ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ
Η ειδική περίοδος χρόνου—όχι μια 24ωρη ημέρα—κατά την οποία ο Ιεχωβά φανερώνεται ενεργά εναντίον των εχθρών του και υπέρ του λαού του. Έχοντας εκτελέσει θεϊκή κρίση εναντίον των πονηρών, ο Ιεχωβά θριαμβεύει επί των εναντιουμένων του στη διάρκεια αυτής της “ημέρας”. Αυτή η ημέρα είναι επίσης καιρός σωτηρίας και απελευθέρωσης για τους δικαίους, η ημέρα κατά την οποία ο ίδιος ο Ιεχωβά εξυψώνεται στο έπακρο ως ο Υπέρτατος. Επομένως, με δύο τρόπους αυτή είναι μοναδικά και αποκλειστικά η μεγάλη ημέρα του Ιεχωβά.
Αυτή η ημέρα περιγράφεται λεπτομερώς στις Γραφές ως καιρός μάχης, ως μεγάλη και φοβερή ημέρα σκοταδιού και φλογερού θυμού, ως ημέρα σφοδρής οργής, στενοχώριας, οδύνης, ερήμωσης και αναστάτωσης. «Τι θα σημάνει, λοιπόν, η ημέρα του Ιεχωβά για εσάς;» ρώτησε ο Θεός διά στόματος του Αμώς, του προφήτη του, τον αχαλίνωτο Ισραήλ. Το εξής: «Θα είναι σκοτάδι και όχι φως, ακριβώς όπως όταν ένας άνθρωπος τρέπεται σε φυγή εξαιτίας του λιονταριού και τον συναντάει η αρκούδα· και όπως όταν μπήκε στο σπίτι και στήριξε το χέρι του στον τοίχο και τον δάγκωσε το φίδι». (Αμ 5:18-20) Στον Ησαΐα ειπώθηκε: «Δείτε! Η ημέρα του Ιεχωβά έρχεται, αμείλικτη με σφοδρή οργή αλλά και φλογερό θυμό». (Ησ 13:9) «Εκείνη η ημέρα είναι ημέρα σφοδρής οργής, ημέρα στενοχώριας και οδύνης, ημέρα θύελλας και ερήμωσης, ημέρα σκοταδιού και ζοφερότητας, ημέρα σύννεφων και ζόφου». (Σοφ 1:15) Στη διάρκεια ενός τέτοιου ταραχώδους καιρού, τα χρήματα δεν έχουν καμιά απολύτως αξία. «Στους δρόμους θα ρίξουν το ασήμι τους . . . Ούτε το ασήμι τους ούτε το χρυσάφι τους θα μπορέσουν να τους διασώσουν την ημέρα της σφοδρής οργής του Ιεχωβά».—Ιεζ 7:19· Σοφ 1:18.
Οι προφήτες προσέδωσαν το χαρακτήρα του επείγοντος στην ημέρα του Ιεχωβά και προειδοποίησαν επανειλημμένα για την εγγύτητά της. «Η μεγάλη ημέρα του Ιεχωβά πλησιάζει. Πλησιάζει και σπεύδει ολοταχώς». (Σοφ 1:14) «Αλίμονο εξαιτίας της ημέρας· επειδή η ημέρα του Ιεχωβά πλησιάζει». «Ας ταραχτούν όλοι οι κάτοικοι του τόπου· διότι έρχεται η ημέρα του Ιεχωβά, διότι πλησιάζει!»—Ιωλ 1:15· 2:1, 2.
Καιροί Καταστροφικής Κρίσης. Από ορισμένα χαρακτηριστικά των προφητειών, και έχοντας υπόψη τα γεγονότα που ακολούθησαν, φαίνεται ότι η έκφραση «ημέρα του Ιεχωβά», τουλάχιστον σε μικρογραφία, αναφερόταν σε διαφορετικούς καιρούς καταστροφικής κρίσης που έλαβαν χώρα στο παρελθόν από το χέρι του Υψίστου. Για παράδειγμα, ο Ησαΐας είδε σε όραμα όσα θα συνέβαιναν στον άπιστο Ιούδα και στην Ιερουσαλήμ την «ημέρα του Ιεχωβά των στρατευμάτων», η οποία θα ερχόταν πάνω σε όλους όσους “αυτοεξυψώνονταν και επαίρονταν” ανάμεσά τους. (Ησ 2:11-17) Ο Ιεζεκιήλ απευθύνθηκε στους άπιστους προφήτες του Ισραήλ, προειδοποιώντας ότι με κανέναν τρόπο δεν θα συνέβαλλαν στην οχύρωση των πόλεών τους “προκειμένου να σταθούν στη μάχη την ημέρα του Ιεχωβά”. (Ιεζ 13:5) Διά στόματος του Σοφονία, του προφήτη του, ο Ιεχωβά προείπε ότι επρόκειτο να απλώσει το χέρι του εναντίον του Ιούδα και της Ιερουσαλήμ, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή ώστε να μη διαφύγουν ούτε καν οι άρχοντες ή οι γιοι του βασιλιά. (Σοφ 1:4-8) Όπως δείχνουν τα γεγονότα, εκείνη «η ημέρα του Ιεχωβά» επήλθε στους κατοίκους της Ιερουσαλήμ το 607 Π.Κ.Χ.
Εκείνον τον οδυνηρό και ταραχώδη καιρό για τον Ιούδα και την Ιερουσαλήμ, γειτονικά έθνη όπως ο Εδώμ εκδήλωσαν το μίσος τους για τον Ιεχωβά και το λαό του, κάνοντας τον προφήτη Αβδιού (εδ. 1, 15) να προφητεύσει εναντίον τους: «Διότι η ημέρα του Ιεχωβά εναντίον όλων των εθνών πλησιάζει. Όπως έκανες, έτσι θα γίνει σε εσένα». Παρόμοια, «η ημέρα του Ιεχωβά» και όλη η φλογερή καταστροφή που εμπερικλείεται σε αυτή την έκφραση επήλθαν στη Βαβυλώνα και στην Αίγυπτο, ακριβώς όπως είχε προειπωθεί.—Ησ 13:1, 6· Ιερ 46:1, 2, 10.
Αργότερα, μέσω του προφήτη Μαλαχία, προειπώθηκε μια άλλη “μεγάλη και φοβερή ημέρα του Ιεχωβά”, πριν από την οποία αναφέρθηκε ότι θα λάβαινε χώρα η έλευση του “Ηλία του προφήτη”. (Μαλ 4:5, 6) Ο αρχικός Ηλίας έζησε 500 περίπου χρόνια πριν από την εξαγγελία αυτής της προφητείας, αλλά τον πρώτο αιώνα Κ.Χ. ο Ιησούς έδειξε ότι ο Ιωάννης ο Βαφτιστής ήταν το προειπωμένο αντίστοιχο του Ηλία. (Ματ 11:12-14· Μαρ 9:11-13) Έτσι λοιπόν, εκείνον τον καιρό επίκειτο μια «ημέρα του Ιεχωβά». Την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ., ο Πέτρος εξήγησε ότι αυτό που συνέβαινε αποτελούσε εκπλήρωση της προφητείας του Ιωήλ (Ιωλ 2:28-32) σχετικά με την έκχυση του πνεύματος του Θεού, και ότι αυτό επίσης έπρεπε να συμβεί πριν από τη «μεγάλη και περίλαμπρη ημέρα του Ιεχωβά». (Πρ 2:16-21) Εκείνη «η ημέρα του Ιεχωβά» ήρθε το 70 Κ.Χ. όταν, σε εκπλήρωση του Λόγου του, ο Ιεχωβά έκανε τα στρατεύματα της Ρώμης να εκτελέσουν θεϊκή κρίση εναντίον του έθνους που είχε απορρίψει τον Γιο του Θεού και είχε φωνάξει προκλητικά: «Δεν έχουμε βασιλιά εκτός από τον Καίσαρα».—Ιωα 19:15· Δα 9:24-27.
Ωστόσο, οι Γραφές υποδεικνύουν μια ακόμη μελλοντική «ημέρα του Ιεχωβά». Όταν οι Ιουδαίοι αποκαταστάθηκαν στην Ιερουσαλήμ μετά τη βαβυλωνιακή εξορία, ο Ιεχωβά ενέπνευσε τον Ζαχαρία, τον προφήτη του (14:1-3), να προείπει “μια ημέρα που ανήκει στον Ιεχωβά”, κατά την οποία εκείνος θα συγκέντρωνε όχι μόνο ένα έθνος αλλά «όλα τα έθνη εναντίον της Ιερουσαλήμ», και στο αποκορύφωμα της οποίας «ο Ιεχωβά θα εξέλθει και θα πολεμήσει ενάντια σε εκείνα τα έθνη» επιφέροντας το τέλος τους. Υπό θεϊκή έμπνευση, ο απόστολος Παύλος συσχέτισε την επερχόμενη «ημέρα του Ιεχωβά» με την παρουσία του Χριστού. (2Θε 2:1, 2) Ο δε Πέτρος μίλησε για αυτήν, συνδέοντάς την με την εγκαθίδρυση “νέων ουρανών και νέας γης όπου θα κατοικεί δικαιοσύνη”.—2Πε 3:10-13.
Η ασφάλεια και η διαφύλαξη κατά τη μεγάλη ημέρα του Ιεχωβά πρέπει να απασχολούν τον καθένα. Αφού πρώτα ρωτάει ο Ιωήλ: «Ποιος μπορεί να την αντέξει;» κατόπιν λέει: «Ο Ιεχωβά θα είναι καταφύγιο για το λαό του». (Ιωλ 2:11· 3:16) Η πρόσκληση απευθύνεται φιλεύσπλαχνα σε όλους, αλλά λίγοι επωφελούνται από αυτή την προμήθεια καταφυγίου ακολουθώντας τη συμβουλή του Σοφονία: «Προτού το νομοθέτημα γεννήσει οτιδήποτε, προτού περάσει σαν άχυρο η ημέρα, προτού έρθει πάνω σας ο φλογερός θυμός του Ιεχωβά, προτού έρθει πάνω σας η ημέρα του θυμού του Ιεχωβά, εκζητείτε τον Ιεχωβά, όλοι εσείς οι πράοι της γης, που έχετε εφαρμόσει τη δικαστική Του απόφαση. Εκζητείτε δικαιοσύνη, εκζητείτε πραότητα. Πιθανόν να καλυφτείτε την ημέρα του θυμού του Ιεχωβά».—Σοφ 2:2, 3.