5. Πώς αντιδρά ο Ιωνάς όταν παίρνει το διορισμό του, και με ποιο αποτέλεσμα;

⁵ Ο Ιωνάς παίρνει διορισμό για τη Νινευή, αλλά φεύγει για αλλού (1:1-16). ‘Και έγεινε λόγος Ιεχωβά προς Ιωνάν τον υιόν του Αμαθί, λέγων, Σηκώθητι, ύπαγε εις Νινευή, την πόλιν την μεγάλην, και κήρυξον κατ’ αυτής· διότι η ασέβεια αυτών ανέβη ενώπιόν μου’. (1:1, 2) Χάρηκε ο Ιωνάς γι’ αυτόν το διορισμό; Καθόλου! Φεύγει προς την αντίθετη κατεύθυνση παίρνοντας ένα πλοίο για τη Θαρσείς, που πιθανόν να είναι η Ισπανία. Το πλοίο του Ιωνά πέφτει σε μια μεγάλη θύελλα. Φοβισμένοι οι ναύτες ζητούν βοήθεια «έκαστος [από] τον θεόν αυτού», ενώ ο Ιωνάς κοιμάται στο αμπάρι του πλοίου. (1:5) Ξυπνούν τον Ιωνά, και ρίχνουν κλήρους προσπαθώντας να ανακαλύψουν ποιος είναι υπεύθυνος για το κακό που τους βρήκε. Ο κλήρος πέφτει στον Ιωνά. Τώρα, εκείνος τους πληροφορεί ότι είναι Εβραίος, λάτρης του Ιεχωβά και ότι έχει φύγει για να μην εκτελέσει το θεόδοτο έργο του. Τους λέει να τον ρίξουν στη θάλασσα. Εκείνοι, αφού πρώτα καταβάλλουν κι άλλες προσπάθειες για να σώσουν το πλοίο, ρίχνουν τελικά τον Ιωνά στη θάλασσα. Η μανία της θάλασσας καταλαγιάζει.

 9. Ποια στάση και ποια πορεία του Ιωνά θα πρέπει να αποτελούν προειδοποίηση για εμάς;

⁹ Η πορεία ενέργειας του Ιωνά και το αποτέλεσμα που είχε αυτή θα πρέπει να αποτελούν προειδοποίηση για εμάς. Ο Ιωνάς προσπάθησε να αποφύγει ένα θεόδοτο έργο· έπρεπε να αναλάβει αυτό το έργο και να εμπιστευτεί στον Θεό για υποστήριξη. (Ιωνάς 1:3· Λουκ. 9:62· Παρ. 14:26, ΜΝΚ· Ησ. 6:8) Όταν δεν πήγε προς τη σωστή κατεύθυνση, έδειξε αρνητική στάση, γιατί δεν είπε αμέσως στους ναύτες ότι ήταν λάτρης ‘του Ιεχωβά του Θεού του ουρανού’. Είχε χάσει την τόλμη του. (Ιωνάς 1:7-9· Εφεσ. 6:19, 20) Ο εγωκεντρισμός του Ιωνά τον έκανε να θεωρήσει προσωπική προσβολή το έλεος που έδειξε ο Ιεχωβά στη Νινευή· προσπάθησε να δικαιολογηθεί λέγοντας στον Ιεχωβά ότι εκείνος ήξερε από την αρχή πως αυτό θα ήταν το αποτέλεσμα—γιατί λοιπόν να τον στείλει ως προφήτη; Του δόθηκε έλεγχος για τη στάση του, η οποία χαρακτηριζόταν από έλλειψη σεβασμού και παράπονα· εμείς, λοιπόν, θα πρέπει να ωφεληθούμε από την εμπειρία του και να μη βρίσκουμε λάθη στην εκδήλωση ελέους από μέρους του Ιεχωβά ή στον τρόπο με τον οποίον ενεργεί εκείνος.—Ιωνάς 4:1-4, 7-9· Φιλιπ. 2:13, 14· 1 Κορ. 10:10.