⁹ Ο Αββακούμ ακούει με προσοχή τα επόμενα λόγια του Θεού, όπως καταγράφονται στα εδάφια Αββακούμ 1:6-11. Αυτό είναι άγγελμα του Ιεχωβά​—και κανένας ψεύτικος θεός ή άψυχο είδωλο δεν μπορεί να εμποδίσει την εκπλήρωσή του: «Εγώ εγείρω τους Χαλδαίους, το έθνος το πικρό και ορμητικό, το οποίο πηγαίνει στους ανοιχτούς τόπους της γης για να πάρει στην κατοχή του κατοικίες που δεν του ανήκουν. Τρομερό και φοβερό είναι. Η δικαιοσύνη του και η αξιοπρέπειά του βγαίνουν από αυτό το ίδιο. Και τα άλογά του αποδείχτηκαν ταχύτερα από λεοπαρδάλεις και αποδείχτηκαν αγριότερα από λύκους βραδινούς. Και τα άτια του έξυσαν το χώμα, και από μακριά έρχονται τα άτια τα δικά του. Πετούν σαν τον αετό που σπεύδει να φάει κάτι. Έρχεται ολόκληρο για βία και μόνο. Η σύναξη των προσώπων τους είναι όπως ο ανατολικός άνεμος, και συγκεντρώνει αιχμάλωτους σαν την άμμο. Και περιγελά βασιλιάδες, και οι ανώτεροι αξιωματούχοι είναι για αυτό κάτι αστείο. Γελάει ακόμη και με κάθε οχύρωμα και συσσωρεύει χώμα και το καταλαμβάνει. Τότε θα προχωρήσει σαν τον άνεμο και θα διαβεί και θα γίνει ένοχο. Αυτή η δύναμή του οφείλεται στο θεό του».

12. Ποια είναι η στάση των Βαβυλωνίων, και σε σχέση με τι “γίνεται ένοχος” αυτός ο τρομακτικός εχθρός;

¹² Ο χαλδαϊκός στρατός περιγελά τους βασιλιάδες και χλευάζει τους ανώτερους αξιωματούχους, οι οποίοι είναι όλοι ανίσχυροι να σταματήσουν την αμείλικτη προέλασή του. «Γελάει . . . με κάθε οχύρωμα» διότι κάθε οχυρό πέφτει όταν οι Βαβυλώνιοι “συσσωρεύουν χώμα” φτιάχνοντας ανάχωμα από το οποίο του επιτίθενται. Στον προσδιορισμένο καιρό του Ιεχωβά, ο τρομακτικός εχθρός «θα προχωρήσει σαν τον άνεμο». Καθώς επιτίθεται στον Ιούδα και στην Ιερουσαλήμ, “θα γίνει ένοχος” διότι βλάπτει το λαό του Θεού. Ύστερα από μια αστραπιαία νίκη, ο Χαλδαίος στρατηλάτης θα καυχηθεί: “Αυτή η δύναμη οφείλεται στο θεό μας”. Αλλά πόσο λίγα ξέρει!