ΣΤΑΘΜΗ

Νήμα στην άκρη του οποίου ήταν δεμένο ένα μεταλλικό, πέτρινο ή πήλινο βάρος. Αυτό κρατούσε το νήμα ίσιο και έκανε δυνατή την ανέγερση τοίχων και άλλων δομικών κατασκευών με ευθεία και κατακόρυφη διεύθυνση. Το βάρος αυτό καθαυτό αποκαλείται μερικές φορές βαρίδι ή στάθμη. Οι ξυλουργοί, οι χτίστες και άλλοι τεχνίτες των αρχαίων χρόνων χρησιμοποιούσαν τη στάθμη.

Σε συνάρτηση με την ανοικοδόμηση του ναού στην Ιερουσαλήμ, ο Ζοροβάβελ παρουσιάζεται να κρατάει στάθμη στο χέρι του ή, κατά κυριολεξία, σύμφωνα με το Μασοριτικό κείμενο, «την πέτρα [ή βαρίδι], τον κασσίτερο». (Ζαχ 4:9, 10) Όπως είχε προειπωθεί, ο Ζοροβάβελ δεν έθεσε απλώς το θεμέλιο του ναού, αλλά υπό την επίβλεψή του αποπερατώθηκε το έργο.—Εσδ 3:8-10· 6:14, 15.

Ο Αμώς είδε σε όραμα τον Ιεχωβά να στέκεται πάνω σε έναν τοίχο φτιαγμένο με στάθμη, άρα έναν τοίχο που αρχικά ήταν ευθύγραμμος, κατακόρυφος. Ο Ιεχωβά εμφανίστηκε να κρατάει στάθμη, και στον προφήτη ειπώθηκε ότι ο Θεός έβαζε μια στάθμη στο μέσο του λαού Του. Εφόσον ο Ισραήλ δεν αντεπεξήλθε στη δοκιμή της ευθύτητας από πνευματική άποψη, δεδομένου ότι δεν ενεργούσε σε αρμονία με τις απαιτήσεις του Θεού, ο Ιεχωβά θα απένεμε δικαιοσύνη και “δεν θα τον δικαιολογούσε άλλο πια”. Οι υψηλοί τόποι του Ισραήλ επρόκειτο να ερημωθούν, τα αγιαστήριά του να ερειπωθούν, και ο Θεός επρόκειτο “να εγερθεί εναντίον του οίκου του Ιεροβοάμ με σπαθί”. (Αμ 7:7-9) Σε επαλήθευση αυτών των λόγων, ο Ισραήλ ερειπώθηκε και η Σαμάρεια καταστράφηκε από τους Ασσυρίους το 740 Π.Κ.Χ.