Μην Απατάτε τον Εαυτό σας με Εσφαλμένη Λογίκευση

«ΤΙ ΕΙΝΑΙ αυτό που έκανες;» ρώτησε ο Θεός την Εύα αφότου εκείνη έφαγε από τον απαγορευμένο καρπό. «Το φίδι​—αυτό με απάτησε και έφαγα», αποκρίθηκε εκείνη. (Γέν. 3:13) Ο Σατανάς, το πονηρό φίδι που την έκανε να παρακούσει τον Θεό, αποκλήθηκε αργότερα “το αρχικό φίδι, . . . που παροδηγεί ολόκληρη την κατοικημένη γη”.​—Αποκ. 12:9.

Αυτή η αφήγηση της Γένεσης παρουσιάζει τον Σατανά ως ένα πανούργο πρόσωπο που εξυφαίνει ψεύδη με στόχο να εξαπατήσει τους ανυποψίαστους. Αναμφίβολα, η Εύα έπεσε θύμα της απάτης του. Ας μη νομίζουμε, ωστόσο, ότι ο Σατανάς είναι ο μόνος που μπορεί να μας παροδηγήσει. Η Αγία Γραφή προειδοποιεί επίσης ότι υπάρχει κίνδυνος να “απατήσουμε τον εαυτό μας με εσφαλμένη λογίκευση”.​—Ιακ. 1:22.

Ίσως μας φαίνεται πολύ απίθανο ή ακόμη και αδύνατο να απατήσουμε εμείς τον εαυτό μας. Εντούτοις, είναι προφανές ότι η θεϊκή προειδοποίηση έχει δοθεί για κάποιον σκοπό. Γι’ αυτό, καλά θα κάνουμε να εξετάσουμε πώς θα μπορούσαμε να απατήσουμε τον εαυτό μας και τι είδους εσφαλμένη λογίκευση θα ήταν δυνατόν να μας παροδηγήσει. Σε αυτό θα μας βοηθήσει ένα παράδειγμα από τις Γραφές.

Η Αυταπάτη σε Δράση

Το 537 Π.Κ.Χ. περίπου, ο Κύρος ο Μέγας, βασιλιάς της Περσίας, εξέδωσε ένα διάταγμα σύμφωνα με το οποίο οι Ιουδαίοι εξόριστοι στη Βαβυλώνα μπορούσαν να επιστρέψουν στην Ιερουσαλήμ και να ανοικοδομήσουν το ναό. (Έσδρ. 1:1, 2) Το επόμενο έτος, σε αρμονία με το σκοπό του Ιεχωβά, ο λαός έθεσε τα θεμέλια του νέου ναού. Οι επαναπατρισμένοι Ιουδαίοι χάρηκαν και αίνεσαν τον Ιεχωβά που ευλόγησε το πρώτο στάδιο αυτού του σπουδαίου έργου. (Έσδρ. 3:8, 10, 11) Σύντομα όμως, εκδηλώθηκε εναντίωση στο έργο της ανοικοδόμησης και ο λαός αποθαρρύνθηκε. (Έσδρ. 4:4) Περίπου 15 χρόνια μετά την επιστροφή των Ιουδαίων, οι αρχές της Περσίας απαγόρευσαν κάθε οικοδομική δραστηριότητα στην Ιερουσαλήμ. Για να επιβάλουν την απαγόρευση, τοπικοί αξιωματούχοι κατέφθασαν στην Ιερουσαλήμ και «σταμάτησαν [τους Ιουδαίους] με τη δύναμη των όπλων».​—Έσδρ. 4:21-24.

Όντας αντιμέτωποι με αυτό το σοβαρό εμπόδιο, οι Ιουδαίοι απάτησαν τον εαυτό τους με εσφαλμένη λογίκευση. «Δεν έχει έρθει ο καιρός, ο καιρός του οίκου του Ιεχωβά, για να χτιστεί», είπαν μέσα τους. (Αγγ. 1:2) Συμπέραναν ότι ο Θεός δεν ήθελε να χτιστεί ο ναός αμέσως. Αντί να αναζητήσουν τρόπους για να κάνουν το θέλημά του, εγκατέλειψαν τον ιερό διορισμό τους και αφοσιώθηκαν στον εξωραϊσμό των δικών τους σπιτιών. Ο προφήτης του Θεού Αγγαίος τούς ρώτησε χωρίς περιστροφές: «Είναι αυτός καιρός για εσάς να κατοικείτε στα ξυλεπένδυτα σπίτια σας, ενώ αυτός ο οίκος [ο ναός του Ιεχωβά] είναι έρημος;»​—Αγγ. 1:4.

Διακρίνετε ένα μάθημα σε αυτό το παράδειγμα; Αν υιοθετήσουμε εσφαλμένη άποψη για το χρόνο εκπλήρωσης του θεϊκού σκοπού, μπορεί να πάψουμε να βλέπουμε καθαρά τη σπουδαιότητα των πνευματικών μας δραστηριοτήτων και να απορροφηθούμε από τα προσωπικά μας ενδιαφέροντα. Για παράδειγμα, φανταστείτε ότι περιμένετε επισκέπτες. Εν αναμονή της επίσκεψής τους, εργάζεστε στο σπίτι εντατικά για να φροντίσετε ό,τι είναι απαραίτητο για τη διαμονή τους. Τότε όμως μαθαίνετε ότι οι φιλοξενούμενοί σας θα καθυστερήσουν. Θα σταματήσετε τις ετοιμασίες;

Θυμηθείτε, ωστόσο, ότι ο Αγγαίος και ο Ζαχαρίας βοήθησαν τους Ιουδαίους να καταλάβουν ότι το θέλημα του Ιεχωβά εξακολουθούσε να είναι το ίδιο​—η ανοικοδόμηση του ναού χωρίς καθυστέρηση. «Να είστε ισχυροί, όλοι εσείς, ο λαός του τόπου, . . . και να εργάζεστε», τους παρότρυνε ο Αγγαίος. (Αγγ. 2:4) Έπρεπε να συνεχίσουν το έργο που είχαν αρχίσει, με τη βεβαιότητα ότι το πνεύμα του Θεού θα τους υποστήριζε. (Ζαχ. 4:6, 7) Μπορεί αυτό το παράδειγμα να μας βοηθήσει να μη βγάζουμε εσφαλμένα συμπεράσματα για την ημέρα του Ιεχωβά;​—1 Κορ. 10:11.

Αντικατάσταση της Εσφαλμένης Λογίκευσης με Ορθό Τρόπο Σκέψης

Στη δεύτερη επιστολή του, ο απόστολος Πέτρος αναφέρθηκε στο χρονοδιάγραμμα που έχει ο Ιεχωβά για να εγκαθιδρύσει «νέους ουρανούς και νέα γη». (2 Πέτρ. 3:13) Επισήμανε ότι κάποιοι εμπαίκτες ήγειραν αμφιβολίες για το αν ο Θεός θα παρενέβαινε ποτέ στις ανθρώπινες υποθέσεις. Ισχυρίζονταν εσφαλμένα ότι τίποτα δεν επρόκειτο να συμβεί, ότι «τα πάντα [παρέμεναν] ακριβώς όπως ήταν από την αρχή της δημιουργίας». (2 Πέτρ. 3:4) Ο Πέτρος ήθελε να αντικρούσει αυτή την εσφαλμένη λογίκευση. Έγραψε: «Αφυπνίζω μέσω υπενθύμισης τις καθαρές σας ικανότητες σκέψης». Υπενθύμισε στους συγχριστιανούς του ότι οι εμπαίκτες έκαναν λάθος. Στο παρελθόν ο Θεός είχε παρέμβει στις ανθρώπινες υποθέσεις, φέρνοντας έναν καταστροφικό παγγήινο κατακλυσμό.​—2 Πέτρ. 3:1, 5-7.

Ο Αγγαίος είχε δώσει παρόμοια προτροπή στους αποθαρρυμένους, αδρανείς Ιουδαίους το 520 Π.Κ.Χ. Τους νουθέτησε λέγοντας: «Προσηλώστε την καρδιά σας στις οδούς σας». (Αγγ. 1:5) Για να αφυπνίσει τις ικανότητες σκέψης τους, υπενθύμισε στους συλλάτρεις του τους σκοπούς και τις υποσχέσεις του Θεού σε σχέση με το λαό Του. (Αγγ. 1:8· 2:4, 5) Ως αποτέλεσμα αυτής της ενθάρρυνσης, το έργο της οικοδόμησης ξανάρχισε σύντομα​—παρά την επίσημη απαγόρευση. Για άλλη μια φορά, οι ενάντιοι προσπάθησαν να ματαιώσουν αυτό το έργο, αλλά χωρίς επιτυχία. Η απαγόρευση άρθηκε, και σε πέντε χρόνια ο ναός ολοκληρώθηκε.​—Έσδρ. 6:14, 15· Αγγ. 1:14, 15.

Ας Προσηλώνουμε την Καρδιά μας στις Οδούς Μας

Πιστεύετε ότι θα μπορούσαμε και εμείς, όπως οι Ιουδαίοι των ημερών του Αγγαίου, να αποθαρρυνθούμε όταν ανακύπτουν προβλήματα; Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, θα ήταν ίσως δύσκολο να διατηρήσουμε το ζήλο μας για το κήρυγμα των καλών νέων. Αλλά τι θα μπορούσε να μας κάνει να αποθαρρυνθούμε; Ίσως υποφέρουμε εξαιτίας της αδικίας αυτού του συστήματος πραγμάτων. Θυμηθείτε τον Αββακούμ, ο οποίος ρώτησε: «Ως πότε θα σε καλώ για βοήθεια από τη βία και εσύ δεν θα σώζεις;» (Αββακ. 1:2) Επηρεασμένος από την άποψη που έχουν μερικοί ότι ο Θεός καθυστερεί, ένας Χριστιανός θα μπορούσε να χάσει το αίσθημα του επείγοντος και αντ’ αυτού να δώσει προτεραιότητα σε έναν άνετο τρόπο ζωής. Θα μπορούσε να συμβεί αυτό και σε εσάς; Αν ακολουθούσαμε τέτοιον τρόπο λογίκευσης, θα απατούσαμε τον εαυτό μας. Πόσο ζωτικό είναι να ακολουθούμε τις Γραφικές συμβουλές να “προσηλώνουμε την καρδιά μας στις οδούς μας” και να “αφυπνίζουμε τις καθαρές μας ικανότητες σκέψης”! Ας ρωτήσουμε τον εαυτό μας: “Πρέπει να εκπλήσσομαι που αυτό το πονηρό σύστημα πραγμάτων έχει διαρκέσει περισσότερο από όσο περίμενα;”

Προειπωμένη Περίοδος Αναμονής

Σκεφτείτε για λίγο τα λόγια του Ιησού αναφορικά με την τελική περίοδο αυτού του συστήματος πραγμάτων. Η αφήγηση του Μάρκου σχετικά με την προφητεία του Ιησού για τις τελευταίες ημέρες αποκαλύπτει ότι εκείνος μας έδωσε επανειλημμένα τη νουθεσία να παραμένουμε άγρυπνοι. (Μάρκ. 13:33-37) Παρόμοια προειδοποίηση βρίσκουμε εν μέσω της προφητικής περιγραφής για τη μεγάλη ημέρα του Ιεχωβά στον Αρμαγεδδώνα. (Αποκ. 16:14-16) Για ποιο λόγο δίνονται επανειλημμένες προειδοποιήσεις; Τέτοιες υπενθυμίσεις είναι αναγκαίες όταν κάποιος κινδυνεύει να χάσει το αίσθημα του επείγοντος επειδή έχει την εντύπωση ότι περιμένει πολύ καιρό.

Ο Ιησούς τόνισε με ένα παράδειγμα την ανάγκη να είμαστε σε διαρκή επαγρύπνηση καθώς περιμένουμε το τέλος του συστήματος πραγμάτων. Αναφέρθηκε σε έναν οικοδεσπότη στο σπίτι του οποίου είχε γίνει διάρρηξη. Πώς θα μπορούσε να το έχει αποφύγει αυτό; Μένοντας άγρυπνος όλη τη νύχτα. Ο Ιησούς ολοκλήρωσε το παράδειγμα δίνοντάς μας τη συμβουλή: «Να αποδειχτείτε και εσείς έτοιμοι, επειδή κάποια ώρα που δεν τη θεωρείτε πιθανή έρχεται ο Γιος του ανθρώπου».​—Ματθ. 24:43, 44.

Αυτό το παράδειγμα δείχνει ότι χρειάζεται να είμαστε προετοιμασμένοι να περιμένουμε, ακόμη και για μεγάλο χρονικό διάστημα. Όχι, δεν πρέπει να ανησυχούμε υπερβολικά που αυτό το πονηρό σύστημα ίσως έχει διαρκέσει περισσότερο από όσο αναμέναμε. Δεν πρέπει να απατούμε τον εαυτό μας συμπεραίνοντας εσφαλμένα ότι “δεν έχει έρθει ο καιρός του Ιεχωβά”. Ένας τέτοιος τρόπος σκέψης θα εξασθένιζε την επιθυμία μας να κηρύττουμε τα καλά νέα της Βασιλείας.​—Ρωμ. 12:11.

Πώς να Ξεριζώνουμε την Εσφαλμένη Λογίκευση

Όσον αφορά την εσφαλμένη λογίκευση, ισχύει η αρχή του εδαφίου Γαλάτες 6:7: «Μην παροδηγείστε . . . Ό,τι σπέρνει ο άνθρωπος, αυτό και θα θερίσει». Αν ένα χωράφι μείνει άσπαρτο, θα γεμίσει ζιζάνια. Με παρόμοιο τρόπο, αν δεν αφυπνίζουμε τις καθαρές μας ικανότητες σκέψης, η εσφαλμένη λογίκευση μπορεί να ριζώσει στη διάνοιά μας. Για παράδειγμα, ίσως πούμε μέσα μας: “Η ημέρα του Ιεχωβά σίγουρα θα έρθει​—αλλά όχι αμέσως”. Αυτή η αλλαγή στις προσδοκίες θα μπορούσε να μας κάνει να χαλαρώσουμε όσον αφορά τις θεοκρατικές μας δραστηριότητες. Με τον καιρό, ίσως αρχίσουμε να παραμελούμε το πνευματικό μας πρόγραμμα. Τότε, η ημέρα του Ιεχωβά θα μπορούσε να μας καταλάβει εξ απροόπτου.​—2 Πέτρ. 3:10.

Εντούτοις, η εσφαλμένη λογίκευση δεν θα ριζώσει στη διάνοιά μας αν αποδεικνύουμε συνεχώς στον εαυτό μας «το καλό και ευπρόσδεκτο και τέλειο θέλημα του Θεού». (Ρωμ. 12:2) Η τακτική ανάγνωση του Λόγου του Θεού είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους για να το πετύχουμε αυτό. Οι Γραφές μπορούν να ενισχύσουν την πεποίθησή μας ότι ο Ιεχωβά ενεργεί πάντα στον προσδιορισμένο καιρό.​—Αββακ. 2:3.

Η μελέτη, η προσευχή, η τακτική παρακολούθηση των συναθροίσεων και το κήρυγμα, μαζί με στοργικές πράξεις καλοσύνης, θα μας βοηθούν να “έχουμε διαρκώς στο νου την παρουσία της ημέρας του Ιεχωβά”. (2 Πέτρ. 3:11, 12) Ο Ιεχωβά θα παρατηρήσει τη σταθερότητά μας. Ο απόστολος Παύλος μάς υπενθυμίζει: «Ας μην παραιτούμαστε από το να κάνουμε το καλό, γιατί αν δεν αποκάμνουμε θα θερίσουμε στην κατάλληλη εποχή».​—Γαλ. 6:9.

Ιδιαίτερα τώρα, δεν είναι καιρός να αφήσουμε τον εαυτό μας να εξαπατηθεί από εσφαλμένη λογίκευση, πιστεύοντας ότι η ημέρα του Ιεχωβά έχει αναβληθεί. Τουναντίον, είναι καιρός να κάνουμε τις καρδιές μας σταθερές, επειδή η ημέρα του Ιεχωβά έχει πλησιάσει.

[Εικόνα στη σελίδα 4]

Ο Αγγαίος και ο Ζαχαρίας παρότρυναν τους Ιουδαίους να ασχοληθούν με την οικοδόμηση

[Εικόνα στη σελίδα 5]

Τι θα έκανε ο οικοδεσπότης αν γνώριζε ότι θα ερχόταν ο κλέφτης;