18. Πώς περιγράφεται η εξυψωμένη θέση του Ιεχωβά, αλλά ποιο στοργικό ενδιαφέρον εκδηλώνει αυτός;

¹⁸ Σε αυτό το σημείο, ο προφήτης Ησαΐας λέει τα λόγια που αναφέραμε στην αρχή: «Αυτός που είναι Υψηλός και Εξέχων, που κατοικεί στον αιώνα και του οποίου το όνομα είναι άγιο, είπε το εξής: “Στα ύψη και στον άγιο τόπο κατοικώ, καθώς και με αυτόν που έχει συντετριμμένο και ταπεινό πνεύμα, για να αναζωογονήσω το πνεύμα των ταπεινών και να αναζωογονήσω την καρδιά εκείνων που συντρίβονται”». (Ησαΐας 57:15) Ο θρόνος του Ιεχωβά βρίσκεται στους ύψιστους ουρανούς. Δεν υπάρχει θέση πιο υψηλή ή πιο εξέχουσα. Πόσο παρηγορητικό είναι να γνωρίζουμε ότι από εκεί βλέπει τα πάντα—όχι μόνο τις αμαρτίες των πονηρών, αλλά και τις δίκαιες πράξεις εκείνων που προσπαθούν να τον υπηρετούν! (Ψαλμός 102:19· 103:6) Επιπρόσθετα, ακούει τους στεναγμούς εκείνων που καταδυναστεύονται και αναζωογονεί την καρδιά των συντετριμμένων. Αυτά τα λόγια πρέπει να συγκίνησαν την καρδιά των μετανοημένων Ιουδαίων στην αρχαιότητα. Σίγουρα δε συγκινούν και τη δική μας καρδιά σήμερα.

21. (α) Πώς αναζωογόνησε ο Ιεχωβά το πνεύμα των χρισμένων Χριστιανών το 1919; (β) Ποια ιδιότητα πρέπει να καλλιεργούμε εμείς ως άτομα;

²¹ Ο «Υψηλός και Εξέχων», ο Ιεχωβά, έδειξε επίσης ενδιαφέρον για την ευημερία του χρισμένου υπολοίπου το 1919. Λόγω του συντετριμμένου, ταπεινού πνεύματός τους, ο μεγάλος Θεός, ο Ιεχωβά, παρατήρησε με καλοσύνη την ταλαιπωρία τους και τους απελευθέρωσε από τη Βαβυλωνιακή αιχμαλωσία. Αφαίρεσε όλα τα προσκόμματα και τους οδήγησε στην ελευθερία για να μπορούν να του αποδίδουν αγνή λατρεία. Έτσι λοιπόν, βρήκαν τότε εκπλήρωση τα λόγια του Ιεχωβά μέσω του Ησαΐα. Και πίσω από αυτά τα λόγια βρίσκονται αιώνιες αρχές που εφαρμόζονται στον καθένα μας. Ο Ιεχωβά δέχεται λατρεία μόνο από εκείνους που έχουν ταπεινό πνεύμα. Και αν αμαρτήσει κάποιος από τους υπηρέτες του Θεού, πρέπει να αναγνωρίσει γρήγορα το σφάλμα του, να δεχτεί έλεγχο και να διορθώσει τις οδούς του. Είθε ποτέ να μην ξεχνάμε ότι ο Ιεχωβά γιατρεύει και παρηγορεί τους ταπεινούς, αλλά «εναντιώνεται στους υπερηφάνους».—Ιακώβου 4:6.