-
Επίσκοποι για τη Χαρά του ΠοιμνίουΗ Σκοπιά—1961 | 15 Αυγούστου
-
-
20. Σε ποια επιχείρησι μπορούμε τώρα να συμμετέχωμε, και με ποιο πνεύμα;
20 Οι προοπτικές της υπηρεσίας της Βασιλείας που είναι μπροστά μας, προτού η καταστροφή αυτού του παρόντος συστήματος πραγμάτων στον Αρμαγεδδώνα φέρη τέλος στο κήρυγμά μας των αγαθών νέων, είναι συγκινητικές. Η αυξανόμενη εισροή ατόμων καλής θελήσεως από όλα τα έθνη στην κοινωνία Νέου Κόσμου αποτελεί απόδειξι της μεγάλης συγκομιδής που προχωρεί τώρα. Επί πόσον καιρό θα διαρκέση το προνόμιο της συμμετοχής σ’ αυτή τη μεγαλειώδη προσπάθεια, δεν γνωρίζομε. Αλλ’ ας αποφασίσωμε να συμμετάσχωμιε σ’ αυτήν πλήρως με χαρά. Ας επιδιώκωμε όσα συντελούν σε ειρήνη, και ας ευφραινώμεθα με την ευφροσύνη του έθνους του Ιεχωβά.—1 Πέτρ. 3:11, 12· Ψαλμ. 106:5.
-
-
Η Σκέψις Πίσω από την ΠαροιμίαΗ Σκοπιά—1961 | 15 Αυγούστου
-
-
Η Σκέψις Πίσω από την Παροιμία
ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ των Παροιμιών είναι ένα πλούσιο μεταλλείο πρακτικών συμβουλών. Κάθε φάσις ανθρωπίνης σχέσεως φαίνεται να καλύπτεται. Υπάρχουν συμβουλές περί του πώς να φέρεται κανείς σε φίλους, ν’ ανατρέφη τέκνα, για τις παγίδες που ενεδρεύουν στο μονοπάτι των νέων και των ηλικιωμένων, και για τους κινδύνους της υπερβολικής αυτοπεποιθήσεως. Για να ωφεληθούμε απ’ αυτό το μεταλλείον της αληθείας, απαιτείται σκάψιμο από μέρους μας. «Εάν ζητήσης αυτήν ως αργύριον, και εξερευνήσης αυτήν ως κεκρυμμένους θησαυρούς, τότε θέλεις εννοήσει τον φόβον του Ιεχωβά, και θέλεις ευρεί την επίγνωσιν του Θεού.» (Παροιμ. 2:4, 5, ΜΝΚ ) Η εξέτασις της σκέψεως πίσω από τη θεόπνευστη παροιμία αποτελεί ένα πολύ επωφελή τρόπο σκαψίματος για τους θησαυρούς της θείας σοφίας.
«Άκουε, υιέ μου, την διδασκαλίαν του πατρός σου, και μη απορρίψης τον νόμον της μητρός σου. Διότι ταύτα θέλουσιν είσθαι στέφανος χαρίτων εις την κορυφήν σου, και περιδέρραιον περί τον τράχηλόν σου.»
Ένα τέκνον πρέπει να λαμβάνη τις πρώτες του ιδέες περί Θεού από τους γονείς του, η δε αγάπη του πατρός του και της μητρός του πρέπει ν’ αποτελούν τις βαθμίδες, στις οποίες ανέρχεται για να κατανοήση την αγάπη του Θεού, του ουρανίου Πατρός του. Έτσι διδάσκει η παροιμία. Η διδασκαλία και η πειθαρχία της σοφίας μπορεί στην αρχή να φαίνωνται δύσκολα και σκληρά πράγματα, σαν σιδερένιες χειροπέδες που περιορίζουν τη διαφθορά και την ανταρσία που είναι έμφυτη, αλλ’ εν καιρώ γίνονται σαν χρυσές αλυσίδες, που φορούνται σαν στολίδια και δεν βαρύνουν διόλου.
«Διότι ματαίως εξαπλόνεται δίκτυον έμπροσθεν των οφθαλμών παντός πτερωτού.»
Η Αναθεωρημένη Στερεότυπη Μετάφρασις αποδίδει το εδάφιο με τη σημασία ότι, αντίθετα από ό,τι συμβαίνει στα πουλιά που δεν αφήνονται να πιασθούν, όταν απλώνωνται δίκτυα προ των ομμάτων των, οι ασεβείς άνθρωποι βαίνουν τυφλά προς την ίδια τους καταστροφή. Σ’ αυτό το κεφάλαιο οι ασεβείς παριστάνονται ότι βυσσοδομούν κατ’ ιδίαν να παγιδεύσουν τους αθώους. Αν ήσαν γνωστά τα σχέδιά των, οι αθώοι θα διέφευγαν την παγίδα, «διότι ματαίως εξαπλόνεται δίκτυον έμπροσθεν των οφθαλμών παντός πτερωτού.» Η σοφή συμβουλή είναι να προσέχετε τις οδηγίες του Ιεχωβά και θα ιδήτε τα σχέδια των ασεβών κι έτσι θα μπορέσετε ν’ αποφύγετε τις παγίδες των, όπως κάνει το πουλί, που βλέπει το δίκτυον προ των ομμάτων του.
«Όστις κρατεί σίτον, θέλει είσθαι δημοκατάρατος· ευλογία δε θέλει είσθαι επί την κεφαλήν του πωλούντος.»
Φαίνεται ότι ο ταχύς τρόπος αποκτήσεως χρήματος στους παλαιούς καιρούς ήταν ν’ αγοράζη κανείς σιτάρι, όταν οι τιμές ήσαν χαμηλές, και κατόπιν να περιμένη ώσπου να επέλθη πίεσις βαριάς σιτοδείας και τότε να πωλήση το σιτάρι σε τιμές λιμού. Ήταν ένα είδος αρχαίας διατυπώσεως της μαύρης αγοράς. Μολονότι κάποιο καλό εγίνετο με την πράξι του ατόμου, με το να περιορίζη την κατανάλωσι και να διατηρή ένα απόθεμα, ωστόσο οι άνθρωποι τον καταφρονούσαν για την ιδιοτέλειά του κι ευλογούσαν εκείνον που απείχε από το ν’ αποκομίζη μεγάλα κέρδη από μια περίπτωσι επειγούσης ανάγκης. Ένας τέτοιος θα λάβη την αμοιβή του από τον Θεό.
-