εμείς το να συναθροιζόμαστε σε τόπους όπου μαθαίνουμε για τον Ιεχωβά; Κάθε Αίθουσα Βασιλείας, με το τακτικό της πρόγραμμα πνευματικής εκπαίδευσης, αποτελεί το κέντρο της αληθινής λατρείας στην περιοχή. Επιπρόσθετα, έχουμε τις ετήσιες συνελεύσεις μας περιφερείας, τις συνελεύσεις περιοχής και τις ημέρες ειδικής συνέλευσης. Οι «υπενθυμίσεις» του Ιεχωβά εξετάζονται σε αυτές τις συνάξεις. Αν μάθουμε να τις “αγαπούμε πάρα πολύ”, θα είμαστε πρόθυμοι να παρακολουθούμε τέτοιες συνάξεις και θα δίνουμε προσοχή όταν βρισκόμαστε εκεί. (Ψαλμός 119:167) Πόσο αναζωογονητικό είναι να βρισκόμαστε με ομοπίστους οι οποίοι ενδιαφέρονται για την προσωπική μας ευημερία και μας βοηθούν να παραμένουμε σε μια πορεία διακράτησης ακεραιότητας!—Εβραίους 10:24, 25.
“Μην Αφαιρέσεις τη Ζωή Μου”
19. Για ποιες αμαρτίες δεν ήθελε να βρεθεί ένοχος ο Δαβίδ;
19 Γνωρίζοντας πλήρως τις συνέπειες που υφίσταται κάποιος όταν παρεκκλίνει από το να περπατάει στην αλήθεια του Θεού, ο Δαβίδ ικέτευσε: «Μην αφαιρέσεις την ψυχή μου μαζί με τους αμαρτωλούς ούτε τη ζωή μου μαζί με τους ενόχους αίματος, οι οποίοι έχουν στα χέρια τους χαλαρή διαγωγή και το δεξί τους χέρι είναι γεμάτο δωροδοκία». (Ψαλμός 26:9, 10) Ο Δαβίδ δεν ήθελε να συγκαταλέγεται με ασεβείς ανθρώπους οι οποίοι ήταν ένοχοι χαλαρής διαγωγής ή δωροδοκίας.
20, 21. Τι μπορεί να μας οδηγήσει στην οδό των ασεβών;
20 Ο κόσμος σήμερα κατακλύζεται από ανήθικες συνήθειες. Η τηλεόραση, τα περιοδικά και οι ταινίες προωθούν τη χαλαρή διαγωγή—έκφραση που σημαίνει «ακολασία, έκλυτη ζωή, αισχρή διαγωγή». (Γαλάτες 5:19, υποσημείωση στη ΜΝΚ) Ορισμένοι έχουν υποδουλωθεί στην πορνογραφία, η οποία οδηγεί πολλές φορές στην ανήθικη διαγωγή. Ιδιαίτερα οι νέοι είναι ευάλωτοι σε τέτοιες επιρροές. Σε μερικές χώρες, το ραντεβού αποτελεί καθιερωμένη συνήθεια, και κάποιοι προσπαθούν να κάνουν τους εφήβους να πιστέψουν ότι πρέπει να βγαίνουν ραντεβού. Πολλοί νεαροί συνάπτουν αισθηματικούς δεσμούς, παρότι είναι πολύ μικροί για να παντρευτούν. Προκειμένου να ικανοποιήσουν τις σεξουαλικές επιθυμίες που αναπτύσσονται μέσα τους, αναμειγνύονται σύντομα σε ανήθικη διαγωγή φτάνοντας στο σημείο να διαπράξουν πορνεία.
21 Οι ενήλικοι δεν είναι σε καμιά περίπτωση άτρωτοι από τις κακές επιρροές. Οι ανέντιμες επαγγελματικές συνήθειες και η τάση να παίρνει κανείς ιδιοτελείς αποφάσεις αποτελούν ενδείξεις έλλειψης ακεραιότητας. Το μόνο που θα καταφέρουμε περπατώντας στις οδούς του κόσμου είναι να απομακρυνθούμε από τον Ιεχωβά. “Ας μισούμε το κακό και ας αγαπάμε το καλό” εξακολουθώντας να περπατάμε στην οδό της ακεραιότητας.—Αμώς 5:15.
«Απολύτρωσέ με και Δείξε μου Εύνοια»
22-24. (α) Ποια ενθάρρυνση αντλείτε εσείς από τα τελικά λόγια του 26ου Ψαλμού; (β) Ποια παγίδα θα εξεταστεί στο επόμενο άρθρο;
22 Ο Δαβίδ ολοκλήρωσε την προσευχή του στον Θεό, λέγοντας: «Εγώ, όμως, με ακεραιότητα θα περπατώ. Απολύτρωσέ με και δείξε μου εύνοια. Το πόδι μου θα στέκεται σε ίσιωμα· ανάμεσα στα συναθροισμένα πλήθη θα ευλογώ τον Ιεχωβά». (Ψαλμός 26:11, 12) Η αποφασιστικότητα του Δαβίδ να κρατήσει την ακεραιότητά του συνδέεται με την παράκλησή του για απολύτρωση. Πόσο ενθαρρυντικό είναι αυτό! Παρά την αμαρτωλή μας κατάσταση, ο Ιεχωβά θα μας βοηθήσει αν είμαστε αποφασισμένοι να περπατάμε στην οδό της ακεραιότητας.
23 Είθε ο τρόπος της ζωής μας να δείχνει ότι σεβόμαστε και εκτιμούμε την κυριαρχία του Θεού σε κάθε πλευρά της ζωής μας. Ο καθένας μας μπορεί να ζητάει με προσευχή από τον Ιεχωβά να εξετάσει και να καθαρίσει τις ενδόμυχες σκέψεις και τα αισθήματά του. Μπορούμε να κρατάμε την αλήθεια Του διαρκώς μπροστά μας μελετώντας επιμελώς το Λόγο του. Με κάθε τρόπο, λοιπόν, ας αποφεύγουμε τις κακές συναναστροφές και ας ευλογούμε τον Ιεχωβά ανάμεσα στα συναθροισμένα πλήθη. Ας συμμετέχουμε με ζήλο στο έργο κηρύγματος της Βασιλείας και μαθήτευσης, μη επιτρέποντας ποτέ στον κόσμο να θέσει σε κίνδυνο την πολύτιμη σχέση μας με τον Θεό. Καθώς κάνουμε το καλύτερο δυνατόν για να περπατάμε στην οδό της ακεραιότητας, μπορούμε να έχουμε την πεποίθηση ότι ο Ιεχωβά θα μας δείξει εύνοια.
24 Εφόσον η ακεραιότητα περιλαμβάνει όλες τις πτυχές της ζωής, χρειάζεται να είμαστε ενήμεροι για μια θανατηφόρα παγίδα—την κατάχρηση αλκοόλ. Αυτό το θέμα θα εξεταστεί στο επόμενο άρθρο.
Θυμάστε;
• Γιατί είναι ορθό να κρίνονται τα νοήμονα πλάσματα βάσει της ακεραιότητάς τους;
• Τι είναι ακεραιότητα, και τι περιλαμβάνει το να περπατάμε στην οδό της;
• Τι θα μας βοηθήσει να περπατάμε στην οδό της ακεραιότητας;
• Προκειμένου να διακρατούμε ακεραιότητα, ποιους κινδύνους πρέπει να γνωρίζουμε και να αποφεύγουμε;
[Εικόνα στη σελίδα 14]
Κρατάτε τις πράξεις στοργικής καλοσύνης του Ιεχωβά μπροστά στα μάτια σας;
[Εικόνα στη σελίδα 14]
Ζητάτε τακτικά από τον Ιεχωβά να εξετάσει τις ενδόμυχες σκέψεις σας;
[Εικόνες στη σελίδα 15]
Διακρατώντας ακεραιότητα υπό δοκιμασίες κάνουμε την καρδιά του Ιεχωβά να χαίρεται
[Εικόνες στη σελίδα 17]
Αξιοποιείτε τις προμήθειες του Ιεχωβά ώστε να βοηθηθείτε να περπατάτε στην οδό της ακεραιότητας;