Η Ζωή και η Διακονία του Ιησού

Συμπόνια για Όσους Υποφέρουν

Ο ΙΗΣΟΥΣ, αφού καταγγέλει δημόσια τους Φαρισαίους για τις παραδόσεις τους, που εξυπηρετούν τα δικά τους συμφέροντα, φεύγει μαζί με τους μαθητές του. Λίγο πιο πριν, όπως μπορεί να θυμάστε, τους είχε πάρει να πάνε να ξεκουραστούνε λιγάκι, αλλά δεν τα κατάφεραν γιατί τους βρήκε ο κόσμος. Τώρα, ο Ιησούς τραβάει μαζί με τους μαθητές του για τα μέρη της Τύρου και της Σιδώνας, πολλά χιλιόμετρα προς το βορρά. Απ’ ό,τι φαίνεται, αυτή είναι η μοναδική φορά που ο Ιησούς ταξιδεύει με τους μαθητές του πέρα από τα σύνορα του Ισραήλ.

Βρίσκουν, λοιπόν, κατάλυμα, και ο Ιησούς λέει πως δεν θέλει να μαθευτεί ότι βρίσκονται εκεί πέρα. Ωστόσο, ακόμη και σ’ αυτή την περιοχή που δεν ανήκει στο Ισραήλ, δεν καταφέρνει να περάσει απαρατήρητος. Μια Ελληνίδα, μεγαλωμένη στη Φοινίκη της Συρίας, τον βρίσκει και αρχίζει να τον ικετεύει: ‘Ελέησέ με, Κύριε, Γιε του Δαβίδ. Η κόρη μου πάσχει από δαιμόνιο’. Ο Ιησούς όμως, δεν της αποκρίνεται ούτε λέξη.

Τελικά, οι μαθητές του τού λένε: ‘Διώξε την, γιατί μας ακολουθεί και φωνάζει’.

Ο Ιησούς εξηγεί γιατί την αγνοεί λέγοντας: ‘Έχω αποσταλεί μόνο για τα χαμένα πρόβατα του οίκου Ισραήλ’.

Παρ’ όλα αυτά, η γυναίκα δεν εγκαταλείπει τις προσπάθειες. Πλησιάζει τον Ιησού, γονατίζει μπροστά του και τον θερμοπαρακαλάει: ‘Κύριε, βοήθα με!’

Πόσο θα πρέπει να συγκινήθηκε η καρδιά του Ιησού απ’ αυτήν τη γεμάτη θέρμη επίκληση της γυναίκας! Τονίζει όμως και πάλι ότι η πρώτιστη ευθύνη του είναι να υπηρετήσει το λαό του Θεού, τον Ισραήλ. Συνάμα, για να δοκιμάσει φαίνεται την πίστη της, της αναφέρει την προκατειλημμένη άποψη που έχουν οι Ιουδαίοι για τους ανθρώπους άλλων εθνικοτήτων, ισχυριζόμενος: ‘Δεν είναι σωστό να παίρνεις το ψωμί από τα παιδιά και να το πετάς στα σκυλάκια’.

Σίγουρα, τα στοργικά αισθήματα που έχει ο Ιησούς γι’ αυτούς που δεν είναι Ιουδαίοι είναι ζωγραφισμένα στο πρόσωπό του και διακρίνονται στο συμπονετικό τόνο της φωνής του. Και επιπλέον για να απαλύνει την εντύπωση που κάνει η προκατειλημμένη σύγκριση των Εθνικών με σκυλιά, χρησιμοποιεί τη λέξη ‘σκυλάκια’, δηλαδή κουταβάκια. Τότε λοιπόν, η γυναίκα, αντί να νιώσει προσβεβλημένη, πιάνεται από τα λόγια του Ιησού, αναφορικά με τις ιουδαϊκές προκαταλήψεις, και παρατηρεί ταπεινά: ‘Ναι, Κύριε· αλλά τα σκυλάκια τρώνε από τα ψίχουλα που πέφτουν από το τραπέζι του αφεντικού τους’.

‘Μεγάλη είναι η πίστη σου, γυναίκα’, αποκρίνεται ο Ιησούς. ‘Ας γίνει όπως το θες’. Έτσι και γίνεται! Όταν η γυναίκα γυρίζει σπίτι της, βρίσκει την κόρη της ξαπλωμένη στο κρεβάτι και εντελώς θεραπευμένη.

Από την παραθαλάσσια περιοχή της Σιδώνας, ο Ιησούς και οι μαθητές του κατευθύνονται στο εσωτερικό, προς τις πηγές του ποταμού Ιορδάνη. Διασχίζουν προφανώς τον Ιορδάνη σε κάποιο αβαθές του σημείο πάνω από τη Θάλασσα της Γαλιλαίας και μπαίνουν στην περιοχή της Δεκάπολης, στα ανατολικά της Θάλασσας. Εκεί ανεβαίνουν σε ένα βουνό, αλλά ο κόσμος τους βρίσκει και φέρνουν στον Ιησού δικούς τους ανθρώπους που είναι κουτσοί, παράλυτοι, τυφλοί και μουγγοί και πολλούς άλλους με διαφόρων ειδών αρρώστιες και αναπηρίες. Τους βάζουν μπρος στα πόδια του Ιησού, και αυτός τους θεραπεύει. Οι άνθρωποι μένουν κατάπληκτοι καθώς βλέπουν τους μουγγούς να μιλάνε, τους κουτσούς να περπατάνε και τους τυφλούς να βλέπουνε, και δοξάζουν τον Θεό του Ισραήλ.

Ο Ιησούς φροντίζει ιδιαίτερα για κάποιον που είναι κουφός και μιλάει με μεγάλη δυσκολία. Συνήθως οι κουφοί αισθάνονται πολύ άσχημα όταν βρίσκονται σε πολύ κόσμο. Ο Ιησούς μπορεί να παρατήρησε ότι αυτός ο άνθρωπος δείχνει να έχει νευρικότητα. Γι’ αυτό, με συμπόνια τον παίρνει μακριά από τον κόσμο, κάπου παράμερα. Όταν μένουν οι δυο τους, ο Ιησούς του δείχνει τι πρόκειται να κάνει για χάρη του. Βάζει τα δάκτυλά του στα αυτιά τού ανθρώπου και, αφού φτύνει, αγγίζει τη γλώσσα του. Ύστερα, κοιτάζει ψηλά στον ουρανό, αναστενάζει βαθιά και λέει: ‘Άνοιξε’. Και τότε, ο άνθρωπος ξαναβρίσκει τις δυνάμεις ακοής, και είναι σε θέση να μιλάει κανονικά.

Ο κόσμος βλέπει που ο Ιησούς θεραπεύει πολλούς και το αναγνωρίζει. ‘Όλα τα έκανε καλά’, λένε. ‘Μέχρι και τους κουφούς τους κάνει να ακούνε και τους μουγγούς να μιλάνε’. Ματθαίος 15:21-31· Μάρκος 7:24-37.

◻ Γιατί δεν θεραπεύει αμέσως ο Ιησούς το παιδί της Ελληνίδας;

◻ Πού πηγαίνει κατόπιν ο Ιησούς τους μαθητές του;

◻ Πώς ο Ιησούς μεταχειρίζεται με συμπόνια τον κουφό που έχει μεγάλη δυσκολία στην ομιλία;