ΑΓΡΙΟΧΟΡΤΑ, ΖΙΖΑΝΙΑ
Αγριόχορτα και ζιζάνια είναι γενικά τα διάφορα ενοχλητικά φυτά τα οποία δεν έχουν καμιά προφανή χρησιμότητα εκεί όπου φύονται. Μολονότι ορισμένοι μελετητές έχουν προσπαθήσει να συνδέσουν με συγκεκριμένα φυτά τις διάφορες λέξεις των πρωτότυπων γλωσσών που αποδίδονται «αγριόχορτα» ή «ζιζάνια» στην Αγία Γραφή, δεν είναι δυνατόν να προσδιορίσουμε με βεβαιότητα ποια φυτά εννοούνται.
Η εβραϊκή λέξη μπο’σάχ θεωρείται ότι παράγεται από μια ρίζα που σημαίνει «βρωμώ» και ως εκ τούτου πιθανότατα περιλαμβάνει διάφορα δύσοσμα φυτά, «αγριόχορτα που βρωμούν». Ο πιστός Ιώβ δήλωσε στην ουσία πως αν η πορεία της ζωής του δεν χαρακτηριζόταν από ακεραιότητα, τότε, αντί για κριθάρι, ας έβγαιναν αγριόχορτα που βρωμούν.—Ιωβ 31:40.
Η εβραϊκή ονομασία σάγιθ φαίνεται ότι υποδηλώνει διάφορα αγριόχορτα που φύονται σε εγκαταλειμμένη ή ερημωμένη γη. (Ησ 5:6· 7:23-25· 27:4) Αυτός ο όρος, που αποδίδεται «αγριόχορτα», χρησιμοποιείται μεταφορικά για να συμβολίσει ανθρώπους οι οποίοι, λόγω της απιστίας τους, έχουν γίνει άχρηστοι και κατάλληλοι μόνο για καταστροφή.—Ησ 9:18, 19· 10:17-19· παράβαλε Δα 4:20-22.
Στο εδάφιο Παροιμίες 24:31, ο πληθυντικός αριθμός του εβραϊκού όρου κιμμώς, ο οποίος αποδίδεται συνήθως «τσουκνίδα», φαίνεται ότι υποδηλώνει κάθε είδους ζιζάνια.—Βλέπε ΤΣΟΥΚΝΙΔΑ.
Η λέξη ζιζάνια που χρησιμοποίησε ο Ιησούς στην παραβολή των εδαφίων Ματθαίος 13:24-30, 36-43 θεωρείται γενικά ότι αναφέρεται στην ήρα (αίρα η μεθυστική [Lolium temulentum]), η οποία μοιάζει πολύ με το σιτάρι μέχρι να ωριμάσει, οπότε και διακρίνεται εύκολα από αυτό λόγω των μικρότερων μαύρων σπερμάτων της. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με το ότι οι ρίζες αυτού του ζιζανίου μπλέκονται με το σιτάρι, καθιστά τελείως άσοφο το να ξεριζώσει κανείς τα ζιζάνια σε αρχικό στάδιο. Αν τα σπέρματα της ήρας ανακατευτούν με τους κόκκους του σιταριού μετά το θερισμό, οι επιπτώσεις για αυτόν που θα τα φάει μπορεί να είναι σοβαρές. Έχει αναφερθεί ότι η κατανάλωση ψωμιού που περιέχει αλεύρι ήρας σε μεγάλη αναλογία έχει προκαλέσει ιλίγγους, ακόμη δε και θανατηφόρα δηλητηρίαση. Οι δηλητηριώδεις ιδιότητες των σπερμάτων της ήρας πιστεύεται γενικά ότι οφείλονται σε έναν μύκητα που αναπτύσσεται μέσα τους.