«Σωφροσύνη» Καθώς το Τέλος Πλησιάζει

«Το τέλος . . . όλων των πραγμάτων έχει πλησιάσει. Να είστε σώφρονες, λοιπόν».—1 ΠΕΤΡΟΥ 4:7.

1. Τι περιλαμβάνεται στο να είμαστε «σώφρονες»;

ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ λόγια του αποστόλου Πέτρου θα πρέπει να έχουν βαθιά επίδραση στον τρόπο με τον οποίο ζουν οι Χριστιανοί τη ζωή τους. Εντούτοις, ο Πέτρος δεν είπε στους αναγνώστες του να αποσυρθούν από τις καθημερινές ευθύνες και φροντίδες της ζωής· ούτε ενθάρρυνε μια αίσθηση υστερίας σχετικά με την επερχόμενη καταστροφή. Απεναντίας, παρότρυνε: «Να είστε σώφρονες». Το να είμαστε «σώφρονες» περιλαμβάνει το να εκδηλώνουμε καλή κρίση, να είμαστε συνετοί, γεμάτοι διάκριση, λογικοί στα λόγια και στις πράξεις μας. Σημαίνει να αφήνουμε το Λόγο του Θεού να διέπει τη νοοτροπία και τις πράξεις μας. (Ρωμαίους 12:2) Εφόσον ζούμε «ανάμεσα σε μια εξαχρειωμένη και διεστραμμένη γενιά», η σωφροσύνη είναι αναγκαία ώστε να αποφεύγουμε τα προβλήματα και τις δυσκολίες.—Φιλιππησίους 2:15.

2. Πώς ωφελεί η υπομονή του Ιεχωβά τους Χριστιανούς σήμερα;

² Η «σωφροσύνη» μάς βοηθάει επίσης να έχουμε μια προσγειωμένη, ρεαλιστική άποψη για τον εαυτό μας. (Τίτο 2:12· Ρωμαίους 12:3) Αυτό είναι απαραίτητο αν λάβουμε υπόψη τα λόγια που είναι καταγραμμένα στο εδάφιο 2 Πέτρου 3:9: «Ο Ιεχωβά δεν αργοπορεί όσον αφορά την υπόσχεσή του, όπως μερικοί το θεωρούν αργοπορία, αλλά είναι υπομονετικός μαζί σας επειδή δεν θέλει να καταστραφεί κανείς αλλά θέλει να φτάσουν όλοι σε μετάνοια». Προσέξτε ότι ο Ιεχωβά είναι υπομονετικός, όχι μόνο με μη ομοπίστους, αλλά και «μαζί σας»—με μέλη της Χριστιανικής εκκλησίας. Γιατί; Επειδή «δεν θέλει να καταστραφεί κανείς». Μερικοί ίσως να χρειάζεται ακόμη να κάνουν αλλαγές και προσαρμογές προκειμένου να αποκτήσουν τα προσόντα για το δώρο της αιώνιας ζωής. Ας εξετάσουμε λοιπόν διάφορους τομείς στους οποίους μπορεί να είναι αναγκαίες μερικές προσαρμογές.

«Σωφροσύνη» στις Προσωπικές μας Σχέσεις

3. Ποια ερωτήματα αναφορικά με τα παιδιά τους μπορούν να κάνουν οι γονείς στον εαυτό τους;

³ Το σπίτι θα πρέπει να είναι ένα απάγκιο ειρήνης. Αλλά, στην περίπτωση μερικών ανθρώπων, είναι ένας ‘οίκος πλήρης . . . έριδος’. (Παροιμίαι 17:1) Τι θα λέγατε για την οικογένειά σας; Είναι το σπίτι σας απαλλαγμένο από «οργή και ξεφωνητό και υβριστικά λόγια»; (Εφεσίους 4:31) Τι θα λεχθεί για τα παιδιά σας; Νιώθουν ότι τα αγαπάτε και τα εκτιμάτε; (Παράβαλε Λουκάς 3:22.) Αφιερώνετε χρόνο για να τα διδάσκετε και να τα εκπαιδεύετε; Παρέχετε «διαπαιδαγώγηση στη δικαιοσύνη», όχι στην οργή και στο θυμό; (2 Τιμόθεο 3:16) Εφόσον τα παιδιά είναι ‘κληρονομία παρά του Ιεχωβά’, εκείνος ενδιαφέρεται έντονα για τη μεταχείριση που υφίστανται.—Ψαλμός 127:3.

4. (α) Ποιο μπορεί να είναι το αποτέλεσμα αν ο σύζυγος συμπεριφέρεται στη γυναίκα του με απότομο τρόπο; (β) Πώς μπορούν οι γυναίκες να προάγουν την ειρήνη με τον Θεό και την ευτυχία ολόκληρης της οικογένειας;

⁴ Τι θα πούμε για το γαμήλιο σύντροφό μας; «Πρέπει να αγαπούν οι σύζυγοι τις γυναίκες τους, όπως τα δικά τους σώματα. Αυτός που αγαπάει τη γυναίκα του αγαπάει τον εαυτό του, γιατί κανείς δεν μίσησε ποτέ τη δική του σάρκα· αλλά την τρέφει και την περιθάλπει, όπως και ο Χριστός την εκκλησία». (Εφεσίους 5:28, 29) Ένας βάναυσος, δεσποτικός ή παράλογος άντρας όχι μόνο θέτει σε κίνδυνο τη γαλήνη του σπιτιού του αλλά υπονομεύει τη σχέση του με τον Θεό. (1 Πέτρου 3:7) Τι θα λεχθεί για τις γυναίκες; Παρόμοια, αυτές πρέπει να «υποτάσσονται στους συζύγους τους όπως στον Κύριο». (Εφεσίους 5:22) Αν η σύζυγος σκέφτεται πώς να ευαρεστεί τον Θεό μπορεί να βοηθηθεί να παραβλέπει τα ελαττώματα του άντρα της και να υποτάσσεται σε αυτόν χωρίς να δυσανασχετεί. Μερικές φορές, μια σύζυγος μπορεί να νιώθει υποχρεωμένη να εκφράσει την άποψή της. Το εδάφιο Παροιμίαι 31:26 λέει για την άξια σύζυγο: «Ανοίγει το στόμα αυτής εν σοφία· και επί της γλώσσης αυτής είναι νόμος ευμενείας [στοργικής καλοσύνης, ΜΝΚ]». Συμπεριφερόμενη στον άντρα της με καλοσύνη και σεβασμό, διατηρεί ειρήνη με τον Θεό και προάγει την ευτυχία ολόκληρης της οικογένειας.—Παροιμίαι 14:1.

5. Γιατί θα πρέπει τα νεαρά άτομα να ακολουθούν τη συμβουλή της Αγίας Γραφής αναφορικά με τη συμπεριφορά τους προς τους γονείς τους;

⁵ Νεαροί, πώς συμπεριφέρεστε στους γονείς σας; Μήπως χρησιμοποιείτε τη σαρκαστική, αναιδή ομιλία που συχνά γίνεται ανεκτή από τον κόσμο; Ή υπακούτε στην εντολή της Αγίας Γραφής: «Παιδιά, να είστε υπάκουα στους γονείς σας σε ενότητα με τον Κύριο, γιατί αυτό είναι δίκαιο: ‘Τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου’· που είναι η πρώτη εντολή με υπόσχεση: ‘Ώστε να πηγαίνουν καλά τα πράγματα για εσένα και να παραμείνεις πολύ καιρό πάνω στη γη’»;—Εφεσίους 6:1-3.

6. Πώς μπορούμε να επιζητούμε ειρήνη με τους ομοπίστους μας;

⁶ Εκδηλώνουμε επίσης «σωφροσύνη» όταν ‘επιζητούμε ειρήνη και την επιδιώκουμε’ όσον αφορά τους ομοπίστους μας. (1 Πέτρου 3:11) Διαφωνίες και παρεξηγήσεις εγείρονται από καιρό σε καιρό. (Ιακώβου 3:2) Αν αφήνετε να υποβόσκουν έχθρες, η ειρήνη ολόκληρης της εκκλησίας μπορεί να κινδυνέψει. (Γαλάτες 5:15) Γι’ αυτό να τακτοποιείτε γρήγορα τις προστριβές· να επιζητείτε ειρηνικές λύσεις.—Ματθαίος 5:23-25· Εφεσίους 4:26· Κολοσσαείς 3:13, 14.

«Σωφροσύνη» και Οικογενειακές Ευθύνες

7. (α) Πώς ενθάρρυνε ο Παύλος την εκδήλωση ‘σωφροσύνης’ σε σχέση με τα καθημερινά ζητήματα; (β) Ποια στάση πρέπει να έχουν οι Χριστιανοί σύζυγοι, άντρες και γυναίκες, απέναντι στις οικιακές ευθύνες;

⁷ Ο απόστολος Παύλος συμβούλεψε τους Χριστιανούς να ‘ζουν με σωφροσύνη’. (Τίτο 2:12) Είναι ενδιαφέρον ότι, στα συμφραζόμενα, ο Παύλος προτρέπει τις γυναίκες «να αγαπούν τους συζύγους τους, να αγαπούν τα παιδιά τους, να είναι σώφρονες, αγνές, εργατικές στο σπίτι». (Τίτο 2:4, 5) Ο Παύλος το έγραψε αυτό το 61-64 Κ.Χ., λίγα χρόνια πριν από το τέλος του Ιουδαϊκού συστήματος πραγμάτων. Ωστόσο, τα καθημερινά ζητήματα, όπως οι δουλειές του σπιτιού, εξακολουθούσαν να είναι σημαντικά. Επομένως, οι σύζυγοι, άντρες και γυναίκες, θα πρέπει να διατηρούν μια υγιή, θετική άποψη για τις οικιακές τους ευθύνες ώστε «να μην ακούγονται υβριστικά λόγια για το λόγο του Θεού». Ένας οικογενειάρχης ζήτησε συγνώμη από κάποιον επισκέπτη του για την άσχημη εμφάνιση του σπιτιού του. Εξήγησε ότι το σπίτι είχε γίνει ερείπιο «επειδή ο ίδιος έκανε σκαπανικό». Είναι αξιέπαινο το να κάνουμε θυσίες για χάρη της Βασιλείας, αλλά πρέπει να προσέχουμε να μη θυσιάζουμε την ευημερία της οικογένειάς μας.

8. Πώς μπορούν οι οικογενειάρχες να φροντίζουν για τις ανάγκες της οικογένειάς τους με ισορροπημένο τρόπο;

⁸ Η Αγία Γραφή παροτρύνει τους πατέρες να δίνουν προτεραιότητα στην οικογένειά τους, λέγοντας ότι εκείνος που δεν προμηθεύει για την οικογένειά του «έχει απαρνηθεί την πίστη και είναι χειρότερος από ένα άτομο χωρίς πίστη». (1 Τιμόθεο 5:8) Τα πρότυπα διαβίωσης ποικίλλουν ανά τον κόσμο και είναι καλό να διατηρούμε μετριοπαθείς τις υλικές προσδοκίες. «Πτωχείαν και πλούτον μη δώσης εις εμέ», προσευχήθηκε εκείνος που έγραψε το εδάφιο Παροιμίαι 30:8. Ωστόσο, οι γονείς δεν πρέπει να παραβλέπουν τις υλικές ανάγκες των παιδιών τους. Για παράδειγμα, θα ήταν σοφό να αφήνει κάποιος εκούσια την οικογένειά του χωρίς τα αναγκαία της ζωής προκειμένου να επιδιώκει θεοκρατικά προνόμια; Δεν θα δημιουργούσε αυτό αισθήματα πικρίας στα παιδιά του; Από την άλλη μεριά, το εδάφιο Παροιμίαι 24:27 λέει: «Διάταττε το έργον σου έξω και προετοίμαζε αυτό εις σεαυτόν εν τω αγρώ· και έπειτα οικοδόμησον τον οίκον σου». Ναι, αν και το ενδιαφέρον για τα υλικά πράγματα έχει τη θέση του, ‘η οικοδόμηση του οίκου κάποιου’—πνευματικά και συναισθηματικά—είναι ζωτική.

9. Γιατί είναι σοφό να λαβαίνουν υπόψη τους οι οικογενειάρχες την πιθανότητα να πεθάνουν ή να αρρωστήσουν;

⁹ Έχετε κάνει πρόβλεψη για τη φροντίδα της οικογένειάς σας σε περίπτωση πρόωρου θανάτου σας; Το εδάφιο Παροιμίαι 13:22 λέει: «Ο αγαθός αφίνει κληρονομίαν εις υιούς υιών». Εκτός από μια κληρονομιά γνώσης του Ιεχωβά και σχέσης μαζί του, οι γονείς θα ενδιαφέρονται να προμηθεύουν από υλική άποψη για τα παιδιά τους. Σε πολλές χώρες, υπεύθυνοι οικογενειάρχες προσπαθούν να έχουν κάποιες οικονομίες, μια νόμιμη διαθήκη, καθώς και ασφαλιστική κάλυψη. Σε τελική ανάλυση, ο λαός του Θεού δεν είναι απρόσβλητος από ‘καιρό και απρόβλεπτη περίσταση’. (Εκκλησιαστής 9:11, ΜΝΚ) Τα χρήματα είναι ‘για προστασία’, και ο προσεκτικός προγραμματισμός πολλές φορές μπορεί να αποτρέψει τις ταλαιπωρίες. (Εκκλησιαστής 7:12, ΜΝΚ) Σε χώρες όπου η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη δεν καλύπτεται από το κράτος, μερικοί μπορεί να επιλέξουν να βάζουν στην άκρη χρήματα για τις ανάγκες της υγείας τους ή να φροντίσουν να έχουν περίθαλψη μέσω κάποιας μορφής ασφαλιστικής κάλυψης.a

10. Πώς θα μπορούσαν οι Χριστιανοί γονείς να «αποταμιεύουν» για τα παιδιά τους;

¹⁰ Οι Γραφές λένε επίσης: «Δεν οφείλουν τα παιδιά να αποταμιεύουν για τους γονείς τους, αλλά οι γονείς για τα παιδιά τους». (2 Κορινθίους 12:14) Στον κόσμο είναι συνηθισμένο να αποταμιεύουν οι γονείς χρήματα για τη μελλοντική εκπαίδευση και το γάμο των παιδιών τους ώστε να τους δώσουν ένα καλό ξεκίνημα στη ζωή. Έχετε σκεφτεί να αποταμιεύετε για το πνευματικό μέλλον του παιδιού σας; Υποθέστε, λόγου χάρη, ότι ένα παιδί που έχει μεγαλώσει επιδιώκει την ολοχρόνια διακονία. Αν και οι ολοχρόνιοι υπηρέτες δεν θα πρέπει ούτε να απαιτούν ούτε να αναμένουν υποστήριξη από τους άλλους, οι στοργικοί γονείς μπορεί να επιλέξουν να ‘δίνουν στο παιδί σύμφωνα με τις ανάγκες του’ προκειμένου να το βοηθήσουν να παραμείνει στην ολοχρόνια υπηρεσία.—Ρωμαίους 12:13· 1 Σαμουήλ 2:18, 19· Φιλιππησίους 4:14-18.

11. Μήπως φανερώνει έλλειψη πίστης το να έχουμε ρεαλιστική άποψη για τα χρήματα; Εξηγήστε.

¹¹ Το να έχουμε ρεαλιστική άποψη για τα χρήματα δεν φανερώνει έλλειψη πίστης στο γεγονός ότι το πονηρό σύστημα του Σατανά είναι κοντά στο τέλος του. Αποτελεί απλώς θέμα εκδήλωσης ‘πρακτικής σοφίας’ και ορθής κρίσης. (Παροιμίαι 2:7· 3:21· ΜΝΚ) Ο Ιησούς είπε κάποτε ότι «οι γιοι αυτού του συστήματος πραγμάτων είναι σοφότεροι με πρακτικό τρόπο . . . από ό,τι είναι οι γιοι του φωτός» όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιούν τα χρήματα. (Λουκάς 16:8) Δεν είναι περίεργο, λοιπόν, ότι μερικοί διακρίνουν την ανάγκη να κάνουν προσαρμογές στον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιούν τους πόρους τους, έτσι ώστε να φροντίζουν καλύτερα για τις ανάγκες της οικογένειάς τους.

«Σωφροσύνη» σε Σχέση με την Άποψή μας για την Εκπαίδευση

12. Πώς δίδαξε ο Ιησούς τους μαθητές του να προσαρμόζονται στις καινούριες περιστάσεις;

¹² «Το σκηνικό αυτού του κόσμου αλλάζει», και σαρωτικές οικονομικές αλλαγές και τεχνολογικές εξελίξεις λαβαίνουν χώρα ραγδαία. (1 Κορινθίους 7:31) Ωστόσο, ο Ιησούς δίδαξε τους ακολούθους του να είναι προσαρμοστικοί. Τους είπε τα εξής όταν τους απέστειλε στην πρώτη τους εκστρατεία κηρύγματος: «Μην προμηθευτείτε χρυσάφι ή ασήμι ή χαλκό για τα πουγκιά της ζώνης σας ούτε σακίδιο τροφίμων για το ταξίδι ούτε δύο εσωτερικά ενδύματα ούτε σανδάλια ούτε μπαστούνι· διότι ο εργάτης αξίζει την τροφή του». (Ματθαίος 10:9, 10) Σε κάποια μεταγενέστερη περίπτωση, όμως, ο Ιησούς είπε: «Εκείνος που έχει πουγκί ας το πάρει, παρόμοια και σακίδιο τροφίμων». (Λουκάς 22:36) Τι είχε αλλάξει; Οι περιστάσεις. Το θρησκευτικό περιβάλλον είχε γίνει πιο εχθρικό, και τώρα χρειαζόταν να κάνουν προμήθειες για τον εαυτό τους.

13. Ποιος είναι ο κύριος σκοπός της εκπαίδευσης, και πώς μπορούν οι γονείς να παρέχουν υποστήριξη στα παιδιά τους όσον αφορά αυτό το ζήτημα;

¹³ Παρόμοια και σήμερα, οι γονείς μπορεί να χρειαστεί να λάβουν υπόψη τους τις σημερινές οικονομικές πραγματικότητες. Για παράδειγμα, φροντίζετε ώστε τα παιδιά σας να λαβαίνουν επαρκή σχολική εκπαίδευση; Ο κύριος σκοπός της εκπαίδευσης θα πρέπει να είναι να εξαρτιστεί το νεαρό άτομο ώστε να γίνει αποτελεσματικός διάκονος του Ιεχωβά. Και η πιο σπουδαία εκπαίδευση από όλες είναι η πνευματική εκπαίδευση. (Ησαΐας 54:13) Οι γονείς ενδιαφέρονται επίσης για την ικανότητα των παιδιών τους να συντηρούνται από οικονομική άποψη. Γι’ αυτό, να δίνετε στα παιδιά σας καθοδηγία, να τα βοηθάτε να επιλέξουν τα κατάλληλα σχολικά μαθήματα και να συζητάτε μαζί τους κατά πόσο είναι σοφό να επιδιώξουν ή όχι επιπρόσθετη εκπαίδευση. Αυτές οι αποφάσεις αποτελούν οικογενειακή ευθύνη, και οι άλλοι δεν θα πρέπει να επικρίνουν την πορεία που θα ακολουθήσετε. (Παροιμίαι 22:6) Τι θα λεχθεί για εκείνους που έχουν επιλέξει να εκπαιδεύσουν τα παιδιά τους στο σπίτι;b Αν και πολλοί έχουν κάνει αξιέπαινο έργο, μερικοί διαπίστωσαν ότι η προσπάθεια ήταν πιο δύσκολη από ό,τι φαντάζονταν, και τα παιδιά τους ζημιώθηκαν. Συνεπώς, αν σκέφτεστε τη σχολική εκπαίδευση στο σπίτι, φροντίστε να υπολογίσετε τη δαπάνη, εκτιμώντας ρεαλιστικά το αν έχετε και τις ικανότητες και την αυτοπειθαρχία που χρειάζεται για να ολοκληρώσετε αυτή την προσπάθεια.—Λουκάς 14:28.

‘Μη Ζητάτε Μεγάλα Πράγματα’

14, 15. (α) Πώς έχασε ο Βαρούχ την πνευματική του ισορροπία; (β) Γιατί ήταν ανόητο εκ μέρους του να ‘ζητάει μεγάλα πράγματα’;

¹⁴ Εφόσον το τέλος αυτού του συστήματος δεν έχει έρθει ακόμη, μερικοί μπορεί να έχουν την τάση να ζητάνε αυτά που έχει να προσφέρει ο κόσμος—σταδιοδρομίες με γόητρο, προσοδοφόρα επαγγέλματα και πλούτη. Αναλογιστείτε το γραμματέα του Ιερεμία, τον Βαρούχ. Εκείνος είπε με λύπη: ‘Αλίμονο, τώρα, σε εμένα, γιατί ο Ιεχωβά πρόσθεσε λύπη στον πόνο μου! Απέκαμα από το στεναγμό μου και τόπο ανάπαυσης δεν βρήκα’. (Ιερεμίας 45:3, ΜΝΚ) Ο Βαρούχ ήταν κουρασμένος. Το να υπηρετεί ως γραμματέας του Ιερεμία ήταν δύσκολη εργασία, γεμάτη ένταση. (Ιερεμίας 36:14-26) Και δεν φαινόταν στον ορίζοντα κάποιο τέλος σε αυτή την ένταση. Θα περνούσαν 18 χρόνια προτού καταστραφεί η Ιερουσαλήμ.

¹⁵ Ο Ιεχωβά είπε στον Βαρούχ: ‘Δες! Εκείνο που οικοδόμησα το κατεδαφίζω και εκείνο που φύτεψα το ξεριζώνω, μάλιστα όλο αυτόν τον τόπο. Εσύ, όμως, ζητάς μεγάλα πράγματα για τον εαυτό σου. Μη ζητάς’. Ο Βαρούχ είχε χάσει την ισορροπία του. Είχε αρχίσει να ‘ζητάει μεγάλα πράγματα για τον εαυτό του’, ίσως πλούτη, εξοχότητα ή οικονομική εξασφάλιση. Εφόσον ο Ιεχωβά ‘ξερίζωνε, μάλιστα όλο αυτόν τον τόπο’, τι νόημα είχε να ζητάει τέτοια πράγματα; Γι’ αυτό, ο Ιεχωβά πρόσφερε στον Βαρούχ την εξής αφυπνιστική υπενθύμιση: ‘Διότι εγώ φέρνω συμφορά πάνω σε κάθε σάρκα . . . , και θα σου δώσω την ψυχή σου ως λάφυρο σε όλους τους τόπους όπου θα πας’. Τα υλικά αποκτήματα δεν θα σώζονταν από την καταστροφή της Ιερουσαλήμ! Ο Ιεχωβά εγγυόταν μόνο τη σωτηρία της ‘ψυχής του ως λάφυρο’.—Ιερεμίας 45:4, 5, ΜΝΚ.

16. Ποιο μάθημα μπορεί να πάρει ο λαός του Ιεχωβά σήμερα από την εμπειρία του Βαρούχ;

¹⁶ Ο Βαρούχ έδωσε προσοχή στη διόρθωση του Ιεχωβά και, σε εκπλήρωση της υπόσχεσης του Ιεχωβά, ο Βαρούχ γλίτωσε τη ζωή του. (Ιερεμίας 43:6, 7) Τι ισχυρό μάθημα για το λαό του Ιεχωβά σήμερα! Αυτός δεν είναι καιρός να ‘ζητάμε μεγάλα πράγματα για τον εαυτό μας’. Γιατί; Επειδή «ο κόσμος παρέρχεται καθώς και η επιθυμία του».—1 Ιωάννη 2:17.

Η Καλύτερη Χρήση του Χρόνου που Έχει Απομείνει

17, 18. (α) Πώς αντέδρασε ο Ιωνάς όταν οι Νινευίτες μετανόησαν; (β) Ποιο μάθημα δίδαξε ο Ιεχωβά στον Ιωνά;

¹⁷ Πώς, λοιπόν, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε καλύτερα το χρόνο που έχει απομείνει; Ας μάθουμε από την εμπειρία του προφήτη Ιωνά. Εκείνος ‘πήγε στη Νινευή . . . , κάνοντας εξαγγελία και λέγοντας: «Μονάχα σαράντα ημέρες ακόμη, και η Νινευή θα καταστραφεί»’. Προς έκπληξη του Ιωνά, οι Νινευίτες ανταποκρίθηκαν στο άγγελμά του και μετανόησαν! Ο Ιεχωβά δεν κατέστρεψε την πόλη. Ποια ήταν η αντίδραση του Ιωνά; ‘Ιεχωβά, αφαίρεσε, σε παρακαλώ, την ψυχή μου από εμένα, γιατί είναι καλύτερα να πεθάνω παρά να ζω’.—Ιωνάς 3:3, 4· 4:3· ΜΝΚ.

¹⁸ Ο Ιεχωβά δίδαξε τότε στον Ιωνά ένα σπουδαίο μάθημα. ‘Όρισε . . . μια νεροκολοκυθιά, ώστε να ανεβεί πάνω από τον Ιωνά, προκειμένου να κάνει ίσκιο πάνω από το κεφάλι του . . . Και ο Ιωνάς χάρηκε πολύ για τη νεροκολοκυθιά’. Αλλά η χαρά του Ιωνά ήταν βραχύβια, διότι το φυτό γρήγορα ξεράθηκε. Ο Ιωνάς ‘άναψε από θυμό’ για την ταλαιπωρία του. Ο Ιεχωβά έκανε σαφές αυτό που ήθελε να τον διδάξει, λέγοντας: ‘Εσύ λυπήθηκες για τη νεροκολοκυθιά . . . Εγώ δεν έπρεπε να λυπηθώ για τη Νινευή, τη μεγάλη πόλη, στην οποία υπάρχουν περισσότεροι από εκατόν είκοσι χιλιάδες άνθρωποι που δεν ξέρουν καθόλου τη διαφορά ανάμεσα στο δεξί τους χέρι και στο αριστερό, καθώς και πολλά κατοικίδια ζώα;’—Ιωνάς 4:6, 7, 9-11, ΜΝΚ.

19. Ποια εγωκεντρική νοοτροπία πρέπει να αποφεύγουμε;

¹⁹ Πόσο εγωκεντρικός ήταν ο συλλογισμός του Ιωνά! Αυτός μπορούσε να νιώθει λύπη για το φυτό, αλλά δεν ένιωθε την παραμικρή συμπόνια για το λαό της Νινευή—για ανθρώπους οι οποίοι, από πνευματική άποψη, ‘δεν ήξεραν τη διαφορά ανάμεσα στο δεξί τους χέρι και στο αριστερό’. Και εμείς παρόμοια μπορεί να ποθούμε την καταστροφή αυτού του πονηρού κόσμου, και δικαιολογημένα μάλιστα! (2 Θεσσαλονικείς 1:8) Ενόσω περιμένουμε, όμως, έχουμε ευθύνη να βοηθούμε τα ειλικρινή άτομα, τα οποία, από πνευματική άποψη, δεν ‘μπορούν να ξεχωρίσουν το δεξί τους χέρι από το αριστερό’. (Ματθαίος 9:36· Ρωμαίους 10:13-15) Θα χρησιμοποιήσετε το λίγο χρόνο που απομένει προκειμένου να βοηθήσετε όσο το δυνατόν περισσότερα άτομα να αποκτήσουν την πολύτιμη γνώση για τον Ιεχωβά; Ποιο έργο θα μπορούσε ποτέ να δώσει τόση χαρά όση δίνει η υποβοήθηση ενός ατόμου για την απόκτηση ζωής;

Συνεχίστε να Ζείτε με «Σωφροσύνη»

20, 21. (α) Ποιοι είναι μερικοί τρόποι με τους οποίους μπορούμε να εκδηλώνουμε «σωφροσύνη» στη διάρκεια των ημερών που βρίσκονται μπροστά μας; (β) Ποιες ευλογίες θα έρθουν αν ζούμε με «σωφροσύνη»;

²⁰ Καθώς το σύστημα του Σατανά εξακολουθεί να βυθίζεται προς την καταστροφή του, είναι βέβαιο ότι θα βρεθούμε αντιμέτωποι με καινούριες δυσκολίες. Το εδάφιο 2 Τιμόθεο 3:13 προλέγει: «Πονηροί άνθρωποι και απατεώνες θα προχωρούν από το κακό στο χειρότερο». Αλλά μην «κουραστείτε και εξαντληθείτε στις ψυχές σας». (Εβραίους 12:3) Να βασίζεστε στον Ιεχωβά για δύναμη. (Φιλιππησίους 4:13) Μάθετε να είστε ευέλικτοι, να προσαρμόζεστε σε αυτές τις περιστάσεις που επιδεινώνονται, αντί να ασχολείστε με το παρελθόν. (Εκκλησιαστής 7:10) Να χρησιμοποιείτε πρακτική σοφία, ενεργώντας σε αρμονία με την κατεύθυνση που παρέχει «ο πιστός και φρόνιμος δούλος».—Ματθαίος 24:45-47.

²¹ Δεν γνωρίζουμε πόσος καιρός έχει απομείνει. Ωστόσο, μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι «το τέλος . . . όλων των πραγμάτων έχει πλησιάσει». Μέχρι να έρθει αυτό το τέλος, ας ζούμε με «σωφροσύνη» σε ό,τι αφορά τις μεταξύ μας σχέσεις, τον τρόπο με τον οποίο φροντίζουμε για τις οικογένειές μας, καθώς και τις κοσμικές μας ευθύνες. Ενεργώντας έτσι, μπορούμε όλοι να είμαστε πεπεισμένοι ότι τελικά θα βρεθούμε «ακηλίδωτοι και άψογοι και με ειρήνη»!—2 Πέτρου 3:14.

[Υποσημειώσεις]

Σημεία για Ανασκόπηση

◻ Πώς μπορούμε να δείχνουμε «σωφροσύνη» όσον αφορά τις προσωπικές μας σχέσεις;

◻ Πώς μπορούμε να δείχνουμε ισορροπία καθώς φροντίζουμε για τις οικογενειακές μας ευθύνες;

◻ Γιατί πρέπει οι γονείς να ενδιαφέρονται για την κοσμική εκπαίδευση των παιδιών τους;

◻ Ποια μαθήματα παίρνουμε από τον Βαρούχ και τον Ιωνά;

[Εικόνα στη σελίδα 18]

Όταν ο σύζυγος και η σύζυγος συμπεριφέρονται άσχημα ο ένας στον άλλον, υπονομεύουν τη σχέση τους με τον Ιεχωβά

[Εικόνα στη σελίδα 20]

Οι γονείς πρέπει να ενδιαφέρονται για την εκπαίδευση των παιδιών τους