-
Εγκαταλείψατε την Πορεία της ΑνεξαρτησίαςΗ Σκοπιά—1972 | 15 Οκτωβρίου
-
-
8. (α) Ποια απόφασι είχε λάβει ο νεώτερος γυιος όταν συνήλθε; (β) Πώς τον υποδέχθηκε ο πατέρας του;
8 «Ελθών δε εις εαυτόν, είπε, Πόσοι μισθωτοί του πατρός μου περισσεύουσιν άρτον, και εγώ χάνομαι υπό της πείνης! Σηκωθείς θέλω υπάγει προς τον πατέρα μου, και θέλω ειπεί προς αυτόν, Πάτερ, ήμαρτον εις τον ουρανόν και ενώπιον σου· και δεν είμαι πλέον άξιος να ονομασθώ υιός σου· κάμε με ως ένα των μισθωτών σου. Και σηκωθείς ήλθε προς τον πατέρα αυτού. Ενώ δε απείχεν έτι μακράν, είδεν αυτόν ο πατήρ αυτού, και εσπλαγχνίσθη· και δραμών επέπεσεν επί τον τράχηλον αυτού, και κατεφίλησεν αυτόν. Είπε δε προς αυτόν ο υιός, Πάτερ, ήμαρτον εις τον ουρανόν και ενώπιον σου, και δεν είμαι πλέον άξιος να ονομασθώ υιός σου. Και ο πατήρ είπε προς τους δούλους αυτού, Φέρετε έξω την στολήν την πρώτην, και ενδύσατε αυτόν, και δότε δακτυλίδιον εις την χείρα αυτού, και υποδήματα εις τους πόδας. Και φέροντες τον μόσχον τον σιτευτόν, σφάξατε, και φαγόντες ας ευφρανθώμεν· διότι ούτος ο υιός μου νεκρός ήτο, και ανέζησε και απολωλός ήτο, και ευρέθη. Και ήρχισαν να ευφραίνωνται,
-
-
Εγκαταλείψατε την Πορεία της ΑνεξαρτησίαςΗ Σκοπιά—1972 | 15 Οκτωβρίου
-
-
13. Τι μπορούν να κάμουν εκείνοι οι οποίοι βρίσκονται στη θέσι του ασώτου υιού για να βελτιώσουν την κατάστασί τους;
13 Εκείνοι, όμως, πού βλέπουν τον εαυτό τους στη θέσι του άσωτου υιού, δεν είναι ανάγκη να παραμείνουν σ’ αυτή την αθλία κατάστασι. Αλλά, όπως ο άσωτος υιός, μπορούν να καταβάλουν προσπάθειες για να επιστρέψουν στον οίκο του πατρός των και στην υπηρεσία του. Αυτό περιλαμβάνει ολοκάρδια μετάνοια, εγκατάλειψι της πορείας των ανεξαρτησίας και παράκλησι στον Θεό για συγχώρησι της αμαρτίας των. Αυτό συμφωνεί με τα λόγια του προφήτου Ιερεμία σχετικά μ’ εκείνους οι οποίοι δεν είχαν δοκιμάσει την πείρα της συγχωρήσεως του Θεού, αλλά την κατάκρισί του για την αποτυχία τους να μετανοήσουν για τις παραβάσεις των: «Ας ερευνήσωμεν τας οδούς ημών, και ας εξετάσωμεν, και ας επιστρέψωμεν εις τον Ιεχωβά. Ας υψώσωμεν τας καρδίας ημών, και τας χείρας, προς τον Θεόν τον εν τοις ουρανοίς, λέγοντες Ημαρτήσαμεν και απεστατήσαμεν.»—Θρήνοι 3:40-42, ΜΝΚ.
14. Ποια αισθήματα μπορεί να έχουν μερικοί σχετικά με την επιστροφή τους στον Ιεχωβά;
14 Για πολλούς οι οποίοι δεν συμμετέχουν πια στην υπηρεσία του Ιεχωβά η οδός της επιστροφής φαίνεται να είναι πολύ δύσκολη. Ντροπιασμένοι και φοβισμένοι μήπως δεν γίνουν δεκτοί μ’ ένα στοργικό τρόπο, είναι πιθανόν να τους φοβίζη η σκέψις ότι θ’ αντιμετωπίσουν άτομα τα οποία συνεχίζουν να υπηρετούν πιστά τον Ιεχωβά. Είναι πιθανόν ότι εκείνοι οι οποίοι έχουν απομακρυνθή έχουν πολύν καιρό να προσευχηθούν στον Ιεχωβά, και, εξαιτίας του τι έχουν κάνει, ίσως τους φαίνεται ότι δεν είναι κατάλληλοι να ζουν και ότι δεν θα μπορούσαν ποτέ ν’ ανακτήσουν τη συγχώρησι του Θεού. Είναι βάσιμοι αυτοί οι φόβοι; Καθόλου. Η παραβολή του Ιησού και τα πολλά ιστορικά παραδείγματα της συγχωρητικότητος των παραβάσεων του λαού του από τον Ιεχωβά αποδεικνύουν ότι το έλεος του εκτείνεται σ’ όλα τα άτομα που επιστρέφουν με όλη την καρδιά.
-