Ιερεμίας—Ο Αντιδημοφιλής Προφήτης των Κρίσεων του Θεού
Σύμφωνα με το πρόγραμμα για τη Σχολή Θεοκρατικής Διακονίας από 17 Απριλίου ως 21 Αυγούστου, η εβδομαδιαία ανάγνωση της Αγίας Γραφής θα είναι από το βιβλίο του Ιερεμία. Τα τρία αυτά άρθρα μελέτης παρέχουν εξαίρετη βάση για να κατανοηθούν τα όσα έγραψε ο προφήτης
«Πριν σε μορφώσω εν τη κοιλία, σε εγνώρισα· . . . προφήτην εις τα έθνη σε κατέστησα».—ΙΕΡΕΜΙΑΣ 1:5.
1. (α) Πώς θεωρούν τον Ιερεμία μερικοί μεταγενέστεροί του; (β) Πώς θεωρούσε ο ίδιος τον εαυτό του;
«ΑΚΟΜΑ και ανάμεσα στους προφήτες, ο Ιερεμίας υψώνεται σαν γίγαντας». Αυτό το σχόλιο που έκανε κάποιος Βιβλικός λόγιος βρίσκεται σε χτυπητή αντίθεση με τη γνώμη που είχε ο Ιερεμίας για τον εαυτό του, όταν για πρώτη φορά ο Ιεχωβά του ανάθεσε την αποστολή να υπηρετήσει ως προφήτης στον Ιούδα και στα έθνη. Η απάντησή του ήταν: «Ω, Κύριε Θεέ, ιδού, δεν εξεύρω να λαλήσω· διότι είμαι παιδίον». Ο Ιερεμίας προφανώς ένιωθε ότι ήταν πολύ νέος και του φαινόταν πως το να αντιμετωπίσει τα εχθρικά έθνη ήταν υπεράνω των δυνάμεών του. Αλλά ο Ιεχωβά δεν είχε την ίδια γνώμη.—Ιερεμίας 1:6.
2. Πώς ο Ιεχωβά έδωσε σιγουριά στον Ιερεμία;
2 Από τη συνομιλία που είχε ο Ιεχωβά με το νεαρό Ιερεμία γίνεται σαφές ότι ο Ιερεμίας ήταν από τους λίγους εκείνους ανθρώπους για τη γέννηση των οποίων ανέλαβε την ευθύνη ο Ιεχωβά. Και γιατί ο Ιεχωβά ενδιαφέρθηκε ειδικά για τον Ιερεμία από τη σύλληψή του και ύστερα; Επειδή είχε υπόψη του να του αναθέσει μια ειδική αποστολή. Γι’ αυτό και μπορούσε να πει: «Πριν εξέλθης εκ της μήτρας, σε ηγίασα». (Ιερεμίας 1:5) Κατόπιν πρόσταξε τον νεαρό: «Μη λέγε, Είμαι παιδίον· διότι θέλεις υπάγει προς πάντας, προς τους οποίους θέλω σε εξαποστείλει· και πάντα όσα σε προστάξω, θέλεις ειπεί. Μη φοβηθής από προσώπου αυτών· διότι εγώ είμαι μετά σου δια να σε ελευθερόνω, λέγει Κύριος [Ιεχωβά (ΜΝΚ)]». Όλα αυτά δεν άφηναν περιθώρια στον Ιερεμία να αναλάβει το διορισμό του με μισή καρδιά. Αντίθετα, έπρεπε να έχει θάρρος και εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά.—Ιερεμίας 1:7, 8.
3. Γιατί η αποστολή του Ιερεμία απαιτούσε μεγάλες προσπάθειες;
3 Πόσο θα πρέπει να εντυπωσιάστηκε, ίσως και να συγκλονίστηκε αυτός ο νεαρός άντρας όταν έλαβε από τον Θεό μια τέτοια άμεση αποστολή! Και τι αποστολή! «Ιδέ, σε κατέστησα σήμερον επί τα έθνη και επί τας βασιλείας δια να εκριζόνης και να κατασκάπτης και να καταστρέφης και να κατεδαφίζης, να ανοικοδομής και να καταφυτεύης». Σίγουρα, η κατάσταση που επικρατούσε στον Ιούδα όταν ειπώθηκαν αυτά τα λόγια, στα μέσα περίπου του έβδομου αιώνα π.Χ., έθετε μια τεράστια ευθύνη στους ώμους αυτού του πρωτόπειρου προφήτη. Έπρεπε να αντιμετωπίσει ένα υπερήφανο, αυτάρεσκο έθνος που έθετε την εμπιστοσύνη του στην άγια πόλη του, την Ιερουσαλήμ, και στο ναό της, σαν φυλαχτό. Ωσότου ολοκληρώσει τη 40χρονη προφητική του διακονία στην Ιερουσαλήμ, θα έπρεπε να παρουσιάσει το άγγελμά του στη διάρκεια της βασιλείας πέντε διαφορετικών βασιλιάδων (Ιωσίας, Ιωάχαζ, Ιωακείμ, Ιωαχείν και Σεδεκίας). Θα έπρεπε να εξαγγείλει αντιδημοφιλείς καταδικαστικές κρίσεις στο ιουδαϊκό και στο βαβυλωνιακό έθνος.—Ιερεμίας 1:10· 51:41-64.
Γιατί Πρέπει να μας Ενδιαφέρει ο Ιερεμίας;
4, 5. (α) Γιατί μας ενδιαφέρουν τα γεγονότα των ημερών του Ιερεμία; (Ρωμαίους 15:4) (β) Ποια ειδική εφαρμογή θα μας απασχολήσει;
4 Αλλά μπορεί να ρωτήσουμε, Τι σχέση έχουμε εμείς που ζούμε στα τέλη του 20ού αιώνα, μ’ αυτά τα γεγονότα που συνέβηκαν στο μακρινό παρελθόν; Την απάντηση μας την έδωσε ο απόστολος Παύλος καθώς ανασκοπούσε κάποια τμήματα της ιστορίας του Ισραήλ στην επιστολή που έστειλε προς την εκκλησία της Κορίνθου. Ο Παύλος έγραψε: ‘Τώρα αυτά τα πράγματα έγιναν παραδείγματα για μας, για να μην είμαστε άνθρωποι που επιθυμούν βλαβερά πράγματα, όπως επιθύμησαν εκείνοι . . . και γράφτηκαν για προειδοποίηση προς εμάς στους οποίους έχουν φτάσει τα τέλη του συστήματος πραγμάτων’.—1 Κορινθίους 10:6, 11, ΜΝΚ.
5 Τα γεγονότα που έλαβαν χώρα στον Ισραήλ και στον Ιούδα είναι προειδοποιητικό παράδειγμα για την αληθινή Χριστιανική εκκλησία σ’ αυτόν τον καιρό του τέλους. Επίσης, μπορούμε να διακρίνουμε παράλληλα και τύπους που προσκιάζουν μελλοντικά γεγονότα. (Παράβαλε Ιερεμίας 51:6-8 και Αποκάλυψις 18:2, 4.) Επομένως, η προφητική διακονία του Ιερεμία και τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στην Ιερουσαλήμ έχουν πολύ μεγάλη σημασία για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά σήμερα, ειδικά σε σχέση με τη δράση τους στην επικράτεια του λεγόμενου Χριστιανικού κόσμου, όπως θα δούμε στα επόμενα άρθρα.
Ο Ιερεμίας Διακηρύττει Άφοβα τις Κρίσεις του Θεού
6. Τι έκανε ακόμα πιο δύσκολο το διορισμό του Ιερεμία, αλλά ποια ενθάρρυνση έλαβε;
6 Ο Ιεχωβά, για να ενισχύσει τον Ιερεμία για τη φοβερή του ευθύνη, συνεχίζει και τον διαβεβαιώνει: «Σηκώθητι και ειπέ προς αυτούς πάντα όσα εγώ σε προστάξω· μη φοβηθής από προσώπου αυτών, . . . εγώ σε έθεσα σήμερον ως πόλιν οχυράν . . . εναντίον πάσης της γης, εναντίον των βασιλέων του Ιούδα, εναντίον των αρχόντων αυτού, εναντίον των ιερέων αυτού και εναντίον του λαού της γης». Αναμφίβολα θα χρειαζόταν να είναι ο Ιερεμίας σαν οχυρωμένη πόλη προκειμένου να αντιμετωπίσει τους κυβερνήτες και τους ιερείς του Ιούδα. Και δεν θα ήταν εύκολο έργο να παρουσιάσει στο λαό ένα αντιδημοφιλές και προκλητικό άγγελμα.—Ιερεμίας 1:17, 18.
7. Γιατί θα εναντιώνονταν οι Ιουδαίοι κυβερνήτες στον Ιερεμία;
7 «Και θέλουσι σε πολεμήσει», τον προειδοποίησε ο Ιεχωβά, «αλλά δεν θέλουσιν υπερισχύσει εναντίον σου». (Ιερεμίας 1:19) Γιατί όμως να θέλουν οι Ιουδαίοι και οι κυβερνήτες τους να πολεμήσουν εναντίον αυτού του προφήτη; Επειδή το άγγελμά του έπληττε την αυταρέσκειά τους και τον τυπικιστικό τρόπο λατρείας τους. Ο Ιερεμίας δεν μιλούσε με περιστροφές: «Ιδού, ο λόγος του Κυρίου [Ιεχωβά (ΜΝΚ)] είναι προς αυτούς όνειδος· δεν ηδύνονται εις αυτόν. Διότι από μικρού αυτών έως μεγάλου αυτών πας τις εδόθη εις την πλεονεξίαν· και από προφήτου έως ιερέως [οι οποίοι θα έπρεπε να περιφρουρούν τις ηθικές και πνευματικές αξίες] πας τις πράττει ψεύδος».—Ιερεμίας 6:10, 13.
8. Πώς παραπλανούσαν το λαό οι ιερείς και οι προφήτες;
8 Αυτοί βέβαια έβαζαν το λαό να κάνει θυσίες. Εκτελούσαν τα τυπικά της αληθινής λατρείας, αλλά δεν την είχαν θέσει στην καρδιά τους. Το τελετουργικό μέρος είχε μεγαλύτερη σημασία γι’ αυτούς απ’ ό,τι η ορθή διαγωγή. Παράλληλα, οι Ιουδαίοι θρησκευτικοί ηγέτες αποκοίμιζαν το έθνος με μια ψεύτικη αίσθηση ασφάλειας, λέγοντας «Ειρήνη, ειρήνη» τη στιγμή που δεν υπήρχε ειρήνη. (Ιερεμίας 6:14· 8:11) Ναι, εξαπατούσαν το λαό γιατί τους έκαναν να πιστεύουν ότι βρίσκονταν σε ειρήνη με τον Θεό. Νόμιζαν ότι δεν υπήρχε κανένας λόγος να ανησυχούν, επειδή ήταν ο σωσμένος λαός του Ιεχωβά και είχαν την άγια πόλη και το ναό της. Αλλά έβλεπε και ο Ιεχωβά έτσι την κατάσταση;
9. Ποια προειδοποίηση έδωσε ο Ιερεμίας αναφορικά με το ναό σ’ αυτούς που πρόσφεραν λατρεία εκεί;
9 Ο Ιεχωβά πρόσταξε τον Ιερεμία να σταθεί στην πύλη του ναού, σε ένα σημείο που θα τον έβλεπε όλος ο κόσμος, και να επιδώσει το άγγελμά Του σε όσους θα έμπαιναν στο ναό για να προσφέρουν λατρεία. Έπρεπε να τους πει: «Μη πεποίθατε εις λόγους ψευδείς, λέγοντες, Ο ναός του Κυρίου, ο ναός του Κυρίου, ο ναός του Κυρίου είναι ούτος . . . δεν θέλετε ωφεληθή». Οι Ιουδαίοι με το να καυχιούνται για το ναό τους, περπατούσαν με βάση την όψη και όχι με βάση την πίστη. Είχαν ήδη λησμονήσει τα προειδοποιητικά λόγια του Ιεχωβά: «Ο ουρανός είναι θρόνος μου και η γη υποπόδιον των ποδών μου· ποίος είναι ο οίκος, τον οποίον ηθέλετε οικοδομήσει δι’ εμέ;» Ο Ιεχωβά, ο Υπέρτατος Κυρίαρχος αυτού του αχανούς σύμπαντος, σίγουρα δεν περιοριζόταν στα όρια του ναού τους, όσο μεγαλοπρεπής κι αν ήταν αυτός!—Ιερεμίας 7:1-8· Ησαΐας 66:1.
10, 11. Ποια ήταν η πνευματική κατάσταση του έθνους που κατάγγειλε ο Ιερεμίας και είναι καθόλου καλύτερη η κατάσταση στο λεγόμενο Χριστιανικό κόσμο; (2 Τιμόθεον 3:5)
10 Ο Ιερεμίας συνέχισε να τους επιπλήττει δημόσια με δηκτικά λόγια: «Κλέπτετε, φονεύετε και μοιχεύετε και ομνύετε ψευδώς και θυμιάζετε εις τον Βάαλ και περιπατείτε οπίσω άλλων θεών, τους οποίους δεν γνωρίζετε . . . και λέγετε, Ηλευθερώθημεν, δια να [ενώ (ΜΝΚ)] κάμνητε πάντα ταύτα τα βδελύγματα;» Οι Ιουδαίοι νόμιζαν ότι επειδή ήταν ‘ο εκλεκτός λαός’ του Θεού, εκείνος θα ανεχόταν κάθε είδος διαγωγής, όσον καιρό αυτοί θα έφερναν τις θυσίες τους στο ναό. Ωστόσο, αν τον έβλεπαν σαν έναν συναισθηματικό πατέρα που παραχαϊδεύει το κακομαθημένο μοναχοπαίδι του, θα συνειδητοποιούσαν με οδυνηρό τρόπο ότι ήταν γελασμένοι.—Ιερεμίας 7:9, 10· Έξοδος 19:5, 6.
11 Η λατρεία που απόδιδε ο Ιούδας είχε πέσει τόσο χαμηλά στα μάτια του Ιεχωβά που ο ίδιος μπορούσε να κάνει την εξής αποστομωτική ερώτηση: «Σπήλαιον ληστών έγεινεν ενώπιόν σας ο οίκος ούτος, εφ’ ον εκλήθη το όνομά μου;» Σχεδόν 700 χρόνια αργότερα η κατάσταση δεν είχε καλυτερέψει, αφού ο Ιησούς, προφήτης μεγαλύτερος του Ιερεμία, χρησιμοποίησε αυτά ακριβώς τα λόγια για να αποδοκιμάσει την εκμετάλλευση και την εμπορικοποίηση που γίνονταν, αυτήν τη φορά στον ανοικοδομημένο ναό. Η κατάσταση που επικρατεί σήμερα στο λεγόμενο Χριστιανικό κόσμο δεν είναι καλύτερη.—Ιερεμίας 7:11· Ματθαίος 16:14· Μάρκος 11:15-17.
Αγνοούνται οι Φρουροί, Προλέγεται η Καταστροφή
12. Πώς φέρθηκαν οι Ιουδαίοι στους προφήτες που τους έστειλε ο Ιεχωβά;
12 Ασφαλώς ο Ιερεμίας δεν ήταν ο πρώτος προφήτης που χρησιμοποίησε ο Θεός για να προειδοποιήσει τον Ισραήλ και τον Ιούδα για τη λανθασμένη πορεία που είχαν πάρει. Στα προηγούμενα εκατό και πλέον χρόνια, είχε στείλει ως φρουρούς για να προειδοποιήσουν το έθνος τούς προφήτες Ησαΐα, Μιχαία, Ωσηέ και Ωδήδ. (Ησαΐας 1:1· Μιχαίας 1:1· Ωσηέ 1:1· 2 Χρονικών 28:6-9) Πώς είχε αντιδράσει η πλειονότητα; «Κατέστησα σκοπούς [φρουρούς (ΜΝΚ)] εφ’ υμάς, λέγων, Ακούσατε τον ήχον της σάλπιγγος. Αλλ’ είπον, Δεν θέλομεν ακούσει». (Ιερεμίας 6:17· 7:13, 25, 26) Αρνήθηκαν να δώσουν προσοχή στον Ιερεμία. Αντί να τον προσέξουν, τον δίωξαν και προσπάθησαν να τον κάνουν να σωπάσει. Γι’ αυτό, ο Ιεχωβά αποφάσισε ότι θα πλήρωναν για την αλαζονεία τους και την απιστία τους.—Ιερεμίας 20:1, 2· 26:8, 11· 37:15· 38:6.
13. Ποια ήταν η βάση της κρίσης του Θεού για το έθνος;
13 Ο Ιεχωβά αντέδρασε όταν το έθνος απόρριψε τους αγγελιοφόρους του, σαλπίζοντας προσκλητήριο, σαν να λέγαμε, στα έθνη της γης, λέγοντας: «Άκουε, γη· ιδού, εγώ θέλω φέρει κακόν [συμφορά (ΜΝΚ)] επί τον λαόν τούτον, τον καρπόν των διαλογισμών αυτών, διότι δεν επρόσεξαν εις τους λόγους μου και εις τον νόμον μου, αλλ’ απέρριψαν αυτόν». Γιατί θα ερχόταν συμφορά στο έθνος; Επειδή έκαναν εσφαλμένες πράξεις που τις βάσιζαν στους εσφαλμένους διαλογισμούς τους. Απόρριψαν τα λόγια και το Νόμο του Ιεχωβά και ακολούθησαν τις δικές τους ιδιοτελείς, σαρκικές τάσεις.—Ιερεμίας 6:18, 19· Ησαΐας 55:8, 9· 59:7.
14. Μέχρι ποιου ακραίου σημείου είχε φτάσει η ψεύτικη λατρεία τους; (Παράβαλε 2 Χρονικών 33:1-9.)
14 Και τι γινόταν στον Ιούδα που προκάλεσε την οργή του Ιεχωβά; Πρόσφεραν ψωμάκια ως θυσία στη «βασίλισσαν του ουρανού». Έκαναν σκόπιμα σπονδές σε άλλους θεούς για να προκαλέσουν την αγανάκτηση του Ιεχωβά. Γι’ αυτό, ο Ιεχωβά ρωτάει: «Εμένα εξοργίζουν; . . . Δεν βλάπτουν μάλλον τον εαυτό τους για δική τους καταισχύνη;» (Ιερεμίας 7:18, 19, New International Version [Νέα Διεθνής Μετάφραση]) Εκτός απ’ αυτά, έκαναν κι άλλες βλάσφημες και κακές πράξεις που ήταν ακόμα πιο ποταπές—τοποθέτησαν αηδιαστικά είδωλα στον οίκο που έφερε το όνομα του Ιεχωβά. Έχτισαν θυσιαστήρια έξω από την Ιερουσαλήμ, στην κοιλάδα του Εννόμ «δια να καίωσι τους υιούς αυτών και τας θυγατέρας αυτών εν πυρί». Τι θα πλήρωναν για την τόση καταφρόνηση που έδειξαν προς την αληθινή λατρεία;—Ιερεμίας 7:30, 31.
Ο Ιούδας Πληρώνει
15. Ποια ήταν τα άσχημα νέα που είχε ο Ιερεμίας για τον Ιούδα;
15 Το 632 π.Χ. περίπου, η Ασσυρία ήταν υποδουλωμένη στους Χαλδαίους και τους Μήδους και η Αίγυπτος δεν ήταν παρά μια ασήμαντη δύναμη στα νότια του Ιούδα. Τον Ιούδα τον απειλούσε σοβαρά η εισβολή που θα γινόταν από το βορρά. Άρα λοιπόν, ο Ιερεμίας είχε να πει άσχημα νέα στους συμπατριώτες του, τους Ιουδαίους! «Ιδού, λαός έρχεται από της γης του βορρά, . . . είναι σκληροί και ανίλεοι· . . . παρατεταγμένοι ως άνδρες εις πόλεμον εναντίον σου, θυγάτηρ της Σιών». Η ανερχόμενη παγκόσμια δύναμη εκείνου του καιρού ήταν η Βαβυλώνα. Αυτή θα ήταν το όργανο που θα χρησιμοποιούσε ο Θεός για να τιμωρήσει τον άπιστο Ιούδα.—Ιερεμίας 6:22, 23· 25:8, 9.
16. Γιατί δεν είχε κανένα νόημα να μεσολαβήσει ο Ιερεμίας υπέρ του έθνους;
16 Θα είχε κανένα νόημα να προσπαθήσει ο Ιερεμίας να μεσολαβήσει υπέρ των συμπατριωτών του; Μήπως θα μπορούσε να γίνει ίσως κάποιος συμβιβασμός στο ζήτημα της αληθινής λατρείας; Μήπως γινόταν να δεχτεί ο Ιεχωβά ημίμετρα και να συγχωρήσει το λαό του; Η θέση του Ιεχωβά ήταν σαφέστατη. Πρόσταξε τον Ιερεμία σε τρεις το λιγότερο περιπτώσεις: «Μη προσεύχου υπέρ του λαού τούτου . . . διότι δεν θέλω σου εισακούσει». Στην παράλληλη εκπλήρωση, αυτή η ζοφερή προειδοποίηση δεν προμηνύει τίποτα καλό για το λεγόμενο Χριστιανικό κόσμο.—Ιερεμίας 7:16· 11:14· 14:11.
17, 18. Πώς τελικά εκτελέστηκε η κρίση του Θεού εναντίον του Ιούδα;
17 Πώς εξελίχθηκαν τα πράγματα για τον Ιούδα; Ακριβώς όπως είχε προείπει ο Ιεχωβά μέσω του Ιερεμία. Όταν βασίλευε ο Βασιλιάς Ιωακείμ, το έθνος του Ιούδα έγινε υποτελές στην ισχυρή Βαβυλώνα. Μετά από τρία χρόνια ο Ιωακείμ επαναστάτησε. Αυτή η ανόητη ενέργεια είχε σαν αποτέλεσμα να υποστεί το έθνος ακόμα μεγαλύτερες ταπεινώσεις από τους Βαβυλώνιους, οι οποίοι πολιόρκησαν την πόλη της Ιερουσαλήμ. Όταν έγινε αυτό, ο Ιωακείμ είχε ήδη πεθάνει και τον είχε διαδεχθεί ο γιος του Ιωαχείν. Η βαβυλωνιακή πολιορκία γονάτισε τον Ιούδα, και ο Ιωαχείν, όλη η βασιλική οικογένεια και η αφρόκρεμα της ιουδαϊκής κοινωνίας εξορίστηκαν στη Βαβυλώνα.—2 Βασιλέων 24:5-17.
18 Τι έγινε ο ιερός ναός και όλα τα πολύτιμα άγια του σκεύη; Σίγουρα δεν έπαιξαν το ρόλο φυλαχτού για τον Ιούδα. Ο Ναβουχοδονόσορ «εξήγαγεν εκείθεν πάντας τους θησαυρούς του οίκου του Κυρίου και τους θησαυρούς του οίκου του βασιλέως, και κατέκοψε πάντα τα σκεύη τα χρυσά, τα οποία έκαμε Σολομών ο βασιλεύς του Ισραήλ εν τω ναώ του Κυρίου». (2 Βασιλέων 24:13) Τελικά, και ο Σεδεκίας, ο βασιλιάς που διόρισε η Βαβυλώνα για να κυβερνά αυτούς που είχαν απομείνει στην Ιερουσαλήμ, επαναστάτησε εναντίον των επικυριάρχων του. Μ’ αυτό εξαντλήθηκε η ανοχή που έδειχνε ο Ναβουχοδονόσορ. Η πόλη της Ιερουσαλήμ πολιορκήθηκε ξανά και το 607 π.Χ. έπεσε στα χέρια του Ναβουχοδονόσορ και καταστράφηκε ολοσχερώς.—Ιερεμίας 34:1, 21, 22· 52:5-11.
19, 20. Τι αντίθεση υπήρχε ανάμεσα στη στάση που διακρατούσε ο Ιούδας και σ’ αυτήν του Ιερεμία αναφορικά με την προειπωμένη συμφορά και ποιο ήταν το αποτέλεσμα;
19 Τι πανωλεθρία για ‘το εκλεκτό έθνος’! Αλλά πόσο περίτρανα δικαιώθηκαν οι κρίσεις που διακήρυττε ο Ιερεμίας. Ενώ οι Ιουδαίοι ζούσαν με ψευδαισθήσεις, πιστεύοντας ότι δεν ήταν δυνατόν να πάθουν τίποτα, «ο προάγγελος συμφοράς», ο Ιερεμίας, ήταν στην ουσία ρεαλιστής και όχι ηττοπαθής φαντασιόπληκτος. (Ιερεμίας 38:4· παρατηρήστε ότι η λέξη «κακόν [συμφορά (ΜΝΚ)]» εμφανίζεται 64 φορές στο βιβλίο του Ιερεμία.) Πόσο ακριβείς αποδείχτηκαν οι κρίσεις του Ιεχωβά: «Θέλεις . . . ειπεί προς αυτούς, Τούτο είναι το έθνος, το οποίον δεν ακούει την φωνήν Κυρίου [Ιεχωβά (ΜΝΚ)] του Θεού αυτού ουδέ δέχεται παιδείαν· η αλήθεια εξέλιπε και εχάθη από του στόματος αυτών. Και θέλω παύσει από των πόλεων του Ιούδα και από των οδών της Ιερουσαλήμ την φωνήν της χαράς και την φωνήν της ευφροσύνης, . . . διότι η γη θέλει κατασταθή έρημος»!—Ιερεμίας 7:28, 34.
20 Μ’ αυτόν τον τραγικό τρόπο, οι υπερήφανοι, αυτάρεσκοι Ιουδαίοι αναγκάστηκαν να αναγνωρίσουν πως οι επικλήσεις που έκαναν προς τον Θεό και το γεγονός ότι είχαν μια ειδική σχέση μ’ αυτόν δεν τους εξασφάλιζε σωτηρία. Όπως δήλωνε η προφητεία: «Επροσμείναμεν ειρήνην, αλλ’ ουδέν αγαθόν· καιρόν θεραπείας, αλλ’ ιδού, ταραχή. Παρήλθεν ο θερισμός, ετελείωσε το θέρος, και ημείς δεν εσώθημεν». (Ιερεμίας 8:15, 20) Τώρα ο Ιούδας πλήρωνε τις αμαρτίες του. Αλλά ο ατρόμητος προφήτης Ιερεμίας προστατεύτηκε όλα τα χρόνια της σταδιοδρομίας του και μπόρεσε να φέρει σε πέρας το διορισμό του. Τις τελευταίες μέρες του τις πέρασε στην εξορία, όχι στη Βαβυλώνα μαζί με το ντροπιασμένο έθνος, αλλά στην Αίγυπτο. Εξήντα πέντε και πλέον χρόνια διακήρυττε άφοβα και πιστά τις κρίσεις του Θεού.
21. Ποια περαιτέρω ερωτήματα θα μας απασχολήσουν;
21 Αλλά τώρα θέλουμε να μάθουμε ποια εφαρμογή έχει στις μέρες μας η ζωή και η διακονία του Ιερεμία. Ποιος είναι το αντίστοιχο του Ιερεμία σ’ αυτόν τον 20ό αιώνα; Και ποιο το αντίστοιχο του Ιούδα και της Ιερουσαλήμ; Και ποιο είναι το ανάλογο της απειλής που ερχόταν από το βορρά; Τα επόμενα άρθρα μας θα εξετάσουν αυτά τα ερωτήματα.
Θυμάστε;
◻ Πώς αντέδρασε ο Ιερεμίας όταν έλαβε την αποστολή του και ποια ήταν η απάντηση του Ιεχωβά;
◻ Γιατί μας ενδιαφέρουν τα γεγονότα των ημερών του Ιερεμία;
◻ Ποια θρησκευτική κατάσταση κατάγγειλε ο Ιερεμίας και σε τι έθεταν την εμπιστοσύνη τους οι Ιουδαίοι;
◻ Ποια ήταν η κατάληξη για την Ιερουσαλήμ και τον Ιούδα;
[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 12]
Ο Ιερεμίας διακήρυξε άφοβα τις κρίσεις του Θεού στους Ιουδαίους ηγέτες και στο λαό
[Εικόνα στη σελίδα 13]
Οι γυναίκες έψηναν ψωμάκια για «την βασίλισσαν του ουρανού»