2. Ηρώδης Αντίπας, γιος του Ηρώδη του Μεγάλου και της Μαλθάκης, μιας Σαμαρείτισσας. Ανατράφηκε στη Ρώμη μαζί με τον αδελφό του τον Αρχέλαο. Στη διαθήκη του ο Ηρώδης είχε ορίσει διάδοχό του στη βασιλεία τον Αντίπα, αλλά στα τελευταία του άλλαξε τη διαθήκη και όρισε διάδοχό του τον Αρχέλαο. Ο Αντίπας προσέβαλε τη διαθήκη ενώπιον του Αυγούστου Καίσαρα, ο οποίος υποστήριξε μεν την αξίωση του Αρχέλαου αλλά διαίρεσε το βασίλειο, δίνοντας στον Αντίπα την τετραρχία της Γαλιλαίας και της Περαίας. Η λέξη «τετράρχης», δηλαδή «άρχοντας στο ένα τέταρτο» μιας επαρχίας, εφαρμοζόταν σε έναν κατώτερο περιφερειακό διοικητή ή σε κάποιον τοπικό άρχοντα. Ωστόσο, κοινώς μπορεί να αποκαλούνταν Βασιλιάς, όπως ο Αρχέλαος.—Ματ 14:9· Μαρ 6:14, 22, 25-27.

Σκοτώνει τον Ιωάννη τον Βαφτιστή. Η μοιχική σχέση του Ηρώδη Αντίπα με την Ηρωδιάδα ήταν αυτή που επέσυρε την επίπληξη του Ιωάννη του Βαφτιστή. Ο Ιωάννης είχε το δικαίωμα να ελέγξει τον Αντίπα ως προς αυτό, γιατί ο Αντίπας ήταν κατ’ όνομα Ιουδαίος και ισχυριζόταν ότι βρισκόταν υπό το Νόμο. Ο Αντίπας έβαλε τον Ιωάννη στη φυλακή, θέλοντας να τον σκοτώσει, αλλά φοβόταν το λαό ο οποίος πίστευε ότι ο Ιωάννης ήταν προφήτης. Παρ’ όλα αυτά, σε μια γιορτή για τα γενέθλια του Αντίπα, η κόρη της Ηρωδιάδας τον ευαρέστησε τόσο πολύ που ορκίστηκε να της δώσει οτιδήποτε ζητούσε. Η Ηρωδιάδα έβαλε την κόρη της να ζητήσει το κεφάλι του Ιωάννη. Ο Ηρώδης, παρότι δεν του άρεσε αυτό, υπέκυψε λιγόψυχα, αφενός για να μην ντροπιαστεί ενώπιον των παρευρισκομένων στη γιορτή και αφετέρου εξαιτίας του όρκου του. (Βέβαια, σύμφωνα με το Νόμο, ο όρκος δεν τον δέσμευε να προβεί σε μια αθέμιτη πράξη όπως ο φόνος.)—Ματ 14:3-12· Μαρ 6:17-29.