ΠΛΥΣΙΜΟ ΧΕΡΙΩΝ

Στα αρχαία χρόνια, αντί να βουτούν τα χέρια μέσα σε κάποιο δοχείο γεμάτο νερό, τα έπλεναν συνήθως με νερό που χυνόταν πάνω σε αυτά. Κατόπιν, το βρώμικο νερό έτρεχε μέσα στο δοχείο ή στη λεκάνη που είχαν τοποθετήσει κάτω από τα χέρια τους.—Παράβαλε 2Βα 3:11.

Ο Νόμος όριζε ότι οι ιερείς έπρεπε να πλένουν τα χέρια και τα πόδια τους στη χάλκινη λεκάνη που βρισκόταν ανάμεσα στο αγιαστήριο και στο θυσιαστήριο προτού διακονήσουν στο θυσιαστήριο ή μπουν στη σκηνή της συνάντησης. (Εξ 30:18-21) Ο Νόμος δήλωνε επίσης ότι, σε περίπτωση που βρισκόταν κάποιος σκοτωμένος και ήταν αδύνατον να εξακριβωθεί η ταυτότητα του δολοφόνου, οι πρεσβύτεροι της πόλης η οποία βρισκόταν πλησιέστερα στον σκοτωμένο έπρεπε να οδηγήσουν μια νεαρή αγελάδα, με την οποία δεν είχε γίνει καμιά εργασία και η οποία δεν είχε σύρει ζυγό, στην κοιλάδα ενός χειμάρρου όπου έτρεχε νερό και εκεί να σπάσουν τον τράχηλό της. Στη συνέχεια, οι πρεσβύτεροι έπρεπε να πλύνουν τα χέρια τους πάνω από τη νεαρή αγελάδα, δηλώνοντας την αθωότητά τους όσον αφορά το φόνο. (Δευ 21:1-8) Επίσης, σύμφωνα με το Νόμο, ένα άτομο θεωρούνταν ακάθαρτο αν το άγγιζε κάποιος που είχε εκκρίσεις και δεν είχε ξεπλύνει τα χέρια του.—Λευ 15:11.

Ο Δαβίδ επιθυμούσε να έχει καθαρά χέρια από ηθική άποψη ώστε να μπορεί να προσφέρει λατρεία ενώπιον του θυσιαστηρίου του Ιεχωβά. (Ψλ 26:6) Από την άλλη πλευρά, ο Πιλάτος προσπάθησε μάταια να απαλλαχτεί από την ενοχή αίματος σε σχέση με το θάνατο του Ιησού πλένοντας τα χέρια του ενώπιον του λαού. Με αυτόν, όμως, τον τρόπο δεν μπορούσε να αποποιηθεί πραγματικά την ευθύνη για το θάνατο του Ιησού, αφού ο ίδιος, και όχι ο ωρυόμενος όχλος, είχε την εξουσία να εκφέρει κρίση.—Ματ 27:24.

Οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι του πρώτου αιώνα Κ.Χ. έδιναν μεγάλη σημασία στο πλύσιμο των χεριών και ήρθαν σε αντιπαράθεση με τον Ιησού Χριστό λέγοντας ότι οι μαθητές του παρέβαιναν την παράδοση των παλαιοτέρων με το να μην πλένουν τα χέρια τους όταν επρόκειτο να γευματίσουν. Εδώ δεν εννοείται το συνηθισμένο πλύσιμο των χεριών για λόγους υγιεινής, αλλά μια εθιμοτυπική τελετουργία. «Οι Φαρισαίοι και όλοι οι Ιουδαίοι δεν τρώνε αν δεν πλύνουν τα χέρια τους μέχρι τον αγκώνα». (Μαρ 7:2-5· Ματ 15:2) Το Βαβυλωνιακό Ταλμούδ (Σοτά 4β) εξισώνει όποιον τρώει με άπλυτα χέρια με εκείνον που έχει σχέσεις με πόρνη και δηλώνει ότι όποιος παίρνει στα ελαφρά το πλύσιμο των χεριών θα «ξεριζωθεί από τον κόσμο».—Βλέπε ΛΟΥΤΡΟ, ΛΟΥΣΙΜΟ.