«Θα Έρθετε στη Ζωή»

1-3. Γιατί άλλαξε η διάθεση των Ιουδαίων στη Βαβυλώνα; (Βλέπε εικόνα στην αρχή του κεφαλαίου.)

ΠΟΣΟ έχει αλλάξει η διάθεση των Ιουδαίων στη Βαβυλώνα! Εδώ και σχεδόν πέντε χρόνια, ο Ιεζεκιήλ προσπαθούσε να τους συνετίσει καθώς είχαν οχυρωθεί πίσω από ψεύτικες ελπίδες, αλλά οι προσπάθειές του έπεφταν στο κενό. Παρά τα σημεία που παρουσίασε, τις αλληγορίες που χρησιμοποίησε και τα αγγέλματα που διακήρυξε, οι εξόριστοι αρνούνταν να πιστέψουν ότι ο Ιεχωβά θα επέτρεπε να καταστραφεί η Ιερουσαλήμ. Ακόμα και όταν έμαθαν ότι ο βαβυλωνιακός στρατός είχε αρχίσει να πολιορκεί την πόλη, αυτοί εξακολουθούσαν να πιστεύουν ότι οι κάτοικοί της θα ήταν ασφαλείς.

² Τώρα όμως, δύο χρόνια αφότου άρχισε η πολιορκία, ένας πρόσφυγας από την Ιερουσαλήμ έχει μόλις φτάσει στη Βαβυλώνα φέρνοντας τα μαντάτα: «Η πόλη έπεσε!» Τα νέα καταρρακώνουν τους εξορίστους. Δεν το χωράει ο νους τους: η αγαπημένη τους πόλη, ο άγιος ναός, η ακριβή τους πατρίδα​—όλα χάθηκαν! Η ελπίδα που τόσο καιρό έκαιγε μέσα τους δίνει τη θέση της στην απόγνωση.​—Ιεζ. 21:7· 33:21.

³ Ωστόσο, σε αυτή τη στιγμή απελπισίας, ο Ιεζεκιήλ λαβαίνει ένα δυναμικό όραμα ελπίδας. Ποιο άγγελμα περιέχει το όραμα για τους συντετριμμένους εξορίστους; Πώς σχετίζεται αυτό το όραμα με τον λαό του Θεού σήμερα, και πώς μπορούμε να ωφεληθούμε εμείς προσωπικά από αυτό; Για να βρούμε τις απαντήσεις, ας εξετάσουμε τι αποκαλύπτει ο Ιεχωβά στον Ιεζεκιήλ.

 4. Τι έκανε εντύπωση στον Ιεζεκιήλ σε σχέση με το όραμα που έλαβε;

⁴ Διαβάστε Ιεζεκιήλ 37:1-10. Σε όραμα, ο Ιεζεκιήλ μεταφέρεται σε ένα λεκανοπέδιο γεμάτο κόκαλα. Θέλοντας να διασφαλίσει ότι ο προφήτης θα συλλάβει πλήρως τη σημασία του οράματος, ο Ιεχωβά τον πρόσταξε να “περπατήσει ολόγυρα” από εκείνα τα διάσπαρτα κόκαλα. Καθώς ο Ιεζεκιήλ περπατούσε στο λεκανοπέδιο, δύο πράγματα του έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση όσον αφορά τα κόκαλα: η ποσότητά τους και η κατάστασή τους. Παρατήρησε ότι «υπήρχαν πάρα πολλά» και ότι «ήταν κατάξερα».

 5. Ποιες δύο εντολές έδωσε ο Ιεχωβά στον Ιεζεκιήλ, και τι συνέβη όταν ο Ιεζεκιήλ τις εκτέλεσε;

⁵ Κατόπιν ο Ιεχωβά έδωσε στον Ιεζεκιήλ δύο εντολές οι οποίες θα έθεταν σε λειτουργία μια σταδιακή αποκατάσταση. Η πρώτη εντολή ήταν: «Προφήτευσε για αυτά τα κόκαλα» και πες τους “να έρθουν στη ζωή”. (Ιεζ. 37:4-6) Μόλις ο Ιεζεκιήλ προφήτευσε, «ακούστηκε ένας θόρυβος, ένα κροτάλισμα, και τα κόκαλα άρχισαν να ενώνονται». Έπειτα, «τένοντες και σάρκα» εμφανίστηκαν πάνω στα κόκαλα, «και τα κάλυψε δέρμα». (Ιεζ. 37:7, 8) Η δεύτερη εντολή ήταν: «Προφήτευσε προς τον άνεμο» και πες του “να φυσήξει” πάνω στα σώματα. Όταν ο Ιεζεκιήλ προφήτευσε, «ήρθε μέσα τους πνοή και άρχισαν να ζουν και να στέκονται στα πόδια τους, ένας τεράστιος στρατός».​—Ιεζ. 37:9, 10.

 6. Ποια λόγια του Ιεχωβά βοήθησαν τον Ιεζεκιήλ να κατανοήσει το όραμα;

⁶ Ο Ιεχωβά στη συνέχεια φανέρωσε στον Ιεζεκιήλ πώς έπρεπε να εννοηθεί το όραμα, λέγοντας: «Τα κόκαλα αυτά είναι ολόκληρος ο οίκος του Ισραήλ». Πράγματι, αφότου οι εξόριστοι έμαθαν για την καταστροφή της Ιερουσαλήμ, ένιωθαν σαν νεκροί. Γι’ αυτό, έλεγαν θρηνώντας: «Τα κόκαλά μας είναι ξερά και η ελπίδα μας χάθηκε. Έχουμε αφανιστεί». (Ιεζ. 37:11· Ιερ. 34:20) Τότε, απαντώντας στη θρηνωδία τους, ο Ιεχωβά φανέρωσε ότι αυτό το ζοφερό όραμα με τα κόκαλα στην ουσία περιείχε ένα λαμπρό άγγελμα ελπίδας για τον Ισραήλ.

 7. Τι φανέρωσε ο Ιεχωβά στον Ιεζεκιήλ, όπως καταγράφεται στα εδάφια Ιεζεκιήλ 37:12-14, και ποια διαβεβαίωση έδωσε αυτό στον εξόριστο λαό Του;

⁷ Διαβάστε Ιεζεκιήλ 37:12-14. Μέσω αυτού του οράματος, ο Ιεχωβά διαβεβαίωσε τους εξορίστους ότι θα τους έφερνε στη ζωή, θα τους οδηγούσε πίσω στη γη τους και θα τους άφηνε να εγκατασταθούν εκεί. Επιπρόσθετα, ο Ιεχωβά τούς αποκάλεσε ξανά “λαό του”. Πόσο θα τόνωσαν αυτά τα λόγια το ηθικό των απελπισμένων εξορίστων! Γιατί μπορούσαν να είναι βέβαιοι ότι αυτή η υπόσχεση αποκατάστασης θα εκπληρωνόταν; Επειδή την είχε δώσει ο ίδιος ο Ιεχωβά. Όπως δήλωσε: «Εγώ, ο Ιεχωβά, μίλησα και εγώ το έκανα αυτό».

 8. (α) Πώς βρισκόταν «ολόκληρος ο οίκος του Ισραήλ» σε κατάσταση όμοια με θάνατο; (β) Πώς δείχνει το εδάφιο Ιεζεκιήλ 37:9 την αιτία του συμβολικού θανάτου του Ισραήλ; (Βλέπε υποσημείωση.)

⁸ Πώς εκπληρώθηκε στο αρχαίο έθνος του Ισραήλ το ζοφερό κομμάτι αυτού του προφητικού οράματος; Ο συμβολικός θάνατος του Ισραήλ είχε ήδη αρχίσει από το 740 Π.Κ.Χ. με την πτώση και την εξορία του δεκάφυλου βασιλείου. Περίπου 130 χρόνια αργότερα, όταν εκτοπίστηκαν και οι κάτοικοι του Ιούδα, «ολόκληρος ο οίκος του Ισραήλ» ήταν αιχμάλωτος. (Ιεζ. 37:11) Συμβολικά μιλώντας, όλοι οι εξόριστοι ήταν τότε νεκροί σαν τα κόκαλα στο όραμα του Ιεζεκιήλ.a Θυμηθείτε επίσης ότι ο Ιεζεκιήλ είδε, όχι απλώς κόκαλα, αλλά «κατάξερα» κόκαλα. Αυτό έδειχνε ότι το έθνος βρισκόταν για πολύ καιρό σε κατάσταση όμοια με θάνατο. Και πραγματικά, αν πάρουμε τον Ισραήλ και τον Ιούδα ως σύνολο, αυτή η κατάσταση διήρκεσε πάνω από 200 χρόνια, από το 740 ως το 537 Π.Κ.Χ.​—Ιερ. 50:33.

 9. Ποιες παρόμοιες καταστάσεις βίωσαν ο αρχαίος φυσικός Ισραήλ και ο «Ισραήλ του Θεού»;

⁹ Οι προφητείες αποκατάστασης που αφορούσαν τον Ισραήλ, όπως αυτές που εξήγγειλε ο Ιεζεκιήλ, έχουν και μεγαλύτερη εκπλήρωση. (Πράξ. 3:21) Όπως το αρχαίο έθνος του φυσικού Ισραήλ “θανατώθηκε” και παρέμεινε συμβολικά νεκρό για αρκετό καιρό, έτσι και ο «Ισραήλ του Θεού», η χρισμένη Χριστιανική εκκλησία, θανατώθηκε συμβολικά και βρέθηκε για πολύ καιρό σε αιχμαλωσία όμοια με θάνατο. (Γαλ. 6:16) Στην πραγματικότητα, η αιχμαλωσία της χρισμένης εκκλησίας ως σύνολο συνεχίστηκε για τόσο μεγάλο διάστημα ώστε η πνευματική τους κατάσταση μπορούσε κάλλιστα να παρομοιαστεί με «κατάξερα» κόκαλα. (Ιεζ. 37:2) Όπως εξηγήσαμε στο προηγούμενο κεφάλαιο, η αιχμαλωσία της χρισμένης Χριστιανικής εκκλησίας άρχισε τον δεύτερο αιώνα Κ.Χ. και διήρκεσε πολλούς αιώνες, όπως είχε υποδηλώσει ο Ιησούς σε μια από τις παραβολές του για τη Βασιλεία, εκείνη με το σιτάρι και τα ζιζάνια.​—Ματθ. 13:24-30.

10. (α) Ποια εξέλιξη όσον αφορά τον λαό του Θεού προειπώθηκε στα εδάφια Ιεζεκιήλ 37:7, 8; (β) Ποιοι παράγοντες πρέπει να αποκατέστησαν σταδιακά την πίστη των θεοφοβούμενων εξορίστων;

¹⁰ Στους αρχαίους καιρούς, ο Ιεχωβά είχε προείπει ότι ο λαός του επρόκειτο να βιώσει μια σταδιακή αποκατάσταση στη ζωή. (Ιεζ. 37:7, 8) Ποιοι παράγοντες αποκατέστησαν σταδιακά την πίστη των θεοφοβούμενων εξορίστων στο ότι η ελπίδα τους να επιστρέψουν στον Ισραήλ θα εκπληρωνόταν; Μια πηγή ελπίδας προφανώς ήταν οι προφητικές εξαγγελίες παλαιότερων προφητών. Λόγου χάρη, ο Ησαΐας είχε προείπει ότι ένα υπόλοιπο, ένα «άγιο σπέρμα», θα επέστρεφε στη γη του. (Ησ. 6:13· Ιώβ 14:7-9) Αλλά και οι πολλές προφητείες αποκατάστασης που κατέγραψε ο Ιεζεκιήλ αναμφίβολα κρατούσαν ζωντανή αυτή την ελπίδα. Επιπλέον, η παρουσία πιστών αντρών στη Βαβυλώνα όπως ήταν ο προφήτης Δανιήλ​—καθώς και η συγκλονιστική άλωση της πόλης της Βαβυλώνας το 539 Π.Κ.Χ.—​πρέπει να τόνωσε την ελπίδα των εξορίστων για επιστροφή.

11, 12. (α) Πώς έλαβε χώρα μια σταδιακή αποκατάσταση για τον «Ισραήλ του Θεού»; (Βλέπε επίσης το πλαίσιο «Η Αγνή Λατρεία Σταδιακά Αποκαθίσταται».) (β) Ποιο ερώτημα εγείρει η δήλωση του εδαφίου Ιεζεκιήλ 37:10;

¹¹ Πώς έλαβε χώρα μια παρόμοια σταδιακή αποκατάσταση για τον «Ισραήλ του Θεού», τη χρισμένη Χριστιανική εκκλησία; Πολλούς αιώνες αφότου άρχισε η μακρά περίοδος της όμοιας με θάνατο αιχμαλωσίας, ακούστηκε «ένας θόρυβος, ένα κροτάλισμα», καθώς θεοφοβούμενα άτομα έπαιρναν θέση υπέρ της αληθινής λατρείας. Για παράδειγμα, τον 16ο αιώνα, ο Γουίλιαμ Τίντεϊλ μετέφρασε την Αγία Γραφή στην αγγλική. Το γεγονός ότι ο κοινός λαός μπορούσε πλέον να διαβάζει τη Γραφή εξόργισε τον Ρωμαιοκαθολικό κλήρο. Ο Τίντεϊλ θανατώθηκε. Παρ’ όλα αυτά, άλλα θαρραλέα άτομα συνέχισαν την παραγωγή μεταφράσεων της Γραφής σε περισσότερες γλώσσες, και το πνευματικό φως εξαπλώθηκε σταδιακά σε όλο τον σκοτεινό κόσμο.

¹² Αργότερα, όταν ο Κάρολος Τ. Ρώσσελ και οι συνεργάτες του άρχισαν να εργάζονται με ζήλο για να αποκαταστήσουν τις Γραφικές αλήθειες, ήταν σαν να εμφανίστηκαν «τένοντες και σάρκα» πάνω στα κόκαλα. Η Σκοπιά της Σιών και άλλα έντυπα βοήθησαν ειλικρινείς ανθρώπους να ανακαλύψουν πνευματικές αλήθειες, πράγμα που τους υποκίνησε να συνταυτιστούν με τους χρισμένους υπηρέτες του Θεού. Στις αρχές του 20ού αιώνα, ο χρισμένος λαός του Θεού γέμισε με περισσότερη ζωντάνια χάρη σε προμήθειες όπως το «Φωτόδραμα της Δημιουργίας» και το βιβλίο Το Τετελεσμένον Μυστήριον. Λίγο αργότερα, ήρθε ο καιρός για να κάνει ο Θεός τον λαό του “να σταθεί στα πόδια του”. (Ιεζ. 37:10) Πότε και πώς έγινε αυτό; Θα βρούμε την απάντηση εξετάζοντας κάποια γεγονότα που έλαβαν χώρα στην αρχαία Βαβυλώνα.

13. (α) Πώς άρχισαν να εκπληρώνονται από το 537 Π.Κ.Χ. τα λόγια των εδαφίων Ιεζεκιήλ 37:10, 14; (β) Ποια εδάφια δείχνουν ότι μερικά μέλη του δεκάφυλου βασιλείου επέστρεψαν στον Ισραήλ;

¹³ Από το 537 Π.Κ.Χ., οι Ιουδαίοι στη Βαβυλώνα άρχισαν να βλέπουν την εκπλήρωση του οράματος. Πώς; Ο Ιεχωβά τούς έφερε στη ζωή και τους έκανε να “σταθούν στα πόδια τους” ελευθερώνοντάς τους από την αιχμαλωσία και επιτρέποντάς τους να επιστρέψουν στον Ισραήλ. Μια ομάδα από 42.360 Ισραηλίτες και από περίπου 7.000 μη Ισραηλίτες έφυγαν από τη Βαβυλώνα για να ανοικοδομήσουν την Ιερουσαλήμ και τον ναό της και να εγκατασταθούν στη γη του Ισραήλ. (Έσδρ. 1:1-4· 2:64, 65· Ιεζ. 37:14) Γύρω στα 70 χρόνια αργότερα, περίπου 1.750 εξόριστοι ακολούθησαν τον Έσδρα όταν επέστρεψε στην Ιερουσαλήμ. (Έσδρ. 8:1-20) Έτσι λοιπόν, συνολικά επέστρεψαν πάνω από 44.000 Ιουδαίοι​—πράγματι «ένας τεράστιος στρατός». (Ιεζ. 37:10) Επιπρόσθετα, ο Λόγος του Θεού δείχνει ότι και μέλη του δεκάφυλου βασιλείου, των οποίων οι προπάτορες είχαν εκτοπιστεί από τους Ασσυρίους τον όγδοο αιώνα Π.Κ.Χ., επέστρεψαν στον Ισραήλ για να βοηθήσουν στην ανοικοδόμηση του ναού.​—1 Χρον. 9:3· Έσδρ. 6:17· Ιερ. 33:7· Ιεζ. 36:10.

14. (α) Πώς μας βοηθάει το εδάφιο Ιεζεκιήλ 37:24 να προσδιορίσουμε πότε θα λάβαινε χώρα η κύρια εκπλήρωση της προφητείας; (β) Τι συνέβη το 1919; (Βλέπε επίσης το πλαίσιο «“Ξερά Κόκαλα” και “Δύο Μάρτυρες”​—Πώς Σχετίζονται;»)

¹⁴ Ποια μεγαλύτερη εκπλήρωση είχε αυτό το τμήμα της προφητείας του Ιεζεκιήλ; Όπως φανέρωσε ο Ιεχωβά στον Ιεζεκιήλ σε μια συναφή προφητεία, η κύρια εκπλήρωση αυτής της προφητείας αποκατάστασης θα λάβαινε χώρα κάποια στιγμή μετά την έναρξη της βασιλικής διακυβέρνησης του Μεγαλύτερου Δαβίδ, του Ιησού Χριστού.b (Ιεζ. 37:24) Και όντως, το 1919, ο Ιεχωβά έβαλε το πνεύμα του μέσα στον λαό του. Ως αποτέλεσμα, εκείνοι ήρθαν «στη ζωή» και απελευθερώθηκαν από την αιχμαλωσία τους στη Βαβυλώνα τη Μεγάλη. (Ησ. 66:8) Κατόπιν, ο Ιεχωβά τούς επέτρεψε να εγκατασταθούν στη «γη» τους, δηλαδή στον πνευματικό παράδεισο. Αλλά πώς έχει γίνει ο σύγχρονος λαός του Ιεχωβά «ένας τεράστιος στρατός»;

15, 16. (α) Πώς έχει γίνει ο σύγχρονος λαός του Ιεχωβά «ένας τεράστιος στρατός»; (β) Πώς μας βοηθάει η προφητεία του Ιεζεκιήλ να αντεπεξερχόμαστε στις βασανιστικές καταστάσεις της ζωής; (Βλέπε το πλαίσιο «Βοήθεια για να Σταθούμε Ξανά στα Πόδια Μας».)

¹⁵ Λίγο καιρό αφότου ο Χριστός διόρισε τον πιστό δούλο το 1919, οι υπηρέτες του Θεού άρχισαν να βλέπουν την εκπλήρωση των λόγων του Ζαχαρία, ενός προφήτη που υπηρετούσε ανάμεσα στους επαναπατρισμένους εξορίστους. Ο Ζαχαρίας είχε πει: «Πολλοί λαοί και κραταιά έθνη θα έρθουν να εκζητήσουν τον Ιεχωβά». Ο προφήτης περιέγραψε αυτούς που θα εκζητούσαν τον Ιεχωβά ως «10 άντρες από όλες τις γλώσσες των εθνών». Οι άντρες θα έπιαναν σφιχτά “έναν Ιουδαίο”, τον πνευματικό Ισραήλ, λέγοντας: «Θέλουμε να έρθουμε μαζί σας, γιατί ακούσαμε ότι ο Θεός είναι μαζί σας».​—Ζαχ. 8:20-23.

¹⁶ Σήμερα, όσοι ανήκουν στον πνευματικό Ισραήλ (το χρισμένο υπόλοιπο) και, κατ’ επέκταση, οι «10 άντρες» (τα άλλα πρόβατα) όντως σχηματίζουν “έναν τεράστιο στρατό” που αποτελείται από εκατομμύρια άτομα. (Ιεζ. 37:10) Ως στρατιώτες του Χριστού σε αυτόν τον ολοένα αυξανόμενο στρατό, ακολουθούμε πιστά τον Βασιλιά μας, τον Ιησού, οδεύοντας προς τις ευλογίες που βρίσκονται μπροστά μας.​—Ψαλμ. 37:29· Ιεζ. 37:24· Φιλιπ. 2:25· 1 Θεσ. 4:16, 17.

17. Τι θα εξετάσουμε στο επόμενο κεφάλαιο;

¹⁷ Αυτή η αποκατάσταση της αγνής λατρείας θα συνοδευόταν και από μια σημαντική ευθύνη για τον λαό του Θεού. Ποια; Για να βρούμε την απάντηση, χρειάζεται να πάμε πίσω και να εξετάσουμε έναν διορισμό που έλαβε ο Ιεζεκιήλ από τον Ιεχωβά προτού ακόμα καταστραφεί η Ιερουσαλήμ. Θα το κάνουμε αυτό στο επόμενο κεφάλαιο.