Διδάγματα από τις Γραφές: Σοφονίας 1:1–3:20
Να Ζητάτε τον Ιεχωβά και να τον Υπηρετείτε Ολόκαρδα
ΠΕΡΙΠΟΥ 50 χρόνια προτού οι Βαβυλώνιοι ερημώσουν τον αποστάτη Ιούδα, ο Ιεχωβά διακήρυξε μέσω του προφήτη του Σοφονία: «Θέλω αφανίσει παντελώς τα πάντα από προσώπου της γης». (1:1, 2) Αλλά ο Θεός έδειξε επίσης στο λαό του την οδό που οδηγεί σε ασφάλεια. (2:3· 3:9, ΜΝΚ) Απ’ αυτή την άποψη, το βιβλίο του Σοφονία περιέχει ανεκτίμητα διδάγματα για όλους όσους αντιμετωπίζουν τώρα «τον πόλεμον της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του παντοκράτορος».—Αποκάλυψις 16:14.
Η Μέρα του Ιεχωβά Είναι Κοντά
Αφού η μέρα του Ιεχωβά είναι τόσο κοντά, οποιοιδήποτε έχουν απομακρυνθεί από τον Θεό θα πρέπει να επιστρέψουν γρήγορα σ’ αυτόν. Ανάμεσα σ’ εκείνους που θα ‘αφανίσει’ ο Θεός είναι και οι ‘εκκλίνοντες από όπισθεν του Ιεχωβά’. Αυτοί έχουν παρεκκλίνει και δεν ενδιαφέρονται πια για το θέλημα του Θεού. Τι επικίνδυνη κατάσταση! Θα πρέπει να διορθωθεί αμέσως.—Σοφονίας 1:3-11.
Ο υλικός πλούτος δεν μπορεί να παράσχει ασφάλεια στη διάρκεια της μέρας του Ιεχωβά. Μερικοί, που ισχυρίζονται ότι υπηρετούν τον Ιεχωβά, είναι πολύ απασχολημένοι με υλικές επιδιώξεις, προσπαθώντας να βολευτούν σε μια άνετη ζωή. Αλλά τι αυταπάτη είναι αυτή! Τα υλικά τους πράγματα δεν θα τους προσφέρουν ασφάλεια εκείνη την «ημέρα».—Σοφονίας 1:12-18.
Η Σωτηρία Είναι Δυνατή
Για να ‘σκεπαστεί’ κανείς στη διάρκεια της μέρας του Ιεχωβά, απαιτούνται περισσότερα από επιφανειακή γνώση των Γραφών. Οι «πραείς» «οι εκτελέσαντες τας κρίσεις αυτού» προτρέπονται να ‘ζητούν τον Ιεχωβά, να ζητούν δικαιοσύνη, να ζητούν πραότητα’. Μόνο εκείνοι που έχουν ‘υπομείνει ως το τέλος’ θα σωθούν.—Σοφονίας 2:1-3· Ματθαίος 24:13.
Τα έθνη που καταπιέζουν το λαό του Ιεχωβά σήμερα θα υποστούν καταστροφή. Θα δοκιμάσουν την ίδια εμπειρία με τον Μωάβ, τον Αμμών, την Ασσυρία και άλλα έθνη γύρω από τον Ιούδα. Καταστροφή περιμένει επίσης τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη. (Αποκάλυψις 18:4-8) Πόσο μας ενθαρρύνει αυτό να συνεχίσουμε με ζήλο να διακηρύττουμε την κρίση του Θεού!—Σοφονίας 2:4-15.
Ένας Αποκαταστημένος Λαός
Ο Ιεχωβά προετοιμάζει τώρα το λαό του για σωτηρία. Έχετε εγκαταλείψει τις Βαβυλωνιακές ιδέες και έχετε αρχίσει να μιλάτε την ‘αγνή γλώσσα’ της πολύτιμης Βιβλικής αλήθειας; Έχετε ‘επικαλεστεί το όνομα του Ιεχωβά’, με το να αφιερωθείτε σ’ αυτόν; ‘Φέρνετε δώρο’, δηλαδή ‘καρπό χειλέων που κάνουν δημόσια διακήρυξη για το όνομά του’; Για να επιβιώσετε, πρέπει να υπηρετείτε ‘ώμο προς ώμο’ με τον αφιερωμένο λαό του Ιεχωβά.—Σοφονίας 3:1-8· 3:9, 10, ΜΝΚ· Ρωμαίους 10:13-15· Εβραίους 13:15, ΜΝΚ.
Για να σωθούμε, πρέπει να ζητάμε τον Ιεχωβά και να κρατάμε το άγιο όνομά του σε εξυψωμένη θέση. Η υπεροψία, η αδικία και τα ψέματα δεν έχουν θέση ανάμεσα στο λαό του. (Εφεσίους 4:25-32) Μόνο οι ‘τεθλιμμένοι και πτωχοί [ταπεινοί και ασήμαντοι, ΜΝΚ]’ θα σωθούν, όταν εκείνος θα αγιάσει το όνομά του.—Σοφονίας 3:11-20.
Διδάγματα Από τις Γραφές: Αγγαίος 1:1–2:23
ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ του Αγγαίου μας μεταφέρει στο έτος 520 πριν από την Κοινή μας Χρονολογία (Π.Κ.Χ.), 17 χρόνια αφότου ένα υπόλοιπο Ιουδαίων επέστρεψαν στην Ιερουσαλήμ για να ανοικοδομήσουν το ναό του Ιεχωβά. (Αγγαίος 1:1) Τότε ήταν καιρός να δώσει ο καθένας την καρδιά του στο έργο του Θεού. Ωστόσο, ο Ιεχωβά διαπίστωσε ότι ήταν απαραίτητο να στείλει τον προφήτη Αγγαίο, για να υπενθυμίσει στο λαό του την υποχρέωση που είχαν. Μήπως αυτό μπορεί να μας δώσει κάποιο δίδαγμα;
Να Βάζετε το Έργο του Ιεχωβά Πρώτο
Ποτέ μη βάζετε τα υλικά ενδιαφέροντα πάνω από τα πνευματικά καθήκοντα. Οι Ιουδαίοι που επέστρεψαν στην πατρίδα τους είχαν λόγους να ανησυχούν για την οικονομική αβεβαιότητα, για τους εχθρικούς γείτονες και τα παρόμοια. Αλλά δεν ήταν αυτές οι αιτίες της αμέλειάς τους, πράγμα που φαίνεται αν λάβουμε υπόψη μας τις πολυτέλειες που είχαν. Μονάχα όταν τους υποκίνησε ο Αγγαίος, άρχισαν το έργο στο ναό. Παρόμοια και σήμερα, εμείς χρειάζεται να ‘συλλογιζόμαστε τις οδούς μας’, και να βεβαιωνόμαστε ότι υποστηρίζουμε το έργο του Θεού στον πληρέστερο δυνατό βαθμό.—Αγγαίος 1:2-15.
Ο Ιεχωβά ευλογεί τις προσπάθειες εκείνων που κάνουν το έργο του ολόκαρδα. Ο Θεός θα ευλογούσε το έργο του Ζοροβάβελ και των άλλων Ιουδαίων για την αποπεράτωση του ναού, και η δόξα αυτού του οίκου θα ξεπερνούσε τη δόξα του προηγούμενου. Καθώς ένας ‘πολύς όχλος’ ανταποκρίνεται σήμερα στο άγγελμα της Βασιλείας, ‘ο εκλεκτός πάντων των εθνών [τα επιθυμητά πράγματα απ’ όλα τα έθνη, ΜΝΚ]’ έρχονται στον πνευματικό ναό του Ιεχωβά, και αυτός ‘γεμίζει τον οίκο του με δόξα’.—Αγγαίος 2:1-9· Αποκάλυψις 7:9.
Απαιτείται Ολόκαρδη Υπηρεσία
Η λατρεία μας έχει αξία μόνο αν είμαστε καθαροί, αν τα κίνητρά μας είναι αγνά και αν υπηρετούμε τον Ιεχωβά με πλήρη καρδιά. Η παραμέληση του οίκου του Θεού έκανε τους Ιουδαίους ακάθαρτους, αλλά ο Θεός θα τους ευλογούσε μόλις θα άρχιζε το έργο στο ναό. Αν πρόκειται λοιπόν να απολαύσουμε εμείς την ευλογία του Ιεχωβά, πρέπει να διορθώσουμε οτιδήποτε απαιτεί την προσοχή μας και να δώσουμε την καρδιά μας στο έργο του. (Παράβαλε Αριθμοί 19:11-13.) Καθώς περιμένουμε να σείσει ο Θεός τον ουρανό και τη γη, ανατρέποντας βασίλεια, ας ακολουθούμε τον αντιτυπικό Ζοροβάβελ, τον Ιησού Χριστό, και ας συμμετέχουμε ολόκαρδα στο έργο του Ιεχωβά.—Αγγαίος 2:10-23.
[Πλαίσιο στη σελίδα 30]
ΕΞΕΤΑΣΗ ΓΡΑΦΙΚΩΝ ΕΔΑΦΙΩΝ
○ Σοφονίας 1:5—Ο Μαλχόμ, που πιθανόν να είναι ο ίδιος με τον Μελχώμ, τον Μολέχ ή τον Μολόχ, αποτελούσε τον κυριότερο ψεύτικο θεό των Αμμωνιτών. (1 Βασιλέων 11:5, 7) Η λατρεία του Μολώχ περιλάμβανε τις αποτρόπαιες θυσίες παιδιών, και καταδικαζόταν από το Νόμο.—Λευιτικόν 20:2-5· Πράξεις 7:42, 43.
○ Σοφονίας 2:14, ΜΝΚ—Όπως προειπώθηκε, οι ερημωμένες κολόνες και τα κιονόκρανα της Νινευή έγιναν τόποι όπου κατοικούσαν πουλιά και ζώα. Τα πουλιά, πιθανόν δε και ο άνεμος, ‘ηχούσαν’ στα έρημα παράθυρα. Οι πύλες, ακόμη και οι εσωτερικοί χώροι του παλατιού, ερημώθηκαν.
○ Σοφονίας 3:9, ΜΝΚ—Μια κοινή ανθρώπινη γλώσσα δεν μπορεί να αποτελέσει εγγύηση για ενότητα, πράγμα που φαίνεται από το γεγονός ότι γίνονται πόλεμοι μεταξύ ανθρώπων οι οποίοι μιλάνε την ίδια γλώσσα. Η ‘αγνή γλώσσα’ είναι η Γραφική αλήθεια, «το υπόδειγμα των υγιαινόντων λόγων». (2 Τιμόθεον 1:13) Αυτή ξεπερνάει την υπερηφάνεια, δοξάζει τον Θεό και ενώνει όλους όσους τη μιλάνε.
○ Αγγαίος 1:6—Επειδή οι Ιουδαίοι παραμελούσαν το ναό του Ιεχωβά, δεν είχαν τη ευλογία του. Συνεπώς, έσπερναν πολύ, αλλά έπαιρναν λίγη σοδειά, και δεν είχαν αρκετή τροφή και αρκετό ποτό για να καλύψουν τις ανάγκες τους. Ο ρουχισμός τους ήταν ανεπαρκής σε ποσότητα ή σε ποιότητα για να τους ζεστάνει, και φαινόταν ότι οι μισθωτοί έβαζαν τα λεφτά τους σ’ ένα διάτρητο πορτοφόλι. Ανόμοια μ’ εκείνους τους Ιουδαίους, εμείς ας μην παραμελούμε ποτέ τα θεϊκά συμφέροντα.—Παροιμίαι 10:22· Νεεμίας 10:39.
○ Αγγαίος 2:9—Ενώ ο ‘πρώτος’ ναός, που χτίστηκε από τον Σολομώντα, διατηρήθηκε 420 χρόνια, ο ‘έσχατος οίκος’ χρησιμοποιήθηκε 584 χρόνια (από το 515 πριν από την Κοινή μας Χρονολογία [Π.Κ.Χ.] μέχρι το 70 της Κοινής μας Χρονολογίας [Κ.Χ.]). Έτσι, ο δεύτερος ναός διήρκεσε περισσότερο. Περισσότεροι λάτρεις συνέρρεαν σ’ αυτόν, όπως λόγου χάρη την Πεντηκοστή του 33 της Κοινής μας Χρονολογίας (Κ.Χ.), όταν συγκεντρώθηκαν σ’ αυτόν Ιουδαίοι και προσήλυτοι όχι μόνο από την Ιουδαία. Επιπλέον, ο Μεσσίας, ο Ιησούς Χριστός, δίδαξε στον ‘έσχατο οίκο’. Αυτοί οι παράγοντες του έδωσαν μεγαλύτερη θρησκευτική δόξα.