Μη Σταματάτε να Κάνετε Ό,τι Είναι Καλό
‘Ας μην σταματάμε να κάνουμε ό,τι είναι καλό, γιατί στον ορισμένο καιρό θα θερίσουμε, αν δεν αποκάμουμε’.—ΓΑΛΑΤΑΣ 6:9, ΜΝΚ.
1. Ποια αποστολή ανέθεσε ο Ιησούς στους ακολούθους του;
ΠΟΣΟ καλό είναι το έργο που εκτελούν οι Χριστιανοί, ως μέρος της λατρείας τους! Το έργο αυτό περιλαμβάνεται στην ξεκάθαρη εντολή: «Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη [ανθρώπους απ’ όλα τα έθνη (ΜΝΚ)], βαπτίζοντες αυτούς . . . , διδάσκοντες αυτούς να φυλάττωσι πάντα όσα παρήγγειλα εις εσάς· και ιδού, εγώ είμαι μεθ’ υμών πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος». (Ματθαίος 28:19, 20) Ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός ανέθεσε στους μαθητές του την αποστολή να επιτελέσουν αυτό το παγκόσμιο διδακτικό έργο.
2. (α) Γιατί μπορούμε να πούμε ότι η μαθήτευση ήταν ένα σπουδαίο και καλό έργο; (β) Ποιους σκοπούς εξυπηρετεί το έργο μαθήτευσης;
2 Εφόσον η αποστολή για μαθήτευση ήταν ένα από τα τελευταία πράγματα για τα οποία μίλησε ο Ιησούς στους πρώτους μαθητές του πριν αναληφθεί στον ουρανό, δεν ήταν ένας εξαιρετικά σπουδαίος διορισμός; Ναι ήταν, αφού η εκπλήρωση αυτής της αποστολής θα έσωζε ζωές. (1 Τιμόθεον 4:16) Κατά συνέπεια, αυτό είναι ένα καλό έργο. Παρέχει ορθή Βιβλική εκπαίδευση σ’ εκείνους που προσέχουν το άγγελμα της Βασιλείας, και το έργο κηρύγματος προειδοποιεί οποιουσδήποτε δεν ανταποκρίνονται. (Λουκάς 10:10, 11) Η από μέρους τους εκτέλεση λοιπόν αυτού του έργου δείχνει ποιοι είναι οι αληθινοί Χριστιανοί, όπως ακριβώς το δείχνει και η συμμόρφωσή τους με όλες τις άλλες διδασκαλίες του Ιησού.—Ιωάννης 8:31.
3. (α) Πώς ανταποκρίθηκαν οι μαθητές του Ιησού στο παράδειγμα και στην εντολή που έδωσε ο ίδιος; (β) Ποια στάση τούς βοήθησε ο Ιησούς να αποκτήσουν;
3 Ο Ιησούς, ως ο Μεγάλος Δάσκαλος, έθεσε ένα έξοχο παράδειγμα για τους ακολούθους του. Δίδαξε δημόσια και έκανε μαθητές, «κηρύττων το ευαγγέλιον της βασιλείας». (Ματθαίος 9:35) Οι καινούριοι ακόλουθοι, μιμούμενοι τον Ιησού, έκαναν κι αυτοί μαθητές, αφού αληθινός μαθητής είναι «εκείνος που δέχεται τις διδασκαλίες κάποιου άλλου και βοηθάει στη διάδοσή τους». Αρχικά, το έργο μαθήτευσης που έκαναν, περιοριζόταν στους Ιουδαίους και στους προσήλυτους. Ωστόσο, παρά τις μη ευνοϊκές αντιδράσεις που συνάντησαν οι ακόλουθοι του Ιησού σ’ αυτόν τον αγρό, εκτέλεσαν την εντολή του να ‘πηγαίνουν [συνέχεια (ΜΝΚ)]’, ‘ακατάπαυστα’; Ναι, την εκτέλεσαν· πήγαν ‘στα χαμένα πρόβατα του οίκου Ισραήλ’, μέχρις ότου πίστεψαν οι πρώτοι Εθνικοί, το 36 μ.Χ. (Ματθαίος 10:5, 6· Πράξεις 5:42) Ειπώθηκε για τους μαθητές ότι ‘γέμισαν την Ιερουσαλήμ με τη διδαχή τους’. (Πράξεις 5:28) Δεν σταμάτησαν το καλό τους έργο. Αντίθετα, το έφεραν σε πέρας με πιστότητα.
«Ο δε Αγρός Είναι ο Κόσμος»
4. Ποια στάση είχαν οι ακόλουθοι του Ιησού καθώς ασχολούνταν με το διευρυμένο διορισμό τους;
4 Ο Ιησούς κατέδειξε ότι ο αγρός θα περιλάμβανε ‘ανθρώπους απ’ όλα τα έθνη’. (Ματθαίος 28:19, ΜΝΚ) Σε μια παραβολή σχετικά με τη σπορά του σπόρου της Βασιλείας, είπε: «Ο δε αγρός είναι ο κόσμος». (Ματθαίος 13:38) Οι Χριστιανοί λοιπόν θα ήταν παντού «μάρτυρες» της Βασιλείας, καθώς και δικοί του. Και πάλι, θα ‘πήγαιναν συνέχεια’, αυτή τη φορά «έως εσχάτου της γης». (Πράξεις 1:8) Ο απόστολος Παύλος ήταν ‘πλήρως απασχολημένος με το λόγο’, και μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι το ίδιο συνέβαινε και με τους άλλους Χριστιανούς.—Πράξεις 18:5, ΜΝΚ.
5. Πώς έδειξε ο Ιησούς ότι ανέμενε να είναι πλήρως απασχολημένοι οι μαθητές του στο έργο μαρτυρίας μέχρι το τέλος του τωρινού συστήματος;
5 Ο Ιησούς ανέμενε από τους Χριστιανούς να είναι πλήρως απασχολημένοι στο έργο μαρτυρίας, μέχρι το τέλος του τωρινού συστήματος πραγμάτων. Αυτό φαίνεται από την πρόβλεψη που έκανε σχετικά με τη Χριστιανική διακονία και με τον τομέα που αυτή θα κάλυπτε. Ο Ιησούς είπε: «Και θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη, και τότε θέλει ελθεί το τέλος».—Ματθαίος 24:14.
6. Πόσο καιρό θα γίνεται το έργο κηρύγματος της Βασιλείας και πώς αυτό πρέπει να επηρεάσει τη στάση μας απέναντι στο έργο;
6 Όταν ο Ιησούς έδινε την εντολή για ανάληψη ενός έργου κηρύγματος της Βασιλείας και μαθήτευσης σ’ όλη τη γη, ήξερε ότι αυτό το καλό έργο θα έφτανε κάποτε στο αποκορύφωμά του, ακριβώς όπως συνέβη και στην περίπτωση του ιουδαϊκού αγρού. Αυτό το έργο όμως θα εκπλήρωνε το σκοπό του. «Και τότε», όπως είπε ο ίδιος, «θέλει ελθεί το τέλος». Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά συνεχίζουν λοιπόν, μέχρι το τέλος, με πεποίθηση και χαρά το έργο που τους έχει ανατεθεί. Αυτό τους βοηθάει να συνεχίζουν το έργο στις μέρες μας, μέχρις ότου αυτό ολοκληρωθεί.
Πώς να Κάνουμε το Έργο
7. Ποιο θέμα ήταν το χαρακτηριστικό της διακονίας του Ιησού και των μαθητών του;
7 Ο Ιησούς δίδαξε τους πρώτους μαθητές του πώς να εκτελούν τη δημόσια διακονία τους. Εκείνοι ανταποκρίθηκαν με ζήλο στην εντολή του να ‘πάνε’. Ο Ιησούς, καθώς τους εκπαίδευε για το έργο μαρτυρίας που θα έκαναν, τους είπε: «Υπάγοντες κηρύττετε, λέγοντες ότι επλησίασεν η βασιλεία των ουρανών». (Ματθαίος 10:7) Έτσι, και το δικό τους άγγελμα θα είχε το ίδιο θέμα, τη Βασιλεία· θέμα που υπήρξε το χαρακτηριστικό και της δικής του διακονίας. Το άγγελμα αυτό θα ήταν καλά νέα για τους ανθρώπους που είχαν ειλικρινή καρδιά. Μήπως όμως ο Ιησούς παραιτήθηκε, όταν άρχισαν το έργο τους οι ακόλουθοί του; Όχι βέβαια, αφού, «ότε ετελείωσεν ο Ιησούς διατάττων εις τους δώδεκα μαθητάς αυτού, μετέβη εκείθεν δια να διδάσκη και να κηρύττη εν ταις πόλεσιν αυτών».—Ματθαίος 11:1.
8. (α) Πού και πώς έπρεπε να πάνε οι διαγγελείς της Βασιλείας; (β) Γιατί είναι κατάλληλο να φέρουμε τα καλά νέα στο σπίτι κάποιου ατόμου; (γ) Ποια είναι τα πλεονεκτήματα όταν χαιρετάμε κατάλληλα τον οικοδεσπότη;
8 Πού και πώς έπρεπε να πλησιάσουν τους ανθρώπους εκείνοι οι διαγγελείς της Βασιλείας; Ο Ιησούς τους είπε: «Εισερχόμενοι δε εις την οικίαν χαιρετήσατε αυτήν». (Ματθαίος 10:12) Όταν πηγαίνει κανείς με τα καλά νέα στο σπίτι κάποιου ατόμου, τιμάει τον οικοδεσπότη, αφού του δίνει την ευκαιρία να έρθει σε επαφή με το άγγελμα της Βασιλείας μέσα στο ίδιο του το σπίτι. Τα παραδοσιακά και αποδεκτά είδη χαιρετισμού δεν είναι μόνο ευγενείς και διακριτικοί τρόποι για να αρχίσει μια συνομιλία· ο φιλικός και χαρούμενος χαιρετισμός έχει επίσης το πλεονέκτημα να κάνει ευπρόσδεκτη την απρόσκλητη επίσκεψη. (Παράβαλε Ματθαίος 28:9· Λουκάς 1:28.) Ο τόνος της φωνής και η απάντηση του ατόμου που άνοιξε την πόρτα αποκαλύπτουν επίσης πολλά σχετικά με τη στάση του. Χρειάζεται να τα παρατηρήσετε αυτά πριν προχωρήσετε, γιατί αν τα ξέρετε αυτά θα μπορέσετε πιο εύκολα να προσαρμόσετε τα σχόλιά σας στις ανάγκες του οικοδεσπότη.—Παράβαλε Πράξεις 22:1, 2· 23:6.
9. Τι δείχνει ότι το άγγελμα της Βασιλείας δεν θα το άκουγαν όλοι με εκτίμηση και ποια θα έπρεπε να είναι η αντίδραση σ’ εκείνους που δεν έδειχναν ενδιαφέρον γι’ αυτό;
9 Ο Ιησούς ενημέρωσε τους μαθητές του ότι δεν θα ανταποκρίνονταν ευνοϊκά όλοι οι άνθρωποι του κάθε τομέα. Είπε: «Εις οποίαν δε πόλιν ή κώμην εισέλθητε, εξετάσατε [ψάξτε να βρείτε (ΜΝΚ)] τις είναι άξιος εν αυτή». Αν επρόκειτο να δεχτούν όλοι το άγγελμα της Βασιλείας, δεν θα υπήρχε λόγος να χρησιμοποιήσει ο Ιησούς την έκφραση ‘ψάξτε να βρείτε’. Ποια θα έπρεπε να είναι η αντίδραση σ’ εκείνους που δεν έδειχναν ενδιαφέρον στο άγγελμα; «Όστις δεν σας δεχθή μηδέ ακούση τους λόγους σας, εξερχόμενοι της οικίας ή της πόλεως εκείνης εκτινάξατε τον κονιορτόν των ποδών σας», φεύγοντας ειρηνικά και αφήνοντας στην κρίση του Ιεχωβά το ποιες θα ήταν οι συνέπειες.—Ματθαίος 10:11, 14.
Η Κατάσταση Σήμερα
10. Τι έχει ειπωθεί σχετικά με το έργο κηρύγματος της Βασιλείας που κάνουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά;
10 Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά με πιστότητα ενεργούν σε αρμονία με τη Χριστιανική τους αποστολή, καλύπτοντας ολόκληρη τη γη με το άγγελμα της Βασιλείας. Γι’ αυτό ο Α. Π. Γουάις, δημοσιογράφος στην Ολλανδία, έκανε τα εξής σχόλια: «Είναι διαφορετικοί από τους άλλους ανθρώπους. Αυτή η διαφορά οφείλεται εν μέρει στο ότι είναι ζηλωτές ευαγγελιστές. Αυτοί δεν θεωρούν την αληθινή Χριστιανοσύνη ως θρησκεία με καθεδρικούς ναούς, με ενορίτες που ο καθένας τους έχει το στασίδι του και από τον οποίον απαιτείται μόνο και μόνο να ακούει. Αυτοί μιλάνε, με την παρρησία του Παύλου, σ’ οποιονδήποτε ακούει». Αυτός ο ζήλος για τη διακονία έχει σίγουρα ευλογηθεί από τον Ιεχωβά Θεό.
11, 12. (α) Ποια αποτελέσματα έχουν επιτευχθεί στη διακονία τα πρόσφατα χρόνια; (β) Καθώς αυξανόμαστε σε αριθμό, τι συμβαίνει με τον τομέα τον οποίο έχουμε στη διάθεσή μας για να κηρύττουμε; (γ) Ποιες ερωτήσεις ανακύπτουν;
11 Περισσότεροι από 3.000.000 ευαγγελιζόμενοι της Βασιλείας εργάζονται τώρα με ζήλο σε 210 χώρες. Βλέπουμε μια θαυμάσια αύξηση στους νέους μαθητές—1.246.204 άτομα βαφτίστηκαν τα τελευταία εφτά χρόνια. Είναι φανερό ότι ο Ιεχωβά ευλογεί τις επιμελείς προσπάθειες. (Ησαΐας 60:8-10, 22) Σε 40 τουλάχιστον χώρες και νησιά, αντιστοιχεί ένας Μάρτυρας σε 300 ή και λιγότερους κατοίκους, δηλαδή ένας σε 100 περίπου σπίτια! Επιπλέον, σε μερικές περιοχές χωρών όπως ο Καναδάς και η Γουαδελούπη, στον τομέα εκκλησίας αναλογεί ένας Μάρτυρας σε 45 με 50 ανθρώπους—κάθε ευαγγελιζόμενος έχει να επισκεφθεί μόνο 15 περίπου σπίτια ή και λιγότερα! Πολλοί απ’ αυτούς τους τομείς καλύπτονται κάθε μήνα. Ακόμη και σε χώρες με λιγότερους Μάρτυρες, μερικές αστικές περιοχές καλύπτονται με το έργο μαρτυρίας πολύ συχνά. Στη Σεούλ της Δημοκρατίας της Κορέας, μερικοί τομείς της πόλης καλύπτονται κάθε πέντε μέρες! Καθώς αυξανόμαστε αριθμητικά και καθώς όλο και περισσότεροι Μάρτυρες αναλαμβάνουν έργο σκαπανέα και βοηθητικού σκαπανέα, θα χτυπάμε τις πόρτες των γειτόνων μας όλο και πιο συχνά. Μήπως αυτό παρουσιάζει προβλήματα;
12 Πρέπει να παραδεχτούμε ότι σε μερικές περιοχές υπάρχουν προβλήματα, και για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά και για εκείνους τους οποίους επισκεπτόμαστε. Κάτι που επιδεινώνει το πρόβλημα είναι η αυξανόμενη απάθεια που εκδηλώνουν οι άνθρωποι σε πολλές χώρες. Καθώς αυξανόμαστε σε αριθμό, μήπως σιγά-σιγά σταματάμε να κάνουμε το καλό μας έργο; Μήπως συμπεραίνουμε ότι το έργο μας έχει σχεδόν γίνει και ότι έχουμε ήδη ‘ψάξει και βρει’ όλους όσους πρόκειται να ανταποκριθούν και να γίνουν μαθητές; Μήπως εσείς προσωπικά έχετε αρχίσει να κουράζεστε, ίσως και να απογοητεύεστε, επειδή επισκέπτεστε όλο τους ίδιους και τους ίδιους ανθρώπους που δεν ανταποκρίνονται; Τι μπορεί να γίνει για να διατηρήσουμε το εξαίρετο επίπεδο της δράσης μας;
Διακράτηση της Σωστής Στάσης
13, 14. (α) Πώς πρέπει να βλέπουμε την κατάσταση που δημιουργείται στους τομείς που καλύπτονται συχνά; (β) Γιατί δεν μας σταματάνε εκείνοι ‘που δεν ανταποκρίνονται’; (γ) Πώς μπορούμε να ακολουθούμε το παράδειγμα των αποστόλων, όταν αντιμετωπίζουμε εκείνους που δυσανασχετούν με τις επισκέψεις μας;
13 Η λύση σχετίζεται κυρίως με τη στάση μας ως μαρτύρων του Ιεχωβά. Πρώτα-πρώτα, ας βλέπουμε πάντα τη θετική πλευρά. Ήταν σίγουρο ότι με τον καιρό θα γινόταν σε πολλά μέρη συχνότερη κάλυψη του τομέα, λόγω της υψηλής αναλογίας των ευαγγελιζομένων σε σχέση με τον πληθυσμό, καθώς το έργο μας φτάνει στο αποκορύφωμά του. Αλλά δεν προσευχόμασταν γι’ αυτό; (2 Θεσσαλονικείς 3:1) Αυτό που βλέπουμε τώρα πρέπει να μας κάνει να χαιρόμαστε και πρέπει να μας πείθει ότι βρισκόμαστε στα τελικά στάδια του έργου μαθήτευσης! Η Βασιλεία κηρύττεται τώρα, όπως προείπε ο Ιησούς. Ακόμη και σε μέρη που οι άνθρωποι ‘δεν ακούνε τους λόγους μας’, προειδοποιούνται μέσω του έργου κηρύγματος της Βασιλείας που κάνουμε. Να θυμάστε ότι, όχι μόνο μαθητεύουμε, αλλά και διακηρύττουμε τα καλά νέα «προς μαρτυρίαν».—Ματθαίος 10:14· 24:14.
14 Πρέπει να αναμένεται επίσης ότι ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι θα απορρίπτουν το άγγελμα της Βασιλείας καθώς πλησιάζει το τέλος. Οι προβλέψεις είναι σαφείς και οι εμπειρίες τόσο του Ιησού όσο και του Παύλου μάς βεβαιώνουν ότι θα υπήρχαν άτομα που ‘δεν θα ανταποκρίνονταν’ και των οποίων η καρδιά θα ήταν ‘ανεπίδεκτη’. Τώρα λοιπόν πρέπει να προσέξουμε να μην είμαστε εμείς άτομα που δεν ανταποκρίνονται στην αποστολή τους. Ακόμη και σε εκείνους που δεν ανταποκρίνονται, πρέπει να πάμε ‘επανειλημμένα’. (Ησαΐας 6:9-11, ΜΝΚ· Ματθαίος 13:14, 15, ΜΝΚ· Παροιμίαι 10:21) Είναι αλήθεια ότι απαιτείται θάρρος για να πηγαίνουμε συχνά σε ανθρώπους που δυσανασχετούν με τις επισκέψεις μας. Εντούτοις, καμιά κατάσταση που τυχόν να επικρατεί σ’ οποιονδήποτε τομέα δεν πρέπει να σημαίνει για μας: ‘Σταματήστε να μιλάτε’. Αντίθετα, θα πρέπει να προσευχόμαστε, όπως και οι απόστολοι, ζητώντας θάρρος για να ‘[εξακολουθήσουμε (ΜΝΚ)] να μιλάμε’—παρά τη δυσανασχέτηση ή την εχθρότητα—μέχρις ότου γίνει το έργο.—Πράξεις 4:18-20, 24-31.
15. Ποια ενθάρρυνση δίνεται στο εδάφιο Γαλάτας 6:9 (ΜΝΚ) και πώς πρέπει να επηρεάσει την άποψή μας αναφορικά με τις επισκέψεις που κάνουμε στους γείτονές μας με τα καλά νέα;
15 Στην ουσία, υπάρχουν μόνο δύο είδη ανθρώπων σ’ όλους τους τομείς μας—εκείνοι που προς το παρόν ενδιαφέρονται και εκείνοι που δεν ενδιαφέρονται. Άρα, πρέπει να συνεχίσουμε το έργο που κάνουμε ‘ψάχνοντας να βρούμε εκείνους που είναι άξιοι’. Αυτό περιλαμβάνεται στα πολλά εξαιρετικά έργα που πρέπει να κάνουμε ως Χριστιανοί για να δείξουμε την αγάπη μας για τον Ιεχωβά και την οσιότητά μας σ’ αυτόν. Έτσι, ‘ας μην σταματάμε να κάνουμε ό,τι είναι καλό, γιατί στον ορισμένο καιρό θα θερίσουμε, αν δεν αποκάμουμε’. (Γαλάτας 6:9, ΜΝΚ) Αφού βρισκόμαστε τόσο κοντά στο τέλος αυτού του συστήματος, δεν είναι καιρός ούτε να σταματήσουμε ούτε να κουραστούμε να επισκεπτόμαστε τους γείτονές μας με τα καλά νέα της Βασιλείας. Ο Ιεχωβά δεν έχει πει ακόμη ότι το έργο τέλειωσε.
Γιατί Χρειάζεται να ‘Εξακολουθήσουμε να Μιλάμε’
16. (α) Ποιες είναι μερικές καταστάσεις που μπορούν να αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο ανταποκρίνονται οι άνθρωποι ενός τομέα; (β) Ποια τοπικά παραδείγματα αλλαγής στην ανταπόκριση μπορείτε να δώσετε;
16 Θα βοηθηθούμε επίσης να διακρατήσουμε ορθή στάση, αν θυμόμαστε ότι η οσιότητα στον Ιεχωβά εκδηλώνεται με τις γεμάτες ζήλο δραστηριότητες του κηρύγματος της Βασιλείας. Κάτι άλλο επίσης είναι ότι οι τομείς αλλάζουν συνεχώς με διάφορους τρόπους. Οι άνθρωποι μετακομίζουν ή μπορεί να αλλάξουν οι περιστάσεις τους. Μπορεί να μην ενδιαφέρθηκαν την τελευταία φορά που τους επισκεφτήκαμε, αλλά η απώλεια εργασίας, ο θάνατος ενός αγαπημένου προσώπου, κάποια σημαντική αλλαγή στον ανταγωνισμό μεταξύ των υπερδυνάμεων, μια σοβαρή αρρώστια—αυτές, καθώς και άλλες αλλαγές μπορεί να τους κάνουν να ανταποκριθούν την επόμενη φορά που θα τους επισκεφθούμε. Άλλοι, αφού μάθουν ότι ένας φίλος ή κάποιος δικός τους έγινε Μάρτυρας του Ιεχωβά, μπορεί τώρα να θέλουν να μιλήσουν μαζί μας για να μάθουν τι πιστεύουμε το οποίο θα μπορούσε να φέρει αυτή την αλλαγή.
17. Πώς αντιδρούν μερικοί στο άγγελμα της Βασιλείας τώρα; Δώστε τυχόν τοπικά παραδείγματα.
17 Να θυμάστε επίσης ότι εκείνοι που μεγάλωσαν τα πρόσφατα χρόνια έχουν τώρα οικογένεια, παίρνουν τη ζωή στα σοβαρά και κάνουν ερωτήσεις που μόνο ο Λόγος του Θεού μπορεί να απαντήσει. Για παράδειγμα, μια νεαρή μητέρα πέρασε μέσα τους δύο Μάρτυρες και τους είπε: ‘Όσο ήμουν μικρή, δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω γιατί η μητέρα μου έδιωχνε τους Μάρτυρες και τους έλεγε ότι δεν ενδιαφερόταν, αφού το μόνο που θέλατε ήταν να μιλήσετε για την Αγία Γραφή. Αποφάσισα ότι, όταν θα μεγάλωνα, θα παντρευόμουνα και θα άνοιγα δικό μου σπίτι, θα έλεγα στους Μάρτυρες του Ιεχωβά να περάσουν μέσα και να μου εξηγήσουν την Αγία Γραφή’.
18. Πώς η μεταβαλλόμενη θρησκευτική σκηνή επηρεάζει τον τομέα στον οποίο κηρύττουμε και διδάσκουμε;
18 Έχετε παρατηρήσει ότι μερικοί άνθρωποι, που για χρόνια δεν μας μιλούσαν και πίστευαν ότι ήταν «σωσμένοι», τώρα μας κάνουν ειλικρινείς ερωτήσεις; Γιατί; Ο τρόπος σκέψης τους αναφορικά με τη θρησκεία έχει αλλάξει. Λένε ότι είναι πολύ απογοητευμένοι και σαστισμένοι από τις αποκαλύψεις για ανήθικη διαγωγή, για πολιτικές δραστηριότητες και για σπατάλη εκκλησιαστικών κεφαλαίων από μέρους ορισμένων εξεχόντων ευαγγελιστών της τηλεόρασης, τους οποίους εμπιστεύονταν κάποτε. Είναι πιθανό ότι θα υπάρξουν περισσότερες τέτοιες περιπτώσεις, καθώς οι συνθήκες μέσα στη Βαβυλώνα τη Μεγάλη θα εξακολουθούν να επιδεινώνονται ως τον καιρό της καταστροφής της.—Αποκάλυψις 18:1-8.
19, 20. Τι δείχνει ότι δεν πρέπει να αποθαρρυνόμαστε σ’ ό,τι αφορά τις επανειλημμένες επισκέψεις σε ανθρώπους που απορρίπτουν το άγγελμα;
19 Όπως κι αν έχουν τα πράγματα, δεν πρέπει να αποθαρρυνόμαστε όταν οι περισσότεροι άνθρωποι είναι ανεπίδεκτοι. Αφού φύγουμε από το σπίτι τους, πιθανόν να συνεχίσουν να μας σκέφτονται. Στον Καναδά, μια οικοδέσποινα που δέχτηκε την επίσκεψη δυο Μαρτύρων είπε ξεκάθαρα ότι δεν ενδιαφερόταν. Αργότερα, άρχισε να σκέφτεται αυτά που της είχαν πει και θέλησε να τους βρει για να της απαντήσουν στα ερωτήματα που γεννήθηκαν στο μυαλό της. Μπήκε στο αυτοκίνητό της και άρχισε να γυρνάει στους δρόμους της γειτονιάς και να τους ψάχνει, αλλά δεν μπόρεσε να τους βρει. Μήπως εγκατέλειψε τις προσπάθειες; Όχι· σταμάτησε στο σπίτι μιας φίλης της και ρώτησε αν είχαν περάσει από εκεί. Δεν είχαν περάσει, αλλά η φίλη τής είπε πως δούλευε μαζί με κάποια Μάρτυρα και ότι θα έφερνε την ενδιαφερόμενη σε επαφή μ’ αυτή τη Μάρτυρα. Σαν αποτέλεσμα, έγιναν διαδοχικές επισκέψεις στο σπίτι της ενδιαφερομένης, όπου εκείνη καλούσε φίλους, γείτονες, συγγενείς και συνεργάτες. Μερικές φορές παρευρίσκονταν ως και 15 άτομα, και διατέθηκαν 430 βιβλία και Άγιες Γραφές, καθώς και 2.015 περιοδικά.
20 Πολλοί εκτιμούν τις επισκέψεις μας. Μια κυρία έγραφε σ’ ένα γράμμα που έστειλε σε κάποιο γραφείο τμήματος της Εταιρίας Σκοπιά: «Σας ευχαριστώ που έχετε ενσταλάξει τέτοια αφοσίωση στην καρδιά εκείνων που ανήκουν στην πίστη σας. Σας ευχαριστώ που κάνετε επισκέψεις . . . και μοιράζεστε με άλλους την αγάπη του Κυρίου. Αυτή η απλή πράξη σημαίνει πάρα πολλά για τους άλλους . . . Ακόμη κι αν μερικοί μπορεί να είναι αγενείς, άλλοι αδιάφοροι και άλλοι δεκτικοί, είναι πάρα πολύ καλό να έρχεται κάποιος και να σου υπενθυμίζει πνευματικά πράγματα. Εγώ το βρίσκω καλό να μιλάει ο ένας με τον άλλο για τον Κύριο». Σ’ ένα άλλο γράμμα, ένας οικοδεσπότης μάς ζήτησε να ‘μην σταματήσουμε να δείχνουμε ενδιαφέρον για τους ανθρώπους’, άσχετα με το πώς μας συμπεριφέρονται. ‘Ας μην σταματάμε λοιπόν να κάνουμε ό,τι είναι καλό, γιατί στον ορισμένο καιρό θα θερίσουμε, αν δεν αποκάμουμε’. (Γαλάτας 6:9, ΜΝΚ) Αυτό το έργο έχει την επιδοκιμασία και την ευλογία του Ιεχωβά, και η συμμετοχή μας σ’ αυτό αποδεικνύει την αγάπη μας για εκείνον και για τον πλησίον μας. (Ματθαίος 22:37-39) Ας ‘ολοκληρώσουμε’ λοιπόν το έργο.—Παράβαλε Φιλιππησίους 1:6, ΝΔΜ.
21. (α) Πού είναι πιθανό να έγκειται εν μέρει η δυσκολία του να ξαναπηγαίνουμε σε τομείς που καλύπτονται συχνά; (β) Τι θα εξετάσουμε στο επόμενο άρθρο;
21 Πρέπει να αναγνωρίσουμε πως δεν ευθύνονται πάντα οι άνθρωποι για το ότι η συχνή κάλυψη του τομέα φαίνεται δύσκολη. Μερικές φορές οι υπεύθυνοι είμαστε εμείς οι ίδιοι. Μήπως ξεκινάμε με αρνητικές ιδέες, νομίζοντας ότι ξέρουμε όλους τους ανθρώπους, καθώς και ποιες θα είναι οι αντιδράσεις τους; Αυτό μπορεί να επηρεάσει τη στάση μας και πιθανόν να επηρεάσει και τον τόνο της φωνής μας και την έκφραση του προσώπου μας. Μήπως χρησιμοποιούμε εδώ και χρόνια τις ίδιες μεθόδους και τις ίδιες λέξεις; Τώρα που ο τομέας αλλάζει, εκείνο που είχε κάποτε επιτυχία μπορεί τώρα να μην αγγίζει άλλους ‘άξιους’. Ίσως χρειάζεται να βρούμε μια καινούρια μέθοδο, να δώσουμε μια νέα όψη στο έργο μας. Στη συνέχεια, ας δούμε τι μπορούμε να κάνουμε εμείς ώστε να μη ‘σταματήσουμε, αλλά να θερίσουμε στον ορισμένο καιρό’.
Μπορείτε να Εξηγήσετε;
◻ Γιατί δεν πρέπει να ‘σταματήσουμε’ να πηγαίνουμε στους γείτονές μας με τα καλά νέα;
◻ Ποιος μας είπε να μαθητεύσουμε με τον τρόπο που το κάνουμε και ποια είναι τα βασικά χαρακτηριστικά αυτής της μεθόδου;
◻ Ποια κατάσταση έχει δημιουργηθεί σε πολλούς τομείς και τι θα μας βοηθήσει να διακρατούμε τη σωστή στάση σχετικά μ’ αυτή την κατάσταση;
◻ Γιατί πρέπει να ‘εξακολουθήσουμε να μιλάμε’ για τα καλά νέα ‘χωρίς να παύουμε’;
[Πλαίσιο στη σελίδα 14]
‘ΔΕΝ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ’ ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΑΝ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ:
◻ Ποιος μας ανέθεσε την αποστολή και μας έδωσε τις οδηγίες σχετικά με το πώς να κάνουμε το έργο
◻ Ότι ο Ιεχωβά έχει ευλογήσει τα όσα έχουν ήδη γίνει παγκόσμια
◻ Να κρατάμε τη σωστή στάση παρά το γεγονός ότι υπάρχουν άτομα ‘που δεν ανταποκρίνονται’
◻ Να προσευχόμαστε για να ‘εξακολουθήσουμε να μιλάμε’, όπως έκαναν οι απόστολοι