Ο Αμώς έμενε στην πόλη Θεκωέ, κάπου 16 χλμ. Ν της Ιερουσαλήμ, σε υψόμετρο περίπου 820 μ. Στα Α, και προς τα κάτω μέχρι τη Νεκρά Θάλασσα, η οποία βρισκόταν περίπου 1.200 μ. χαμηλότερα, απλωνόταν η αφιλόξενη έρημος του Ιούδα, όπου ο προφήτης είχε εργαστεί προγενέστερα ως ταπεινός βοσκός προβάτων. (Αμ 1:1) Η εβραϊκή λέξη νοκεδίμ που μεταφράζεται εδώ “βοσκοί προβάτων” εμφανίζεται μόνο μία φορά ακόμη στη Γραφή (2Βα 3:4) και συγγενεύει με τη λέξη νακκάδ, μια αραβική λέξη που χρησιμοποιείται για κάποια ειδική ποικιλία προβάτων, τα οποία δεν είναι τόσο ωραία σε εμφάνιση αλλά θεωρούνται εξαιρετικά πολύτιμα λόγω του μαλλιού τους. Σε αυτό το άγονο μέρος ο Αμώς έκανε επίσης κάποια ταπεινή εποχική εργασία χαράζοντας καρπούς από συκομουριές—ένα είδος που θεωρούνταν τροφή μόνο για τους φτωχούς. Τους καρπούς αυτούς τους χάραζαν ή τους τρυπούσαν για να επιταχυνθεί η ωρίμανσή τους και για να γίνουν μεγαλύτεροι και γλυκύτεροι.—Αμ 7:14· βλέπε ΣΥΚΟΜΟΥΡΙΑ.

Ο Αμώς ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του στο προφητικό έργο δύο χρόνια πριν από το μεγάλο σεισμό που συνέβη κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Οζία, βασιλιά του Ιούδα. Εκείνη την εποχή, βασιλιάς του Ισραήλ ήταν ο Ιεροβοάμ Β΄, ο γιος του Ιωάς. (Αμ 1:1) Επομένως, η προφητεία του Αμώς τοποθετείται κάπου μέσα στην 26ετή περίοδο από το 829 ως το 804 Π.Κ.Χ. περίπου, κατά την οποία συνέπιπταν χρονικά οι βασιλείες αυτών των δύο βασιλιάδων του Ιούδα και του Ισραήλ. Ο μεγάλος σεισμός που συνέβη δύο χρόνια αφότου διορίστηκε προφήτης ο Αμώς ήταν τόσο ισχυρός ώστε σχεδόν 300 χρόνια αργότερα ο Ζαχαρίας έκανε ειδική μνεία για αυτόν.—Ζαχ 14:5.