Κάνοντας το Καλύτερο που Μπορούμε στο Κήρυγμα των Καλών Νέων
«Σπούδασον [κάνε το καλύτερο που μπορείς (ΜΝΚ)] να παραστήσης σεαυτόν δόκιμον εις τον Θεόν, εργάτην ανεπαίσχυντον».—2 ΤΙΜΟΘΕΟΝ 2:15.
1, 2. Τι αύξηση έχετε παρατηρήσει στις τάξεις των ολοχρόνιων διακόνων; Τι βοήθησε σε αυτό;
«ΠΡΙΝ λίγα χρόνια, πολλοί από μας σκέφτονταν ότι μόνο αυτοί που είχαν ειδικές περιστάσεις μπορούσαν να είναι σκαπανείς», έγραψε ένας σκαπανέας, ή ολοχρόνιος διάκονος, στην Ιαπωνία. «Φαίνεται ότι είχαμε λάθος. Μαθαίνουμε ότι μόνο αυτοί που έχουν ειδικές περιστάσεις δεν μπορούν να είναι σκαπανείς».
2 Αυτή η θετική στάση είχε ως αποτέλεσμα μια από τις πιο εκπληκτικές αυξήσεις στις τάξεις των ολοχρόνιων διακόνων ανάμεσα στους Μάρτυρες του Ιεχωβά στα πρόσφατα χρόνια. Σήμερα στην Ιαπωνία, δυο σε κάθε πέντε ευαγγελιζόμενους της Βασιλείας απασχολούνται σε κάποια μορφή ολοχρόνιας διακονίας. Αλλά αυτό το γεμάτο ζήλο πνεύμα δεν περιορίζεται στην Ιαπωνία. Στο τελευταίο υπηρεσιακό έτος, ο αριθμός των ευαγγελιζόμενων παγκόσμια αυξήθηκε 5 τοις εκατό, ενώ ο αριθμός των ολοχρόνιων διακόνων αυξήθηκε 22 τοις εκατό. Είναι φανερό ότι, ο λαός του Ιεχωβά πήρε στα σοβαρά τα λόγια του απόστολου Παύλου: «Σπούδασον [κάνε το καλύτερο που μπορείς (ΜΝΚ)] να παραστήσης σεαυτόν δόκιμον εις τον Θεόν, εργάτην ανεπαίσχυντον». (2 Τιμόθεον 2:15) Συμβαίνει αυτό με σας;
«Αύτη Είναι η Αγάπη του Θεού»
3. Ποια είναι η κινητήρια δύναμη πίσω από αυτήν την αύξηση;
3 Όταν ρωτούν τους σκαπανείς γιατί ανέλαβαν την ολοχρόνια διακονία, η απάντησή τους, αμετάβλητα, είναι ότι το κάνουν λόγω της αγάπης τους για τον Ιεχωβά Θεό. (Ματθαίος 22:37, 38) Φυσικά, έτσι θα έπρεπε να είναι, γιατί αν δεν είναι η αγάπη το γνήσιο κίνητρο, οποιεσδήποτε προσπάθειες θα ήταν μάταιες. (1 Κορινθίους 13:1-3) Είναι αληθινά αξιέπαινο ότι τόσο πολλοί συγχριστιανοί μας—στην πραγματικότητα, ένας μέσος όρος με περισσότερους από εφτά ευαγγελιζόμενους σε κάθε εκκλησία παγκόσμια—έκαναν προσαρμογές στη ζωή τους για να δείξουν με αυτόν τον τρόπο την αγάπη τους για τον Θεό.
4. Πώς φτάσαμε να αγαπούμε τον Θεό; (Ρωμαίους 5:8)
4 Φυσικά, όλοι εμείς που έχουμε αφιερώσει τη ζωή μας στον Ιεχωβά το κάναμε αυτό επειδή τον αγαπούμε. Όταν μάθαμε για την αγάπη που έχουν για μας ο Ιεχωβά και ο Γιος του, ο Ιησούς Χριστός, και για τις θαυμαστές ευλογίες που θα φέρει η Βασιλεία του, οι καρδιές μας υποκινήθηκαν να ανταποκριθούν με αγάπη γι’ αυτόν. Να πώς το τοποθετεί ο απόστολος Ιωάννης: «Ημείς αγαπώμεν αυτόν, διότι αυτός πρώτος ηγάπησεν ημάς». (1 Ιωάννου 4:19) Ανταποκρινόμαστε φυσικά με αυτόν τον τρόπο γιατί έτσι έχουμε δημιουργηθεί. Αλλά είναι αυτό το θερμό αίσθημα της καρδιάς μας όλο εκείνο που περιλαμβάνει η αγάπη για τον Θεό;
5. Τι περιλαμβάνει η αγάπη για τον Θεό; (1 Ιωάννου 2:5)
5 Όχι, η αγάπη για τον Θεό σημαίνει περισσότερα. Ο απόστολος Ιωάννης μας λέει: «Διότι αύτη είναι η αγάπη του Θεού, το να φυλάττωμεν τας εντολάς αυτού· και αι εντολαί αυτού βαρείαι δεν είναι». (1 Ιωάννου 5:3) Ναι, η αληθινή αγάπη, όπως η αληθινή πίστη, εκφράζεται με πράξεις. (Παράβαλε 2 Κορινθίους 8:24.) Θέλει να ευχαριστεί και να κερδίζει την επιδοκιμασία του προσώπου που αγαπά. Τι εξαιρετικό τρόπο έχουν διαλέξει αυτοί που είναι στην ολοχρόνια διακονία για να δείξουν την αγάπη τους για τον Ιεχωβά και τον Ιησού Χριστό!
6. (α) Τι είδους άτομα μπόρεσαν να γίνουν σκαπανείς; Ποιο πράγμα τους έδωσε τη δυνατότητα να το κάνουν; (β) Γνωρίζετε καθόλου τέτοια παραδείγματα;
6 Οι ατομικές περιστάσεις πράγματι ποικίλλουν, και πρέπει να λαμβάνονται υπόψη. Ωστόσο όμως, όταν κοιτάξουμε εκείνους οι οποίοι είναι στην ολοχρόνια διακονία, βρίσκουμε ότι ανάμεσα σ’ αυτούς περιλαμβάνονται άνθρωποι όλων των πιθανών περιστάσεων—νέοι και ηλικιωμένοι, ανύπαντροι και παντρεμένοι, με καλή και κακή υγεία, με οικογενειακές ευθύνες ή χωρίς, κλπ. Η διαφορά είναι ότι, αντί να επιτρέπουν σε αυτούς τους παράγοντες να γίνονται οδοφράγματα, αυτοί μάλλον, όπως και ο απόστολος Παύλος, έχουν μάθει να τους παρακάμπτουν ή να ζουν μαζί με αυτούς. (2 Κορινθίους 11:29, 30· 12:7) Σκεφτείτε, για παράδειγμα μια χαρακτηριστική οικογένεια.
Ο Άιτζι είναι ένας πρεσβύτερος στην εκκλησία του. Αυτός και η σύζυγός του κάνουν σκαπανικό μαζί επί 12 χρόνια ενώ ανέτρεφαν τρία παιδιά. Πώς τα κατάφεραν; «Έπρεπε να ζούμε πιο απλά», είπε ο Άιτζι. Ακόμη και τα παιδιά έπρεπε να μάθουν να δέχονται ένα ‘όχι’, για πολλά από τα πράγματα που ήθελαν. «Αν και περάσαμε μερικές δύσκολες περιόδους, ο Ιεχωβά πάντοτε προμήθευε ό,τι χρειαζόμασταν».
Άξιζαν τον κόπο οι θυσίες; «Κάθε βράδυ πριν σβήσουμε τα φώτα, παρακολουθώ τη γυναίκα μου που σημειώνει την έκθεση έργου της ημέρας», λέει ο Άιτζι. «Όταν παρατηρώ την οικογένειά μου να βάζει τα πνευματικά ενδιαφέροντα πρώτα με αυτόν τον τρόπο, αισθάνομαι ότι όλα είναι όπως θα έπρεπε να είναι, και έχω την αίσθηση ότι πραγματοποιώ κάτι. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι δεν θα κάναμε σκαπανικό μαζί». Πώς αισθάνεται η γυναίκα του γι’ αυτό; «Ο Άιτζι μας έχει φροντίσει πολύ καλά», λέει αυτή. «Όταν τον βλέπω απασχολημένο με πνευματικά ζητήματα, αισθάνομαι μια βαθιά εσωτερική ικανοποίηση. Ελπίζω ότι θα μπορούμε να συνεχίσουμε».
Τι επίδραση είχε στα παιδιά, το γεγονός ότι ο πατέρας και η μητέρα αφιερώνουν τόσο πολύ χρόνο στο έργο κηρύγματος κάθε μέρα; Ο μεγαλύτερος γιος εργάζεται τώρα στο τετραετές πρόγραμμα κατασκευής του τμήματος της Εταιρίας Σκοπιά. Η κόρη είναι τακτική σκαπάνισσα, και ο γιος που πηγαίνει ακόμη σχολείο σκοπεύει να γίνει ειδικός σκαπανέας. Είναι όλοι τους χαρούμενοι που οι γονείς τους είναι σκαπανείς.
7. (α) Δώστε παραδείγματα ατόμων που γνωρίζετε τα οποία υπερπήδησαν εμπόδια για να μπουν στην ολοχρόνια υπηρεσία. (β) Ποια Βιβλική συμβουλή πήραν στα σοβαρά;
7 Οικογένειες σαν κι αυτή μπορούν να βρεθούν ανάμεσα στους Μάρτυρες του Ιεχωβά σε πολλές χώρες παγκόσμια. Καταβάλλουν αληθινή προσπάθεια να κάνουν το καλύτερο που μπορούν για τις περιστάσεις τους για να μπουν και μετά να παραμείνουν στην ολοχρόνια υπηρεσία. Με τις πράξεις τους, δείχνουν τι σημαίνει αληθινά η αγάπη του Θεού γι’ αυτούς. Ευσυνείδητα, προσέχουν την προτροπή του Παύλου: «Σπούδασον να παραστήσης σεαυτόν δόκιμον εις τον Θεόν, εργάτην ανεπαίσχυντον».—2 Τιμόθεον 2:15.
‘Εργάτης Ανεπαίσχυντος’
8. Γιατί ο Παύλος παρακίνησε τον Τιμόθεο να ‘κάνει το καλύτερο που μπορούσε’ και τι σημαίνει αυτό;
8 Όταν έγραψε ο Παύλος αυτά τα λόγια στον Τιμόθεο, γύρω στο 65 μ.Χ., ο Τιμόθεος υπηρετούσε ήδη σε μια πολύ υπεύθυνη θέση στη Χριστιανική εκκλησία. Ο Παύλος τον αποκάλεσε ‘καλό στρατιώτη του Ιησού Χριστού’ και συνεχώς του υπενθύμιζε την ευθύνη του στη διδασκαλία και στην καθοδήγηση των άλλων. (2 Τιμόθεον 2:3, 14, 25· 4:2) Επιπλέον, παρακίνησε τον Τιμόθεο: «Σπούδασον να παραστήσης σεαυτόν δόκιμον εις τον Θεόν». Η λέξη «σπούδασον» προέρχεται από το ρήμα σπουδάζω που σημαίνει «βιάζομαι». Με άλλα λόγια, ο Παύλος έλεγε στον Τιμόθεο ότι για να έχει την επιδοκιμασία του Θεού χρειαζόταν να επιταχύνει τη δραστηριότητά του, ακόμα και αν αυτός μετέφερε ήδη ένα βαρύ φορτίο ευθύνης. Γιατί; Διότι έτσι θα μπορούσε να είναι ‘εργάτης ανεπαίσχυντος’.
9. Ποια παραβολή του Ιησού μπορεί να μας βοηθήσει να καταλάβουμε τα λόγια του Παύλου σχετικά με έναν ‘ανεπαίσχυντο εργάτη’;
9 Αυτή η τελευταία φράση μάς υπενθυμίζει τους τρεις δούλους της παραβολής του Ιησού για τα τάλαντα, όπως αναφέρεται στα εδάφια Ματθαίος 25:14-30. Με την επιστροφή του κυρίου, ήρθε ο καιρός για να αναφέρουν στον κύριο το έργο τους για να λάβουν την επιδοκιμασία του. Οι δούλοι στους οποίους δόθηκαν πέντε και δυο τάλαντα επαινέθηκαν από τον κύριο γι’ αυτά που είχαν κάνει με τα πράγματα που τους είχε εμπιστευτεί. Τους προσκάλεσε να ‘εισέλθουν στη χαρά του κυρίου τους’. Αλλά ο δούλος στον οποίο είχε εμπιστευτεί ένα τάλαντο βρέθηκε ελλιπής. Του αφαιρέθηκε και αυτό που είχε, και προς ντροπή του, ρίχτηκε «εις το σκότος το εξώτερον».
10. Γιατί ντροπιάστηκε και τιμωρήθηκε ο δούλος στον οποίο είχε δοθεί ένα τάλαντο;
10 Οι δύο πρώτοι δούλοι εργάστηκαν σκληρά και πολλαπλασίασαν τα συμφέροντα του κυρίου τους. Ήταν αληθινά εργάτες ‘ανεπαίσχυντοι’. Αλλά γιατί ντροπιάστηκε και τιμωρήθηκε ο τρίτος δούλος αν και δεν έχασε αυτό που του δόθηκε; Αυτό έγινε γιατί αυτός δεν έκανε τίποτα δημιουργικό με αυτό. Όπως τόνισε ο κύριος, αυτός μπορούσε τουλάχιστον να καταθέσει τα χρήματα στην τράπεζα. Αλλά το βασικό λάθος ήταν ότι δεν είχε καθόλου γνήσια αγάπη για τον κύριό του. «Φοβηθείς υπήγα και έκρυψα το τάλαντόν σου εν τη γη», ομολόγησε στον κύριο. (Ματθαίος 25:25· παράβαλε 1 Ιωάννου 4:18.) Θεωρούσε τον κύριό του ως έναν απαιτητικό, ‘σκληρό άνθρωπο’ και το διορισμό του σαν ένα βάρος. Αυτός έκανε μάλλον το λιγότερο που μπορούσε από το να κάνει ‘το καλύτερο που μπορούσε’ για να κερδίσει την επιδοκιμασία του κυρίου.
11. Πώς μας αφορά αυτή η παραβολή σήμερα;
11 Σήμερα αυτή η παραβολή εκπληρώνεται. Ο Κύριος, ο Ιησούς Χριστός, έχει επιστρέψει και επιθεωρεί το έργο της τάξης του ‘δούλου’ του, καθώς επίσης και των συντρόφων τους, του ‘πολλού όχλου’ των όμοιων με πρόβατα ανθρώπων. (Ματθαίος 24:45-47· Αποκάλυψις 7:9, 15) Τι βρίσκει ο Κύριος; Εάν αρκούμαστε με μια εικονική υπηρεσία ίσα-ίσα να τα καταφέρουμε, τότε θα μπορούσε να συμβεί ώστε να βρεθούμε ανάμεσα σε εκείνους τους ντροπιασμένους και ριγμένους «εις το σκότος το εξώτερον». Εξάλλου, αν ‘κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε’, που σημαίνει, ότι ‘σπουδάζουμε’ το έργο μας για να ανταποκριθούμε στην επείγουσα ανάγκη του καιρού, θα βρεθούμε επιδοκιμασμένοι ως ‘εργάτες ανεπαίσχυντοι’ και θα συμμετέχουμε στη ‘χαρά του κυρίου μας’.
Χρειάζεται Διαπαιδαγώγηση και Αυτοθυσία
12. Ποιοι παράγοντες έδωσαν τη δυνατότητα σε ένα μεγάλο ποσοστό των ευαγγελιζόμενων στην Ιαπωνία να μπουν στην ολοχρόνια διακονία;
12 Η διεύρυνση που συνεχίζεται στις τάξεις των σκαπανέων στη μια χώρα μετά την άλλη παγκόσμια, είναι φανερή απόδειξη ότι οι δούλοι του Ιεχωβά σαν σύνολο ‘κάνουν το καλύτερο που μπορούν’ για να αποδειχτούν ‘εργάτες ανεπαίσχυντοι’. Αλλά έχετε ποτέ διερωτηθεί γιατί σε μερικές χώρες το ποσοστό των αδελφών που έχουν τη δυνατότητα να μπουν στην ολοχρόνια υπηρεσία είναι τόσο πολύ μεγαλύτερο από ό,τι σε άλλες χώρες; Αυτή η ενδιαφέρουσα ερώτηση υποβλήθηκε σε μερικούς σκαπανείς στην Ιαπωνία. Προσέξτε αυτές τις απαντήσεις:
«Δεν νομίζω να σημαίνει ότι η πίστη, ή η αγάπη, των Μαρτύρων στην Ιαπωνία είναι μεγαλύτερη από των αδελφών τους σε άλλες χώρες», είπε ένας εργάτης στο Μπέθελ ο οποίος είναι στην ολοχρόνια υπηρεσία για 30 χρόνια περίπου. «Αλλά πιστεύω ότι η προσωπικότητα των Ιαπώνων προφανώς έχει κάτι να κάνει με αυτό. Σαν σύνολο, ο Ιαπωνικός λαός είναι υπάκουος· ανταποκρίνονται αμέσως στην ενθάρρυνση».
«Επειδή υπάρχουν τόσοι πολλοί σκαπανείς σχεδόν σε κάθε εκκλησία», σχολίασε ένας πρεσβύτερος, «είναι γενική η ιδέα ότι όλοι μπορούν να το κάνουν αυτό». Στον Ιαπωνικό λαό αρέσει πραγματικά να κάνει πράγματα με έναν ομαδικό τρόπο. Έχουν ένα θαυμάσιο ομαδικό πνεύμα.
Αυτές είναι φυσικά παρατηρήσεις οι οποίες διεγείρουν τη σκέψη, και αν βλέπουμε με σοβαρότητα τη βελτίωση της υπηρεσίας μας στον Ιεχωβά, υπάρχει ένας σωρός από εντυπωσιακά σημεία που αξίζει να τα εξετάσουμε προσεκτικά.
13. Πώς μπορούμε να ωφεληθούμε από το ζήτημα σχετικά με το να είναι κάποιος υπάκουος και έτοιμος να ανταποκριθεί στην ενθάρρυνση;
13 Πρώτα απ’ όλα, υπάρχει το ζήτημα σχετικά με το να δείχνει κάποιος υπακοή και να είναι έτοιμος να ανταποκριθεί στην ενθάρρυνση. Όταν η κατεύθυνση και η ενθάρρυνση έρχονται από την κατάλληλη πηγή, είναι πολύ σωστό να ανταποκριθούμε αμέσως. Έτσι, αντί να θεωρούμε αυτές τις ιδιότητες απλώς ως εθνικά χαρακτηριστικά, εμείς λαβαίνουμε υπόψη τα λόγια του Ιησού: «Τα πρόβατα τα εμά ακούουσι την φωνήν μου, και εγώ γνωρίζω αυτά, και με ακολουθούσι». (Ιωάννης 10:27) Θυμούμαστε επίσης ότι ένα χαρακτηριστικό της ‘άνωθεν σοφίας’ είναι το να είναι κάποιος «ευπειθής [πρόθυμος να υπακούσει (ΜΝΚ)]». (Ιακώβου 3:17) Αυτές είναι ιδιότητες που ενθαρρύνονται να ντυθούν όλοι οι Χριστιανοί. Εξαιτίας του παρελθόντος και της ανατροφής, μερικοί ίσως είναι περισσότερο επιρρεπείς στην ανεξάρτητη σκέψη και στην ισχυρογνωμοσύνη από άλλους. Αυτός ίσως είναι ένας τομέας που χρειάζεται να διαπαιδαγωγήσουμε τους εαυτούς μας και να ‘μεταμορφωθούμε’ έτσι ώστε να μπορούμε να διακρίνουμε πιο καθαρά τι είναι «το θέλημα του Θεού».—Ρωμαίους 12:2.
14. Ποια πρόσκληση έχουν δεχτεί όλοι οι αφιερωμένοι Χριστιανοί, και τι περιλαμβάνεται;
14 Ως αφιερωμένοι Χριστιανοί, έχουμε δεχτεί την πρόσκληση του Ιησού: «Εάν τις θέλη να έλθη οπίσω μου, ας απαρνηθή εαυτόν και ας σηκώση τον σταυρόν αυτού και ας με ακολουθή». (Ματθαίος 16:24) Το να ‘απαρνηθούμε εαυτόν’ κατά γράμμα σημαίνει ‘να αρνηθούμε τον εαυτό μας εντελώς’ και μετά να δεχτούμε πρόθυμα το ότι ανήκουμε στον Ιεχωβά Θεό και στον Ιησού Χριστό, αφήνοντάς τους να ελέγχουν τη ζωή μας και να μας λένε τι πρέπει ή δεν πρέπει να κάνουμε. Υπάρχει καλύτερος τρόπος για να δείξουμε ότι έχουμε απαρνηθεί τους εαυτούς μας από το να ακολουθούμε τα βήματα του Ιησού στην ολοχρόνια διακονία;
15. (α) Πώς το να είναι κάποιος ικανοποιημένος με λιγότερα υλικά πράγματα σχετίζεται με το να ακολουθεί τον Ιησού; (β) Πώς ανταποκρίθηκαν οι πρώτοι μαθητές στην πρόσκληση του Ιησού να τον ακολουθήσουν;
15 Μετά υπάρχει το ζήτημα σχετικά με το να είναι κάποιος ικανοποιημένος με λιγότερα υλικά πράγματα. Αυτό έρχεται καθαρά σε αντίθεση με τη γενική τάση του κόσμου, η οποία προωθεί ‘την επιθυμία της σαρκός και την επιθυμία των οφθαλμών και την αλαζονεία του βίου [τη φανταχτερή επίδειξη των μέσων διαβίωσης (ΜΝΚ)]’. (1 Ιωάννου 2:16) Αλλά ο Ιησούς είπε κατηγορηματικά: «Ούτω λοιπόν πας όστις εξ υμών δεν απαρνείται [αποχαιρετάει (ΜΝΚ)] πάντα τα εαυτού υπάρχοντα, δεν δύναται να ήναι μαθητής μου». (Λουκάς 14:33) Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή το να είναι κάποιος μαθητής του Ιησού σημαίνει περισσότερα από το να είναι απλώς ένας που πιστεύει σ’ αυτόν. Όταν ο Ιησούς κάλεσε τον Αντρέα, τον Πέτρο, τον Ιάκωβο, τον Ιωάννη, και άλλους να γίνουν μαθητές του στο δεύτερο έτος της διακονίας του, δεν σταμάτησε να τους ζητά να τον πιστέψουν ως τον Μεσσία. Αργότερα τους προσκάλεσε να τον ακολουθήσουν και να κάνουν το έργο που έκανε αυτός, δηλαδή, το ολοχρόνιο έργο κηρύγματος. Ποια ήταν η ανταπόκρισή τους; «Ευθύς αφήσαντες τα δίκτυα αυτών, ηκολούθησαν αυτόν». Μάλιστα ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης «αφήσαντες τον πατέρα αυτών Ζεβεδαίον εν τω πλοίω μετά των μισθωτών, υπήγον οπίσω αυτού». (Μάρκος 1:16-20) Εγκατέλειψαν τις εργασίες και τους προηγούμενους φίλους τους και ανέλαβαν το ολοχρόνιο κήρυγμα.
16. Σαν αφιερωμένοι Χριστιανοί, σε τι θα πρέπει να επενδύουμε το χρόνο και την ενεργητικότητά μας; (Παροιμίαι 3:9)
16 Είναι λοιπόν εύκολο να δούμε, γιατί ένας τόσο σπουδαίος παράγοντας στο να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε στην υπηρεσία του Ιεχωβά, είναι το να είμαστε ικανοποιημένοι με λιγότερα. Αν επιβαρυνθούμε με πολλά υλικά πράγματα ή υποχρεώσεις, ίσως γίνουμε σαν τον πλούσιο νεαρό άρχοντα ο οποίος απέρριψε την πρόσκληση του Ιησού να γίνει ακόλουθός του, όχι επειδή δεν μπορούσε να το κάνει, αλλά επειδή δεν ήταν πρόθυμος να εγκαταλείψει τα ‘πολλά υπάρχοντα’ που είχε. (Ματθαίος 19:16-22· Λουκάς 18:18-23) Έτσι αντί να κατασπαταλούμε το χρόνο και τη δύναμή μας επιδιώκοντας πράγματα που σύντομα θα ‘παρέλθουν’, θέλουμε μάλλον να επενδύουμε αυτά τα πολύτιμα αποκτήματα για τη διαρκή ευημερία μας.—1 Ιωάννου 2:16, 17.
17. Σε ποια έκταση μπορεί να είναι το ομαδικό πνεύμα θετική επιρροή;
17 Τελικά, υπάρχει το ζήτημα του ομαδικού πνεύματος. Ο Αντρέας, ο Πέτρος, ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης χωρίς αμφιβολία επηρέασαν ο ένας τον άλλο στην απόφασή τους να δεχτούν την πρόσκληση του Ιησού να τον ακολουθήσουν. (Ιωάννης 1:40, 41) Παρόμοια, το γεγονός ότι τόσο πολλοί από τους αδελφούς μας έχουν τη δυνατότητα να κάνουν προσαρμογές στην πολυάσχολη ζωή τους για να μπουν στην ολοχρόνια υπηρεσία θα πρέπει να μας υποκινήσει να εξετάσουμε σοβαρά τη δική μας περίπτωση. Εξάλλου, αυτοί από ανάμεσά μας οι οποίοι απολαμβάνουν ήδη αυτό το προνόμιο μπορούν να μοιράζονται τις χαρούμενες εμπειρίες τους με άλλους, ενθαρρύνοντάς τους με αυτόν τον τρόπο να μπουν στις τάξεις τους. Και φυσικά, οι ολοχρόνιοι διάκονοι μπορούν να βοηθούν ο ένας τον άλλο για το αμοιβαίο όφελος όλων.—Ρωμαίους 1:12.
18. Πώς μπορούμε όλοι μας να συμβάλλουμε στο σκαπανικό πνεύμα;
18 Ακόμη και εκείνοι των οποίων οι τωρινές περιστάσεις δεν τους επιτρέπουν να αναλάβουν την ολοχρόνια διακονία μπορούν να κάνουν πολλά για να αυξήσουν το σκαπανικό πνεύμα. Πώς; Με το να υποστηρίζουν και να ενθαρρύνουν εκείνους οι οποίοι είναι σκαπανείς, με το να δείχνουν ενεργό ενδιαφέρον για εκείνους οι οποίοι έχουν τη δυνατότητα να γίνουν σκαπανείς, με το να κάνουν διευθετήσεις ώστε ένα τουλάχιστον άτομο από την οικογένειά τους να είναι σκαπανέας, με το να ασχολούνται με το βοηθητικό σκαπανικό έργο όποτε είναι αυτό δυνατό, και με το να εργάζονται για να μπουν στην ολοχρόνια υπηρεσία όσο το δυνατόν συντομότερα. Ενεργώντας έτσι, όλοι μας μπορούμε να δείξουμε ότι ‘κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε’ για να υπηρετούμε τον Ιεχωβά είτε είμαστε τώρα στην ολοχρόνια υπηρεσία είτε όχι.
Επιμείνετε να Κάνετε το Καλύτερο που Μπορείτε
19. Τι θα πρέπει να αποφασίσουμε να κάνουμε παρατηρώντας τον καιρό;
19 Πραγματικά, καθώς ο Ιεχωβά επιταχύνει το έργο, τώρα είναι ο καιρός για να ‘κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε’, για να είμαστε ‘εργάτες ανεπαίσχυντοι’. Σαν καλοί στρατιώτες του Ιησού Χριστού, πρέπει να παραμερίζουμε επίσης όλα τα περιττά βάρη ώστε να μπορούμε να υπηρετούμε αποτελεσματικά και να κερδίσουμε την επιδοκιμασία του. (2 Τιμόθεον 2:3-5) Καθώς εργαζόμαστε σκληρά για να αυξήσουμε τη συμμετοχή μας στην υπηρεσία της Βασιλείας, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι οι προσπάθειές μας θα ανταμειφτούν πλούσια. (Εβραίους 6:10· 2 Κορινθίους 9:6) Έτσι, αντί να στεκόμαστε στο περιθώριο, σαν να λέγαμε, ας επιμείνουμε μάλλον στο να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε για να κηρύξουμε τα καλά νέα, σε απάντηση στην πρόσκληση του ψαλμωδού: «Δουλεύσατε εις τον Κύριον εν ευφροσύνη· έλθετε ενώπιον αυτού εν αγαλλιάσει».—Ψαλμός 100:2.
Πλαίσιο Ανασκόπησης
◻ Τι περιλαμβάνει η αγάπη για τον Θεό;
◻ Ποιο ήταν το πραγματικό πρόβλημα με τον τρίτο δούλο στην παραβολή του Ιησού για τα τάλαντα;
◻ Τι σημαίνει το να απαρνηθούμε τους εαυτούς μας;
◻ Γιατί πρέπει οι ακόλουθοι του Ιησού να ‘απαρνηθούν όλα τους τα υπάρχοντα’;
◻ Πώς μπορούμε όλοι μας να συμβάλλουμε στο σκαπανικό πνεύμα;
[Εικόνα στη σελίδα 18]
‘Ρίξτε αυτόν τον άχρηστο δούλο έξω’