«Μη Φοβάσαι, Μικρό Ποίμνιο»
«Μη φοβάσαι, μικρό ποίμνιο, επειδή ο Πατέρας σας έχει επιδοκιμάσει το να σας δώσει τη βασιλεία».—ΛΟΥΚΑΣ 12:32.
1. Ποια ήταν η βάση για τα λόγια του Ιησού: «Μη φοβάσαι, μικρό ποίμνιο»;
«ΝΑ ΖΗΤΑΤΕ συνεχώς τη βασιλεία [του Θεού]». (Λουκάς 12:31) Όταν ο Ιησούς είπε αυτά τα λόγια στους μαθητές του, διατύπωσε μια αρχή η οποία κατευθύνει τον τρόπο σκέψης των Χριστιανών από τις ημέρες του μέχρι τις δικές μας. Η Βασιλεία του Θεού πρέπει να καταλαμβάνει την πρώτιστη θέση στη ζωή μας. (Ματθαίος 6:33) Ωστόσο, στην αφήγηση του Λουκά, ο Ιησούς προχώρησε για να απευθύνει στοργικά και καθησυχαστικά λόγια σε μια ειδική ομάδα Χριστιανών. Αυτός είπε: «Μη φοβάσαι, μικρό ποίμνιο, επειδή ο Πατέρας σας έχει επιδοκιμάσει το να σας δώσει τη βασιλεία». (Λουκάς 12:32) Ως ο Καλός Ποιμένας, ο Ιησούς γνώριζε ότι βρίσκονταν θυελλώδεις καιροί ενώπιον των μαθητών με τους οποίους είχε στενή σχέση. Αλλά δεν υπήρχε λόγος να φοβούνται αν εκείνοι εξακολουθούσαν να επιζητούν τη Βασιλεία του Θεού. Επομένως, η προτροπή του Ιησού δεν ήταν μια σκληρή εντολή. Απεναντίας ήταν μια στοργική υπόσχεση η οποία τους βοηθούσε να γεμίσουν πεποίθηση και θάρρος.
2. Ποιοι αποτελούν το μικρό ποίμνιο, και γιατί έχουν αυτοί ένα ειδικό προνόμιο;
2 Ο Ιησούς μιλούσε στους μαθητές του, και τους αποκάλεσε «μικρό ποίμνιο». Απευθυνόταν επίσης σε εκείνους στους οποίους ο Ιεχωβά θα ‘έδινε τη βασιλεία’. Σε σύγκριση με τα τεράστια πλήθη που θα δέχονταν τον Ιησού σε μετέπειτα καιρούς, εκείνοι που αποτελούσαν αυτή την ομάδα ήταν πράγματι λίγοι σε αριθμό. Θεωρούνταν επίσης πολύτιμοι επειδή ήταν εκλεγμένοι για ένα αξιοσημείωτο μέλλον, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν σε βασιλική υπηρεσία. Ο Πατέρας τους, ο Μεγάλος Ποιμένας, ο Ιεχωβά, καλεί το μικρό ποίμνιο με σκοπό να λάβει αυτό μια ουράνια κληρονομιά σε σχέση με τη Μεσσιανική Βασιλεία του Χριστού.
Το Μικρό Ποίμνιο
3. Ποιο ένδοξο όραμα του μικρού ποιμνίου είδε ο Ιωάννης;
3 Ποιοι, λοιπόν, αποτελούν αυτό το μικρό ποίμνιο που έχει μια τόσο υπέροχη προοπτική; Οι ακόλουθοι του Ιησού Χριστού οι οποίοι λαβαίνουν χρίσμα με άγιο πνεύμα. (Πράξεις 2:1-4) Βλέποντάς τους ως ουράνιους τραγουδιστές που είχαν άρπες στα χέρια τους, ο απόστολος Ιωάννης έγραψε: «Και είδα, και να! το Αρνί να στέκεται πάνω στο Όρος Σιών, και μαζί του εκατόν σαράντα τέσσερις χιλιάδες που είχαν το όνομά του και το όνομα του Πατέρα του γραμμένα στα μέτωπά τους. Αυτοί είναι που δεν μόλυναν τους εαυτούς τους με γυναίκες· στην πραγματικότητα, είναι παρθένοι. Αυτοί είναι που ακολουθούν συνεχώς το Αρνί όπου και αν πηγαίνει. Αυτοί αγοράστηκαν ανάμεσα από την ανθρωπότητα ως πρώτοι καρποί για τον Θεό και το Αρνί, και δεν βρέθηκε ψεύδος στο στόμα τους· αυτοί είναι χωρίς ψεγάδι».—Αποκάλυψη 14:1, 4, 5.
4. Ποια θέση έχει το μικρό ποίμνιο στη γη σήμερα;
4 Από την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ. και έπειτα, αυτά τα χρισμένα, γεννημένα από το πνεύμα άτομα έχουν υπηρετήσει ως πρεσβευτές του Χριστού στη γη. (2 Κορινθίους 5:20) Σήμερα, απομένει μόνο ένα υπόλοιπο από αυτούς, και τα μέλη του υπηρετούν μαζί ως η τάξη του πιστού και φρόνιμου δούλου. (Ματθαίος 24:45· Αποκάλυψη 12:17) Ιδιαίτερα από το έτος 1935 και έπειτα, έχουν ενωθεί με εκείνους και τα «άλλα πρόβατα», δηλαδή Χριστιανοί με επίγεια ελπίδα οι οποίοι τώρα αριθμούν εκατομμύρια άτομα. Αυτοί βοηθούν στο να κηρυχτούν τα καλά νέα σε όλη τη γη.—Ιωάννης 10:16.
5. Ποια είναι η στάση εκείνων που απομένουν από το μικρό ποίμνιο, και γιατί δεν χρειάζεται να φοβούνται αυτοί;
5 Ποια είναι η στάση εκείνων που απομένουν από αυτό το μικρό ποίμνιο και οι οποίοι βρίσκονται ακόμη στη γη; Γνωρίζοντας ότι πρόκειται να λάβουν ‘μια ακλόνητη Βασιλεία’, αυτοί αποδίδουν την ιερή υπηρεσία τους με θεοσεβή φόβο και δέος. (Εβραίους 12:28) Αντιλαμβάνονται ταπεινά ότι έχουν ένα ανεκτίμητο προνόμιο το οποίο οδηγεί σε απεριόριστη χαρά. Αυτοί έχουν βρει το «μαργαριτάρι μεγάλης αξίας» στο οποίο αναφέρθηκε ο Ιησούς όταν μιλούσε για τη Βασιλεία. (Ματθαίος 13:46) Καθώς η μεγάλη θλίψη πλησιάζει, οι χρισμένοι του Θεού παραμένουν άφοβοι. Παρά τα όσα πρόκειται να επέλθουν στον κόσμο της ανθρωπότητας στη διάρκεια ‘της μεγάλης και περίλαμπρης ημέρας του Ιεχωβά’, αυτοί δεν έχουν κάποιο νοσηρό φόβο για το μέλλον. (Πράξεις 2:19-21) Γιατί να έχουν;
Οι Αριθμοί Μειώνονται
6, 7. (α) Γιατί είναι πολύ μικρός ο αριθμός των μελών του μικρού ποιμνίου που βρίσκονται ακόμη στη γη; (β) Πώς θα πρέπει το κάθε άτομο να θεωρεί την ελπίδα που έχει;
6 Στα πρόσφατα χρόνια ο αριθμός των μελών του μικρού ποιμνίου που βρίσκονται ακόμη στη γη έχει μικρύνει πολύ. Αυτό έγινε φανερό από την έκθεση της Ανάμνησης για το 1994. Στις περίπου 75.000 εκκλησίες του λαού του Ιεχωβά παγκόσμια, μόνο 8.617 άτομα έδειξαν ότι ομολογούν πως είναι μέλη του υπολοίπου με το να πάρουν από τα εμβλήματα. (Ματθαίος 26:26-30) Σε αντιδιαστολή, οι παρόντες ήταν συνολικά 12.288.917. Οι χρισμένοι Χριστιανοί γνωρίζουν ότι αυτό πρέπει να αναμένεται. Ο Ιεχωβά έχει καθορίσει έναν περιορισμένο αριθμό, δηλαδή 144.000, για να απαρτίσει το μικρό ποίμνιο, και συνάγει αυτά τα άτομα από την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ. και έπειτα. Λογικά, το κάλεσμα του μικρού ποιμνίου θα έφτανε στο τέλος του όταν ο αριθμός θα βρισκόταν κοντά στη συμπλήρωσή του, και οι αποδείξεις φανερώνουν ότι η γενική σύναξη αυτών των ειδικά ευλογημένων ατόμων τέλειωσε το 1935. Ωστόσο, προφητεύτηκε ότι στον καιρό του τέλους τα άλλα πρόβατα θα αυξάνονταν ώστε να γίνουν «ένα μεγάλο πλήθος, το οποίο κανένας άνθρωπος δεν μπορούσε να αριθμήσει, από όλα τα έθνη και τις φυλές και τους λαούς και τις γλώσσες». Από το 1935 και έπειτα, η γενική σύναξη που κάνει ο Ιεχωβά αφορά αυτό το μεγάλο πλήθος, του οποίου η ελπίδα είναι η αιώνια ζωή σε μια παραδεισένια γη.—Αποκάλυψη 7:9· 14:15, 16· Ψαλμός 37:29.
7 Οι περισσότεροι από εκείνους που ανήκουν στο μικρό ποίμνιο και βρίσκονται ακόμη στη γη διανύουν τώρα τη δεκαετία των 70, των 80 ή των 90 ετών της ηλικίας τους. Μερικοί από αυτούς έχουν περάσει το 100ό έτος της ζωής τους. Όλοι τους, ανεξάρτητα από την ηλικία τους, γνωρίζουν ότι μέσω ουράνιας ανάστασης θα ενωθούν τελικά με τον Ιησού Χριστό και θα κυβερνήσουν μαζί του στην ένδοξη Βασιλεία του. Εκείνοι που ανήκουν στο μεγάλο πλήθος θα είναι επίγειοι υπήκοοι του Χριστού του Βασιλιά. Ας ευφραίνεται ο καθένας με ό,τι επιφυλάσσει ο Ιεχωβά για εκείνους που τον αγαπούν. Δεν ανήκει σε εμάς να επιλέξουμε ποια ελπίδα θα έχουμε. Αυτό ανήκει στον Ιεχωβά να το αποφασίσει. Και οι δύο ομάδες μπορούν να νιώθουν συγκίνηση για την ελπίδα που έχουν για ένα ευτυχισμένο μέλλον, είτε αυτό είναι στην ουράνια Βασιλεία είτε σε μια παραδεισένια γη υπό αυτή τη Βασιλεία.—Ιωάννης 6:44, 65· Εφεσίους 1:17, 18.
8. Πόσο πολύ έχει προχωρήσει το σφράγισμα των 144.000, και τι θα συμβεί όταν αυτό θα ολοκληρωθεί;
8 Το μικρό ποίμνιο που αριθμεί 144.000 μέλη είναι ο «Ισραήλ του Θεού», ο οποίος έχει αντικαταστήσει τον φυσικό Ισραήλ στους σκοπούς του Θεού. (Γαλάτες 6:16) Επομένως, το υπόλοιπο αποτελείται από τους εναπομείναντες εκείνου του πνευματικού έθνους οι οποίοι βρίσκονται ακόμη στη γη. Αυτοί οι εναπομείναντες σφραγίζονται για την τελική επιδοκιμασία την οποία θα λάβουν από τον Ιεχωβά. Σε όραμα, ο απόστολος Ιωάννης το είδε αυτό να συμβαίνει, και ανέφερε: «Είδα άλλον άγγελο να ανεβαίνει από την ανατολή του ήλιου έχοντας σφραγίδα του ζωντανού Θεού· και αυτός φώναξε με δυνατή φωνή στους τέσσερις αγγέλους στους οποίους επιτράπηκε να βλάψουν τη γη και τη θάλασσα, λέγοντας: ‘Μη βλάψετε τη γη ούτε τη θάλασσα ούτε τα δέντρα, μέχρι να σφραγίσουμε τους δούλους του Θεού μας στα μέτωπά τους’. Και άκουσα τον αριθμό εκείνων που ήταν σφραγισμένοι, εκατόν σαράντα τέσσερις χιλιάδες, σφραγισμένοι από κάθε φυλή των γιων [του πνευματικού] Ισραήλ». (Αποκάλυψη 7:2-4) Εφόσον αυτό το έργο του σφραγίσματος του πνευματικού Ισραήλ έχει προφανώς προχωρήσει πολύ, προμηνύονται συναρπαστικά γεγονότα τα οποία πρόκειται σύντομα να συμβούν. Ένα από αυτά, η «μεγάλη θλίψη», οπότε οι τέσσερις άνεμοι της καταστροφής θα εξαπολυθούν πάνω στη γη, πρέπει να είναι πολύ κοντά.—Αποκάλυψη 7:14.
9. Πώς θεωρεί το μικρό ποίμνιο τον αυξανόμενο αριθμό των μελών του μεγάλου πλήθους;
9 Εκείνοι από το μεγάλο πλήθος που έχουν ήδη συναχτεί ανέρχονται σε εκατομμύρια άτομα. Πόσο θερμαίνει αυτό την καρδιά του υπολοίπου! Παρότι εξακολουθούν να μειώνονται σε αριθμό εκείνοι από το μικρό ποίμνιο που βρίσκονται ακόμη στη γη, έχουν εκπαιδεύσει και προετοιμάσει άντρες από το μεγάλο πλήθος, οι οποίοι έχουν τα κατάλληλα προσόντα, για να αναλάβουν ευθύνες σε σχέση με την επεκτεινόμενη επίγεια οργάνωση του Θεού. (Ησαΐας 61:5) Όπως κατέδειξε ο Ιησούς, θα υπάρξουν επιζώντες από τη μεγάλη θλίψη.—Ματθαίος 24:22.
«Μη Φοβάσαι»
10. (α) Ποια επίθεση πρόκειται να ξεσπάσει εναντίον του λαού του Θεού, και σε τι θα οδηγήσει αυτή; (β) Ποια ερωτήματα απευθύνονται στον καθένα μας;
10 Ο Σατανάς και οι δαίμονές του έχουν υποβιβαστεί στα περίχωρα της γης. Αυτός και οι ορδές του οδηγούνται στο να κάνουν την ολοκληρωτική τους επίθεση στο λαό του Ιεχωβά. Αυτή η επίθεση, η οποία έχει προειπωθεί στην Αγία Γραφή, περιγράφεται ως η επίθεση του Γωγ του Μαγώγ. Σε ποιους επικεντρώνει ιδιαίτερα ο Διάβολος την επίθεσή του; Μήπως δεν την επικεντρώνει στα τελευταία μέλη του μικρού ποιμνίου, στον πνευματικό Ισραήλ του Θεού, τα οποία κατοικούν ειρηνικά ‘στο μέσον της γης’; (Ιεζεκιήλ 38:1-12) Ναι, αλλά το υπόλοιπο της πιστής χρισμένης τάξης, μαζί με τους όσιους συντρόφους του, τα άλλα πρόβατα, θα παραστούν μάρτυρες του πώς η επίθεση του Σατανά θα επιφέρει μια δυναμική αντίδραση από μέρους του Ιεχωβά Θεού. Εκείνος θα επέμβει για να υπερασπιστεί το λαό του, και αυτό θα δώσει το έναυσμα για το ξέσπασμα της ‘μεγάλης και φοβερής ημέρας του Ιεχωβά’. (Ιωήλ 2:31, ΜΝΚ) Σήμερα, ο πιστός και φρόνιμος δούλος επιτελεί μια ζωτική, ζωοσωτήρια υπηρεσία, προειδοποιώντας για αυτή την επερχόμενη επέμβαση του Ιεχωβά. (Μαλαχίας 4:5, ΜΝΚ· 1 Τιμόθεο 4:16) Υποστηρίζετε εσείς ενεργά αυτή την υπηρεσία, συμμετέχοντας στο κήρυγμα των καλών νέων της Βασιλείας του Ιεχωβά; Θα εξακολουθήσετε να το κάνετε αυτό ως άφοβος διαγγελέας της Βασιλείας;
11. Γιατί είναι ζωτική η θαρραλέα στάση σήμερα;
11 Ενόψει της παρούσας κατάστασης του κόσμου, πόσο επίκαιρο είναι να δίνει το μικρό ποίμνιο προσοχή στα λόγια που απηύθυνε ο Ιησούς σε αυτό: «Μη φοβάσαι, μικρό ποίμνιο»! Μια τέτοια θαρραλέα στάση είναι ουσιώδης ενόψει όλων όσων επιτελούνται τώρα σε αρμονία με το σκοπό του Ιεχωβά. Ατομικά, το κάθε μέλος του μικρού ποιμνίου αντιλαμβάνεται την ανάγκη που υπάρχει να υπομείνει μέχρι το τέλος. (Λουκάς 21:19) Όπως ο Ιησούς Χριστός, ο Κύριος του μικρού ποιμνίου, υπέμεινε και αποδείχτηκε πιστός μέχρι το τέλος της επίγειας ζωής του, έτσι και το κάθε μέλος του υπολοίπου πρέπει να υπομείνει και να αποδειχτεί πιστό.—Εβραίους 12:1, 2.
12. Πώς πρότρεψε ο Παύλος, όπως και ο Ιησούς, τους χρισμένους Χριστιανούς να μη φοβούνται;
12 Όλοι οι χρισμένοι πρέπει να έχουν την ίδια άποψη με αυτήν που είχε ο απόστολος Παύλος. Προσέξτε πώς τα λόγια του ως χρισμένου δημόσιου διαγγελέα της ανάστασης βρίσκονται σε αρμονία με την προτροπή που έδωσε ο Ιησούς στο μικρό ποίμνιο να μη φοβάται. Ο Παύλος έγραψε: «Να θυμάσαι ότι ο Ιησούς Χριστός εγέρθηκε από τους νεκρούς και ήταν από το σπέρμα του Δαβίδ, σύμφωνα με τα καλά νέα που κηρύττω· σε σχέση με τα οποία κακοπαθώ μέχρι και με δεσμά φυλάκισης ως κακοποιός. Παρ’ όλα αυτά, ο λόγος του Θεού δεν είναι δέσμιος. Γι’ αυτό, συνεχίζω να υπομένω τα πάντα για χάρη των εκλεγμένων, ώστε να αποκτήσουν και αυτοί τη σωτηρία η οποία είναι σε ενότητα με τον Χριστό Ιησού μαζί με αιώνια δόξα. Πιστός είναι ο λόγος: Ασφαλώς, αν πεθάναμε μαζί, θα ζήσουμε και μαζί· αν συνεχίσουμε να υπομένουμε, θα βασιλέψουμε και μαζί· αν εμείς αρνηθούμε, και εκείνος θα μας αρνηθεί· αν εμείς είμαστε άπιστοι, εκείνος παραμένει πιστός, γιατί δεν μπορεί να αρνηθεί τον εαυτό του».—2 Τιμόθεο 2:8-13.
13. Ποιες βαθιές πεποιθήσεις διακρατούν τα μέλη του μικρού ποιμνίου, και τι τα υποκινεί αυτό να κάνουν;
13 Σαν τον απόστολο Παύλο, τα εναπομείναντα μέλη του χρισμένου μικρού ποιμνίου είναι πρόθυμα να υπομείνουν παθήματα καθώς διακηρύττουν το δυναμικό άγγελμα που εκτίθεται στο Λόγο του Θεού. Οι πεποιθήσεις τους είναι βαθιά ριζωμένες καθώς αυτοί προσκολλούνται σταθερά στις θεϊκές υποσχέσεις για σωτηρία και για το ότι θα τους δοθεί «το στεφάνι της ζωής» αν αποδειχτούν πιστοί μέχρι θανάτου. (Αποκάλυψη 2:10) Λαβαίνοντας στιγμιαία ανάσταση και μεταβολή, θα φερθούν σε ενότητα με τον Χριστό, για να βασιλέψουν μαζί του. Τι θρίαμβος θα είναι αυτός για την πορεία διακράτησης ακεραιότητας που θα έχουν ακολουθήσει ως νικητές του κόσμου!—1 Ιωάννη 5:3, 4.
Μια Μοναδική Ελπίδα
14, 15. Πώς είναι μοναδική η ελπίδα της ανάστασης του μικρού ποιμνίου;
14 Η ελπίδα της ανάστασης που τρέφει το μικρό ποίμνιο είναι μοναδική. Με ποιους τρόπους; Πρώτα-πρώτα αυτή η ανάσταση προηγείται από τη γενική ανάσταση «δικαίων και αδίκων». (Πράξεις 24:15) Στην πραγματικότητα, η ανάσταση των χρισμένων κατέχει μια συγκεκριμένη θέση σε ό,τι αφορά τη σειρά σπουδαιότητας, όπως καθορίζουν ξεκάθαρα τα εξής λόγια που βρίσκονται στα εδάφια 1 Κορινθίους 15:20, 23: «Ο Χριστός έχει εγερθεί από τους νεκρούς, ως οι πρώτοι καρποί από εκείνους που έχουν κοιμηθεί τον ύπνο του θανάτου. Αλλά ο καθένας στη δική του τάξη: Ο Χριστός ως οι πρώτοι καρποί, έπειτα εκείνοι που ανήκουν στον Χριστό στη διάρκεια της παρουσίας του». Έχοντας το είδος της υπομονής και της πίστης που επέδειξε ο Ιησούς, το μικρό ποίμνιο γνωρίζει τι επιφυλάσσεται για αυτό καθώς τελειώνει την επίγεια πορεία του, ιδιαίτερα από τότε που ο αληθινός Κύριος ήρθε στο ναό του για κρίση το 1918.—Μαλαχίας 3:1, ΜΝΚ.
15 Ο Παύλος μάς δίνει έναν επιπρόσθετο λόγο για να θεωρούμε αυτή την ανάσταση μοναδική. Όπως καταγράφεται στα εδάφια 1 Κορινθίους 15:51-53, εκείνος έγραψε: «Να! Σας λέω ένα ιερό μυστικό: Όλοι δεν θα κοιμηθούμε τον ύπνο του θανάτου, όλοι όμως θα μεταβληθούμε, σε μια στιγμή, εν ριπή οφθαλμού, στη διάρκεια της τελευταίας σάλπιγγας. . . . Διότι αυτό που είναι φθαρτό πρέπει να ντυθεί αφθαρσία, και αυτό που είναι θνητό πρέπει να ντυθεί αθανασία». Αυτά τα λόγια εφαρμόζονται σε εκείνους από το μικρό ποίμνιο οι οποίοι πεθαίνουν στη διάρκεια της παρουσίας του Χριστού. Χωρίς να χρειάζεται να κοιμηθούν επί κάποια μακρά περίοδο χρόνου τον ύπνο του θανάτου, αυτοί ντύνονται αθανασία, «σε μια στιγμή, εν ριπή οφθαλμού».
16, 17. Σε σχέση με την ελπίδα που τρέφουν για την ανάσταση, πώς έχουν ειδικά ευλογηθεί οι χρισμένοι Χριστιανοί σήμερα;
16 Στο φως αυτής της κατανόησης, μπορούμε να συλλάβουμε το νόημα που έχουν τα λόγια του αποστόλου Ιωάννη τα οποία βρίσκονται στα εδάφια Αποκάλυψη 14:12, 13. Αυτός έγραψε: «‘Εδώ είναι που περιλαμβάνεται υπομονή για τους αγίους, εκείνους που τηρούν τις εντολές του Θεού και την πίστη του Ιησού’. Και άκουσα φωνή από τον ουρανό να λέει: ‘Γράψε: Ευτυχισμένοι είναι οι νεκροί που πεθαίνουν σε ενότητα με τον Κύριο από τώρα και έπειτα. Ναι, λέει το πνεύμα, ας αναπαυτούν από τους κόπους τους, γιατί όσα έκαναν πηγαίνουν μαζί τους’».
17 Τι μοναδική ανταμοιβή επιφυλάσσεται για το υπόλοιπο του μικρού ποιμνίου! Η ανάστασή τους θα έρθει γρήγορα, αμέσως μόλις κοιμηθούν τον ύπνο του θανάτου. Τι αξιοσημείωτη μεταβολή θα υποστούν αναλαμβάνοντας το διορισμό τους στην πνευματική επικράτεια! Καθώς βρίσκεται σε εξέλιξη αυτή η ενδόξαση του μικρού ποιμνίου και εφόσον η εκπλήρωση σημαντικών Γραφικών προφητειών έχει προχωρήσει τόσο πολύ, τα τελευταία εναπομείναντα μέλη του μικρού ποιμνίου αληθινά δεν χρειάζεται να ‘φοβούνται’. Επίσης, η αφοβιά τους χρησιμεύει στο να ενθαρρυνθούν εκείνοι που ανήκουν στο μεγάλο πλήθος, οι οποίοι θα πρέπει να καλλιεργούν μια παρόμοια στάση αφοβιάς καθώς προσδοκούν την απελευθέρωση στη διάρκεια της πιο έντονης περιόδου αναταραχής που έχει γνωρίσει ποτέ η γη.
18, 19. (α) Γιατί είναι επείγων ο καιρός στον οποίο ζούμε; (β) Γιατί δεν θα πρέπει να φοβούνται τόσο οι χρισμένοι όσο και τα άλλα πρόβατα;
18 Η εξιστόρηση των δραστηριοτήτων του μικρού ποιμνίου καθιστά ικανό τόσο εκείνο όσο και το μεγάλο πλήθος να εξακολουθούν να φοβούνται τον αληθινό Θεό. Η ώρα για την κρίση που θα κάνει αυτός έχει φτάσει, και ο ευνοϊκός καιρός που έχει απομείνει είναι πολύτιμος. Πράγματι, είναι περιορισμένος ο καιρός που έχουν στη διάθεσή τους οι άλλοι άνθρωποι για να ενεργήσουν. Ωστόσο, εμείς δεν φοβόμαστε ότι ο σκοπός του Θεού θα αποτύχει. Θα πετύχει οπωσδήποτε!
19 Ήδη, οι δυνατές ουράνιες φωνές έχουν ακουστεί να λένε: «Η βασιλεία του κόσμου έγινε βασιλεία του Κυρίου μας και του Χριστού του, και αυτός θα βασιλέψει στους αιώνες των αιώνων». (Αποκάλυψη 11:15) Με ασφάλεια, ο Μεγάλος Ποιμένας, ο Ιεχωβά, οδηγεί όλα τα πρόβατά του «δια τρίβων δικαιοσύνης ένεκεν του ονόματος αυτού». (Ψαλμός 23:3) Το μικρό ποίμνιο οδηγείται αλάνθαστα στην ουράνια ανταμοιβή του. Επίσης, τα άλλα πρόβατα θα απελευθερωθούν με ασφάλεια μέσα από τη μεγάλη θλίψη για να απολαύσουν αιώνια ζωή στην επίγεια επικράτεια της ένδοξης Βασιλείας του Θεού υπό τη διακυβέρνηση του Χριστού Ιησού. Επομένως, παρότι τα λόγια του Ιησού απευθύνονταν στο μικρό ποίμνιο, σίγουρα όλοι οι υπηρέτες του Θεού πάνω στη γη είναι κατάλληλο να προσέχουν τα λόγια του: «Μη φοβάσαι».
Μπορείτε να Εξηγήσετε;
◻ Γιατί πρέπει να αναμένουμε ότι θα μειώνεται ο αριθμός των υπόλοιπων μελών του μικρού ποιμνίου;
◻ Ποια είναι η κατάσταση του χρισμένου υπολοίπου σήμερα;
◻ Γιατί δεν θα πρέπει να φοβούνται οι Χριστιανοί παρά την επικείμενη επίθεση του Γωγ του Μαγώγ;
◻ Γιατί είναι μοναδική η ελπίδα της ανάστασης των 144.000, ειδικά σήμερα;