ΗΤΑΝ φθινόπωρο του 32 Κ.Χ. Έμεναν μόνο έξι μήνες πριν από το θάνατο του Ιησού. Έτσι, για να επιταχύνει το έργο κηρύγματος και να δώσει επιπρόσθετη εκπαίδευση σε μερικούς από τους ακολούθους του, όρισε 70 μαθητές και «τους απέστειλε δύο δύο πριν από αυτόν σε κάθε πόλη και τόπο όπου επρόκειτο να πάει ο ίδιος».—Λουκάς 10:1.a

Ο Ιησούς απέστειλε τους μαθητές του «πριν από αυτόν» ώστε να μπορέσουν οι άνθρωποι να λάβουν μια πιο γρήγορη απόφαση για το αν ήταν υπέρ ή εναντίον του Μεσσία όταν θα έφτανε ο ίδιος ο Ιησούς αργότερα. Αλλά γιατί τους έστειλε «δύο δύο»; Προφανώς, για να μπορούν να ενθαρρύνουν ο ένας τον άλλον όταν θα αντιμετώπιζαν εναντίωση.

Πολύ συχνά, βλέπει κανείς τους Μάρτυρες του Ιεχωβά να κηρύττουν ανά δύο. Δεν θα μπορούσαν να επιτελεστούν περισσότερα αν κήρυττε ο καθένας μόνος του; Πιθανόν. Εντούτοις, οι Χριστιανοί σήμερα αναγνωρίζουν τα οφέλη που προκύπτουν όταν συνεργάζονται ώμο προς ώμο με κάποιον ομόπιστο. Αυτό παρέχει ένα μέτρο προστασίας όταν δίνουν μαρτυρία σε επικίνδυνες περιοχές. Το να κηρύττουν μαζί με κάποιο συνεργάτη δίνει επίσης στους πιο καινούριους τη δυνατότητα να ωφεληθούν από τις ικανότητες των πιο έμπειρων ευαγγελιζομένων των καλών νέων. Πραγματικά, και οι δύο μπορούν να συμβάλλουν στο να υπάρχει ανταλλαγή ενθάρρυνσης.—Παροιμίες 27:17.