18. (α) Πώς τροποποίησαν οι Ιουδαίοι το νόμο που έλεγε ότι πρέπει να αγαπάς τον πλησίον σου, αλλά πώς το αντέκρουσε αυτό ο Ιησούς; (β) Ποια ήταν η απάντηση που έδωσε ο Ιησούς σε κάποιο νομικό ο οποίος ήθελε να περιορίσει την εφαρμογή του όρου «πλησίον»;

¹⁸ Στο έκτο και τελικό παράδειγμα, ο Ιησούς έδειξε καθαρά πώς είχε εξασθενήσει ο Μωσαϊκός Νόμος εξαιτίας της ραβινικής παράδοσης: «Ηκούσατε ότι ερρέθη, Θέλεις αγαπά τον πλησίον σου και μίσει τον εχθρόν σου. Εγώ όμως σας λέγω, Αγαπάτε τους εχθρούς σας, . . . και προσεύχεσθε υπέρ εκείνων, οίτινες σας βλάπτουσι και σας κατατρέχουσι». (Ματθαίος 5:43, 44) Ο γραπτός Μωσαϊκός Νόμος δεν έθετε όρια στην αγάπη: «Θέλεις αγαπά τον πλησίον σου ως σεαυτόν». (Λευιτικόν 19:18) Οι Φαρισαίοι ήταν εκείνοι οι οποίοι ανέτρεψαν αυτή την εντολή και για να την αποφύγουν περιόρισαν τον όρο «πλησίον» σ’ εκείνους που τηρούσαν τις παραδόσεις. Γι’ αυτόν το λόγο, όταν ο Ιησούς αργότερα υπενθύμισε σε κάποιο νομικό την εντολή που έλεγε να ‘αγαπάς τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου’, ο άνθρωπος αυτός χρησιμοποίησε την υπεκφυγή: «Και τις είναι ο πλησίον μου;» Ο Ιησούς απάντησε δίνοντας την παραβολή του καλού Σαμαρείτη—να κάνεις τον εαυτό σου πλησίον σ’ εκείνον που σε χρειάζεται.—Λουκάς 10:25-37.

20. Αντί να παραμερίσει το Μωσαϊκό Νόμο, πώς πλαταίνει και βαθαίνει ο Ιησούς την επίδρασή του, και πώς τον τοποθετεί σ’ ένα ακόμη υψηλότερο επίπεδο;

²⁰ Έτσι, όταν ο Ιησούς παρέπεμπε σε μέρη του Νόμου και πρόσθετε: «Εγώ όμως σας λέγω», δεν παραμέριζε το Μωσαϊκό Νόμο αντικαθιστώντας τον με κάτι άλλο. Όχι, αλλά αυτός βάθαινε και πλάταινε τη δύναμη του Νόμου με το να δείχνει το πνεύμα που υπήρχε πίσω απ’ αυτόν. Ένας υψηλότερος νόμος για την αδελφοσύνη κρίνει τη συνεχιζόμενη μνησικακία ως φόνο. Ένας υψηλότερος νόμος για την αγνότητα καταδικάζει τις συνεχιζόμενες λάγνες σκέψεις ως μοιχεία. Ένας υψηλότερος νόμος για το γάμο απορρίπτει τα αβάσιμα διαζύγια ως πορεία που οδηγεί στη σύναψη μοιχευτικών γάμων. Ένας υψηλότερος νόμος για την αλήθεια δείχνει ότι δεν χρειάζονται οι επανειλημμένοι όρκοι. Ένας υψηλότερος νόμος για την πραότητα παραμερίζει την αντεκδίκηση. Ένας υψηλότερος νόμος για την αγάπη απαιτεί θεοσεβή αγάπη η οποία δεν γνωρίζει περιορισμούς.