10. Τι πρέπει να κάνουν οι πιστοί μάρτυρες του Ιεχωβά ενόσω καταπατούνται;

¹⁰ Ακόμη και ενόσω καταπατούνται, αυτοί οι όσιοι δεν παύουν να είναι πιστοί μάρτυρες του Ιεχωβά. Γι’ αυτό, η προφητεία συνεχίζει: «“Και θα κάνω τους δύο μάρτυρές μου να προφητεύσουν χίλιες διακόσιες εξήντα ημέρες ντυμένοι με σάκο”. Αυτοί συμβολίζονται από τα δύο ελαιόδεντρα και τους δύο λυχνοστάτες και στέκονται ενώπιον του Κυρίου της γης».—Αποκάλυψη 11:3, 4.

13. (α) Τι υποδηλώνει το ότι οι χρισμένοι Χριστιανοί συμβολίστηκαν από δύο μάρτυρες; (β) Ποια προφητεία του Ζαχαρία έρχεται στο νου από το γεγονός ότι ο Ιωάννης αποκαλεί τους δύο μάρτυρες “τα δύο ελαιόδεντρα και οι δύο λυχνοστάτες”;

¹³ Το γεγονός ότι οι χρισμένοι Χριστιανοί συμβολίστηκαν από δύο μάρτυρες αποτελεί για εμάς επιβεβαίωση ότι το άγγελμά τους ήταν ακριβές και καλά τεκμηριωμένο. (Παράβαλε Δευτερονόμιο 17:6· Ιωάννης 8:17, 18.) Ο Ιωάννης τούς αποκαλεί “τα δύο ελαιόδεντρα και οι δύο λυχνοστάτες”, λέγοντας ότι «στέκονται ενώπιον του Κυρίου της γης». Αυτό αποτελεί καταφανή αναφορά στην προφητεία του Ζαχαρία, ο οποίος είδε έναν εφτάφωτο λυχνοστάτη και δύο ελαιόδεντρα. Τα ελαιόδεντρα λέχθηκε ότι εξεικόνιζαν τους “δύο χρισμένους”, δηλαδή τον Κυβερνήτη Ζοροβάβελ και τον Αρχιερέα Ιησού, οι οποίοι “στέκονταν δίπλα στον Κύριο όλης της γης”.—Ζαχαρίας 4:1-3, 14.

14. (α) Τι υποδήλωνε το όραμα του Ζαχαρία σχετικά με τα δύο ελαιόδεντρα και το λυχνοστάτη; (β) Ποια εμπειρία θα είχαν οι χρισμένοι Χριστιανοί κατά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο;

¹⁴ Ο Ζαχαρίας έζησε σε έναν καιρό ανοικοδόμησης, και το όραμα στο οποίο είδε δύο ελαιόδεντρα σήμαινε ότι ο Ζοροβάβελ και ο Ιησούς θα ευλογούνταν με το πνεύμα του Ιεχωβά ώστε να ενισχύσουν το λαό για το έργο. Το όραμα του λυχνοστάτη υπενθύμισε στον Ζαχαρία να μην “καταφρονεί την ημέρα των μικρών πραγμάτων” επειδή οι σκοποί του Ιεχωβά επρόκειτο να επιτελεστούν—«“όχι με στρατιωτική δύναμη ούτε με ισχύ, αλλά με το πνεύμα μου”, είπε ο Ιεχωβά των στρατευμάτων». (Ζαχαρίας 4:6, 10· 8:9) Η μικρή ομάδα των Χριστιανών που μετέδιδαν με επιμονή το φως της αλήθειας στην ανθρωπότητα κατά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο επρόκειτο να χρησιμοποιηθεί παρόμοια σε ένα έργο ανοικοδόμησης. Και αυτοί επίσης θα αποτελούσαν πηγή ενθάρρυνσης και, λίγοι καθώς ήταν, θα μάθαιναν να στηρίζονται στη δύναμη του Ιεχωβά και να μην καταφρονούν την ημέρα κατά την οποία έγινε μια μικρή αρχή.