ΚΑΛΑ ΝΕΑ
Αυτός ο όρος αναφέρεται στα καλά νέα της Βασιλείας του Θεού και της σωτηρίας μέσω πίστης στον Ιησού Χριστό. Στη Γραφή προσδιορίζονται ως «τα καλά νέα της βασιλείας» (Ματ 4:23), “τα καλά νέα του Θεού” (Ρω 15:16), “τα καλά νέα σχετικά με τον Ιησού Χριστό” (Μαρ 1:1), «τα καλά νέα της παρ’ αξία καλοσύνης του Θεού» (Πρ 20:24), “τα καλά νέα της ειρήνης” (Εφ 6:15) και τα «αιώνια καλά νέα» (Απ 14:6).
Η λέξη εὐαγγέλιον του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου είναι αυτή που αποδίδεται «καλά νέα». «Ευαγγελιστής» είναι ο κήρυκας των καλών νέων.—Πρ 21:8· 2Τι 4:5.
Το Περιεχόμενό Τους. Από τους παραπάνω προσδιορισμούς μπορούμε να πάρουμε μια ιδέα σχετικά με το περιεχόμενο και το εύρος του όρου «καλά νέα». Ο όρος αυτός περιλαμβάνει όλες τις αλήθειες τις οποίες διακήρυξε ο Ιησούς και κατέγραψαν οι μαθητές του. Μολονότι στην αρχαιότητα υπήρξαν άνθρωποι οι οποίοι έλπιζαν στον Θεό και είχαν πίστη ως αποτέλεσμα του ότι Τον γνώριζαν, ο σκοπός και η παρ’ αξία καλοσύνη του Θεού “έγιναν [για πρώτη φορά] ολοφάνερα μέσω της φανέρωσης του Σωτήρα μας του Χριστού Ιησού, ο οποίος έχει καταργήσει το θάνατο αλλά έχει ρίξει φως στη ζωή και στην αφθαρσία μέσω των καλών νέων”.—2Τι 1:9, 10.
Αιώνες νωρίτερα, ο Θεός είχε διακηρύξει τα καλά νέα στον Αβραάμ, κάνοντας νύξη για το μέσο με το οποίο σκόπευε να προσφέρει τα καλά νέα. Συγκεκριμένα είπε: «Μέσω εσένα θα ευλογηθούν όλα τα έθνη». (Γα 3:8) Αργότερα, μέσω του προφήτη Ησαΐα, ο Ιεχωβά μίλησε για το κήρυγμα των καλών νέων. Ο Ιησούς Χριστός διάβασε αυτή την προφητεία στη συναγωγή της Ναζαρέτ και κατόπιν είπε: «Σήμερα εκπληρώνεται αυτή η γραφή που μόλις ακούσατε». (Λου 4:16-21) Η προφητεία του Ησαΐα περιέγραφε το σκοπό και την επίδραση των καλών νέων που θα κηρύττονταν, ιδίως από την έλευση του Μεσσία και έπειτα.—Ησ 61:1-3.
Η Πρόοδός Τους. Όταν γεννήθηκε ο Ιησούς, ο άγγελος είπε στους ποιμένες: «Μη φοβάστε, γιατί σας διακηρύττω καλά νέα για μια μεγάλη χαρά την οποία θα έχει όλος ο λαός». (Λου 2:10) Ο Ιωάννης ο Βαφτιστής προετοίμασε την οδό για να κηρύξει ο Ιησούς τα καλά νέα, λέγοντας στους Ιουδαίους: «Μετανοείτε, γιατί η βασιλεία των ουρανών έχει πλησιάσει». (Ματ 3:1, 2) Ο Ιησούς είπε για το κήρυγμα του Ιωάννη: «Από τις ημέρες . . . του Ιωάννη του Βαφτιστή μέχρι τώρα η βασιλεία των ουρανών είναι ο στόχος προς τον οποίο άνθρωποι προχωρούν επίμονα, και εκείνοι που προχωρούν επίμονα την αρπάζουν».—Ματ 11:12.
Κατά τη διάρκεια της επίγειας διακονίας του, ο Ιησούς περιόρισε το κήρυγμα των καλών νέων στους Ιουδαίους και στους προσήλυτους, λέγοντας: «Δεν στάλθηκα σε κανέναν παρά μόνο στα χαμένα πρόβατα του οίκου του Ισραήλ». (Ματ 15:24) Όταν απέστειλε τους 12, τους έδωσε την εντολή: «Μην πάτε στο δρόμο των εθνών και μην μπείτε σε πόλη Σαμαρειτών· αλλά, αντίθετα, να πηγαίνετε στα χαμένα πρόβατα του οίκου του Ισραήλ». (Ματ 10:5, 6) Σε κάποια περίπτωση ο Ιησούς κήρυξε σε μια γυναίκα από τη Σαμάρεια—οι Σαμαρείτες είχαν συγγένεια με τους Ισραηλίτες—αλλά δεν είχε πάει στην πόλη με σκοπό να κηρύξει. Ωστόσο, η ανταπόκριση της γυναίκας καθώς και άλλων ήταν τόσο ευνοϊκή ώστε ο Ιησούς έμεινε μαζί τους δύο ημέρες.—Ιωα 4:7-42.
Μετά το θάνατο και την ανάστασή του, ο Ιησούς έδωσε στους μαθητές του την εξής εντολή: «Πηγαίνετε, λοιπόν, και κάντε μαθητές από όλα τα έθνη, βαφτίζοντάς τους στο όνομα του Πατέρα και του Γιου και του αγίου πνεύματος, διδάσκοντάς τους να τηρούν όλα όσα σας έχω παραγγείλει». (Ματ 28:19, 20) Τους είπε επίσης ότι το κήρυγμά τους θα έφτανε ως «το πιο απομακρυσμένο μέρος της γης». (Πρ 1:8) Εντούτοις, για άλλα τριάμισι χρόνια το άγιο πνεύμα καθοδηγούσε τους μαθητές να περιορίζουν το κήρυγμά τους στους Ιουδαίους και στους Σαμαρείτες. Κατόπιν ο Θεός έστειλε τον Πέτρο να φέρει τα καλά νέα στο σπιτικό του Κορνήλιου, ενός Ρωμαίου αξιωματικού του στρατού. (Πρ κεφ. 10, 11· 15:7) Από τότε και έπειτα, τα καλά νέα διακηρύχτηκαν στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό και στην ευρύτερη δυνατή γεωγραφική έκταση.
Η Σπουδαιότητά Τους. Στα συγγράμματά του ο απόστολος Παύλος εξέφρασε ισχυρή πεποίθηση στην προμήθεια της σωτηρίας που είχε κάνει ο Θεός μέσω του Ιησού Χριστού. Δήλωσε ότι αν κάποιος διακήρυττε στους Γαλάτες κάτι πέρα από αυτό που είχαν μάθει, κάτι που στην πραγματικότητα αποτελούσε διαφορετική διδασκαλία, θα έπρεπε να είναι «καταραμένος». Κατόπιν, στρέφοντας την προσοχή στην πηγή των καλών νέων που διακήρυττε, είπε: «Ούτε τα έλαβα από άνθρωπο ούτε τα διδάχτηκα, παρά μόνο μέσω αποκάλυψης από τον Ιησού Χριστό». (Γα 1:8, 11, 12) Αυτή η εμφατική δήλωση ήταν απαραίτητη, γιατί ήδη από τότε υπήρχαν κάποιοι που προσπαθούσαν να υποσκάψουν την αληθινή πίστη κηρύττοντας «άλλα καλά νέα». (2Κο 11:4· Γα 1:6, 7) Ο Παύλος προειδοποίησε για τον ερχομό της αποστασίας και δήλωσε ότι “το μυστήριο της ανομίας” βρισκόταν ήδη σε δράση. Νουθέτησε τους Χριστιανούς να θυμούνται το σκοπό των καλών νέων, να μένουν σταθεροί και να συνεχίσουν να κρατούν τις παραδόσεις που είχαν έρθει σε ύπαρξη υπό την κατεύθυνση του πνεύματος και τις οποίες είχαν μάθει μέσω των αποστόλων.—2Θε 2:3, 7, 14, 15· βλέπε ΠΑΡΑΔΟΣΗ.
Ο Ιησούς θεωρούσε ότι το να διακρατεί ένα άτομο πιστά τα καλά νέα και το να εξακολουθεί να τα αναγγέλλει πιστά ήταν σημαντικότερο από την παρούσα ζωή του ατόμου, και ο Παύλος αναγνώριζε ότι η πιστή διακήρυξη των καλών νέων ήταν κάτι το ζωτικό. (Μαρ 8:35· 1Κο 9:16· 2Τι 1:8) Κάποιος θα μπορούσε ίσως να χάσει τα πολυτιμότερα υπάρχοντά του ή ακόμη και να υποστεί διωγμό, αλλά σε αντάλλαγμα θα λάβαινε εκατονταπλάσια τώρα, «σπίτια και αδελφούς και αδελφές και μητέρες και παιδιά και αγρούς, . . . και στο ερχόμενο σύστημα πραγμάτων αιώνια ζωή».—Μαρ 10:29, 30.
Τα καλά νέα είναι η λυδία λίθος με βάση την οποία κρίνεται η ανθρωπότητα: η αποδοχή των καλών νέων και η υπακοή σε αυτά οδηγούν στη σωτηρία, ενώ η απόρριψή τους και η ανυπακοή επιφέρουν καταστροφή. (1Πε 4:5, 6, 17· 2Θε 1:6-8) Ιδιαίτερα λόγω αυτού του γεγονότος, το κίνητρο εκείνου που κηρύττει τα καλά νέα πρέπει να είναι αγνό και ο ίδιος πρέπει να κηρύττει από την καρδιά του, από αγάπη για αυτούς που ακούν. Οι απόστολοι εκτιμούσαν τόσο πολύ τη ζωογόνα σημασία των καλών νέων, και φλέγονταν από το πνεύμα του Θεού και από αγάπη σε τέτοιον βαθμό, ώστε μετέδιδαν όχι μόνο τα καλά νέα αλλά και τις “ίδιες τους τις ψυχές” σε εκείνους που άκουγαν το κήρυγμά τους. (1Θε 2:8) Ο Θεός όρισε ότι οι διαγγελείς των καλών νέων είχαν το δικαίωμα να δέχονται υλική βοήθεια από εκείνους στους οποίους κήρυτταν. (1Κο 9:11-14) Εντούτοις, ο Παύλος και οι στενοί του σύντροφοι εκτιμούσαν τόσο πολύ το προνόμιο που είχαν να είναι φορείς των καλών νέων, ώστε απέφευγαν επιμελώς να αποκομίζουν οικονομικά οφέλη από τα καλά νέα ή ακόμη και να δίνουν αυτή την εντύπωση σε σχέση με το κήρυγμά τους. Ο απόστολος Παύλος δείχνει ποια πορεία ενέργειας ακολουθούσε ως προς αυτό στα εδάφια 1 Κορινθίους 9:15-18 και 1 Θεσσαλονικείς 2:6, 9.
Εχθροί. Τα καλά νέα έχουν γίνει αντικείμενο έντονου διωγμού, και ο απόστολος Παύλος προσδιορίζει την πηγή της έχθρας: «Και αν μάλιστα τα καλά νέα τα οποία διακηρύττουμε είναι καλυμμένα, είναι καλυμμένα ανάμεσα σε εκείνους που αφανίζονται, ανάμεσα στους οποίους ο θεός αυτού του συστήματος πραγμάτων έχει τυφλώσει τις διάνοιες των απίστων, για να μη λάμψει ο φωτισμός των ένδοξων καλών νέων σχετικά με τον Χριστό, ο οποίος είναι η εικόνα του Θεού». (2Κο 4:3, 4) Οι πρώτοι εχθροί των καλών νέων ήταν οι θρησκευτικοί ηγέτες των Ιουδαίων. Η έχθρα τους, όμως, απέβη προς όφελος των Εθνικών, από την άποψη ότι τους έδωσε την ευκαιρία να γίνουν συμμέτοχοι «της υπόσχεσης . . . σε ενότητα με τον Χριστό Ιησού μέσω των καλών νέων».—Ρω 11:25, 28· Εφ 3:5, 6.
Οι εχθροί των καλών νέων προξένησαν πολλά δεινά στους Χριστιανούς, και οι απόστολοι χρειάστηκε να αγωνιστούν σκληρά ενώπιον αρχόντων για την υπεράσπιση και τη νομική εδραίωση των καλών νέων, έτσι ώστε να είναι εφικτή η διάδοση των καλών νέων με τη μεγαλύτερη δυνατή ελευθερία.—Φλπ 1:7, 16· παράβαλε Μαρ 13:9-13· Πρ 4:18-20· 5:27-29.
Η Επίγεια Διακονία του Ιησού και η Επάνοδός Του. Είναι αξιοσημείωτο ότι ο Ιωάννης ο Βαφτιστής κήρυττε για μια περίοδο έξι περίπου μηνών, προτού πάει ο Ιησούς σε αυτόν για να βαφτιστεί, λέγοντας: «Μετανοείτε, γιατί η βασιλεία των ουρανών έχει πλησιάσει», και όταν εμφανίστηκε ο Ιησούς, ο Ιωάννης υπέδειξε τον Ιησού ως «το Αρνί του Θεού το οποίο αφαιρεί την αμαρτία του κόσμου!» (Ματ 3:1, 2· Ιωα 1:29) Με αυτόν τον τρόπο έστρεψε την προσοχή του λαού στον από πολλού αναμενόμενο Μεσσιανικό Βασιλιά.—Πρ 19:4.
Όταν ο Ιησούς ήταν στη γη, αυτός και οι μαθητές του ανάγγελλαν: «Η βασιλεία των ουρανών έχει πλησιάσει». (Ματ 4:17· 10:7) Ο Ιησούς, που χρίστηκε ως ο Χριστός, ο Βασιλιάς, είπε στους εχθρούς του, τους Φαρισαίους: «Η βασιλεία του Θεού είναι ανάμεσά σας». (Λου 17:20, 21) Αυτό ήταν το θέμα, ή αλλιώς το κεντρικό σημείο των καλών νέων, κατά τη διάρκεια της επίγειας διακονίας του Ιησού. Ωστόσο, δεν αναφέρεται ότι μετά το θάνατο του Ιησού οι μαθητές διακήρυτταν πως η Βασιλεία είχε «πλησιάσει» ή ότι ήταν κοντά. Τα καλά νέα που κήρυτταν αυτοί ήταν ότι ο Ιησούς, αφού πρώτα έδωσε τη ζωή του ως λυτρωτικό αντίτιμο για τη σωτηρία, αναλήφθηκε στον ουρανό όπου πλέον καθόταν στα δεξιά του Θεού. Κήρυτταν επίσης για τη μελλοντική επάνοδο του Ιησού και για τον ερχομό της Βασιλείας του.—Εβρ 10:12, 13· 2Τι 4:1· Απ 11:15· 12:10· 22:20· παράβαλε Λου 19:12, 15.
Οι μαθητές του Ιησού τον ρώτησαν: «Ποιο θα είναι το σημείο της παρουσίας σου και της τελικής περιόδου του συστήματος πραγμάτων;» Στην απάντησή του ο Ιησούς απαρίθμησε ορισμένα από τα πράγματα που επρόκειτο να συμβούν τότε. Μεταξύ άλλων είπε: «Αυτά τα καλά νέα της βασιλείας θα κηρυχτούν σε όλη την κατοικημένη γη για μαρτυρία σε όλα τα έθνη· και τότε θα έρθει το τέλος». (Ματ 24:3, 14· Μαρ 13:10· παράβαλε Κολ 1:23.) Στην Αποκάλυψη που δόθηκε στον απόστολο Ιωάννη γύρω στο 96 Κ.Χ., ο Ιωάννης είδε έναν «άγγελο να πετάει στο μεσουράνημα» ο οποίος είχε «αιώνια καλά νέα να διακηρύξει ως χαρμόσυνες ειδήσεις προς εκείνους που κατοικούν στη γη, και προς κάθε έθνος και φυλή και γλώσσα και λαό, λέγοντας με δυνατή φωνή: “Φοβηθείτε τον Θεό και δώστε του δόξα, επειδή έφτασε η ώρα της κρίσης του”». (Απ 14:6, 7) Αυτές οι θεόπνευστες δηλώσεις δείχνουν ότι τις «τελευταίες ημέρες» θα γινόταν μια άνευ προηγουμένου διακήρυξη των καλών νέων της Βασιλείας.