Κεφάλαιο Δεκαοχτώ

Ο Ιεχωβά Αναζωογονεί το Πνεύμα των Ταπεινών

Ησαΐας 57:1-21

 1. Ποια διαβεβαίωση έδωσε ο Ιεχωβά, και ποια ερωτήματα εγείρουν τα λόγια του;

«ΑΥΤΟΣ που είναι Υψηλός και Εξέχων, που κατοικεί στον αιώνα και του οποίου το όνομα είναι άγιο, είπε το εξής: “Στα ύψη και στον άγιο τόπο κατοικώ, καθώς και με αυτόν που έχει συντετριμμένο και ταπεινό πνεύμα, για να αναζωογονήσω το πνεύμα των ταπεινών και να αναζωογονήσω την καρδιά εκείνων που συντρίβονται”». (Ησαΐας 57:15) Αυτά έγραψε ο προφήτης Ησαΐας τον όγδοο αιώνα Π.Κ.Χ. Τι συνέβαινε στον Ιούδα, πράγμα που καθιστούσε αυτό το άγγελμα τόσο ενθαρρυντικό; Πώς βοηθούν αυτά τα θεόπνευστα λόγια τους Χριστιανούς σήμερα; Η εξέταση του 57ου κεφαλαίου του βιβλίου του Ησαΐα θα δώσει απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα.

«Πλησιάστε Εδώ»

 2. (α) Από ό,τι φαίνεται, πότε εφαρμόζονται τα λόγια του 57ου κεφαλαίου του βιβλίου του Ησαΐα; (β) Ποια είναι η κατάσταση των δικαίων στην εποχή του Ησαΐα;

² Αυτό το τμήμα της προφητείας του Ησαΐα φαίνεται ότι εφαρμόζεται στην εποχή του ίδιου του Ησαΐα. Προσέξτε πόσο βαθιά έχει ριζώσει τώρα η πονηρία: «Ο δίκαιος άνθρωπος αφανίστηκε, αλλά κανείς δεν το βάζει αυτό στην καρδιά του. Και άντρες στοργικής καλοσύνης συνάγονται στους νεκρούς, ενώ κανείς δεν διακρίνει ότι λόγω της συμφοράς συνάχθηκε ο δίκαιος. Εισέρχεται σε ειρήνη· αναπαύονται στα κρεβάτια τους—ο καθένας που περπατάει με ευθύτητα». (Ησαΐας 57:1, 2) Αν πέσει ένας δίκαιος, κανείς δεν νοιάζεται. Ο πρόωρος θάνατός του περνάει απαρατήρητος. Ο ύπνος του θανάτου τού φέρνει ειρήνη, απελευθέρωση από τα παθήματα που επιφέρουν οι ασεβείς και διαφυγή από τη συμφορά. Το εκλεκτό έθνος του Θεού έχει περιπέσει σε αξιοθρήνητη κατάσταση. Αλλά πόσο πρέπει να ενθαρρύνονται εκείνοι που παραμένουν πιστοί όταν μαθαίνουν ότι ο Ιεχωβά, όχι μόνο βλέπει τα όσα συμβαίνουν, αλλά θα τους υποστηρίξει!

 3. Πώς απευθύνεται ο Ιεχωβά στην πονηρή γενιά του Ιούδα, και γιατί;

³ Ο Ιεχωβά καλεί την πονηρή γενιά του Ιούδα, λέγοντας: «Εσείς, τώρα, πλησιάστε εδώ, γιοι μάντισσας, σπέρμα μοιχού και γυναίκας που πορνεύει». (Ησαΐας 57:3) Τους αξίζουν πλήρως αυτοί οι επαίσχυντοι χαρακτηρισμοί—γιοι μάντισσας, και απόγονοι μοιχού και πόρνης. Η ψεύτικη λατρεία στην οποία έχουν στραφεί περιλαμβάνει αηδιαστικές πράξεις ειδωλολατρίας και πνευματισμού, καθώς και ανήθικες σεξουαλικές συνήθειες. Γι’ αυτό, ο Ιεχωβά ρωτάει αυτούς τους αμαρτωλούς: «Σε βάρος τίνος διασκεδάζετε τόσο πολύ; Εναντίον τίνος ανοίγετε διάπλατα το στόμα, βγάζετε τη γλώσσα; Δεν είστε εσείς παιδιά παράβασης, σπέρμα ψεύδους, που γεμίζετε πάθος ανάμεσα σε μεγάλα δέντρα, κάτω από κάθε θαλερό δέντρο, σφάζοντας τα παιδιά στις κοιλάδες των χειμάρρων κάτω από τις σχισμές των απόκρημνων βράχων;»—Ησαΐας 57:4, 5.

 4. Για ποιο πράγμα είναι ένοχοι οι πονηροί στον Ιούδα;

⁴ Οι πονηροί στον Ιούδα ασκούν την αποκρουστική ειδωλολατρία τους απροκάλυπτα, “διασκεδάζοντας τόσο πολύ”. Καταφρονούν και εμπαίζουν τους προφήτες του Θεού που έχουν αποσταλεί για να τους διορθώσουν, βγάζοντας τη γλώσσα τους—κίνηση που φανερώνει έλλειψη ντροπής και σεβασμού. Μολονότι είναι παιδιά του Αβραάμ, οι στασιαστικές οδοί τους τούς καθιστούν παιδιά παράβασης και σπέρμα ψεύδους. (Ησαΐας 1:4· 30:9· Ιωάννης 8:39, 44) Εκεί έξω, ανάμεσα στα μεγάλα δέντρα της υπαίθρου, διεγείρουν τη θρησκευτική έξαψη καθώς επιδίδονται στην ειδωλολατρία τους. Και πόσο απάνθρωπη είναι αυτή η λατρεία! Φτάνουν στο σημείο να σφάζουν τα ίδια τους τα παιδιά, όπως τα έθνη τα οποία έδιωξε ο Ιεχωβά από τη γη εξαιτίας των απεχθών οδών τους!—1 Βασιλέων 14:23· 2 Βασιλέων 16:3, 4· Ησαΐας 1:29.

Κάνουν Σπονδή στις Πέτρες

 5, 6. (α) Τι έχουν επιλέξει να κάνουν οι κάτοικοι του Ιούδα αντί να λατρεύουν τον Ιεχωβά; (β) Πόσο κατάφωρη και διαδεδομένη είναι η ειδωλολατρία του Ιούδα;

⁵ Δείτε πόσο βαθιά έχουν βυθιστεί στην ειδωλολατρία οι κάτοικοι του Ιούδα: «Με τις ομαλές πέτρες της κοιλάδας του χειμάρρου ήταν η μερίδα σου. Αυτές—αυτές ήταν ο κλήρος σου. Επιπλέον, σε αυτές έκανες σπονδή, πρόσφερες δώρο. Μπορώ να παρηγορηθώ για αυτά τα πράγματα;» (Ησαΐας 57:6) Οι Ιουδαίοι είναι ο λαός με τον οποίο έχει συνάψει διαθήκη ο Θεός, αλλά αντί να λατρεύουν αυτόν, μαζεύουν πέτρες από την κοίτη του ποταμού και τις θεοποιούν. Ο Δαβίδ διακήρυξε ότι ο Ιεχωβά ήταν η μερίδα του, αλλά αυτοί οι αμαρτωλοί έχουν επιλέξει για κλήρο τους άψυχα πέτρινα είδωλα και κάνουν σπονδές σε αυτά. (Ψαλμός 16:5· Αββακούμ 2:19) Τι παρηγοριά μπορεί να βρει ο Ιεχωβά σε αυτή τη διεστραμμένη λατρεία την οποία αποδίδει ο λαός που φέρει το όνομά του;

⁶ Παντού—κάτω από μεγάλα δέντρα, σε κοιλάδες χειμάρρων, σε λόφους και στις πόλεις του—ο Ιούδας διαπράττει ειδωλολατρία. Αλλά ο Ιεχωβά τα βλέπει όλα και, μέσω του Ησαΐα, ξεσκεπάζει την εξαχρείωση του Ιούδα: «Πάνω σε βουνό ψηλό και υψωμένο έβαλες το κρεβάτι σου. Εκεί ανέβηκες επίσης για να προσφέρεις θυσία. Και πίσω από την πόρτα και τον παραστάτη έβαλες το αναμνηστικό σου αντικείμενο». (Ησαΐας 57:7, 8α) Πάνω σε υψηλούς τόπους, ο Ιούδας στρώνει το κρεβάτι της πνευματικής του ακαθαρσίας και εκεί προσφέρει θυσίες σε θεούς αλλοεθνών.a Ακόμη και στα ιδιωτικά σπίτια υπάρχουν είδωλα πίσω από τις πόρτες και τους παραστάτες.

 7. Με τι πνεύμα επιδίδεται ο Ιούδας στην ανήθικη λατρεία;

⁷ Μερικοί ίσως αναρωτιούνται γιατί έχει αναμειχθεί ο Ιούδας τόσο πολύ στην ακάθαρτη λατρεία. Μήπως κάποια ισχυρότερη δύναμη τον ανάγκασε να εγκαταλείψει τον Ιεχωβά; Η απάντηση είναι αρνητική. Το κάνει αυτό εκούσια, πρόθυμα. Ο Ιεχωβά δηλώνει: «Χωριστά από εμένα γυμνώθηκες και ανέβηκες· έκανες το κρεβάτι σου ευρύχωρο. Και για τον εαυτό σου σύναψες διαθήκη μαζί τους. Αγάπησες το κρεβάτι μαζί τους. Το αντρικό όργανο κοίταζες». (Ησαΐας 57:8β) Ο Ιούδας έχει κάνει διαθήκη με τους ψεύτικους θεούς του, και αγαπάει την αθέμιτη σχέση που έχει μαζί τους. Αγαπάει ιδιαίτερα τις ανήθικες σεξουαλικές συνήθειες—που πιθανόν να περιλαμβάνουν τη χρήση φαλλικών συμβόλων—οι οποίες χαρακτηρίζουν τη λατρεία αυτών των θεών!

 8. Κατά τη διακυβέρνηση ποιου κυρίως βασιλιά άνθησε η ειδωλολατρία στον Ιούδα;

⁸ Η περιγραφή της χονδροειδώς ανήθικης, απάνθρωπης ειδωλολατρίας ταιριάζει με τα όσα γνωρίζουμε για αρκετούς πονηρούς βασιλιάδες του Ιούδα. Ο Μανασσής, λόγου χάρη, έφτιαξε τους υψηλούς τόπους, ανήγειρε θυσιαστήρια στον Βάαλ και τοποθέτησε θυσιαστήρια της ψεύτικης θρησκείας σε δύο αυλές του ναού. Πέρασε τους γιους του μέσα από τη φωτιά, ασκούσε μαγεία, χρησιμοποιούσε μαντεία και προήγε πνευματιστικές συνήθειες. Ο Βασιλιάς Μανασσής τοποθέτησε, επίσης, στο ναό του Ιεχωβά τη γλυπτή εικόνα του ιερού στύλου, την οποία είχε φτιάξει.b Παραπλανούσε τον Ιούδα ώστε να «πράττουν το κακό σε μεγαλύτερο βαθμό από τα έθνη τα οποία είχε αφανίσει ο Ιεχωβά». (2 Βασιλέων 21:2-9) Μερικοί πιστεύουν ότι ο Μανασσής διέταξε τη θανάτωση του Ησαΐα, μολονότι το όνομα του Μανασσή δεν αναφέρεται στο εδάφιο Ησαΐας 1:1.

«Συνέχισες να Στέλνεις τους Απεσταλμένους Σου»

 9. Γιατί στέλνει απεσταλμένους «μακριά» ο Ιούδας;

⁹ Η παράβαση του Ιούδα δεν περιλαμβάνει μόνο το ότι υπηρετούν ψεύτικους θεούς. Χρησιμοποιώντας τον Ησαΐα ως εκπρόσωπό του, ο Ιεχωβά λέει: «Κατέβηκες στον Μέλεχ με λάδι και έκανες να αφθονούν τα μύρα σου. Και συνέχισες να στέλνεις τους απεσταλμένους σου μακριά, ώστε υποβίβασες τα ζητήματα μέχρι τον Σιεόλ». (Ησαΐας 57:9) Το άπιστο βασίλειο του Ιούδα κατεβαίνει στον «Μέλεχ», «το βασιλιά» στην εβραϊκή—πιθανώς το βασιλιά κάποιας ξένης δύναμης—προσφέροντάς του ακριβά και ελκυστικά δώρα, τα οποία συμβολίζονται από το λάδι και τα μύρα. Ο Ιούδας στέλνει εκπροσώπους σε μακρινά μέρη. Γιατί; Για να πείσει ξένα έθνη να κάνουν πολιτικές συμμαχίες μαζί του. Αφού έχει στρέψει τα νώτα του στον Ιεχωβά, θέτει την εμπιστοσύνη του σε αλλοεθνείς βασιλιάδες.

10. (α) Πώς προσπαθεί ο Βασιλιάς Άχαζ να συμμαχήσει με το βασιλιά της Ασσυρίας; (β) Με ποιον τρόπο ο Ιούδας “υποβιβάζει τα ζητήματα μέχρι τον Σιεόλ”;

¹⁰ Ένα τέτοιο παράδειγμα έχουμε στις ημέρες του Βασιλιά Άχαζ. Επειδή νιώθει ότι απειλείται από μια συμμαχία μεταξύ Ισραήλ και Συρίας, αυτός ο άπιστος βασιλιάς του Ιούδα στέλνει αγγελιοφόρους στον Θεγλάθ-φελασάρ Γ΄ της Ασσυρίας λέγοντάς του: «Εγώ είμαι υπηρέτης σου και γιος σου. Ανέβα και σώσε με από την παλάμη του βασιλιά της Συρίας και από την παλάμη του βασιλιά του Ισραήλ, οι οποίοι εγείρονται εναντίον μου». Ο Άχαζ στέλνει ασήμι και χρυσάφι για να δωροδοκήσει το βασιλιά της Ασσυρίας, και εκείνος ανταποκρίνεται εξαπολύοντας καταστροφική επίθεση κατά της Συρίας. (2 Βασιλέων 16:7-9) Στις σχέσεις του με τα ξένα έθνη, ο Ιούδας κατέρχεται ως «τα βάθη του Σιεόλ». (Μια Αμερικανική Μετάφραση [An American Translation]) Εξαιτίας αυτών των σχέσεων, θα πεθάνει, δηλαδή θα πάψει να υπάρχει ως ανεξάρτητο έθνος με βασιλιά.

11. Ποιο εσφαλμένο αίσθημα ασφάλειας εκδηλώνει ο Ιούδας;

¹¹ Ο Ιεχωβά εξακολουθεί να απευθύνεται στον Ιούδα: «Στο πλήθος των οδών σου μόχθησες. Δεν είπες: “Είναι ανώφελο!” Βρήκες αναζωογόνηση για τη δύναμή σου. Να γιατί δεν αρρώστησες». (Ησαΐας 57:10) Ναι, το έθνος έχει μοχθήσει πολύ στις αποστατικές οδούς του και δεν μπορεί να διακρίνει ότι οι προσπάθειές του είναι ανώφελες. Απεναντίας, αυταπατάται πιστεύοντας ότι επιτυγχάνει με τις δικές του δυνάμεις. Νιώθει ζωογονημένο και υγιές. Τι ανοησία!

12. Ποιες συνθήκες που επικρατούν στο Χριστιανικό κόσμο είναι παρόμοιες με εκείνες που επικρατούσαν στον Ιούδα;

¹² Σήμερα υπάρχει μια οργάνωση της οποίας η διαγωγή θυμίζει τη διαγωγή του Ιούδα στην εποχή του Ησαΐα. Ο Χριστιανικός κόσμος χρησιμοποιεί το όνομα του Ιησού, αλλά επιδιώκει συμμαχίες με τα έθνη και έχει γεμίσει τους τόπους λατρείας του με είδωλα. Οι πιστοί του τοποθετούν ειδωλολατρικές εικόνες ακόμη και στα ιδιωτικά τους σπίτια. Ο Χριστιανικός κόσμος θυσιάζει τους νεαρούς του στους πολέμους των εθνών. Πόσο προσβλητικά πρέπει να είναι όλα αυτά για τον αληθινό Θεό, ο οποίος προστάζει τους Χριστιανούς: «Να φεύγετε από την ειδωλολατρία»! (1 Κορινθίους 10:14) Εμπλεκόμενος στην πολιτική, ο Χριστιανικός κόσμος έχει “πορνεύσει με τους βασιλιάδες της γης”. (Αποκάλυψη 17:1, 2) Στην πραγματικότητα, είναι σημαντικός υποστηρικτής των Ηνωμένων Εθνών. Τι επιφυλάσσεται για αυτή τη θρησκευτική πόρνη; Αλήθεια, τι λέει ο Ιεχωβά στο πρότυπό της, τον άπιστο Ιούδα, κυρίως όπως αυτός αντιπροσωπεύεται από την πρωτεύουσά του, την Ιερουσαλήμ;

“Η Συλλογή σου Δεν θα σε Ελευθερώσει”

13. Τι «ψέματα» αρχίζει να λέει ο Ιούδας, και πώς αντιδρά στην υπομονή του Ιεχωβά;

¹³ «Ποιον φοβήθηκες και πτοήθηκες, ώστε άρχισες να λες ψέματα;» ρωτάει ο Ιεχωβά. Εύστοχο ερώτημα! Αναμφίβολα, ο Ιούδας δεν εκδηλώνει υγιή, θεοσεβή φόβο για τον Ιεχωβά. Αν εκδήλωνε τέτοιον φόβο, δεν θα είχε γίνει ένα έθνος αποτελούμενο από ψεύτες, λάτρεις ψεύτικων θεών. Ο Ιεχωβά λέει στη συνέχεια: «Δεν ήμουν εγώ . . . εκείνος τον οποίο θυμήθηκες. Δεν έβαλες τίποτα στην καρδιά σου. Μήπως εγώ δεν σώπαινα και δεν απέκρυπτα τα ζητήματα; Ούτε εμένα, λοιπόν, φοβήθηκες». (Ησαΐας 57:11) Ο Ιεχωβά σώπαινε, μη επιβάλλοντας άμεση τιμωρία στον Ιούδα. Το εκτιμάει αυτό ο Ιούδας; Όχι, αλλά αντιθέτως θεωρεί την ανοχή του Θεού αδιαφορία. Έχει χάσει κάθε φόβο για αυτόν.

14, 15. Τι λέει ο Ιεχωβά για τα έργα του Ιούδα και για τη «συλλογή των αντικειμένων» του;

¹⁴ Εντούτοις, η περίοδος μακροθυμίας του Θεού θα τερματιστεί. Στρέφοντας την προσοχή σε εκείνον τον καιρό, ο Ιεχωβά διακηρύττει: «Εγώ θα εξαγγείλω τη δικαιοσύνη σου και τα έργα σου, τα οποία δεν θα σε ωφελήσουν. Όταν κραυγάσεις για βοήθεια, η συλλογή των αντικειμένων σου δεν θα σε ελευθερώσει, αλλά ένας άνεμος θα τα πάρει όλα μακριά. Μια πνοή θα τα πάρει μακριά». (Ησαΐας 57:12, 13α) Ο Ιεχωβά θα ξεσκεπάσει την επίπλαστη δικαιοσύνη του Ιούδα. Τα υποκριτικά του έργα δεν θα τον ωφελήσουν. «Η συλλογή των αντικειμένων» του, το απόθεμα των ειδώλων του, δεν θα τον ελευθερώσει. Όταν έρθει η συμφορά, οι θεοί στους οποίους εμπιστεύεται θα παρασυρθούν από μια και μόνο πνοή του ανέμου.

¹⁵ Τα λόγια του Ιεχωβά εκπληρώνονται το 607 Π.Κ.Χ. Τότε ο Βαβυλώνιος Βασιλιάς Ναβουχοδονόσορ καταστρέφει την Ιερουσαλήμ, καίει το ναό και αιχμαλωτίζει το μεγαλύτερο μέρος του λαού. «Έτσι πήγε εξορία ο Ιούδας μακριά από τη γη του».—2 Βασιλέων 25:1-21.

16. Τι περιμένει το Χριστιανικό κόσμο και την υπόλοιπη “Βαβυλώνα τη Μεγάλη”;

¹⁶ Παρόμοια, το μεγάλο απόθεμα ειδώλων που διαθέτει ο Χριστιανικός κόσμος δεν θα τον ελευθερώσει την ημέρα του θυμού του Ιεχωβά. (Ησαΐας 2:19-22· 2 Θεσσαλονικείς 1:6-10) Μαζί με την υπόλοιπη Βαβυλώνα τη Μεγάλη—το παγκόσμιο συνονθύλευμα της ψεύτικης θρησκείας—ο Χριστιανικός κόσμος θα αφανιστεί. Το συμβολικό κατακόκκινο θηρίο και τα δέκα του κέρατα «θα . . . κάνουν [τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη] ερημωμένη και γυμνή, και θα καταφάγουν τις σάρκες της και θα την κάψουν εντελώς με φωτιά». (Αποκάλυψη 17:3, 16, 17) Πόσο χαρούμενοι είμαστε που υπακούσαμε στην εντολή: «Βγείτε από αυτήν, λαέ μου, αν δεν θέλετε να συμμετάσχετε με αυτήν στις αμαρτίες της και αν δεν θέλετε να λάβετε από τις πληγές της»! (Αποκάλυψη 18:4, 5) Είθε να μην επιστρέψουμε ποτέ σε αυτήν ή στις οδούς της.

«Εκείνος που Καταφεύγει σε Εμένα θα Κληρονομήσει Αυτή τη Γη»

17. Ποια υπόσχεση δίνεται σε “εκείνον που καταφεύγει στον Ιεχωβά”, και πότε υλοποιείται;

¹⁷ Τι θα πούμε, όμως, για τα επόμενα λόγια της προφητείας του Ησαΐα; «Εκείνος που καταφεύγει σε εμένα θα κληρονομήσει αυτή τη γη και θα πάρει στην κατοχή του το άγιο βουνό μου». (Ησαΐας 57:13β) Σε ποιον μιλάει τώρα ο Ιεχωβά; Στρέφει την προσοχή στον καιρό μετά την επικείμενη καταστροφή και προλέγει την απελευθέρωση του λαού του από τη Βαβυλώνα και την αποκατάσταση της αγνής λατρείας στο άγιο βουνό του, την Ιερουσαλήμ. (Ησαΐας 66:20· Δανιήλ 9:16) Τι πηγή ενθάρρυνσης πρέπει να αποτελεί αυτό για οποιουσδήποτε Ιουδαίους που παραμένουν πιστοί! Επιπλέον, ο Ιεχωβά λέει: «Κάποιος θα πει: “Στρώστε χώμα, στρώστε χώμα! Καθαρίστε την οδό. Αφαιρέστε κάθε εμπόδιο από την οδό του λαού μου”». (Ησαΐας 57:14) Όταν έρθει ο καιρός να απελευθερώσει ο Θεός το λαό του, η οδός θα είναι έτοιμη, και όλα τα εμπόδια θα έχουν αφαιρεθεί.—2 Χρονικών 36:22, 23.

18. Πώς περιγράφεται η εξυψωμένη θέση του Ιεχωβά, αλλά ποιο στοργικό ενδιαφέρον εκδηλώνει αυτός;

¹⁸ Σε αυτό το σημείο, ο προφήτης Ησαΐας λέει τα λόγια που αναφέραμε στην αρχή: «Αυτός που είναι Υψηλός και Εξέχων, που κατοικεί στον αιώνα και του οποίου το όνομα είναι άγιο, είπε το εξής: “Στα ύψη και στον άγιο τόπο κατοικώ, καθώς και με αυτόν που έχει συντετριμμένο και ταπεινό πνεύμα, για να αναζωογονήσω το πνεύμα των ταπεινών και να αναζωογονήσω την καρδιά εκείνων που συντρίβονται”». (Ησαΐας 57:15) Ο θρόνος του Ιεχωβά βρίσκεται στους ύψιστους ουρανούς. Δεν υπάρχει θέση πιο υψηλή ή πιο εξέχουσα. Πόσο παρηγορητικό είναι να γνωρίζουμε ότι από εκεί βλέπει τα πάντα—όχι μόνο τις αμαρτίες των πονηρών, αλλά και τις δίκαιες πράξεις εκείνων που προσπαθούν να τον υπηρετούν! (Ψαλμός 102:19· 103:6) Επιπρόσθετα, ακούει τους στεναγμούς εκείνων που καταδυναστεύονται και αναζωογονεί την καρδιά των συντετριμμένων. Αυτά τα λόγια πρέπει να συγκίνησαν την καρδιά των μετανοημένων Ιουδαίων στην αρχαιότητα. Σίγουρα δε συγκινούν και τη δική μας καρδιά σήμερα.

19. Πότε τερματίζεται η αγανάκτηση του Ιεχωβά;

¹⁹ Παρηγορητικά είναι και τα ακόλουθα λόγια του Ιεχωβά: «Δεν θα διαμάχομαι στον αιώνα ούτε θα αγανακτώ παντοτινά· διότι τότε θα ατονούσε εξαιτίας μου το πνεύμα, μάλιστα και τα πλάσματα που έχουν πνοή τα οποία εγώ ο ίδιος έκανα». (Ησαΐας 57:16) Κανένα από τα πλάσματα του Θεού δεν θα μπορούσε να επιζήσει αν η οργή του Ιεχωβά ήταν παντοτινή, χωρίς τέλος. Ευτυχώς όμως, η αγανάκτηση του Θεού έχει περιορισμένη μόνο διάρκεια. Αφού επιτελέσει το σκοπό της, τερματίζεται. Αυτή η θεόπνευστη ενόραση μας βοηθάει να αναπτύξουμε βαθιά εκτίμηση για την αγάπη του Ιεχωβά προς τη δημιουργία του.

20. (α) Πώς πολιτεύεται ο Ιεχωβά με έναν αμετανόητο παραβάτη; (β) Με ποιον τρόπο παρηγορεί ο Ιεχωβά τον συντετριμμένο;

²⁰ Λαβαίνουμε περισσότερη ενόραση καθώς ο Ιεχωβά συνεχίζει. Αρχικά λέει: «Με τη σφαλερότητα του άδικου κέρδους του αγανάκτησα και τον χτύπησα, κρύβοντας το πρόσωπό μου, ενώ ήμουν αγανακτισμένος. Αλλά αυτός εξακολούθησε να περπατάει ως ανυπότακτος στην οδό της καρδιάς του». (Ησαΐας 57:17) Οι παραβάσεις που έχουν διαπραχθεί εξαιτίας της απληστίας αναμφίβολα προκαλούν την οργή του Θεού. Όσο παραμένει κανείς ανυπότακτος στην καρδιά, ο Ιεχωβά παραμένει αγανακτισμένος. Αλλά τι γίνεται αν ο ανυπότακτος ανταποκριθεί ευνοϊκά στη διαπαιδαγώγηση; Τότε ο Ιεχωβά δείχνει πώς υποκινείται να ενεργήσει λόγω της αγάπης και της συμπόνιας του: «Τους δρόμους του τους είδα· και άρχισα να τον γιατρεύω και να τον οδηγώ και να κάνω ανταπόδοση δίνοντας παρηγοριά σε αυτόν και στους δικούς του που πενθούσαν». (Ησαΐας 57:18) Αφού ασκήσει διαπαιδαγώγηση, ο Ιεχωβά γιατρεύει τον συντετριμμένο και τον παρηγορεί, όπως παρηγορεί και εκείνους που πενθούν μαζί του. Γι’ αυτό, το 537 Π.Κ.Χ., οι Ιουδαίοι μπόρεσαν να επαναπατριστούν. Είναι αλήθεια ότι ο Ιούδας ποτέ δεν ξανάγινε ανεξάρτητο βασίλειο με βασιλιά από τη γραμμή του Δαβίδ. Ωστόσο, ο ναός της Ιερουσαλήμ ανοικοδομήθηκε, και η αληθινή λατρεία αποκαταστάθηκε.

21. (α) Πώς αναζωογόνησε ο Ιεχωβά το πνεύμα των χρισμένων Χριστιανών το 1919; (β) Ποια ιδιότητα πρέπει να καλλιεργούμε εμείς ως άτομα;

²¹ Ο «Υψηλός και Εξέχων», ο Ιεχωβά, έδειξε επίσης ενδιαφέρον για την ευημερία του χρισμένου υπολοίπου το 1919. Λόγω του συντετριμμένου, ταπεινού πνεύματός τους, ο μεγάλος Θεός, ο Ιεχωβά, παρατήρησε με καλοσύνη την ταλαιπωρία τους και τους απελευθέρωσε από τη Βαβυλωνιακή αιχμαλωσία. Αφαίρεσε όλα τα προσκόμματα και τους οδήγησε στην ελευθερία για να μπορούν να του αποδίδουν αγνή λατρεία. Έτσι λοιπόν, βρήκαν τότε εκπλήρωση τα λόγια του Ιεχωβά μέσω του Ησαΐα. Και πίσω από αυτά τα λόγια βρίσκονται αιώνιες αρχές που εφαρμόζονται στον καθένα μας. Ο Ιεχωβά δέχεται λατρεία μόνο από εκείνους που έχουν ταπεινό πνεύμα. Και αν αμαρτήσει κάποιος από τους υπηρέτες του Θεού, πρέπει να αναγνωρίσει γρήγορα το σφάλμα του, να δεχτεί έλεγχο και να διορθώσει τις οδούς του. Είθε ποτέ να μην ξεχνάμε ότι ο Ιεχωβά γιατρεύει και παρηγορεί τους ταπεινούς, αλλά «εναντιώνεται στους υπερηφάνους».—Ιακώβου 4:6.

“Ειρήνη σε Εκείνους που Είναι Μακριά και Κοντά”

22. Τι μέλλον προλέγει ο Ιεχωβά για (α) τους μετανοημένους; (β) τους πονηρούς;

²² Αντιπαραβάλλοντας το μέλλον εκείνων που μετανοούν με το μέλλον εκείνων που εμμένουν στις πονηρές οδούς τους, ο Ιεχωβά διακηρύττει: «Εγώ δημιουργώ τον καρπό των χειλιών. Διαρκής ειρήνη θα υπάρχει σε εκείνον που είναι μακριά και σε εκείνον που είναι κοντά, . . . και θα τον γιατρέψω. Αλλά οι πονηροί είναι σαν την ταραγμένη θάλασσα, όταν δεν μπορεί να ηρεμήσει και τα νερά της σηκώνουν φύκια και λάσπη. Δεν υπάρχει ειρήνη . . . για τους πονηρούς».—Ησαΐας 57:19-21.

23. Ποιος είναι ο καρπός των χειλιών, και με ποιον τρόπο “δημιουργεί” ο Ιεχωβά αυτόν τον καρπό;

²³ Ο καρπός των χειλιών είναι η θυσία αίνου που προσφέρεται στον Θεό—η δημόσια διακήρυξη για το όνομά του. (Εβραίους 13:15) Πώς “δημιουργεί” ο Ιεχωβά αυτή τη δημόσια διακήρυξη; Για να προσφέρει ένα άτομο θυσία αίνου, πρέπει πρώτα να μάθει για τον Θεό και κατόπιν να θέσει πίστη σε αυτόν. Η πίστη—καρπός του πνεύματος του Θεού—υποκινεί αυτό το άτομο να μιλάει σε άλλους για όσα έχει ακούσει. Με άλλα λόγια, αυτός κάνει δημόσια διακήρυξη. (Ρωμαίους 10:13-15· Γαλάτες 5:22) Πρέπει, επίσης, να θυμόμαστε ότι σε τελική ανάλυση ο Ιεχωβά είναι εκείνος που διορίζει τους υπηρέτες του να διακηρύττουν τον αίνο του. Και ο Ιεχωβά είναι εκείνος που απελευθερώνει το λαό του, δίνοντάς του τη δυνατότητα να προσφέρει τέτοιες θυσίες αίνου. (1 Πέτρου 2:9) Άρα, μπορεί εύλογα να λεχθεί ότι ο Ιεχωβά δημιουργεί αυτόν τον καρπό των χειλιών.

24. (α) Ποιοι γεύονται την ειρήνη του Θεού, και με ποιο αποτέλεσμα; (β) Ποιοι δεν γεύονται ειρήνη, και ποιο είναι το αποτέλεσμα για αυτούς;

²⁴ Τι συναρπαστικό καρπό των χειλιών πρέπει να προσφέρουν οι Ιουδαίοι καθώς επιστρέφουν στην πατρίδα τους ψάλλοντας αίνους στον Ιεχωβά! Πρέπει να χαίρονται που γεύονται την ειρήνη του Θεού, είτε βρίσκονται «μακριά»—σε μεγάλη απόσταση από τον Ιούδα, περιμένοντας ακόμη να επιστρέψουν—είτε «κοντά»—ήδη στην πατρίδα τους. Αντιθέτως, πόσο διαφορετική είναι η κατάσταση για τους πονηρούς! Όποιοι δεν ανταποκρίνονται ευνοϊκά στις πράξεις διαπαιδαγώγησης του Ιεχωβά—οι πονηροί, οποιοιδήποτε και οπουδήποτε και αν είναι—δεν έχουν καθόλου ειρήνη. Βρίσκονται σε αναστάτωση σαν την ταραγμένη θάλασσα και παράγουν διαρκώς, όχι τον καρπό των χειλιών, αλλά «φύκια και λάσπη», καθετί ακάθαρτο.

25. Πώς γεύονται ειρήνη πολλά άτομα, μακριά και κοντά;

²⁵ Σήμερα, επίσης, οι λάτρεις του Ιεχωβά παντού διακηρύττουν τα καλά νέα της Βασιλείας του Θεού. Οι Χριστιανοί, μακριά και κοντά, σε 230 και πλέον χώρες προσφέρουν τον καρπό των χειλιών τους, εξαγγέλλοντας τον αίνο του μόνου αληθινού Θεού. Οι αίνοι που ψάλλουν ακούγονται «από την άκρη της γης». (Ησαΐας 42:10-12) Εκείνοι που ακούν τις εκφράσεις τους και ανταποκρίνονται ευνοϊκά αποδέχονται την αλήθεια του Λόγου του Θεού, της Αγίας Γραφής. Αυτά τα άτομα γεύονται ειρήνη, η οποία προκύπτει από το να υπηρετεί κανείς “τον Θεό που δίνει ειρήνη”.—Ρωμαίους 16:20.

26. (α) Τι περιμένει τους πονηρούς; (β) Ποια μεγαλειώδης υπόσχεση δίνεται στους πράους, και ποια πρέπει να είναι η απόφασή μας;

²⁶ Ομολογουμένως, οι πονηροί δεν δίνουν προσοχή στο άγγελμα της Βασιλείας. Σύντομα, όμως, δεν θα τους επιτρέπεται πια να διαταράσσουν την ειρήνη των δικαίων. «Λίγο ακόμη και ο πονηρός δεν θα υπάρχει πια», υπόσχεται ο Ιεχωβά. Όσοι καταφεύγουν στον Ιεχωβά θα κληρονομήσουν τη γη με θαυμαστό τρόπο. «Οι πράοι . . . θα γίνουν κάτοχοι της γης και θα βρίσκουν εξαιρετική ευχαρίστηση στην αφθονία της ειρήνης». (Ψαλμός 37:10, 11, 29) Τι υπέροχο μέρος θα είναι τότε η γη μας! Είθε όλοι να είμαστε αποφασισμένοι να μη χάσουμε ποτέ την ειρήνη του Θεού, ώστε να μπορούμε να ψάλλουμε τον αίνο του Θεού σε όλη την αιωνιότητα.

[Υποσημειώσεις]

[Εικόνα στη σελίδα 263]

Ο Ιούδας ασκεί ανήθικη λατρεία κάτω από κάθε θαλερό δέντρο

[Εικόνα στη σελίδα 267]

Ο Ιούδας οικοδομεί θυσιαστήρια σε όλη τη χώρα

[Εικόνα στη σελίδα 275]

«Εγώ δημιουργώ τον καρπό των χειλιών»