Η Ζωή και η Διακονία του Ιησού
Αποσπώντας Σιτηρά το Σάββατο
ΣΥΝΤΟΜΑ ο Ιησούς και οι μαθητές του εγκαταλείπουν την Ιερουσαλήμ για να επιστρέψουν στη Γαλιλαία. Είναι άνοιξη, και στους αγρούς υπάρχουν στάχια. Οι μαθητές πεινούν. Γι’ αυτό αποσπούν στάχια και τρώνε. Επειδή όμως είναι Σάββατο, οι πράξεις τους δεν περνούν απαρατήρητες.
Οι θρησκευτικοί ηγέτες στην Ιερουσαλήμ είχαν μόλις αναζητήσει να θανατώσουν τον Ιησού για δήθεν παραβιάσεις του Σαββάτου. Τώρα οι Φαρισαίοι υποβάλουν μια κατηγορία. ‘Να! Οι μαθητές σου κάνουν αυτό που δεν επιτρέπεται να κάνουν το σάββατο’, κατηγορούν.
Οι Φαρισαίοι ισχυρίζονται πως όταν κάποιος αποσπά σιτηρά και τα τρίβει στα χέρια του για να τα φάει είναι σαν να θερίζει και να αλωνίζει. Αλλά η αυστηρή τους ερμηνεία για τον ορισμό της εργασίας έχει κάνει το Σάββατο καταπιεστικό, ενώ προοριζόταν να είναι ένας χαρούμενος, πνευματικά εποικοδομητικός καιρός. Γι’ αυτό ο Ιησούς αντιδρά με Γραφικά παραδείγματα για να δείξει ότι ο Ιεχωβά Θεός ποτέ δεν είχε σκοπό μια τέτοια υπερβολικά αυστηρή εφαρμογή του νόμου Του για το Σάββατο.
Ο Ιησούς λέει ότι όταν ο Δαβίδ και οι άντρες του πείνασαν, σταμάτησαν στη σκηνή του μαρτυρίου και έφαγαν τα ψωμιά της προθέσεως. Μολονότι τα ψωμιά είχαν ήδη απομακρυνθεί απ’ την παρουσία του Ιεχωβά και είχαν αντικατασταθεί με φρέσκα, αυτά κανονικά φυλάσσονταν για να τα φάνε οι ιερείς. Ωστόσο, κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες, ο Δαβίδ και οι άντρες του δεν καταδικάστηκαν που τα έφαγαν.
Δίνοντας και ένα άλλο παράδειγμα, ο Ιησούς λέει: ‘Δεν έχετε διαβάσει στο Νόμο ότι τα σάββατα οι ιερείς στο ναό μεταχειρίζονται το σάββατο σαν μη ιερό και παραμένουν μη ένοχοι;’ Ναι, ακόμη και το Σάββατο οι ιερείς συνεχίζουν να σφάζουν ζώα και να κάνουν άλλες εργασίες στο ναό προετοιμάζοντας τις θυσίες ζώων! ‘Αλλά σας λέω’, λέει ο Ιησούς, ‘ότι εδώ είναι κάτι μεγαλύτερο από το ναό’.
Νουθετώντας τους Φαρισαίους, ο Ιησούς συνεχίζει: ‘Αν είχατε καταλάβει τι σημαίνει αυτό, «Έλεος θέλω και όχι θυσία», δεν θα καταδικάζατε τους μη ένοχους’. Και έπειτα καταλήγει: ‘Γιατί ο Γιος του ανθρώπου είναι Κύριος του Σαββάτου’. Τι εννοούσε ο Ιησούς μ’ αυτό;
Ο Ιησούς αναφερόταν στην ειρηνική Βασιλική του διακυβέρνηση για χίλια χρόνια. Επί 6.000 χρόνια το ανθρώπινο γένος έχει υποφέρει κοπιώδη δουλεία κάτω από τον Σατανά τον Διάβολο, με βιαιότητες και πολέμους στην ημερήσια διάταξη. Από την άλλη μεριά, η μεγάλη σαββατιαία διακυβέρνηση του Χριστού θα είναι ένας καιρός ανάπαυσης από όλα αυτά τα παθήματα και την καταπίεση. Ματθαίος 12:1-8· Λευιτικόν 24:5-9· 1 Σαμουήλ 21:1-6· Αριθμοί 28:9· Ωσηέ 6:6.
◆ Ποια κατηγορία γίνεται ενάντια στους μαθητές του Ιησού, και πώς απαντά ο Ιησούς σ’ αυτή;
◆ Ποιο σφάλμα των Φαρισαίων προσδιορίζει ο Ιησούς;
◆ Με ποιον τρόπο ο Ιησούς είναι ‘Κύριος του σαββάτου’;