-
Το «Ποτήριον» που Όλα τα Έθνη Πρέπει να Πιούν από το Χέρι του ΘεούΗ Σκοπιά—1979 | 15 Δεκεμβρίου
-
-
25. Έχοντας υπ’ όψι τα εδάφια Ιερεμίας 25:34-38, τι είδους «αγγελιοφόροι» είναι καλύτερα να είμεθα;
25 Εκείνη «την ημέραν εκδικήσεως του Θεού ημών,» καλύτερα θα είναι να είναι κανείς μεταξύ εκείνων τους οποίους οι εμπαίκτες αποκαλούσαν «αγγελιοφόρους συμφοράς,» παρά να είναι μεταξύ εκείνων που βρυχώνται εξ αιτίας της ‘μεγάλης θλίψεως.’ (Ησ. 61:2· Αποκ. 7:14, 15· Ματθ. 24:21-30) «Ολολύξατε, ποιμένες, και αναβοήσατε· και κυλίσθητε εις το χώμα, οι έγκριτοι του ποιμνίου· διότι επληρώθησαν αι ημέραι σας δια την σφαγήν και δια τον σκορπισμόν σας, και θέλετε πέσει ως σκεύος εκλεκτόν. Και θέλει λείψει η φυγή από των ποιμένων και η σωτηρία από των εγκρίτων του ποιμνίου. Φωνή κραυγής των ποιμένων και ολολυγμός των εγκρίτων του ποιμνίου· διότι ο Κύριος ηφάνισε την βοσκήν αυτών. Και αι ειρηνικαί κατοικίαι κατηδαφίσθησαν εξ αιτίας της φλογεράς οργής του Κυρίου. Κατέλιπε το κατοικητήριον αυτού ως ο λέων, διότι η γη αυτών κατεστάθη έρημος εξ αιτίας της αγριότητας του καταδυναστεύοντας και εξ αιτίας του θυμού της οργής αυτού.»—Ιερ. 25:34-38.
-
-
Το «Ποτήριον» που Όλα τα Έθνη Πρέπει να Πιούν από το Χέρι του ΘεούΗ Σκοπιά—1979 | 15 Δεκεμβρίου
-
-
27. Ποιος εκπρόσωπος της Σησάχ θα πιή το «ποτήριον» τελευταίος απ’ όλους;
27 «Ο βασιλεύς της Σησάχ» λοιπόν είναι εκείνος που θα πιή το «ποτήριον» μετά απ’ όλους αυτούς. Η προφητεία που εκτίθεται στον Ιερεμία 51:41 το χαρακτηρίζει αυτό ως ήδη τετελεσμένο, λέγοντας: «Πώς ηλώθη η Σησάχ και εθηρεύθη το καύχημα πάσης της γης· πώς έγεινεν η Βαβυλών θάμβος εν τοις έθνεσιν.»—Ιερ. 25:26· 27:7.
-
-
Το «Ποτήριον» που Όλα τα Έθνη Πρέπει να Πιούν από το Χέρι του ΘεούΗ Σκοπιά—1979 | 15 Δεκεμβρίου
-
-
29. Πώς ο Ιεχωβά θα είναι τότε όπως ένας νεαρός χαιτοφόρος λέων, και για ποιο σκοπό θα κραδαίνεται η ‘μάχαιρα’;
29 Η οργή του Ιεχωβά πρέπει να είναι πολύ φλογερή για να παραγάγη ένα τέτοιο παγκόσμιο αντικείμενο ‘θάμβους.’ Ποτέ δεν θα μπορούσε τότε να είναι σαν ένα λιοντάρι της κοιλάδας του ποταμού που αναγκάζεται να βγη από τη φωλιά του, εξ αιτίας των πλημμυρούντων υδάτων του Ποταμού Ιορδάνου. Όχι, αλλά «ο Ιεχωβά των δυνάμεων» θα είναι τότε όπως ένας τολμηρός λέων που αφήνει το «κατοικητήριόν» του επιτιθέμενος σε πείσμα των βοσκών που είναι στους βοσκότοπους. Μέσω του Υιού και Δούλου του, Ιησού Χριστού, κραδαίνει τη ‘μάχαιρα’ ‘του πολέμου της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του παντοκράτορος.’ (Ιερ. 25:30, 38) Από τα θανατηφόρα πλήγματα της ‘εξολοθρευτικής μαχαίρας’ οι κοσμικοί ποιμένες και οι έγκριτοι ποτέ δεν θ’ αναλάβουν!
-