Η Άποψη της Βίβλου

Βάφτισμα—Είναι για Νήπια;

«ΟΤΑΝ γέννησα τα παιδιά μου», είπε μια μητέρα, «βιάστηκα να τα βαφτίσω. . . . Αναρωτιέμαι μερικές φορές αν έκανα σωστά». Γιατί; Δύο από τα τρία παιδιά της απέρριψαν την πίστη της.

Ίσως κι εσείς, ως γονέας να είχατε παρόμοιες αμφιβολίες σχετικά με τη μύηση ενός νηπίου στη θρησκεία σας. Αν ναι, ίσως γνωρίζετε ότι οι ηγέτες της εκκλησίας—τόσο της Καθολικής όσο και της Προτεσταντικής—λίγα έχουν κάνει για να σας καθησυχάσουν. Ενθαρρύνουν το σκεπτικισμό με το να κάνουν διαφιλονικούμενες συζητήσεις στο θέμα του νηπιοβαφτισμού. Οι οπαδοί της μεταρρύθμισης το ονομάζουν μεσαιωνική δεισιδαιμονία. Ωστόσο, οι υποστηρικτές της παράδοσης λένε ότι η άρνηση βαφτίσματος είναι «αποκρουστική στο Χριστιανικό αίσθημα».

Με αυτόν τον τρόπο συλλογισμού, οι ηγέτες της εκκλησίας έχουν απλώς «επιδοθεί σε ραψωδίες αισθημάτων ως υποκατάστατο της ουσιαστικής επιχειρηματολογίας». Infant Baptism and the Covenant of Grace, στην Αγγλική (Ίνφαντ Μπάπτισμ εντ δε Κάβεναντ οφ Γκρέις), του Πωλ Κ. Τζούετ. Πού, λοιπόν, μπορείτε να στραφείτε για να βρείτε έγκυρες απαντήσεις στα ερωτήματά σας σχετικά με το νηπιοβαφτισμό; Αυτές οι απαντήσεις πρέπει να αναζητηθούν στο Λόγο του Θεού.

Προορισμένα για τον Άδη;

Οι περισσότεροι νηπιοβαφτιστές προσπαθούν να στηρίξουν την υπόθεσή τους στα λόγια του Ιησού στο Ιωάννης 3:5: «Εάν τις δεν γεννηθή εξ ύδατος και Πνεύματος, δεν δύναται να εισέλθη εις την βασιλείαν του Θεού». Ισχυρίζονται ότι επειδή το βάφτισμα στο νερό είναι μια απαίτηση για την είσοδο στον ουρανό, τα νήπια πρέπει να βαφτίζονται για να αποφύγουν τα βάσανα σε έναν πύρινο άδη—ή να αποφύγουν να περιπλανιούνται στο άπειρο.a

Ωστόσο, η Αγία Γραφή λέει «οι νεκροί δεν γνωρίζουσιν ουδέν». (Εκκλησιαστής 9:5· παράβαλε Ψαλμός 146:4.) Αφού οι νεκροί δεν έχουν συναίσθηση, δεν υποφέρουν με κανέναν τρόπο. Επομένως, οι γονείς, δεν χρειάζεται να φοβούνται τρομερές συνέπειες αν δεν βαφτίσουν τα νήπιά τους.

Όμως, υπάρχει ο φόβος ότι αβάφτιστα άτομα δεν μπορούν να πάνε στον ουρανό. Αυτό, ωστόσο, δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν να σωθούν. Ο Ιησούς είπε: «Και άλλα πρόβατα έχω τα οποία δεν είναι εκ της [ουράνιας] αυλής ταύτης». (Ιωάννης 10:16) Εδώ, και σε μια παραβολή που αναφέρεται στο Ματθαίος 25:31-46, ο Ιησούς έδειξε ότι θα σώζονταν άτομα που δεν θα πήγαιναν στον ουρανό. Πού θα πήγαιναν; Ο Ιησούς είπε στον παραβάτη που ήταν δίπλα του στο σταυρό: «Θέλεις είσθαι μετ’ εμού εν τω παραδείσω».—Λουκάς 23:43.

Είχε ποτέ αυτός ο παραβάτης «γεννηθή εξ ύδατος» μέσω βαφτίσματος; Προφανώς όχι, και έτσι ο ουρανός ήταν κλειστός γ’ αυτόν. Τότε, που θα ήταν ο ‘Παράδεισος’; Θυμηθείτε ότι ο Θεός είχε βάλει το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι σε έναν επίγειο παράδεισο, με την προοπτική να ζει εκεί για πάντα. (Γένεσις 1:28· 2:8) Εντούτοις, ο Αδάμ και η Εύα, προτίμησαν να στασιάσουν και εκδιώχτηκαν από το θαυμάσιο κήπο που ήταν σπίτι τους. Μήπως χάθηκε για πάντα ο επίγειος Παράδεισος; Όχι, επειδή οι Γραφές λένε καθαρά ότι ο Θεός θα αποκαταστήσει τελικά τον Παράδεισο στη γη. (Ματθαίος 5:5· 6:9, 10· Εφεσίους 1:9-11· Αποκάλυψις 21:1-5) Και μέσα σ’ αυτόν τον επίγειο Παράδεισο είναι που οι περισσότεροι από εκείνους που έχουν πεθάνει—περιλαμβανομένων και των νηπίων—θα αναστηθούν τελικά.—Ιωάννης 5:28, 29.

Πρέπει ένα άτομο να είναι βαφτισμένο για να συμμετάσχει σ’ αυτή την επίγεια ανάσταση; Όχι κατ’ ανάγκη. Πολλοί πέθαναν σε πνευματική άγνοια. (Παράβαλε Ιωνάς 4:11.) Αφού δεν είχαν ποτέ την ευκαιρία να μάθουν για τον Θεό, δεν αφιέρωσαν ποτέ τον εαυτό τους σ’ αυτόν. Μήπως χάθηκαν αυτοί για πάντα; Όχι, επειδή ο απόστολος Παύλος είπε: «Μέλλει να γίνη ανάστασις νεκρών, δικαίων τε και αδίκων». (Πράξεις 24:15) Χωρίς αμφιβολία ανάμεσα στα πλήθη εκείνων που θα αναστηθούν θα είναι και βρέφη. Επομένως, οι ισχυρισμοί ότι το βάφτισμα είναι απαραίτητο για να σωθούν τα νήπια είναι εντελώς αβάσιμοι.

Περιτομή και Βάφτισμα

Ωστόσο, εκείνοι που συμφωνούν με το νηπιοβαφτισμό, αναφέρουν ότι τα νήπια στον Ισραήλ περιτέμνονταν λίγο μετά τη γέννηση. (Γένεσις 17:12) Λέγουν ότι το βάφτισμα έχει πάρει τη θέση της περιτομής σαν ένα μέσο σωτηρίας των νηπίων.

Ωστόσο, ήταν η περιτομή ένα μέσο σωτηρίας; Όχι, ήταν ορατό «σημείον της διαθήκης» που έκανε ο Θεός με τον Αβραάμ. (Γένεσις 17:11) Επιπλέον, μόνο αρσενικά περιτέμνονταν. Αν το βάφτισμα είναι παράλληλο της περιτομής, δεν θα ήταν λογική η άρνηση βαφτίσματος θηλυκών νηπίων; Φανερά, ο παραλληλησμός είναι άκυρος. Πρέπει να θυμάστε επίσης ότι οι Γραφές συγκεκριμένα διέτασσαν τους Ιουδαίους γονείς να περιτέμνουν τα αρσενικά παιδιά τους. Γιατί δεν δόθηκε παρόμοια εντολή στους Χριστιανούς γονείς σχετικά με το βάφτισμα, αν περιλαμβανόταν σωτηρία;

Είναι αλήθεια, ότι ο Ιησούς είπε: «Αφήσατε τα παιδία να έρχωνται προς εμέ . . . διότι των τοιούτων είναι η βασιλεία του Θεού». (Μάρκος 10:14) Βέβαια ο Ιησούς δεν έλεγε ότι ο ουρανός θα κατοικηθεί από παιδιά. Είναι ενδιαφέρον, αυτό που είπε ο Προτεστάντης θεολόγος Α. Κάμπελ σχετικά με την ουράνια Βασιλεία: «Δεν αποτελείται από παιδιά, αλλά από εκείνους που είναι όπως αυτά σε υπακοή, ταπεινότητα και πραότητα».

Τα Παιδιά Ενός Πιστού Είναι «Άγια»

Ο Ιησούς έδωσε οδηγίες στους ακολούθους του να ‘πορευθούν και να μαθητεύσουν [ή να κάνουν διδακτούς από] πάντα τα έθνη βαπτίζοντες αυτούς’. (Ματθαίος 28:19) Επομένως εκείνοι που είναι σε ηλικία να γίνουν μαθητές ή να διδαχτούν, πρέπει να βαφτίζονται. Έτσι οι αληθινοί Χριστιανοί σήμερα προσπαθούν να εκπαιδεύουν—όχι να βαφτίζουν—τα παιδιά τους από νηπιακή ηλικία. (2 Τιμόθεον 3:15) Καθώς τα παιδιά θα ανατρέφονται «εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου [Ιεχωβά (ΜΝΚ )]», αναπτύσσουν δική τους πίστη.—Εφεσίους 6:4.

Στο μεταξύ, οι γονείς δεν χρειάζεται να φοβούνται ότι το αιώνιο καλό των νεαρών παιδιών τους βρίσκεται σε κίνδυνο αν δεν βαφτιστούν. Στο 1 Κορινθίους 7:14 ο απόστολος Παύλος βεβαιώνει ότι τα παιδιά ενός Χριστιανού γονέα είναι «άγια». Αυτό δεν συμβαίνει επειδή πέρασαν από μια τυπική ιεροτελεστία αλλά επειδή στοργικά ο Θεός τους δίνει μια καθαρή υπόσταση—εφόσον τουλάχιστο ένας από τους γονείς τους παραμένει πιστός ως Χριστιανός.

Το πιστό παράδειγμα των γονέων, μαζί με τη Βιβλική εκπαίδευση που παίρνουν τα παιδιά, μπορεί με τον καιρό να ωθήσει τους νεαρούς να αφιερώσουν τον εαυτό τους στον Θεό και να το συμβολίσουν αυτό μέσω του βαφτίσματος. Οι καρδιές τους που είναι γεμάτες από εκτίμηση τους ωθούν να ανταποκριθούν προσφέροντας ‘μια ιερή υπηρεσία με τη δύναμη της λογικής τους’. (Ρωμαίους 12:1, ΜΝΚ ) Αυτά είναι πράγματα που ένα νήπιο δεν μπορεί να κάνει.

[Υποσημειώσεις]