Οι Προφητικές Ημέρες του Δανιήλ και η Πίστη Μας

«Μακάριος [Ευτυχισμένος, ΜΝΚ] όστις υπομείνη και φθάση εις ημέρας χιλίας τριακοσίας και τριάκοντα πέντε».—ΔΑΝΙΗΛ 12:12.

 1. Γιατί αποτυχαίνουν πολλοί να βρουν πραγματική ευτυχία, και με τι συνδέεται η αληθινή ευτυχία;

ΟΛΟΙ θέλουν να είναι ευτυχισμένοι. Σήμερα, όμως, πολύ λίγοι είναι ευτυχισμένοι. Γιατί; Ένας λόγος είναι ότι οι περισσότεροι ψάχνουν για την ευτυχία σε λάθος μέρη. Επιζητούν την ευτυχία σε πράγματα όπως η μόρφωση, ο πλούτος, η σταδιοδρομία ή η επιδίωξη ισχύος. Ωστόσο, ο Ιησούς, στην εισαγωγή της Επί του Όρους Ομιλίας του, συνέδεσε την ευτυχία με το να έχει κάποιος συναίσθηση της πνευματικής του ανάγκης, με το έλεος, με την αγνότητα στην καρδιά και με παρόμοιες ιδιότητες. (Ματθαίος 5:3-10) Το είδος της ευτυχίας για το οποίο μίλησε ο Ιησούς είναι πραγματικό και διαρκές.

 2. Σύμφωνα με την προφητεία, τι θα οδηγούσε στην ευτυχία κατά τον καιρό του τέλους, και ποια ερωτήματα ανακύπτουν σχετικά με αυτό;

² Για το χρισμένο υπόλοιπο στον καιρό του τέλους, η ευτυχία συνδέεται με κάτι ακόμη. Στο βιβλίο του Δανιήλ, διαβάζουμε: «Ύπαγε, Δανιήλ· διότι οι λόγοι είναι κεκλεισμένοι και εσφραγισμένοι έως του εσχάτου καιρού [του καιρού του τέλους, ΜΝΚ]. Μακάριος [Ευτυχισμένος, ΜΝΚ] όστις υπομείνη και φθάση εις ημέρας χιλίας τριακοσίας και τριάκοντα πέντε». (Δανιήλ 12:9, 12) Ποια χρονική περίοδο κάλυψαν αυτές οι 1.335 ημέρες; Γιατί θα ήταν ευτυχισμένοι εκείνοι που θα ζούσαν σε αυτές; Έχει αυτό κάποια σχέση με την πίστη μας σήμερα; Βοηθούμαστε να απαντήσουμε σε αυτά τα ερωτήματα αν ανατρέξουμε στον καιρό που έγραψε ο Δανιήλ αυτά τα λόγια, λίγο μετά την απελευθέρωση του Ισραήλ από την αιχμαλωσία στη Βαβυλώνα και κατά το τρίτο έτος του Κύρου, του βασιλιά της Περσίας.—Δανιήλ 10:1.

Μια Αποκατάσταση Φέρνει Ευτυχία

 3. Ποια ενέργεια του Βασιλιά Κύρου έφερε μεγάλη ευτυχία στους πιστούς Ιουδαίους το 537 Π.Κ.Χ., αλλά ποιο προνόμιο δεν έδωσε ο Κύρος στους Ιουδαίους;

³ Για τους Ιουδαίους, η απελευθέρωση από τη Βαβυλώνα ήταν μια περίσταση πραγματικής αγαλλίασης. Αφού οι Ιουδαίοι είχαν υπομείνει σχεδόν 70 χρόνια εξορίας, ο Κύρος ο Μέγας τούς κάλεσε να επιστρέψουν στην Ιερουσαλήμ για να ανοικοδομήσουν το ναό του Ιεχωβά. (Έσδρας 1:1, 2) Εκείνοι που ανταποκρίθηκαν ξεκίνησαν με μεγάλες ελπίδες και έφτασαν στην πατρίδα τους το 537 Π.Κ.Χ. Ωστόσο, ο Κύρος δεν τους κάλεσε να αποκαταστήσουν μια βασιλεία η οποία θα βρισκόταν στα χέρια κάποιου απογόνου του Βασιλιά Δαβίδ.

 4, 5. (α) Πότε ανατράπηκε η Δαβιδική βασιλεία; Γιατί; (β) Ποια διαβεβαίωση έδωσε ο Ιεχωβά ότι η Δαβιδική βασιλεία θα αποκατασταινόταν;

⁴ Αυτό ήταν σημαντικό. Περίπου πέντε αιώνες νωρίτερα, ο Ιεχωβά είχε υποσχεθεί στον Δαβίδ: «Θέλει στερεωθή ο οίκος σου και η βασιλεία σου έμπροσθέν σου έως αιώνος· ο θρόνος σου θέλει είσθαι εστερεωμένος εις τον αιώνα». (2 Σαμουήλ 7:16) Δυστυχώς οι περισσότεροι από τους βασιλικούς απογόνους του Δαβίδ αποδείχτηκαν στασιαστικοί, και η ενοχή αίματος που είχε το έθνος έγινε τόσο μεγάλη ώστε, το 607 Π.Κ.Χ., ο Ιεχωβά επέτρεψε να ανατραπεί η Δαβιδική βασιλεία. Με εξαίρεση μια σύντομη περίοδο υπό τους Μακκαβαίους, η Ιερουσαλήμ βρισκόταν υπό ξένη κυριαρχία από τότε μέχρι τη δεύτερη καταστροφή της το 70 Κ.Χ. Έτσι, το 537 Π.Κ.Χ., βρίσκονταν σε εξέλιξη «οι προσδιορισμένοι καιροί των εθνών», κατά τους οποίους δεν θα κυβερνούσε ως βασιλιάς κάποιος γιος του Δαβίδ.—Λουκάς 21:24.

⁵ Εντούτοις, ο Ιεχωβά δεν ξέχασε την υπόσχεση που είχε δώσει στον Δαβίδ. Με μια σειρά από οράματα και όνειρα, αυτός αποκάλυψε μέσω του προφήτη του Δανιήλ λεπτομέρειες μελλοντικών παγκόσμιων γεγονότων τα οποία θα λάβαιναν χώρα στη διάρκεια των αιώνων από τον καιρό της παγκόσμιας κυριαρχίας της Βαβυλώνας μέχρι τον καιρό που κάποιος βασιλιάς από τη γενεαλογική γραμμή του Δαβίδ θα κυβερνούσε ξανά σε μια βασιλεία του λαού του Ιεχωβά. Αυτές οι προφητείες, που καταγράφονται στο βιβλίο του Δανιήλ, κεφάλαια 2, 7, 8 και 10-12, διαβεβαίωναν τους πιστούς Ιουδαίους ότι, τελικά, ο θρόνος του Δαβίδ θα γινόταν πραγματικά «εστερεωμένος εις τον αιώνα». Σίγουρα, αυτή η αποκαλυμμένη αλήθεια έφερε ευτυχία σε εκείνους τους Ιουδαίους οι οποίοι επέστρεψαν στην πατρίδα τους το 537 Π.Κ.Χ.!

 6. Πώς γνωρίζουμε ότι μερικές από τις προφητείες του Δανιήλ επρόκειτο να εκπληρωθούν στον καιρό μας;

⁶ Οι περισσότεροι Βιβλικοί σχολιαστές ισχυρίζονται ότι οι προφητείες του Δανιήλ εκπληρώθηκαν σχεδόν στο σύνολό τους πριν από τη γέννηση του Ιησού Χριστού. Όμως, είναι σαφές πως δεν έχουν έτσι τα πράγματα. Στο εδάφιο Δανιήλ 12:4, ΜΝΚ, ένας άγγελος λέει στον Δανιήλ: ‘Να καταστήσεις μυστικά τα λόγια και να σφραγίσεις το βιβλίο, μέχρι τον καιρό του τέλους. Πολλοί θα περιφέρονται, και η αληθινή γνώση θα γίνει άφθονη’. Αν το βιβλίο του Δανιήλ επρόκειτο να αποσφραγιστεί—να αποκαλυφτεί πλήρως η σημασία του—μόνο στον καιρό του τέλους, ασφαλώς μερικές τουλάχιστον από τις προφητείες του πρέπει να εφαρμόζονται σε αυτή την περίοδο.—Βλέπε Δανιήλ 2:28· 8:17, ΜΝΚ· 10:14, ΜΝΚ.

 7. (α) Πότε έληξαν οι προσδιορισμένοι καιροί των εθνών, και ποιο επείγον ερώτημα έπρεπε να απαντηθεί τότε; (β) Ποιοι δεν ήταν «ο πιστός και φρόνιμος δούλος»;

⁷ Το 1914, οι προσδιορισμένοι καιροί των εθνών έληξαν και άρχισε ο καιρός του τέλους για αυτόν τον κόσμο. Η Δαβιδική Βασιλεία αποκαταστάθηκε, όχι στην επίγεια Ιερουσαλήμ, αλλά αόρατα, στα ‘σύννεφα του ουρανού’. (Δανιήλ 7:13, 14) Εκείνον τον καιρό, επειδή «τα ζιζάνια» της κίβδηλης Χριστιανοσύνης ευδοκιμούσαν, η κατάσταση της αληθινής Χριστιανοσύνης δεν ήταν ξεκάθαρη—τουλάχιστον στα ανθρώπινα μάτια. Ωστόσο, έπρεπε να απαντηθεί ένα σημαντικό ερώτημα: «Ποιος είναι πράγματι ο πιστός και φρόνιμος δούλος;» (Ματθαίος 13:24-30· 24:45) Ποιος θα αντιπροσώπευε στη γη την αποκαταστημένη Δαβιδική Βασιλεία; Όχι οι σαρκικοί αδελφοί του Δανιήλ, οι Ιουδαίοι. Αυτοί είχαν απορριφτεί επειδή τους έλειπε η πίστη και επειδή πρόσκοψαν στον Μεσσία. (Ρωμαίους 9:31-33) Με κανέναν τρόπο δεν βρισκόταν ο πιστός δούλος ανάμεσα στις οργανώσεις του Χριστιανικού κόσμου! Τα πονηρά έργα τους απέδειξαν ότι ο Ιησούς δεν τους γνώριζε. (Ματθαίος 7:21-23) Ποιος, λοιπόν, ήταν αυτός;

 8. Ποιοι έχουν αποδειχτεί ως «ο πιστός και φρόνιμος δούλος» στη διάρκεια του καιρού του τέλους; Πώς το γνωρίζουμε αυτό;

⁸ Δεν υπάρχει καμιά απολύτως αμφιβολία ότι αυτός ο πιστός δούλος ήταν το μικρό σώμα των χρισμένων αδελφών του Ιησού οι οποίοι το 1914 ήταν γνωστοί ως Σπουδαστές της Γραφής αλλά από το 1931 και έπειτα έχουν προσδιοριστεί ως Μάρτυρες του Ιεχωβά. (Ησαΐας 43:10) Μόνο εκείνοι έχουν διαφημίσει την αποκαταστημένη Βασιλεία που βρίσκεται στη γενεαλογική γραμμή του Δαβίδ. (Ματθαίος 24:14) Μόνο εκείνοι έχουν παραμείνει χωρισμένοι από τον κόσμο και έχουν μεγαλύνει το όνομα του Ιεχωβά. (Ιωάννης 17:6, 14) Επίσης, μόνο σε εκείνους έχουν εκπληρωθεί Γραφικές προφητείες οι οποίες αναφέρονται στο λαό του Θεού στις τελευταίες ημέρες. Ανάμεσα σε αυτές τις προφητείες είναι η σειρά των προφητικών περιόδων που καταγράφονται στο 12ο κεφάλαιο του βιβλίου του Δανιήλ και η οποία περιλαμβάνει τις 1.335 ημέρες που θα έφερναν ευτυχία.

Οι 1.260 Ημέρες

 9, 10. Ποια γεγονότα χαρακτήρισαν τον ‘καιρό, καιρούς και ήμισυ καιρού’ του εδαφίου Δανιήλ 7:25, και σε ποια άλλα εδάφια αναφέρεται μια παράλληλη χρονική περίοδος;

⁹ Στο εδάφιο Δανιήλ 12:7, διαβάζουμε σχετικά με την πρώτη προφητική περίοδο: «Θέλει είσθαι εις καιρόν, καιρούς και ήμισυ καιρού· και όταν συντελεσθή ο διασκορπισμός της δυνάμεως του αγίου λαού, πάντα ταύτα θέλουσιν εκπληρωθή».a Η ίδια αυτή περίοδος αναφέρεται στα εδάφια Αποκάλυψη 11:3-6, τα οποία λένε ότι οι μάρτυρες του Θεού θα κήρυτταν ντυμένοι με σάκο επί τρεισήμισι χρόνια και κατόπιν θα θανατώνονταν. Πάλι, στο εδάφιο Δανιήλ 7:25, διαβάζουμε: «[Αυτός, ΜΝΚ] θέλει λαλήσει λόγους εναντίον του Υψίστου, και θέλει κατατρέχει [θα ταλαιπωρεί συνεχώς, ΜΝΚ] τους αγίους του Υψίστου, και θέλει διανοηθή να μεταβάλλη καιρούς και νόμους [να αλλάξει καιρούς και νόμο, ΜΝΚ]· και θέλουσι δοθή εις την χείρα αυτού μέχρι καιρού και καιρών και ημίσεος καιρού».

¹⁰ Σε αυτή τη δεύτερη προφητεία, ‘αυτός’ είναι η πέμπτη παγκόσμια δύναμη μετρώντας από τη Βαβυλώνα και έπειτα. Είναι το «μικρόν κέρας», στον καιρό της εξουσίας του οποίου ο Γιος του ανθρώπου λαβαίνει ‘εξουσία, δόξα και βασιλεία’. (Δανιήλ 7:8, 14) Αυτό το συμβολικό κέρατο, το οποίο αρχικά ήταν η αυτοκρατορική Βρετανία, εξελίχτηκε στη διάρκεια του πρώτου παγκόσμιου πολέμου και έγινε η Αγγλοαμερικανική δυαδική παγκόσμια δύναμη, στην οποία τώρα δεσπόζουν οι Ηνωμένες Πολιτείες. Επί τρεισήμισι καιρούς, ή χρόνια, αυτή η δύναμη θα ταλαιπωρούσε τους αγίους και θα προσπαθούσε να αλλάξει καιρούς και νόμο. Τελικά, οι άγιοι θα παραδίδονταν στο χέρι της.—Βλέπε επίσης Αποκάλυψη 13:5, 7.

11, 12. Ποια γεγονότα οδήγησαν στην έναρξη των 1.260 προφητικών ημερών;

¹¹ Πώς εκπληρώθηκαν όλες αυτές οι παράλληλες προφητείες; Επί χρόνια πριν από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι χρισμένοι αδελφοί του Ιησού προειδοποιούσαν δημόσια ότι το 1914 θα έβλεπε το τέλος των προσδιορισμένων καιρών των εθνών. Όταν ξέσπασε ο πόλεμος, ήταν φανερό ότι η προειδοποίηση είχε αγνοηθεί. Ο Σατανάς χρησιμοποίησε το «θηρίο» του, την παγκόσμια πολιτική οργάνωση, στην οποία τότε δέσποζε η Βρετανική Αυτοκρατορία, σε μια προσπάθεια να ‘αλλάξει καιρούς και νόμο’, να αναβάλει τον ερχομό του καιρού κατά τον οποίο θα κυβερνούσε η Βασιλεία του Θεού. (Αποκάλυψη 13:1, 2) Ο Σατανάς απέτυχε. Η Βασιλεία του Θεού εγκαθιδρύθηκε στον ουρανό, όπου οι άνθρωποι δεν μπορούν να τη φτάσουν.—Αποκάλυψη 12:1-3.

¹² Για τους Σπουδαστές της Γραφής, ο πόλεμος σήμαινε έναν καιρό δοκιμής. Από τον Ιανουάριο του 1914 και έπειτα, πρόβαλλαν το Φωτόδραμα της Δημιουργίας, μια Γραφική παρουσίαση η οποία έστρεφε την προσοχή στις προφητείες του Δανιήλ. Το καλοκαίρι εκείνου του έτους στο Βόρειο Ημισφαίριο, ξέσπασε πόλεμος. Τον Οκτώβριο, οι προσδιορισμένοι καιροί έληξαν. Στο τέλος του έτους, το χρισμένο υπόλοιπο ανέμενε διωγμό, όπως φαίνεται από το γεγονός ότι το εδάφιο του έτους που επιλέχτηκε για το 1915 ήταν η ερώτηση που έκανε ο Ιησούς στους μαθητές του: «Μπορείτε να πιείτε το ποτήρι που πρόκειται να πιω εγώ;», η οποία βασιζόταν στο εδάφιο Ματθαίος 20:22.

13. Πώς κήρυτταν ντυμένοι με σάκο οι Σπουδαστές της Γραφής στη διάρκεια των 1.260 ημερών, και τι συνέβη στο τέλος εκείνης της περιόδου;

¹³ Έτσι, από το Δεκέμβριο του 1914, αυτή η μικρή ομάδα μαρτύρων ‘κήρυττε ντυμένη με σάκο’, υπομένοντας ταπεινά καθώς ανάγγελλε τις κρίσεις του Ιεχωβά. Κάτι που συγκλόνισε πολλούς ήταν, το 1916, ο θάνατος του Κ. Τ. Ρώσσελ, του πρώτου προέδρου της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά. Καθώς ο πυρετός του πολέμου εξαπλωνόταν, αντιμετώπιζαν αυξανόμενο διωγμό. Μερικοί φυλακίστηκαν. Άτομα, όπως ο Φρανκ Πλατ στην Αγγλία και ο Ρόμπερτ Κλεγκ στον Καναδά, υπέστησαν βασανιστήρια από σαδιστικές κρατικές αρχές. Τελικά, στις 21 Ιουνίου 1918, ο Ι. Φ. Ρόδερφοντ, ο καινούριος πρόεδρος, μαζί με τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά, καταδικάστηκε με ψευδείς κατηγορίες σε μακρόχρονη φυλάκιση. Έτσι, στο τέλος αυτής της προφητικής περιόδου, το «μικρόν κέρας» θανάτωσε το οργανωμένο έργο δημόσιου κηρύγματος.—Δανιήλ 7:8.

14. Πώς άλλαξαν τα πράγματα για το χρισμένο υπόλοιπο το 1919 και μετέπειτα;

¹⁴ Το βιβλίο της Αποκάλυψης προφητεύει αυτό που συνέβη κατόπιν. Ύστερα από μια σύντομη περίοδο αδράνειας—η οποία είχε προειπωθεί ως το διάστημα των τρεισήμισι ημερών στις οποίες θα κείτονταν νεκροί στο δρόμο—το χρισμένο υπόλοιπο ξαναζωντάνεψε και επαναδραστηριοποιήθηκε. (Αποκάλυψη 11:11-13) Στις 26 Μαρτίου 1919, ο πρόεδρος και τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά απελευθερώθηκαν, και αργότερα απαλλάχτηκαν πλήρως από τις ψευδείς κατηγορίες που τους βάρυναν. Αμέσως μετά την απελευθέρωσή τους, το χρισμένο υπόλοιπο άρχισε να αναδιοργανώνεται για περαιτέρω δραστηριότητα. Έτσι, σε εκπλήρωση του πρώτου «αλίμονο» της Αποκάλυψης, αυτοί βγήκαν από την άβυσσο της αδράνειας σαν πνευματικές ακρίδες συνοδευόμενες από πυκνό καπνό, ο οποίος προμήνυε σκοτεινό μέλλον για την ψεύτικη θρησκεία. (Αποκάλυψη 9:1-11) Στη διάρκεια των επόμενων λίγων ετών, τράφηκαν πνευματικά και προετοιμάστηκαν για αυτά που βρίσκονταν μπροστά τους. Το 1921 εξέδωσαν ένα καινούριο βιβλίο, την Κιθάρα του Θεού, το οποίο ήταν σχεδιασμένο για να βοηθήσει καινούρια άτομα και παιδιά να μάθουν τις βασικές Γραφικές αλήθειες. (Αποκάλυψη 12:6, 14) Όλα αυτά συνέβησαν στη διάρκεια μιας άλλης αποφασιστικής χρονικής περιόδου.

Οι 1.290 Ημέρες

15. Με ποιον τρόπο μπορούμε να υπολογίσουμε την έναρξη των 1.290 ημερών; Πότε έληξε αυτή η περίοδος;

¹⁵ Ο άγγελος είπε στον Δανιήλ: «Από του καιρού, καθ’ ον η παντοτεινή [‘συνεχής’, υποσημείωση ΜΝΚ] θυσία αφαιρεθή και το βδέλυγμα της ερημώσεως [το αηδιαστικό πράγμα που προκαλεί ερήμωση, ΜΝΚ] στηθή, θέλουσιν είσθαι ημέραι χίλιαι διακόσιαι και ενενήκοντα». (Δανιήλ 12:11) Υπό το Μωσαϊκό Νόμο, ‘η συνεχής θυσία’ καιγόταν στο θυσιαστήριο που υπήρχε στο ναό στην Ιερουσαλήμ. Οι Χριστιανοί δεν προσφέρουν ολοκαυτώματα, αλλά προσφέρουν μια πνευματική συνεχή θυσία. Ο Παύλος αναφέρθηκε σε αυτό όταν είπε: «Ας προσφέρουμε πάντοτε στον Θεό θυσία αίνου, δηλαδή, τον καρπό των χειλιών που κάνουν δημόσια διακήρυξη για το όνομά του». (Εβραίους 13:15· παράβαλε Ωσηέ 14:2). Αυτή η συνεχής θυσία αφαιρέθηκε τον Ιούνιο του 1918. Ποιο ήταν λοιπόν ‘το αηδιαστικό πράγμα’—το δεύτερο χαρακτηριστικό που πρέπει να αναζητήσουμε; Ήταν η Κοινωνία των Εθνών, την οποία, στο τέλος του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου, προωθούσαν οι νικήτριες δυνάμεις.b Αυτή ήταν αηδιαστική επειδή οι ηγέτες του Χριστιανικού κόσμου την τοποθέτησαν στη θέση της Βασιλείας του Θεού, παρουσιάζοντας την Κοινωνία ως τη μοναδική ελπίδα του ανθρώπου για ειρήνη. Η Κοινωνία προτάθηκε τον Ιανουάριο του 1919. Αν μετρήσουμε 1.290 ημέρες (τρία χρόνια και εφτά μήνες) από τότε, φτάνουμε στο Σεπτέμβριο του 1922.

16. Στο τέλος των 1.290 ημερών, πώς έγινε φανερό ότι το χρισμένο υπόλοιπο ήταν έτοιμο για δράση;

¹⁶ Τι συνέβη τότε; Οι Σπουδαστές της Γραφής ήταν τώρα αναζωογονημένοι, ελεύθεροι από τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη και έτοιμοι να περάσουν στην επίθεση. (Αποκάλυψη 18:4) Σε μια συνέλευση που διεξάχτηκε το Σεπτέμβριο του 1922 στο Σίνταρ Πόιντ του Οχάιο των Η.Π.Α., άρχισαν άφοβα να διακηρύττουν τις κρίσεις του Θεού εναντίον του Χριστιανικού κόσμου. (Αποκάλυψη 8:7-12) Τα κεντριά των ακρίδων άρχισαν πραγματικά να προξενούν πόνο! Επιπλέον, άρχισε το δεύτερο «αλίμονο» της Αποκάλυψης. Ένα τεράστιο Χριστιανικό ιππικό—το οποίο αρχικά αποτελούνταν από το χρισμένο υπόλοιπο και αργότερα διογκώθηκε με την προσθήκη του μεγάλου πλήθους—σάρωσε τη γη. (Αποκάλυψη 7:9· 9:13-19) Ναι, το τέλος των 1.290 ημερών έφερε χαρά στο λαό του Θεού.c Επιφυλάσσονταν όμως περισσότερα πράγματα.

Οι 1.335 Ημέρες

17. Πότε άρχισαν και πότε τέλειωσαν οι 1.335 ημέρες;

¹⁷ Το εδάφιο Δανιήλ 12:12 λέει: «Μακάριος [Ευτυχισμένος, ΜΝΚ] όστις υπομείνη και φθάση εις ημέρας χιλίας τριακοσίας και τριάκοντα πέντε». Αυτές οι 1.335 ημέρες, ή τρία χρόνια και οχτώμισι μήνες, προφανώς άρχισαν στο τέλος της προηγούμενης περιόδου. Αν μετρήσουμε από το Σεπτέμβριο του 1922, φτάνουμε στο τέλος της άνοιξης (Βόρειο Ημισφαίριο) του 1926. Τι συνέβη στη διάρκεια αυτών των 1.335 ημερών;

18. Ποια γεγονότα φανερώνουν ότι το 1922 χρειαζόταν ακόμη να γίνει πρόοδος;

¹⁸ Παρά το ότι τα γεγονότα που έλαβαν χώρα το 1922 αποτέλεσαν ορόσημο, προφανώς μερικοί συνέχιζαν να κοιτάνε με λαχτάρα στο παρελθόν. Οι Γραφικές Μελέτες, που έγραψε ο Κ. Τ. Ρώσσελ, αποτελούσαν ακόμη βασική ύλη μελέτης. Επιπλέον, το βιβλιάριο Εκατομμύρια Ζώντων Ήδη Ουδέποτε θα Αποθάνωσιν παρουσίασε την άποψη ότι, το 1925, θα άρχιζαν να εκπληρώνονται οι σκοποί του Θεού αναφορικά με την αποκατάσταση της γης σε Παράδεισο και την ανάσταση των πιστών ατόμων των αρχαίων καιρών. Η υπομονή για τους χρισμένους φαινόταν ότι είχε σχεδόν ολοκληρωθεί. Εντούτοις, μερικά άτομα που ήταν συνταυτισμένα με τους Σπουδαστές της Γραφής δεν ένιωθαν την υποκίνηση να μεταδώσουν τα καλά νέα σε άλλους.

19, 20. (α) Πώς άλλαξαν πολλά πράγματα για το λαό του Θεού στη διάρκεια των 1.335 ημερών; (β) Ποια γεγονότα σημείωσαν το τέλος της περιόδου των 1.335 ημερών, και τι έδειξαν σχετικά με το λαό του Ιεχωβά;

¹⁹ Καθώς προχωρούσαν οι 1.335 ημέρες, όλα αυτά άλλαξαν. Προκειμένου να ενισχυθούν οι αδελφοί, οργανώθηκαν τακτικές ομαδικές μελέτες της Σκοπιάς. Δόθηκε έμφαση στην υπηρεσία αγρού. Αρχίζοντας από το Μάιο του 1923, όλοι προσκαλούνταν να συμμετάσχουν στην υπηρεσία αγρού την πρώτη Τρίτη κάθε μήνα, και αφιερωνόταν χρόνος στη διάρκεια της εκκλησιαστικής συνάθροισης που γινόταν στα μέσα της εβδομάδας για να ενθαρρύνονται να κάνουν αυτό το έργο. Τον Αύγουστο του 1923, σε μια συνέλευση στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνιας των Η.Π.Α., δείχτηκε ότι η παραβολή του Ιησού για τα πρόβατα και τα κατσίκια θα εκπληρωνόταν πριν από τη Χιλιετή Βασιλεία. (Ματθαίος 25:31-40) Το έτος 1924 εγκαινιάστηκε ο ραδιοφωνικός σταθμός WBBR, ο οποίος χρησιμοποιήθηκε για να μεταδίδει τα καλά νέα μέσα από τα ερτζιανά κύματα. Το άρθρο ‘Η Γέννηση του Έθνους’ που δημοσιεύτηκε στο τεύχος 15 Μαρτίου 1925 της Σκοπιάς έδωσε μια προσαρμοσμένη κατανόηση του 12ου κεφαλαίου της Αποκάλυψης. Τελικά, οι πιστοί Χριστιανοί μπορούσαν να κατανοήσουν με τον ορθό τρόπο τα ταραχώδη γεγονότα των ετών 1914-1919.

²⁰ Το έτος 1925 έληξε αλλά το τέλος δεν είχε έρθει ακόμη! Από τη δεκαετία του 1870 και έπειτα, οι Σπουδαστές της Γραφής υπηρετούσαν με κάποια ημερομηνία υπόψη—αρχικά το 1914, ύστερα το 1925. Τώρα, κατάλαβαν ότι έπρεπε να υπηρετούν όσο διάστημα επιθυμεί ο Ιεχωβά. Το τεύχος 15 Ιανουαρίου 1926 της Σκοπιάς περιείχε το άρθρο-ορόσημο ‘Ποιοι θα Τιμήσουν τον Ιεχωβά;’ τονίζοντας όσο ποτέ άλλοτε τη σπουδαιότητα του ονόματος του Θεού. Τελικά, το Μάιο του 1926, στη συνέλευση που διεξάχτηκε στο Λονδίνο της Αγγλίας, υιοθετήθηκε μια απόφαση με τίτλο ‘Μια Μαρτυρία στους Κυβερνήτες του Κόσμου’. Αυτή διακήρυττε ευθέως την αλήθεια σχετικά με τη Βασιλεία του Θεού και την επικείμενη καταστροφή του κόσμου του Σατανά. Στην ίδια συνέλευση, παρουσιάστηκε το βιβλίο Απελευθέρωσις, το οποίο είχε δριμύ περιεχόμενο, και έγινε το πρώτο μιας σειράς εντύπων η οποία θα αντικαθιστούσε τις Γραφικές Μελέτες. Ο λαός του Θεού κοιτούσε τώρα μπροστά, όχι πίσω. Οι 1.335 ημέρες έφτασαν στο τέλος τους.

21. Τι σήμαινε η υπομονή κατά τη διάρκεια της περιόδου των 1.335 ημερών για το λαό του Θεού τότε, και τι σημαίνει για εμάς η εκπλήρωση της προφητείας που αφορά εκείνη τη χρονική περίοδο;

²¹ Μερικά άτομα ήταν απρόθυμα να προσαρμοστούν σε αυτές τις εξελίξεις, αλλά εκείνοι που υπέμειναν ήταν πραγματικά ευτυχισμένοι. Επιπλέον, καθώς κάνουμε μια αναδρομή στην εκπλήρωση αυτών των προφητικών χρονικών περιόδων, και εμείς επίσης είμαστε ευτυχισμένοι επειδή ενισχύεται η πεποίθησή μας ότι το μικρό σώμα των χρισμένων Χριστιανών που έζησαν σε εκείνους τους καιρούς αποτελεί πραγματικά τον πιστό και φρόνιμο δούλο. Στα χρόνια που κύλησαν από τότε, η οργάνωση του Ιεχωβά έχει επεκταθεί σε τεράστιο βαθμό, αλλά ο πιστός και φρόνιμος δούλος εξακολουθεί να είναι στο κέντρο της, κατευθύνοντάς την. Πόσο συναρπαστικό είναι λοιπόν να γνωρίζουμε ότι για τους χρισμένους και τα άλλα πρόβατα επιφυλάσσεται ακόμη περισσότερη ευτυχία! Αυτό θα φανεί καθώς θα εξετάζουμε άλλη μια από τις προφητείες του Δανιήλ.

[Υποσημειώσεις]

Μπορείτε να Εξηγήσετε;

◻ Πώς γνωρίζουμε ότι μερικές προφητείες που βρίσκονται στο βιβλίο του Δανιήλ επρόκειτο να εκπληρωθούν στον καιρό μας;

◻ Γιατί μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι το χρισμένο υπόλοιπο είναι «ο πιστός και φρόνιμος δούλος»;

◻ Πότε άρχισαν και πότε τέλειωσαν οι 1.260 ημέρες;

◻ Ποια αναζωογόνηση και αποκατάσταση έφεραν στο χρισμένο υπόλοιπο οι 1.290 ημέρες;

◻ Γιατί ήταν ευτυχισμένοι εκείνοι που υπέμειναν μέχρι το τέλος των 1.335 ημερών;

[Πλαίσιο στη σελίδα 11]

ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΙΚΕΣ ΧΡΟΝΙΚΕΣ ΠΕΡΙΟΔΟΙ ΤΟΥ ΔΑΝΙΗΛ

1.260 ημέρες:

Από το Δεκέμβριο του 1914 ως τον Ιούνιο του 1918

1.290 ημέρες:

Από τον Ιανουάριο του 1919 ως το Σεπτέμβριο του 1922

1.335 ημέρες:

Από το Σεπτέμβριο του 1922 ως το Μάιο του 1926

[Εικόνα στη σελίδα 8]

Από το 1919 έχει γίνει σαφές ότι «ο πιστός και φρόνιμος δούλος» είναι το χρισμένο υπόλοιπο

[Εικόνα στη σελίδα 10]

Τα κεντρικά γραφεία της Κοινωνίας των Εθνών στη Γενεύη της Ελβετίας

[Ευχαριστίες]

UN photo