ΚΟΤΑ

[ελλ. κείμενο, ὄρνις].

Στις Εβραϊκές Γραφές δεν γίνεται καμιά προφανής αναφορά στην κατοικίδια κότα (όρνις η κατοικίδιος [Gallus domesticus]), αλλά στις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές ο Ιησούς Χριστός ανέφερε ότι η κότα συγκεντρώνει τα κλωσόπουλά της κάτω από τις προστατευτικές της φτερούγες, παρομοιάζοντας με αυτό το γεγονός την επιθυμία που είχε ο ίδιος να συγκεντρώσει την Ιερουσαλήμ η οποία δεν έδειχνε ανταπόκριση. (Ματ 23:37· Λου 13:34) Η λέξη του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου (ὄρνις) που χρησιμοποιείται σε αυτά τα εδάφια έχει ευρεία σημασία και συνεπώς μπορεί να αναφέρεται σε κάθε πτηνό, άγριο ή κατοικίδιο. Αλλά στην αττική διάλεκτο συνήθως αναφερόταν στην κότα, εφόσον αυτό ήταν το συνηθέστερο και χρησιμότερο από τα κατοικίδια πτηνά. Η αναφορά του Ιησού σε έναν γιο που ζητάει αβγό από τον πατέρα του (Λου 11:11, 12) υποδηλώνει ότι η κατοικίδια κότα ήταν κοινή στην Παλαιστίνη εκείνη την εποχή. (Βλέπε ΠΕΤΕΙΝΟΣ.) Από τη λέξη ὄρνις προέρχεται η λέξη «ορνιθολογία», ο κλάδος της ζωολογίας που ασχολείται με τα πτηνά.

Μερικοί ραβινικοί νόμοι απαγόρευαν τη βρώση αβγών που είχαν γεννήσει οι κότες την ημέρα του Σαββάτου, διότι θεωρούνταν ότι οι κότες είχαν εκτελέσει εργασία γεννώντας τα. Ορισμένοι, όμως, επέτρεπαν τη βρώση αυτών των αβγών, αν η συγκεκριμένη κότα εκτρεφόταν με σκοπό να φαγωθεί και όχι να γεννάει αβγά. (Βαβυλωνιακό Ταλμούδ, Μπέζα 2α, β) Εντούτοις, η Αγία Γραφή δεν περιλαμβάνει τέτοιους κανόνες.