«Δεν Μπορώ να Μείνω Σιωπηλός»

 1. Γιατί δεν έμειναν σιωπηλοί ο Ιερεμίας και οι άλλοι προφήτες του Ιεχωβά;

“ΑΚΟΥΣΤΕ το λόγο του Ιεχωβά”. Τα λόγια αυτά αντηχούσαν στους δρόμους και στις πλατείες της Ιερουσαλήμ από το 647 Π.Κ.Χ. Και ο προφήτης του Θεού δεν σταμάτησε. Ακόμη και όταν η πόλη καταστράφηκε έπειτα από 40 χρόνια, εκείνος επαναλάμβανε αυτή την προτροπή. (Ιερ. 2:4· 42:15) Ο Παντοδύναμος Θεός έστελνε προφήτες για να διασφαλίσει ότι οι Ιουδαίοι θα είχαν την ευκαιρία να ακούσουν τις συμβουλές Του και να μετανοήσουν. Όπως έχει ήδη αναφερθεί σε αυτό το βιβλίο, ο Ιερεμίας ξεχώρισε μεταξύ αυτών των θεϊκών εκπροσώπων. Όταν ο Θεός τού ανέθεσε την αποστολή του, του είπε: «Πρέπει . . . να σηκωθείς και να τους πεις οτιδήποτε εγώ σε διατάξω. Μην τρομοκρατηθείς». (Ιερ. 1:17) Επρόκειτο για απαιτητικό έργο. Ο Ιερεμίας αντιμετώπισε σωματικό και συναισθηματικό πόνο αλλά, παρ’ όλες αυτές τις δοκιμασίες, ένιωθε την ώθηση να φέρει σε πέρας το διορισμό του. Ο ίδιος είπε: «Η καρδιά μου θορυβεί μέσα μου. Δεν μπορώ να μείνω σιωπηλός».​—Ιερ. 4:19.

2, 3. (α) Πώς μιμήθηκαν οι μαθητές του Ιησού τον Ιερεμία; (β) Γιατί πρέπει να ακολουθείτε εσείς το παράδειγμα του Ιερεμία;

² Ο τρόπος με τον οποίο διεκπεραίωσε ο Ιερεμίας τον προφητικό του διορισμό έθεσε υπόδειγμα για τους μελλοντικούς υπηρέτες του Ιεχωβά. (Ιακ. 5:10) Λίγο μετά την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ., οι Ιουδαϊκές αρχές συνέλαβαν τους αποστόλους Πέτρο και Ιωάννη και τους διέταξαν να πάψουν να κηρύττουν. Έχετε διαβάσει ποια ήταν η απάντησή τους. «Δεν μπορούμε να σταματήσουμε να μιλάμε για αυτά που είδαμε και ακούσαμε». (Πράξ. 4:19, 20) Αφού τους απείλησαν ότι θα τους συμπεριφέρονταν χειρότερα την επόμενη φορά, οι άρχοντες τους άφησαν να φύγουν. Το αποτέλεσμα το γνωρίζετε. Εκείνοι οι πιστοί άντρες δεν ήταν διατεθειμένοι να σταματήσουν να κηρύττουν και δεν σταμάτησαν.

³ Διακρίνετε πώς απηχούν το ζήλο του Ιερεμία τα λόγια του Πέτρου και του Ιωάννη στο εδάφιο Πράξεις 4:20; Ως διάκονοι του Ιεχωβά Θεού σε αυτές τις κρίσιμες τελευταίες ημέρες, δεν λέτε και εσείς όντας το ίδιο αποφασισμένοι: “Δεν μπορώ να μείνω σιωπηλός”; Ας δούμε πώς μπορούμε να παραμείνουμε εξίσου δυνατοί με τον Ιερεμία για να συνεχίσουμε να κηρύττουμε τα καλά νέα παρότι οι συνθήκες γύρω μας χειροτερεύουν.

 4. Ποια στάση ήταν διαδεδομένη στην αρχαία Ιερουσαλήμ;

⁴ Δεν είστε εσείς πεπεισμένοι ότι η υπόσχεση του Θεού για ένα θαυμάσιο μέλλον υπό τη διακυβέρνηση του Γιου του είναι τα καλύτερα νέα που μπορούν να ακούσουν οι άνθρωποι; Εντούτοις, πολλοί σήμερα εκφράζονται όπως μερικοί Ιουδαίοι οι οποίοι είπαν κάποτε στον Ιερεμία: «Όσον αφορά το λόγο που μας είπες στο όνομα του Ιεχωβά, δεν θα σε ακούσουμε». (Ιερ. 29:19· 44:16) Ο Ιερεμίας εισέπραττε συχνά τέτοιες αντιδράσεις. Το ίδιο και οι υπηρέτες του Ιεχωβά σήμερα, οι οποίοι ακούν πολλούς ανθρώπους να λένε: «Δεν ενδιαφέρομαι». Η ευρέως διαδεδομένη απάθεια μπορεί να εξασθενίσει το ζήλο των διαγγελέων της Βασιλείας. Τι μπορεί να γίνει αν συμβαίνει κάτι τέτοιο και στο δικό σας τομέα, επηρεάζοντας μερικούς στην εκκλησία σας ή και εσάς προσωπικά;

 5. (α) Πώς αντέδρασε ο Ιερεμίας στην απάθεια των ανθρώπων; (β) Γιατί διατρέχουν μεγάλο κίνδυνο όσοι αδιαφορούν για τα καλά νέα;

⁵ Εξετάστε τον τρόπο σκέψης που ανέπτυξε ο Ιερεμίας ενόψει της απάθειας που εκδήλωνε η πλειονότητα των κατοίκων του Ιούδα. Στην αρχή της σταδιοδρομίας του, ο Ιεχωβά τού έδωσε μια πρόγευση της επερχόμενης θεϊκής κρίσης. (Διαβάστε Ιερεμίας 4:23-26) Ο προφήτης ήταν λοιπόν σε θέση να διακρίνει ότι οι ζωές χιλιάδων ανθρώπων εξαρτόνταν από το αν εκείνοι θα άκουγαν τα λόγια που θα τους έλεγε και θα συμμορφώνονταν με αυτά. Σήμερα οι άνθρωποι, περιλαμβανομένων και αυτών που ζουν στον τομέα σας, βρίσκονται σε παρόμοια θέση. Όσον αφορά την «ημέρα εκείνη», κατά την οποία ο Θεός θα εκτελέσει κρίση εναντίον του παρόντος πονηρού κόσμου, ο Ιησούς είπε: «Θα έρθει πάνω σε όλους εκείνους που κατοικούν στο πρόσωπο όλης της γης. Να είστε άγρυπνοι, λοιπόν, πάντοτε κάνοντας δέηση για να καταφέρετε να διαφύγετε από όλα όσα μέλλουν να συμβούν και να σταθείτε ενώπιον του Γιου του ανθρώπου». (Λουκ. 21:34-36) Όπως συμπεραίνετε από τα λόγια του Ιησού, όσοι απορρίπτουν τα καλά νέα διατρέχουν μεγάλο κίνδυνο.

 6. Γιατί πρέπει να συνεχίζετε να κηρύττετε, ακόμη και σε εκείνους που δείχνουν λίγο ενδιαφέρον για το άγγελμά σας;

⁶ Ωστόσο, εκείνοι που παύουν να αδιαφορούν και οι οποίοι δίνουν προσοχή και ανταποκρίνονται στο λόγο του Ιεχωβά που παρουσιάζουμε θα αποκομίσουν ανεκτίμητα οφέλη. Ο Θεός μάς δίνει την ευκαιρία να αποφύγουμε την καταστροφή και να μπούμε στο νέο του κόσμο. Από ορισμένες απόψεις, παρόμοια ευκαιρία έδινε και η διακονία του Ιερεμία. Οι κάτοικοι του Ιούδα μπορούσαν να γλιτώσουν. (Διαβάστε Ιερεμίας 26:2, 3) Προκειμένου να τους βοηθήσει, ο Ιερεμίας τούς πρότρεπε δεκαετίες ολόκληρες να «ακούσουν και [να] επιστρέψουν», να δώσουν προσοχή στο λόγο του αληθινού Θεού. Δεν ξέρουμε πόσοι ανταποκρίθηκαν και άλλαξαν τη ζωή τους ως αποτέλεσμα της μαρτυρίας του προφήτη. Αλλά κάποιοι το έκαναν, όπως και πολλοί στην εποχή μας. Καθώς συνεχίζουμε να κηρύττουμε τα καλά νέα, ακούμε συχνά για άτομα τα οποία παλιότερα δεν ήταν δεκτικά, αλλά τώρα η καρδιά τους έχει μαλακώσει. (Βλέπε το πλαίσιο «Η Απάθεια Μπορεί να Μετατραπεί σε Ενδιαφέρον», στη σελίδα 184.) Δεν αποτελεί αυτό έναν πρόσθετο λόγο για να παραμένουμε δραστήριοι στη ζωοσωτήρια διακονία μας των καλών νέων;

 7. Πώς επιχείρησαν οι εχθροί να καταστρέψουν το προφητικό έργο του Ιερεμία;

⁷ Μια αξιοσημείωτη πτυχή της διακονίας του Ιερεμία ήταν το πόσο συχνά προσπαθούσαν οι εναντιούμενοι να καταστρέψουν αυτόν και το έργο του. Οι ψευδοπροφήτες τού αντιτάσσονταν δημοσίως. (Ιερ. 14:13-16) Καθώς ο Ιερεμίας περπατούσε στους δρόμους της Ιερουσαλήμ, περαστικοί εξαπέλυαν ύβρεις εναντίον του και τον χλεύαζαν. (Ιερ. 15:10) Μερικοί από τους εχθρούς του επινοούσαν και άλλους τρόπους για να πλήξουν την αξιοπιστία του. (Ιερ. 18:18) Άλλοι είχαν αρχίσει μια εντατική εκστρατεία λασπολογίας εναντίον του προκειμένου να απομακρύνουν τους ειλικρινείς από τις θεϊκές αλήθειες που διακήρυττε. (Θρ. 3:61, 62) Μήπως ο Ιερεμίας παραιτήθηκε; Αντιθέτως, συνέχισε να κηρύττει. Πώς τα κατάφερε;

 8. Πώς αντιδρούσε ο Ιερεμίας καθώς οι εναντιούμενοι ενέτειναν τις προσπάθειές τους εναντίον του;

⁸ Το κυριότερο όπλο με το οποίο ο Ιερεμίας καταπολεμούσε την εναντίωση ήταν η εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά. Στην αρχή της διακονίας του, ο Θεός τού είπε ότι θα τον στήριζε και θα τον προστάτευε. (Διαβάστε Ιερεμίας 1:18, 19) Ο Ιερεμίας έθεσε πίστη σε αυτή την υπόσχεση, και ο Ιεχωβά δεν τον απογοήτευσε. Καθώς οι εναντιούμενοι ασκούσαν πίεση πάνω του και δοκίμαζαν πιο δραστικά μέτρα, ο Ιερεμίας ανέπτυσσε την τόλμη, τη γενναιότητα και την υπομονή του. Προσέξτε πώς τον βοήθησαν αυτές οι ιδιότητες.

9, 10. Ποια περιστατικά της ζωής του Ιερεμία πρέπει να σας δίνουν θάρρος;

⁹ Σε κάποια περίπτωση, στασιαστές ιερείς και προφήτες έσυραν τον Ιερεμία ενώπιον των αρχόντων του Ιούδα ζητώντας να θανατωθεί. Μήπως οι απειλές τους έκαναν τον Ιερεμία να παραλύσει από το φόβο; Όχι. Με την απάντησή του ανασκεύασε τόσο καλά τις κατηγορίες εκείνων των αποστατών ώστε διέφυγε το θάνατο.​—Διαβάστε Ιερεμίας 26:11-16· Λουκ. 21:12-15.

¹⁰ Θυμηθείτε επίσης ότι ο Πασχώρ, ένας αξιωματούχος του ναού, αφού άκουσε το ισχυρό άγγελμα του προφήτη, τον έβαλε στα ξύλινα δεσμά. Προφανώς πίστευε πως αυτό θα έδινε ένα μάθημα στον Ιερεμία και θα τον έκανε να σωπάσει. Την άλλη μέρα, λοιπόν, τον άφησε ελεύθερο. Ο Ιερεμίας, όμως, παρά τον έντονο πόνο που ασφαλώς ένιωθε από το βασανιστήριο στο οποίο είχε υποβληθεί, μίλησε ευθέως στον Πασχώρ διακηρύττοντας την κρίση του Ιεχωβά εναντίον του. Ακόμη και τα βασανιστήρια δεν τον έκαναν να σωπάσει! (Ιερ. 20:1-6) Γιατί; Ο ίδιος μας λέει: «Ο Ιεχωβά ήταν μαζί μου σαν κάποιος που είναι τρομερός και κραταιός. Να γιατί οι διώκτες μου θα σκοντάψουν και δεν θα υπερισχύσουν». (Ιερ. 20:11) Ακόμη και όταν ερχόταν αντιμέτωπος με άγριους εναντιουμένους, ο Ιερεμίας δεν έκανε πίσω. Η εμπιστοσύνη του στον Ιεχωβά είχε στερεή βάση, όπως μπορεί να έχει και η δική σας.

11, 12. (α) Πώς έδειξε ο Ιερεμίας κοινή λογική όταν του εναντιώθηκε ο Ανανίας; (β) Ποιο όφελος μπορεί να προκύψει αν “συγκρατείτε τον εαυτό σας όταν συμβαίνει κάτι κακό”;

¹¹ Είναι καλό να έχουμε υπόψη ότι ο Ιερεμίας δεν ήταν φανατικός. Χρησιμοποιούσε την κοινή λογική όταν βρισκόταν αντιμέτωπος με εναντιουμένους. Ήξερε πότε έπρεπε να αποχωρήσει. Αναλογιστείτε, για παράδειγμα, το περιστατικό με τον Ανανία. Όταν αυτός ο ψευδοπροφήτης αντέκρουσε δημόσια τον προφητικό λόγο του Ιεχωβά, ο Ιερεμίας τον διόρθωσε και εξήγησε πώς αναγνωρίζεται ο αληθινός προφήτης. Ο Ιερεμίας έφερε στους ώμους του έναν ξύλινο ζυγό για να δείξει ότι έπρεπε να υποταχθούν στο ζυγό της Βαβυλώνας. Ο Ανανίας εξαγριώθηκε και έσπασε το ζυγό. Ποιος μπορούσε να ξέρει τι θα έκανε στη συνέχεια; Τι έκανε λοιπόν ο Ιερεμίας; Διαβάζουμε: «Ο προφήτης έφυγε». Ναι, ο Ιερεμίας έφυγε από εκεί. Αργότερα, υπό την κατεύθυνση του Ιεχωβά, επέστρεψε και είπε στον Ανανία τι θα επέφερε ο Θεός​—οι Ιουδαίοι θα υποδουλώνονταν στο βασιλιά της Βαβυλώνας και ο Ανανίας θα πέθαινε.​—Ιερ. 28:1-17.

¹² Η θεόπνευστη αυτή αφήγηση καθιστά σαφές ότι είναι καλό στο κήρυγμα να συνδυάζουμε την τόλμη με την ορθή κρίση. Αν κάποιος σε ένα σπίτι δεν δεχτεί τους Γραφικούς συλλογισμούς και εξοργιστεί, απειλώντας μάλιστα να μας κάνει κακό, μπορούμε να αποχωρήσουμε ευγενικά και να πάμε σε άλλο σπίτι. Δεν χρειάζεται να ερχόμαστε σε έντονη αντιπαράθεση με κανέναν σχετικά με τα καλά νέα της Βασιλείας. Αν “συγκρατούμε τον εαυτό μας όταν συμβαίνει κάτι κακό”, αφήνουμε ανοιχτό το δρόμο για να βοηθήσουμε τον οικοδεσπότη σε μια πιο κατάλληλη στιγμή.​—Διαβάστε 2 Τιμόθεο 2:23-25· Παρ. 17:14.

13. Γιατί είπε ο Ιεχωβά στον Ιερεμία: «Μη φοβηθείς», και γιατί πρέπει να εξετάσουμε εμείς αυτή την προτροπή;

¹³ Οι αληθινοί λάτρεις επηρεάζονταν από την άθλια κατάσταση που επικρατούσε πριν από την καταστροφή της Ιερουσαλήμ το 607 Π.Κ.Χ. Αντιλαμβάνεστε λοιπόν γιατί είπε ο Ιεχωβά στον Ιερεμία: «Μη φοβηθείς». (Ιερ. 1:8· Θρ. 3:57) Του ζήτησε επίσης να πει και σε άλλους στο λαό του εκείνα τα ενθαρρυντικά λόγια. (Διαβάστε Ιερεμίας 46:27) Τι μαθαίνουμε από αυτό; Καθώς ζούμε στον επικίνδυνο καιρό του τέλους, μπορεί κάποιες φορές να νιώσουμε φόβο. Σε τέτοιες στιγμές, θα ακούσουμε τον Ιεχωβά, ο οποίος στην ουσία μας λέει: «Μη φοβηθείς»; Σε αυτό το βιβλίο έχουμε ήδη εξετάσει πώς στήριξε ο Θεός τον Ιερεμία σε εκείνους τους τρομακτικούς καιρούς. Ας ανασκοπήσουμε εν συντομία τι συνέβη για να δούμε τι διδασκόμαστε εμείς.

14, 15. (α) Σε ποια επικίνδυνη κατάσταση βρέθηκε ο Ιερεμίας; (β) Πώς εκπλήρωσε ο Ιεχωβά την υπόσχεση που είχε δώσει να προστατέψει τον Ιερεμία;

¹⁴ Καθώς ο κλοιός των Βαβυλωνίων έσφιγγε γύρω από την Ιερουσαλήμ, άρχισε η πείνα. Σύντομα, πολλοί δεν είχαν καθόλου τρόφιμα. (Ιερ. 37:21) Σαν να μην έφτανε ο λιμός, ο Ιερεμίας βρέθηκε εγκλωβισμένος σε ένα μέρος που θα μπορούσε να γίνει ο τάφος του. Οι άρχοντες του Ιούδα είχαν πιέσει τον άβουλο Βασιλιά Σεδεκία να δώσει τη συγκατάθεσή του προκειμένου να ρίξουν τον Ιερεμία σε μια βαθιά στέρνα. Στη στέρνα αυτή δεν υπήρχε νερό, αλλά βούρκος. Καθώς ο Ιερεμίας άρχισε να βουλιάζει εκεί μέσα, δεν φαινόταν ανθρωπίνως δυνατόν να γλιτώσει. Αν βρισκόσασταν εσείς σε αυτή την κατάσταση, δεν θα νιώθατε φόβο;​—Ιερ. 38:4-6.

¹⁵ Παρότι ο Ιερεμίας ήταν θνητός όπως εμείς, εμπιστεύτηκε στο λόγο που είχε πει ο Ιεχωβά ότι δεν επρόκειτο να τον εγκαταλείψει. (Διαβάστε Ιερεμίας 15:20, 21) Αντάμειψε ο Ιεχωβά αυτή του την εμπιστοσύνη; Γνωρίζουμε με βεβαιότητα ότι το έκανε αυτό. Ο Θεός υποκίνησε τον Αβδέ-μέλεχ να αψηφήσει τους άρχοντες και να σώσει τον Ιερεμία. Με την άδεια του βασιλιά, ο Αβδέ-μέλεχ έβγαλε από τη στέρνα τον προφήτη, σώζοντάς τον από το θάνατο σε εκείνον το βούρκο.​—Ιερ. 38:7-13.

16. Από ποιους κινδύνους έσωσε ο Ιεχωβά τους οσίους του;

¹⁶ Παρότι ο Ιερεμίας πάτησε και πάλι σε στερεό έδαφος, ο κίνδυνος δεν είχε περάσει εντελώς. Στην έκκληση που είχε κάνει ο Αβδέ-μέλεχ για χάρη του, είχε πει στο βασιλιά: «Θα πεθάνει εκεί που είναι από την πείνα. Διότι δεν υπάρχει πια ψωμί στην πόλη». (Ιερ. 38:9) Τα τρόφιμα ήταν τόσο λιγοστά στην Ιερουσαλήμ ώστε οι άνθρωποι είχαν οδηγηθεί στον κανιβαλισμό. Ωστόσο, ο Ιεχωβά επενέβη και πάλι για να σώσει τον προφήτη του. Ο δε Ιερεμίας διαβίβασε στον Αβδέ-μέλεχ μια εγγύηση για την προστασία του Ιεχωβά. (Ιερ. 39:16-18) Ο Ιερεμίας δεν είχε ξεχάσει τη διαβεβαίωση του Θεού: «Εγώ είμαι μαζί σου για να σε ελευθερώνω». (Ιερ. 1:8) Εφόσον ο Παντοδύναμος Θεός περιφρουρούσε εκείνους τους δύο όσιους άντρες, ούτε οι εχθροί ούτε η πείνα μπορούσαν να τους εξοντώσουν. Διέφυγαν το θάνατο σε εκείνη την καταδικασμένη πόλη. Ποιο είναι το δίδαγμα; Ο Ιεχωβά υποσχέθηκε προστασία και εκπλήρωσε την υπόσχεσή του.​—Ιερ. 40:1-4.

17. Γιατί πρέπει να έχετε πίστη στην υπόσχεση του Ιεχωβά ότι θα προστατέψει τους υπηρέτες του;

¹⁷ Η εκπλήρωση της προφητείας του Ιησού για την τελική περίοδο του συστήματος πραγμάτων προχωρεί ακάθεκτη προς το αποκορύφωμά της. Στο εγγύς μέλλον, «θα υπάρξουν σημεία στον ήλιο και στη σελήνη και στα άστρα, και πάνω στη γη οδύνη εθνών τα οποία θα βρίσκονται σε αδιέξοδο . . . ενώ οι άνθρωποι θα λιποθυμούν από το φόβο και την προσδοκία αυτών που πρόκειται να έρθουν πάνω στην κατοικημένη γη». (Λουκ. 21:25, 26) Πρέπει να περιμένουμε για να δούμε τι μορφή θα έχουν αυτά τα σημεία και τι τρόμο θα προκαλέσουν σε πολλούς ανθρώπους. Όποιες και αν είναι όμως οι εξελίξεις, δεν πρέπει ποτέ να αμφιβάλλετε για την ικανότητα και την επιθυμία που έχει ο Ιεχωβά να σώσει το λαό του. Η κατάληξη, ωστόσο, εκείνων που δεν έχουν την εύνοιά του θα είναι τελείως διαφορετική. (Διαβάστε Ιερεμίας 8:20· 14:9) Όσο για τους υπηρέτες του, ακόμη και αν αυτοί βρεθούν σε κατάσταση τόσο απελπιστική σαν να ήταν στον υγρό, σκοτεινό πάτο μιας στέρνας, Εκείνος μπορεί να τους διασώσει! Θα εφαρμοστούν σε αυτούς τα λόγια που είπε στον Αβδέ-μέλεχ: «“Εξάπαντος θα σου προμηθεύσω διαφυγή, και από σπαθί δεν θα πέσεις· και θα έχεις την ψυχή σου ως λάφυρο, επειδή εμπιστεύτηκες σε εμένα”, λέει ο Ιεχωβά».​—Ιερ. 39:18.

18. (α) Ποια λόγια άλλαξαν τη ζωή του Ιερεμία; (β) Τι σημαίνει για εσάς η εντολή του Θεού στο εδάφιο Ιερεμίας 1:7;

¹⁸ «Σε όλους όσους σε στείλω πρέπει να πας· και οτιδήποτε σε διατάξω πρέπει να το πεις». (Ιερ. 1:7) Η ζωή του Ιερεμία άλλαξε για πάντα όταν άκουσε αυτή την εντολή του Θεού. Από εκείνη τη στιγμή και έπειτα, το πρώτιστο μέλημά του ήταν να αναγγέλλει «το λόγο του Ιεχωβά». Η φράση αυτή εμφανίζεται επανειλημμένα στο βιβλίο του Ιερεμία. Στο τελευταίο κεφάλαιο, ο Ιερεμίας αφηγείται την άλωση της Ιερουσαλήμ και την εξόριση του τελευταίου βασιλιά της, του Σεδεκία. Ναι, ο Ιερεμίας συνέχισε να διδάσκει και να προτρέπει το λαό του Ιούδα να υπακούσει στον Ιεχωβά ωσότου τα γεγονότα έδειξαν σαφώς ότι το έργο του είχε ολοκληρωθεί.

19, 20. (α) Γιατί αποτελεί υπόδειγμα για εσάς η υπηρεσία του Ιερεμία; (β) Πώς συνδέεται το έργο κηρύγματος με τη χαρά και την ικανοποίηση; (γ) Πώς έχει επηρεάσει εσάς η εξέταση των βιβλίων Ιερεμίας και Θρήνοι;

¹⁹ Υπάρχουν πολλά παράλληλα μεταξύ του διορισμού του Ιερεμία και της δημόσιας διακονίας των Μαρτύρων του Ιεχωβά σήμερα. Όπως εκείνος, έτσι και εσείς υπηρετείτε τον αληθινό Θεό σε έναν καιρό κρίσης. Οι άλλες σας ευθύνες απαιτούν μέρος του χρόνου και των δυνάμεών σας, αλλά το κήρυγμα των καλών νέων είναι ασυζητητί το σημαντικότερο έργο που μπορείτε να κάνετε στο παρόν σύστημα πραγμάτων. Με αυτό, εξυψώνετε το μεγαλειώδες όνομα του Θεού και αποδέχεστε το απόλυτο δικαίωμα και την εξουσία που έχει ο Ιεχωβά ως ο Παγκόσμιος Κυρίαρχος. (Διαβάστε Θρήνοι 5:19) Δείχνετε επίσης εξαιρετική αγάπη για τον πλησίον σας βοηθώντας άτομα να γνωρίσουν τον αληθινό Θεό και τις απαιτήσεις που θέτει Εκείνος για να δώσει ζωή.​—Ιερ. 25:3-6.

²⁰ Σχετικά με το έργο που του ανέθεσε ο Ιεχωβά, ο Ιερεμίας είπε: «Ο λόγος σου γίνεται για εμένα η αγαλλίαση και η χαρά της καρδιάς μου· διότι το όνομά σου κλήθηκε πάνω μου, Ιεχωβά, Θεέ των στρατευμάτων». (Ιερ. 15:16) Την ίδια χαρά και ικανοποίηση μπορούν να έχουν σήμερα όλοι εκείνοι που υποκινούνται από καρδιάς να μιλούν για τον αληθινό Θεό. Συνεπώς, έχετε βάσιμους λόγους να συνεχίσετε να διακηρύττετε το άγγελμα του Ιεχωβά όπως έκανε ο Ιερεμίας.