«Θα τους Δώσω Ενοποιημένη Καρδιά»

1-3. Πώς χλευάζουν οι Βαβυλώνιοι τους λάτρεις του Ιεχωβά, και γιατί;

ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ ότι είστε ένας πιστός Ιουδαίος που ζει στην πόλη της Βαβυλώνας. Ο λαός σας είναι εξόριστος εδώ και μισό αιώνα περίπου. Όπως συνηθίζετε κάθε Σάββατο, πρόκειται να συναντηθείτε με τους ομοπίστους σας για να λατρέψετε τον Ιεχωβά. Περπατώντας μέσα στους πολύβουους δρόμους, περνάτε από επιβλητικούς ναούς και αναρίθμητα ιερά. Οι άνθρωποι συρρέουν σε αυτά τα μέρη για να κάνουν προσφορές και να ψάλουν ύμνους σε θεότητες όπως ο Μαρντούκ.

² Μακριά από τα πλήθη, συναντάτε τη μικρή ομάδα των συλλάτρεών σας.a Βρίσκετε μια ήσυχη γωνιά​—ίσως δίπλα σε ένα από τα κανάλια της πόλης—​ώστε όλοι μαζί να προσευχηθείτε, να ψάλετε ύμνους και να κάνετε στοχασμούς γύρω από τον Λόγο του Θεού. Καθώς προσεύχεστε, ακούγεται το απαλό τρίξιμο από τις ξύλινες μαούνες που είναι αγκυροβολημένες στην άκρη του καναλιού. Τουλάχιστον εδώ μπορείτε να βρείτε λίγη ησυχία. Ελπίζετε να μη σας πάρουν είδηση οι ντόπιοι και διαλύσουν για πολλοστή φορά τη σύναξή σας. Γιατί το κάνουν αυτό;

³ Η Βαβυλώνα έχει μακρό ιστορικό νικηφόρων πολέμων, και οι κάτοικοι της πόλης αποδίδουν την ισχύ της στους ψεύτικους θεούς τους. Από την άποψη των Βαβυλωνίων, η ολοκληρωτική καταστροφή της Ιερουσαλήμ αποδεικνύει ότι ο θεός τους ο Μαρντούκ είναι ισχυρότερος από τον Ιεχωβά! Γι’ αυτό, χλευάζουν τον Θεό σας και τον λαό του. Μερικές φορές απαιτούν περιπαικτικά: «Ψάλτε μας έναν από τους ύμνους της Σιών»! (Ψαλμ. 137:3) Πολλοί ψαλμοί εξυμνούν τους θριάμβους της Σιών επί των εχθρών του Ιεχωβά. Πιθανώς οι Βαβυλώνιοι αρέσκονται να χλευάζουν ειδικά αυτούς τους ψαλμούς. Άλλοι ψαλμοί όμως μιλούν για τους ίδιους τους Βαβυλωνίους. Για παράδειγμα, ένας από αυτούς λέει: «Έκαναν την Ιερουσαλήμ σωρό ερειπίων. . . . Οι γύρω μας μάς χλευάζουν και μας περιπαίζουν».​—Ψαλμ. 79:1, 3, 4.

4, 5. Ποια ελπίδα πρόσφεραν οι προφητείες του Ιεζεκιήλ, και τι θα εξετάσουμε σε αυτό το κεφάλαιο; (Βλέπε εικόνα στην αρχή του κεφαλαίου.)

⁴ Υπάρχουν επίσης και οι αποστάτες Ιουδαίοι, οι οποίοι περιγελούν με κάθε ευκαιρία την πίστη σας στον Ιεχωβά και στους προφήτες του. Παρά τους χλευασμούς τους, η αγνή λατρεία είναι πηγή παρηγοριάς για εσάς και την οικογένειά σας. Νιώθετε όμορφα όταν προσεύχεστε και υμνολογείτε μαζί. Η ανάγνωση του Λόγου του Θεού σάς καθησυχάζει. (Ψαλμ. 94:19· Ρωμ. 15:4) Φανταστείτε ότι αυτή τη συγκεκριμένη μέρα ένας συλλάτρης σας έχει φέρει στη σύναξη κάτι ξεχωριστό​—έναν ρόλο με την προφητεία του Ιεζεκιήλ. Πόσο σας αρέσει να ακούτε την υπόσχεση του Ιεχωβά ότι θα αποκαταστήσει τον λαό του στην πατρίδα του! Η καρδιά σας αναθαρρεί καθώς ακούτε να διαβάζουν την προφητεία, και ο νους σας τρέχει στην ελπίδα ότι κάποια μέρα εσείς και η οικογένειά σας ίσως επιστρέψετε στην πατρίδα σας και βοηθήσετε στη συναρπαστική αποκατάσταση!

⁵ Οι προφητείες του Ιεζεκιήλ είναι γεμάτες με υποσχέσεις αποκατάστασης. Ας εξετάσουμε αυτό το ελπιδοφόρο θέμα. Πώς εκπληρώθηκαν εκείνες οι προφητείες στην περίπτωση των εξορίστων; Ποια είναι η σημασία τους σήμερα; Για μερικές από αυτές, θα εξετάσουμε και μια τελική, μελλοντική εκπλήρωση.

 6. Πώς είχε προειδοποιήσει επανειλημμένα ο Θεός τον στασιαστικό λαό του;

⁶ Μέσω του Ιεζεκιήλ, ο Ιεχωβά γνωστοποίησε ξεκάθαρα στον λαό του την τιμωρία που θα τους επέφερε για τη στασιαστική τους πορεία. «Θα πάνε σε εξορία, σε αιχμαλωσία», είπε ο Ιεχωβά. (Ιεζ. 12:11) Όπως είδαμε στο Κεφάλαιο 6, ο Ιεζεκιήλ μάλιστα αναπαρέστησε εκείνη την καταδίκη. Αλλά αυτή δεν ήταν η πρώτη προειδοποίηση που λάβαιναν. Από τις ημέρες του Μωυσή, σχεδόν μια χιλιετία νωρίτερα, ο Ιεχωβά είχε προειδοποιήσει τον λαό του ότι, αν επέμεναν να ακολουθούν στασιαστική πορεία, θα κατέληγαν στην εξορία. (Δευτ. 28:36, 37) Προφήτες όπως ο Ησαΐας και ο Ιερεμίας είχαν δώσει παρόμοιες προειδοποιήσεις.​—Ησ. 39:5-7· Ιερ. 20:3-6.

 7. Με ποιους τρόπους τιμώρησε ο Ιεχωβά τον λαό του;

⁷ Δυστυχώς όμως αυτές οι προειδοποιήσεις ως επί το πλείστον έπεφταν στο κενό. Ο Ιεχωβά πληγώθηκε βαθιά από τον στασιασμό, την ειδωλολατρία, την απιστία και τη διαφθορά του λαού του ο οποίος επηρεαζόταν από κακούς ποιμένες. Γι’ αυτό, επέτρεψε να τους πλήξει πείνα​—πράγμα που αποτελούσε συμφορά και ντροπή, μιας και στη γη τους κάποτε “έρρεε το γάλα και το μέλι”. (Ιεζ. 20:6, 7) Έπειτα, όπως είχε προείπει από πολύ παλιά, ο Ιεχωβά επέτρεψε να τιμωρηθεί ο παραστρατημένος λαός του με εξορία. Το 607 Π.Κ.Χ., ο Ναβουχοδονόσορ της Βαβυλώνας έδωσε τη χαριστική βολή, καταστρέφοντας την Ιερουσαλήμ και τον ναό της. Πολλές χιλιάδες από τους Ιουδαίους που επέζησαν οδηγήθηκαν σε εξορία στη Βαβυλώνα. Εκεί υφίσταντο τον χλευασμό και την εναντίωση που αναφέραμε στην αρχή.

8, 9. Πώς προειδοποίησε επανειλημμένα ο Θεός τη Χριστιανική εκκλησία για την αποστασία;

⁸ Υπέστη άραγε η Χριστιανική εκκλησία κάτι παρόμοιο με τη βαβυλωνιακή εξορία; Ναι. Όπως και οι Ιουδαίοι στους αρχαίους καιρούς, έτσι και οι ακόλουθοι του Χριστού προειδοποιήθηκαν εγκαίρως. Στην αρχή της διακονίας του, ο Ιησούς είπε: «Να φυλάγεστε από τους ψευδοπροφήτες, που έρχονται σε εσάς με ένδυμα προβάτου, αλλά από μέσα είναι αρπακτικοί λύκοι». (Ματθ. 7:15) Χρόνια αργότερα, ο απόστολος Παύλος έδωσε υπό θεϊκή έμπνευση μια παρόμοια προειδοποίηση: «Γνωρίζω ότι μετά την αναχώρησή μου θα μπουν ανάμεσά σας καταπιεστικοί λύκοι και δεν θα μεταχειρίζονται το ποίμνιο με τρυφερότητα, και από εσάς τους ίδιους θα εμφανιστούν άντρες που θα λένε διεστραμμένα πράγματα για να παρασύρουν τους μαθητές πίσω τους».​—Πράξ. 20:29, 30.

⁹ Οι Χριστιανοί διδάχτηκαν να αναγνωρίζουν και να αποφεύγουν τέτοια επικίνδυνα άτομα. Οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι έλαβαν την εντολή να απομακρύνουν τους αποστάτες από την εκκλησία. (1 Τιμ. 1:19· 2 Τιμ. 2:16-19· 2 Πέτρ. 2:1-3· 2 Ιωάν. 10) Ωστόσο, όπως είχε συμβεί παλιότερα με τον Ισραήλ και τον Ιούδα, πολλοί Χριστιανοί άρχισαν σταδιακά να κωφεύουν στις στοργικές προειδοποιήσεις. Στα τέλη του πρώτου αιώνα, η αποστασία είχε ήδη ριζώσει στην εκκλησία. Ο Ιωάννης, ο τελευταίος εν ζωή απόστολος στη δύση του πρώτου αιώνα Κ.Χ., υπήρξε μάρτυρας αυτής της διαφθοράς και του διαδεδομένου στασιασμού. Εκείνος ήταν πλέον ο μόνος ανασταλτικός παράγοντας που είχε απομείνει ενάντια σε αυτή την πονηρή τάση. (2 Θεσ. 2:6-8· 1 Ιωάν. 2:18) Τι συνέβη μετά τον θάνατό του;

10, 11. Πώς εκπληρώθηκε η παραβολή του Ιησού για το σιτάρι και τα ζιζάνια από τον δεύτερο αιώνα Κ.Χ. και έπειτα;

¹⁰ Μετά τον θάνατο του Ιωάννη, άρχισε να εκπληρώνεται η παραβολή του Ιησού για το σιτάρι και τα ζιζάνια. (Διαβάστε Ματθαίος 13:24-30) Όπως είχε προβλέψει ο Ιησούς, ο Σατανάς έσπειρε στην εκκλησία «ζιζάνια», δηλαδή κατ’ απομίμηση Χριστιανούς, και η διαφθορά επιταχύνθηκε. Πόσο πρέπει να πληγώθηκε ο Ιεχωβά βλέποντας την εκκλησία που είχε ιδρύσει ο Γιος του να μολύνεται από ειδωλολατρία, από παγανιστικές γιορτές και συνήθειες, καθώς και από ψεύτικες δοξασίες ασεβών φιλοσόφων και σατανικών θρησκειών! Τι έκανε τότε ο Ιεχωβά; Όπως και στην περίπτωση του άπιστου Ισραήλ, επέτρεψε να οδηγηθεί ο λαός του στην εξορία. Από κάποιο σημείο και έπειτα τον δεύτερο αιώνα Κ.Χ., τα όμοια με σιτάρι άτομα χάθηκαν ανάμεσα στους κατ’ απομίμηση Χριστιανούς. Η αληθινή Χριστιανική εκκλησία βρισκόταν στην ουσία εξόριστη στη Βαβυλώνα τη Μεγάλη, την παγκόσμια αυτοκρατορία της ψεύτικης θρησκείας, ενώ οι κατ’ απομίμηση Χριστιανοί αφομοιώθηκαν από αυτή τη διεφθαρμένη αυτοκρατορία. Καθώς οι κατ’ απομίμηση Χριστιανοί αυξάνονταν, ήρθε σε ύπαρξη ο Χριστιανικός κόσμος.

¹¹ Καθ’ όλη τη διάρκεια των σκοτεινών αιώνων κατά τους οποίους κυριαρχούσε ο Χριστιανικός κόσμος, υπήρχαν και μερικοί γνήσιοι Χριστιανοί, το «σιτάρι» της παραβολής του Ιησού. Όπως οι Ιουδαίοι εξόριστοι του εδαφίου Ιεζεκιήλ 6:9, έτσι και αυτοί θυμήθηκαν τον αληθινό Θεό. Μερικοί αντιτάχθηκαν θαρραλέα στις ψεύτικες δοξασίες του Χριστιανικού κόσμου. Αντιμετώπισαν χλευασμό και διωγμό. Σκόπευε άραγε ο Ιεχωβά να εγκαταλείψει για πάντα τον λαό του σε εκείνο το βασίλειο του πνευματικού σκοταδιού; Όχι! Όπως και στην περίπτωση του αρχαίου Ισραήλ, ο θυμός του Ιεχωβά εκδηλώθηκε όσο ακριβώς χρειαζόταν και για όσον καιρό ήταν κατάλληλο. (Ιερ. 46:28) Επιπλέον, ο Ιεχωβά δεν άφησε τον λαό του χωρίς ελπίδα. Ας επιστρέψουμε σε εκείνους τους Ιουδαίους εξορίστους στην αρχαία Βαβυλώνα και ας δούμε πώς τους έδωσε ο Ιεχωβά την ελπίδα ότι η αιχμαλωσία τους θα τερματιζόταν.

12, 13. Γιατί θα καταλάγιαζε τελικά ο θυμός του Ιεχωβά εναντίον του εξόριστου λαού του στις ημέρες του Ιεζεκιήλ;

¹² Ο Ιεχωβά μίλησε ευθέως για τον θυμό του εναντίον του λαού του, αλλά επίσης τους διαβεβαίωσε ότι η δίκαιη αγανάκτησή του δεν θα συνεχιζόταν για πάντα. Προσέξτε, για παράδειγμα, αυτά τα λόγια: «Ο θυμός μου θα ησυχάσει και η οργή που έχω εναντίον τους θα καταλαγιάσει, και θα νιώσω ικανοποιημένος. Και θα γνωρίσουν εξάπαντος ότι εγώ, ο Ιεχωβά, μίλησα μέσα στην επιμονή μου για αποκλειστική αφοσίωση, όταν θα έχω εξαπολύσει την οργή μου εναντίον τους». (Ιεζ. 5:13) Γιατί θα καταλάγιαζε τελικά η οργή του Ιεχωβά;

¹³ Μεταξύ των αιχμαλώτων ήταν και πιστοί Ιουδαίοι που είχαν οδηγηθεί στην εξορία μαζί με τους άπιστους συμπατριώτες τους. Επιπρόσθετα, μέσω του Ιεζεκιήλ, ο Θεός προείπε ότι κάποια μέλη του λαού Του θα μετανοούσαν ενώ θα βρίσκονταν στην εξορία. Εκείνοι οι μεταμελημένοι Ιουδαίοι θα διηγούνταν τα επαίσχυντα πράγματα που είχαν κάνει στασιάζοντας εναντίον του Θεού τους, και θα εκλιπαρούσαν τον Ιεχωβά για συγχώρηση και εύνοια. (Ιεζ. 6:8-10· 12:16) Ο Ιεζεκιήλ ήταν ανάμεσα στους πιστούς, όπως και ο προφήτης Δανιήλ καθώς και οι τρεις σύντροφοί του. Μάλιστα, ο Δανιήλ έζησε αρκετά ώστε να δει και την αρχή και το τέλος της εξορίας. Η εγκάρδια προσευχή μετάνοιας που ανέπεμψε για τις αμαρτίες του Ισραήλ είναι καταγραμμένη στο 9ο κεφάλαιο του βιβλίου του. Αναμφίβολα εξέφρασε τα αισθήματα πολλών χιλιάδων εξορίστων οι οποίοι λαχταρούσαν να λάβουν τη συγχώρηση του Ιεχωβά και να ευλογηθούν ξανά από αυτόν. Πόσο συναρπαστικές ήταν λοιπόν οι θεόπνευστες υποσχέσεις του Ιεζεκιήλ για απελευθέρωση και αποκατάσταση!

14. Γιατί θα αποκαθιστούσε ο Ιεχωβά τον λαό του στην πατρίδα του;

¹⁴ Υπήρχε όμως και κάποιος σημαντικότερος λόγος για την απελευθέρωση και την αποκατάσταση του λαού του Ιεχωβά. Η μακρόχρονη εξορία τους θα τελείωνε, όχι επειδή άξιζαν την απελευθέρωση, αλλά επειδή είχε έρθει και πάλι ο καιρός να αγιάσει ο Ιεχωβά το όνομά του ενώπιον όλων των εθνών. (Ιεζ. 36:22) Εκείνοι οι Βαβυλώνιοι θα μάθαιναν μια για πάντα ότι οι δαιμονικοί θεοί τους, όπως ο Μαρντούκ, ήταν ανίσχυροι μπροστά στον Υπέρτατο Κύριο Ιεχωβά! Ας εξετάσουμε πέντε υποσχέσεις τις οποίες ο Ιεχωβά ενέπνευσε τον Ιεζεκιήλ να μεταφέρει στους άλλους εξορίστους. Πρώτα, θα δούμε τι σήμαινε για εκείνους τους πιστούς η καθεμιά από αυτές τις υποσχέσεις. Κατόπιν, θα δούμε πώς αυτές οι υποσχέσεις είχαν και μια μεγαλύτερη εκπλήρωση.

15. Πώς θα άλλαζαν οι θρησκευτικές συνήθειες των επαναπατριζομένων;

¹⁵ ΥΠΟΣΧΕΣΗ 1. Όχι πια ειδωλολατρία ούτε άλλες απεχθείς συνήθειες σχετικές με την ψεύτικη θρησκεία. (Διαβάστε Ιεζεκιήλ 11:18· 12:24) Όπως είδαμε στο Κεφάλαιο 5, η Ιερουσαλήμ και ο ναός της είχαν μολυνθεί με συνήθειες της ψεύτικης θρησκείας, όπως η ειδωλολατρία. Ως αποτέλεσμα, ο λαός είχε διαφθαρεί και αποξενωθεί από τον Ιεχωβά. Μέσω του Ιεζεκιήλ, ο Ιεχωβά προείπε ότι οι εξόριστοι θα μπορούσαν να αποβλέπουν σε έναν καιρό κατά τον οποίο θα συμμετείχαν ξανά σε λατρεία καθαρή και αμόλυντη. Όλες οι υπόλοιπες ευλογίες της αποκατάστασης θα εξαρτόνταν από αυτό το πρώτιστο ζήτημα: την αποκατάσταση της διευθέτησης του Θεού για αγνή λατρεία.

16. Τι υποσχέθηκε ο Ιεχωβά αναφορικά με την πατρίδα του λαού του;

¹⁶ ΥΠΟΣΧΕΣΗ 2. Επιστροφή στην πατρίδα τους. «Θα σας δώσω τη γη του Ισραήλ», είπε ο Ιεχωβά στους εξορίστους. (Ιεζ. 11:17) Αυτή ήταν μια αξιοσημείωτη υπόσχεση επειδή οι Βαβυλώνιοι, που χλεύαζαν τον αιχμάλωτο λαό του Θεού, ασφαλώς δεν τους έδωσαν ποτέ την παραμικρή ελπίδα ότι θα επέστρεφαν στην αγαπημένη τους πατρίδα. (Ησ. 14:4, 17) Επίσης, αν μετά την επιστροφή τους οι Ιουδαίοι παρέμεναν πιστοί, η γη θα ήταν εύφορη και παραγωγική, πράγμα που θα τους επέτρεπε να συντηρούν τον εαυτό τους και να ασχολούνται με ωφέλιμες εργασίες. Ο εξευτελισμός και η αθλιότητα της πείνας θα ανήκαν πλέον στο παρελθόν.​—Διαβάστε Ιεζεκιήλ 36:30.

17. Τι θα συνέβαινε και πάλι όσον αφορά τις θυσίες προς τον Ιεχωβά;

¹⁷ ΥΠΟΣΧΕΣΗ 3. Θα ξανάρχιζαν οι προσφορές δώρων στο θυσιαστήριο του Ιεχωβά. Όπως είδαμε στο Κεφάλαιο 2, οι θυσίες και οι προσφορές υπό τον Νόμο αποτελούσαν ουσιώδες κομμάτι της αγνής λατρείας. Αν οι εξόριστοι που θα επαναπατρίζονταν παρέμεναν υπάκουοι και πνευματικά καθαροί, ο Ιεχωβά θα δεχόταν τις προσφορές τους. Ως αποτέλεσμα, ο λαός θα μπορούσε να εξιλεώνεται για τις αμαρτίες του και να παραμένει κοντά στον Θεό του. Ο Ιεχωβά υποσχέθηκε: «Θα με υπηρετήσει σε αυτή τη χώρα ολόκληρος ο οίκος του Ισραήλ, όλοι τους. Εκεί θα ευαρεστηθώ με αυτούς, και θα ζητήσω τις συνεισφορές σας και τους πρώτους καρπούς από τις προσφορές σας, όλα τα άγια πράγματά σας». (Ιεζ. 20:40) Η αγνή λατρεία επρόκειτο πραγματικά να αποκατασταθεί, φέρνοντας ευλογίες στον λαό του Θεού.

18. Πώς θα ποίμαινε ο Ιεχωβά τον λαό του;

¹⁸ ΥΠΟΣΧΕΣΗ 4. Απομάκρυνση των κακών ποιμένων. Ένας βασικός λόγος για τον οποίο ο λαός του Θεού πήρε τόσο κακό δρόμο ήταν η επιρροή διεφθαρμένων ανθρώπων οι οποίοι ασκούσαν την ηγεσία. Ο Ιεχωβά υποσχέθηκε να το αλλάξει αυτό. Αναφερόμενος σε τέτοιους κακούς ποιμένες, έδωσε την εξής υπόσχεση: «Θα τους διώξω από τη θέση τους ώστε να μη βόσκουν τα πρόβατά μου . . . Θα σώσω τα πρόβατά μου από το στόμα τους». Από την άλλη πλευρά, ο Ιεχωβά διαβεβαίωσε τον πιστό λαό του: «Θα φροντίσω τα πρόβατά μου». (Ιεζ. 34:10, 12) Πώς θα το έκανε αυτό; Θα χρησιμοποιούσε πιστούς, όσιους άντρες ως ποιμένες.

19. Τι υποσχέθηκε ο Ιεχωβά αναφορικά με την ενότητα;

¹⁹ ΥΠΟΣΧΕΣΗ 5. Ενότητα μεταξύ των λάτρεων του Ιεχωβά. Φανταστείτε πόσο οδυνηρό θα ήταν για τους πιστούς λάτρεις να βλέπουν τη διχόνοια που υπήρχε ανάμεσα στον λαό του Θεού πριν από την εξορία. Υπό την επιρροή ψευδοπροφητών και διεφθαρμένων ποιμένων, ο λαός στασίασε ενάντια στους πιστούς προφήτες που εκπροσωπούσαν τον Ιεχωβά. Μάλιστα, διαιρέθηκε σε αντιμαχόμενες φατρίες. Επομένως, ένα από τα πιο ελκυστικά χαρακτηριστικά της αποκατάστασης ήταν η εξής υπόσχεση που δόθηκε μέσω του Ιεζεκιήλ: «Θα τους δώσω ενοποιημένη καρδιά και θα βάλω νέο πνεύμα μέσα τους». (Ιεζ. 11:19) Όσο οι επαναπατρισμένοι Ιουδαίοι θα παρέμεναν σε ενότητα με τον Ιεχωβά Θεό και μεταξύ τους, κανένας αντίπαλος δεν θα μπορούσε να τους νικήσει. Ως έθνος, θα μπορούσαν και πάλι να φέρνουν δόξα στον Ιεχωβά αντί για μομφή και ατίμωση.

20, 21. Πώς εκπληρώθηκαν οι υποσχέσεις του Θεού στην περίπτωση των επαναπατρισμένων εξορίστων;

²⁰ Εκπληρώθηκαν αυτές οι πέντε υποσχέσεις στους Ιουδαίους που επέστρεψαν από την εξορία; Ας θυμηθούμε τα λόγια του πιστού Ιησού του Ναυή: «Ούτε ένας λόγος δεν απέτυχε από όλες τις καλές υποσχέσεις που σας είπε ο Ιεχωβά ο Θεός σας. Όλοι εκπληρώθηκαν για εσάς. Ούτε ένας λόγος από αυτές δεν απέτυχε». (Ιησ. Ναυή 23:14) Αυτό συνέβη στις ημέρες του Ιησού του Ναυή, και αυτό θα συνέβαινε οπωσδήποτε στις ημέρες των εξορίστων που επέστρεφαν στην πατρίδα τους.

²¹ Οι Ιουδαίοι εγκατέλειψαν την ειδωλολατρία και τις άλλες απεχθείς συνήθειες της ψεύτικης θρησκείας που τους είχαν αποξενώσει από τον Ιεχωβά. Παρότι κάτι τέτοιο φάνταζε απίθανο, εγκαταστάθηκαν ξανά στην πατρίδα τους, και εκεί καλλιεργούσαν τη γη και απολάμβαναν παραγωγική ζωή. Ένα από τα πρώτα πράγματα που έκαναν ήταν να αποκαταστήσουν το θυσιαστήριο του Ιεχωβά στην Ιερουσαλήμ και να κάνουν αποδεκτές προσφορές εκεί. (Έσδρ. 3:2-6) Ο Ιεχωβά τούς ευλόγησε με εξαιρετικούς πνευματικούς ποιμένες, όπως ήταν ο πιστός ιερέας και αντιγραφέας Έσδρας, οι κυβερνήτες Νεεμίας και Ζοροβάβελ, ο αρχιερέας Ιησούς και οι θαρραλέοι προφήτες Αγγαίος, Ζαχαρίας και Μαλαχίας. Όσο ο λαός ανταποκρινόταν στην πνευματική κατεύθυνση και καθοδηγία, απολάμβανε ενότητα που όμοιά της δεν είχε γευτεί για πάρα πολύ καιρό.​—Ησ. 61:1-4· διαβάστε Ιερεμίας 3:15.

22. Πώς γνωρίζουμε ότι η αρχική εκπλήρωση των προφητειών αποκατάστασης ήταν απλώς μια πρόγευση για κάτι μεγαλύτερο;

²² Αναντίρρητα, η αρχική εκπλήρωση των υποσχέσεων του Ιεχωβά για αποκατάσταση ήταν ενθαρρυντική! Αλλά εκείνη η εκπλήρωση ήταν στην πραγματικότητα απλώς μια πρόγευση για κάτι πολύ μεγαλύτερο. Πώς το γνωρίζουμε; Θυμηθείτε ότι οι υποσχέσεις δόθηκαν υπό όρους. Ο Ιεχωβά θα τις εκπλήρωνε μόνο εφόσον ο λαός παρέμενε υπάκουος και δεκτικός. Με τον καιρό, οι Ιουδαίοι έγιναν και πάλι ανυπάκουοι και στασιαστικοί. Αλλά όπως είχε επισημάνει ο Ιησούς του Ναυή, ο λόγος του Ιεχωβά βγαίνει πάντοτε αληθινός. Επομένως, οι υποσχέσεις επρόκειτο να έχουν μια μεγαλύτερη και πιο διαρκή εκπλήρωση. Ας δούμε πώς συνέβη αυτό.

23, 24. Πότε και πώς άρχισε “ο καιρός της αποκατάστασης όλων των πραγμάτων”;

²³ Ως σπουδαστές της Γραφής, γνωρίζουμε ότι αυτό το πονηρό σύστημα πραγμάτων εισήλθε στη φάση της τελικής παρακμής του, στις τελευταίες ημέρες του, το 1914. Για τους υπηρέτες του Ιεχωβά όμως αυτή δεν είναι μια περίοδος θλιβερής παρακμής. Στην πραγματικότητα, η Αγία Γραφή δείχνει ότι το 1914 ξεκίνησε μια συναρπαστική περίοδος​—“ο καιρός της αποκατάστασης όλων των πραγμάτων”. (Πράξ. 3:21) Πώς το ξέρουμε αυτό; Σκεφτείτε: Τι συνέβη στον ουρανό το 1914; Ο Ιησούς Χριστός ενθρονίστηκε ως ο Μεσσιανικός Βασιλιάς! Πώς αποτέλεσε αυτό το γεγονός αποκατάσταση; Θυμηθείτε ότι ο Ιεχωβά είχε υποσχεθεί στον βασιλιά Δαβίδ ότι η βασιλεία στην οικογενειακή του γραμμή θα διαρκούσε για πάντα. (1 Χρον. 17:11-14) Αυτή η βασιλεία διακόπηκε το 607 Π.Κ.Χ. όταν οι Βαβυλώνιοι κατέστρεψαν την Ιερουσαλήμ και τερμάτισαν τη διακυβέρνηση των Δαβιδικών βασιλιάδων.

²⁴ Ως «ο Γιος του ανθρώπου», ο Ιησούς ήταν απόγονος του Δαβίδ και επομένως ο νόμιμος κληρονόμος της Δαβιδικής βασιλείας. (Ματθ. 1:1· 16:13-16· Λουκ. 1:32, 33) Όταν το 1914 ο Ιεχωβά έδωσε στον Ιησού τον ουράνιο θρόνο, άρχισε “ο καιρός της αποκατάστασης όλων των πραγμάτων”! Είχε πλέον ανοίξει ο δρόμος για να χρησιμοποιήσει ο Ιεχωβά εκείνον τον τέλειο Βασιλιά ώστε να συνεχίσει το έργο αποκατάστασης.

25, 26. (α) Πότε τελείωσε η μακρόχρονη εξορία στη Βαβυλώνα τη Μεγάλη, και πώς το γνωρίζουμε; (Βλέπε επίσης το πλαίσιο «Γιατί το 1919;») (β) Ποιες προφητείες άρχισαν να εκπληρώνονται από το 1919 και έπειτα;

²⁵ Μία από τις πρώτες ενέργειες του Χριστού ως Βασιλιά ήταν να συνοδεύσει τον Πατέρα του στην επιθεώρηση της διευθέτησης για αγνή λατρεία στη γη. (Μαλ. 3:1-5) Όπως είχε προείπει ο Ιησούς στην παραβολή του για το σιτάρι και τα ζιζάνια, για πολύ καιρό ήταν αδύνατον να ξεχωρίσει κανείς το σιτάρι από τα ζιζάνια, τους γνήσιους χρισμένους Χριστιανούς από τους κίβδηλους.b Αλλά η εποχή του θερισμού ήρθε το 1914, και η διάκριση ήταν σαφής. Τις δεκαετίες που προηγήθηκαν του 1914, οι πιστοί Σπουδαστές της Γραφής εξέθεταν τις χονδροειδείς πλάνες του Χριστιανικού κόσμου και άρχισαν να αποχωρίζονται από εκείνη τη διεφθαρμένη οργάνωση. Είχε έρθει ο καιρός να τους αποκαταστήσει ο Ιεχωβά πλήρως. Έτσι λοιπόν, στις αρχές του 1919, λίγα μόνο χρόνια αφότου ξεκίνησε η «εποχή του θερισμού», ο λαός του Θεού ελευθερώθηκε εντελώς από την αιχμαλωσία στη Βαβυλώνα τη Μεγάλη. (Ματθ. 13:30) Η εξορία είχε τελειώσει!

²⁶ Οι προφητείες του Ιεζεκιήλ περί αποκατάστασης άρχισαν να εκπληρώνονται σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα από ό,τι είχε δει ο λαός του Θεού στην αρχαιότητα. Ας δούμε τώρα πώς οι πέντε υποσχέσεις που εξετάσαμε παραπάνω είχαν και μεγαλύτερη εκπλήρωση.

27. Πώς καθάρισε ο Θεός τον λαό του από την ειδωλολατρία;

²⁷ ΥΠΟΣΧΕΣΗ 1. Τέλος στην ειδωλολατρία και στις άλλες απεχθείς θρησκευτικές συνήθειες. Στα τέλη του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ού, οι πιστοί Χριστιανοί άρχισαν να συγκεντρώνονται και να απορρίπτουν συνήθειες της ψεύτικης θρησκείας. Η λατρεία ενός τριαδικού Θεού, η πίστη στην αθανασία της ανθρώπινης ψυχής και η δοξασία της κόλασης εγκαταλείφθηκαν ως αντιγραφικές διδασκαλίες με ρίζες στην ψεύτικη θρησκεία. Η χρήση ομοιωμάτων στη λατρεία εκτέθηκε ως κατάφωρη ειδωλολατρία. Σταδιακά, ο λαός του Θεού αντιλήφθηκε επίσης ότι η χρήση του σταυρού στη λατρεία είναι μια μορφή ειδωλολατρίας.​—Ιεζ. 14:6.

28. Με ποια έννοια αποκαταστάθηκε ο λαός του Ιεχωβά στη γη του;

²⁸ ΥΠΟΣΧΕΣΗ 2. Αποκατάσταση στην πνευματική γη του λαού του Θεού. Όταν άφησαν πίσω τους τη Βαβυλωνιακή θρησκεία, οι πιστοί Χριστιανοί βρέθηκαν στη δική τους πνευματική γη, μια ευλογημένη κατάσταση, ή περιβάλλον, όπου δεν θα υπέφεραν ποτέ ξανά από πνευματική πείνα. (Διαβάστε Ιεζεκιήλ 34:13, 14) Όπως θα δούμε αργότερα στο Κεφάλαιο 19, ο Ιεχωβά έχει ευλογήσει αυτή τη γη με μια άνευ προηγουμένου ροή πνευματικής τροφής.​—Ιεζ. 11:17.

29. Πώς έλαβε ώθηση το έργο κηρύγματος το 1919;

²⁹ ΥΠΟΣΧΕΣΗ 3. Θα ξανάρχιζαν οι προσφορές δώρων στο θυσιαστήριο του Ιεχωβά. Τον πρώτο αιώνα Κ.Χ., οι Χριστιανοί διδάχτηκαν ότι όφειλαν να προσφέρουν στον Θεό, όχι κυριολεκτικές θυσίες ζώων, αλλά πολύ πιο πολύτιμα δώρα​—τα λόγια με τα οποία αινούσαν τον Ιεχωβά και κήρυτταν σε άλλους για αυτόν. (Εβρ. 13:15) Τους αιώνες της εξορίας, δεν υπήρχε οργανωμένη διευθέτηση για τέτοιες προσφορές. Καθώς όμως η εξορία πλησίαζε στο τέλος της, ο λαός του Θεού έκανε ήδη τέτοιες θυσίες αίνου. Κήρυτταν δραστήρια και αινούσαν χαρούμενα τον Θεό στις συναθροίσεις τους. Από το 1919 και έπειτα, «ο πιστός και φρόνιμος δούλος» έδωσε μεγαλύτερη έμφαση στο έργο κηρύγματος και το οργάνωσε πληρέστερα. (Ματθ. 24:45-47) Το θυσιαστήριο του Ιεχωβά ξεχείλιζε από τις θυσίες ενός ολοένα αυξανόμενου στρατού υμνητών του αγίου του ονόματος!

30. Τι έκανε ο Ιησούς για να καλύψει την ανάγκη του λαού του για καλούς ποιμένες;

³⁰ ΥΠΟΣΧΕΣΗ 4. Απομάκρυνση των κακών ποιμένων. Ο Χριστός ελευθέρωσε τον λαό του Θεού από τους αδίστακτους, ιδιοτελείς ψευδοποιμένες του Χριστιανικού κόσμου. Στο ποίμνιο του Χριστού, όσοι ποιμένες ενεργούσαν σαν εκείνους τους ψευδοποιμένες απομακρύνθηκαν από τη θέση τους. (Ιεζ. 20:38) Ο Ιησούς, ως ο Καλός Ποιμένας, διασφάλισε ότι το ποίμνιό του θα λάβαινε φροντίδα. Το 1919 διόρισε τον πιστό και φρόνιμο δούλο του. Εκείνη η μικρή ομάδα όσιων χρισμένων Χριστιανών άρχισε να ηγείται στην παροχή πνευματικής τροφής, και έτσι ο λαός του Θεού λάβαινε καλή φροντίδα. Με τον καιρό, εκπαιδεύτηκαν πρεσβύτεροι για να βοηθούν στη φροντίδα “του ποιμνίου του Θεού”. (1 Πέτρ. 5:1, 2) Η θεόπνευστη περιγραφή των εδαφίων Ιεζεκιήλ 34:15, 16 χρησιμοποιείται συχνά για να υπενθυμίζει στους Χριστιανούς ποιμένες το πρότυπο που έθεσαν ο Ιεχωβά Θεός και ο Ιησούς Χριστός.

31. Πώς εκπλήρωσε ο Ιεχωβά την προφητεία του εδαφίου Ιεζεκιήλ 11:19;

³¹ ΥΠΟΣΧΕΣΗ 5. Ενότητα μεταξύ των λάτρεων του Ιεχωβά. Στο διάβα των αιώνων, ο Χριστιανικός κόσμος έχει κατακερματιστεί σε δεκάδες χιλιάδες δόγματα, στα οποία συγκαταλέγονται και αναρίθμητες φατρίες και αιρέσεις που βρίσκονται σε πλήρη ρήξη μεταξύ τους. Αντίθετα, ο Ιεχωβά έχει κάνει ένα αληθινό θαύμα με τον αποκαταστημένο λαό του. Υποσχέθηκε μέσω του Ιεζεκιήλ: «Θα τους δώσω ενοποιημένη καρδιά», και αυτή η υπόσχεση έχει εκπληρωθεί με ένδοξο τρόπο. (Ιεζ. 11:19) Ανά τον κόσμο, ο Χριστός έχει εκατομμύρια ακολούθους από κάθε είδους εθνικό, θρησκευτικό, οικονομικό και κοινωνικό υπόβαθρο. Αλλά όλοι τους διδάσκονται τις ίδιες αλήθειες και επιτελούν το ίδιο έργο με θαυμαστή αρμονία. Την τελευταία νύχτα της ζωής του στη γη, ο Ιησούς προσευχήθηκε ένθερμα να είναι οι ακόλουθοί του ενωμένοι. (Διαβάστε Ιωάννης 17:11, 20-23) Στις μέρες μας, ο Ιεχωβά έχει εκπληρώσει αυτό το αίτημα με τον πιο μεγαλειώδη τρόπο.

32. Πώς νιώθετε για την εκπλήρωση των προφητειών αποκατάστασης; (Βλέπε επίσης το πλαίσιο «Προφητείες Αιχμαλωσίας και Αποκατάστασης».)

³² Δεν είστε ενθουσιασμένοι που ζείτε σε αυτόν τον συναρπαστικό καιρό αποκατάστασης; Σήμερα, βλέπουμε τις προφητείες του Ιεζεκιήλ να εκπληρώνονται σε κάθε πτυχή της λατρείας μας. Μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά βλέπει τώρα τον λαό του με εύνοια, όπως ακριβώς προείπε μέσω του Ιεζεκιήλ: «Θα ευαρεστηθώ με εσάς». (Ιεζ. 20:41) Ανήκουμε σε έναν ενωμένο λαό που τρέφεται καλά από πνευματική άποψη και αινεί τον Ιεχωβά σε όλο τον κόσμο, έναν λαό που ελευθερώθηκε έπειτα από αιώνες πνευματικής εξορίας. Συνειδητοποιείτε τι προνόμιο είναι αυτό; Ωστόσο, κάποιες από τις προφητείες του Ιεζεκιήλ περί αποκατάστασης πρόκειται να έχουν μια ακόμα μεγαλύτερη εκπλήρωση.

33-35. (α) Τι σήμαινε για τους Ιουδαίους εξορίστους η προφητεία του εδαφίου Ιεζεκιήλ 36:35; (β) Τι σημαίνει αυτή η προφητεία για τον λαό του Ιεχωβά σήμερα; (Βλέπε επίσης το πλαίσιο «“Ο Καιρός της Αποκατάστασης Όλων των Πραγμάτων”».)

³³ Όπως είδαμε, “ο καιρός της αποκατάστασης όλων των πραγμάτων” άρχισε με την αποκατάσταση της Δαβιδικής γραμμής βασιλιάδων όταν ενθρονίστηκε ο Ιησούς το 1914. (Ιεζ. 37:24) Κατόπιν, ο Ιεχωβά έδωσε στον Χριστό τη δύναμη να αποκαταστήσει την αγνή λατρεία μεταξύ του λαού Του έπειτα από πολλούς αιώνες πνευματικής εξορίας. Αλλά μήπως το έργο αποκατάστασης του Χριστού τελειώνει εκεί; Κάθε άλλο! Αυτό το έργο θα συνεχιστεί με θεαματικό τρόπο στο μέλλον​—και οι προφητείες του Ιεζεκιήλ μάς δίνουν συγκινητικές λεπτομέρειες για αυτό.

³⁴ Εξετάστε για παράδειγμα τα θεόπνευστα λόγια: «Οι άνθρωποι θα λένε: “Η έρημη γη έχει γίνει σαν τον κήπο της Εδέμ”». (Ιεζ. 36:35) Τι σήμαινε αυτή η υπόσχεση για τον Ιεζεκιήλ και τους άλλους εξορίστους; Εκείνοι ασφαλώς δεν ανέμεναν μια πλήρη, κυριολεκτική εκπλήρωση​—λες και κάποιος θα μπορούσε να μπερδέψει αυτή την αποκαταστημένη γη με τον αρχικό κήπο, ή Παράδεισο, τον οποίο είχε φυτέψει ο ίδιος ο Ιεχωβά! (Γέν. 2:8) Αναμφίβολα, αυτό που καταλάβαιναν ήταν ότι ο Ιεχωβά τούς διαβεβαίωνε πως η αποκαταστημένη γη τους θα γινόταν όμορφη και παραγωγική.

³⁵ Τι σημαίνει αυτή η υπόσχεση για εμάς σήμερα; Εμείς δεν αναμένουμε κυριολεκτική εκπλήρωση τώρα, μέσα σε αυτόν τον πονηρό κόσμο που βρίσκεται υπό τη διακυβέρνηση του Σατανά του Διαβόλου. Απεναντίας, αντιλαμβανόμαστε ότι αυτά τα λόγια έχουν μια πνευματική εκπλήρωση σήμερα. Ως υπηρέτες του Ιεχωβά, κατοικούμε σε μια αποκαταστημένη πνευματική γη, μια κατάσταση, ή αλλιώς ένα περιβάλλον, όπου υπηρετούμε με παραγωγικό τρόπο και κάνουμε την ιερή υπηρεσία του Ιεχωβά επίκεντρο της ζωής μας. Αυτή η πνευματική γη γίνεται σταδιακά και σταθερά ολοένα και πιο παραδεισιακή. Αλλά τι θα πούμε για το μέλλον;

36, 37. Ποιες υποσχέσεις θα εκπληρωθούν στον μελλοντικό Παράδεισο;

³⁶ Μετά τον μεγάλο πόλεμο του Αρμαγεδδώνα, ο Ιησούς θα διευρύνει το έργο αποκατάστασης ώστε να καλύψει τη γη και με κυριολεκτική έννοια. Στη διάρκεια της Χιλιετούς Βασιλείας του, υπό την κατεύθυνσή του η ανθρωπότητα θα μετατρέψει αυτόν τον πλανήτη σε έναν παγγήινο κήπο της Εδέμ, έναν παράδεισο, όπως ακριβώς ήταν ανέκαθεν ο σκοπός του Ιεχωβά! (Λουκ. 23:43) Τότε όλοι οι άνθρωποι θα βρίσκονται σε αρμονία μεταξύ τους αλλά και με την επίγεια κατοικία τους. Δεν θα υπάρχει κανένας κίνδυνος, καμιά απειλή, πουθενά. Φανταστείτε ότι θα έρθει η μέρα που θα εκπληρωθεί ακόμα και αυτή η υπόσχεση: «Θα κάνω διαθήκη ειρήνης με [αυτούς] και θα απαλλάξω τη χώρα από τα αρπακτικά θηρία, ώστε να κατοικούν με ασφάλεια στην ερημιά και να κοιμούνται στα δάση».​—Ιεζ. 34:25.

³⁷ Είστε σε θέση να οραματιστείτε αυτή την εικόνα; Χωρίς ίχνος φόβου, θα μπορείτε να επισκεφτείτε οποιοδήποτε μέρος του αχανούς πλανήτη μας. Κανένα ζώο δεν θα σας κάνει κακό. Κανένας κίνδυνος δεν θα απειλεί την ειρήνη σας. Θα μπορείτε να περπατάτε ολομόναχοι στο πιο πυκνό δάσος, να απολαμβάνετε την επιβλητική ομορφιά του, ακόμα και να κοιμηθείτε εκεί με απόλυτη ασφάλεια, βέβαιοι ότι θα ξυπνήσετε ξεκούραστοι, αλλά επίσης σώοι και αβλαβείς!

38. Πώς νιώθετε για την προοπτική τού να δείτε την εκπλήρωση της υπόσχεσης που έχει καταγραφεί στο εδάφιο Ιεζεκιήλ 28:26;

³⁸ Θα δούμε επίσης την εκπλήρωση της ακόλουθης υπόσχεσης: «Θα κατοικήσουν σε [αυτή τη γη] με ασφάλεια και θα χτίσουν σπίτια και θα φυτέψουν αμπέλια, και θα κατοικήσουν με ασφάλεια όταν εκτελέσω κρίση εναντίον όλων όσων τους περιβάλλουν και οι οποίοι τους φέρονται περιφρονητικά· και θα γνωρίσουν εξάπαντος ότι εγώ είμαι ο Ιεχωβά ο Θεός τους». (Ιεζ. 28:26) Όταν όλοι οι εχθροί του Ιεχωβά θα έχουν εκλείψει, θα απολαμβάνουμε ειρήνη και ασφάλεια σε όλη τη γη. Καθώς θα φροντίζουμε τη γη, θα μπορούμε επίσης να φροντίζουμε τον εαυτό μας και τους αγαπημένους μας, να χτίζουμε άνετα σπίτια για να ζούμε και να φυτεύουμε αμπέλια τα οποία θα καλλιεργούμε.

39. Γιατί μπορείτε να είστε βέβαιοι ότι οι προφητείες που κατέγραψε ο Ιεζεκιήλ για τον Παράδεισο θα βγουν αληθινές;

³⁹ Μήπως αυτές οι υποσχέσεις σάς φαίνονται απλώς σαν όνειρο; Θυμηθείτε τι έχετε ήδη δει σε αυτόν τον καιρό «της αποκατάστασης όλων των πραγμάτων». Παρά τη λυσσαλέα εναντίωση του Σατανά, ο Ιησούς έλαβε τη δύναμη να αποκαταστήσει την αγνή λατρεία στη διάρκεια της πιο σκοτεινής περιόδου αυτού του κόσμου. Τι τρανή απόδειξη ότι όλες οι υποσχέσεις του Θεού μέσω του Ιεζεκιήλ θα βγουν αληθινές!